Kocam benimle çocuklar hariç iletişim kurmuyor yüzüme dahi bakmıyor

ArbutusUnedo .!.:

çocuklar babam babam diye ölüyor

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Aramızın yıllardır çok kötü olduğı çok büyük kavgalar ettiğimiz eşimle; yıllardır kötü iletişimle ve 2 çocukla boşanma kararı veremeden devam etmeye çalışıyoruz. Hemen biye boşanmıyorsunuz diye linçlemeyin; şak diyince olmuyor çocuklar babalarını çok seviyor ve eşim boşanma adımını ben atayım da çocuklara “bakın ben istemedim anneniz istedi” diyerek acitasyon yapmak istiyor ve her şeyi adım adım planlıyor.

Esas sorunumuz iletişimsizlik. Eşimle yılların sorunu sonucu benimle sıfır iletişim şeklinde yaşamaya başladı. Yazın 1,5 aydır annemin yanındayım; kavga sonucu değil çocukları rahat ettirme amacıyla mutabık kalarak geldim ama yaz boyu beni bir kez bile aramadı. Çocukların ihtiyaçları hariç tek kelime konuşmuyor benimle. Oğlumuz ve kızımızla görüşeceğinde oğlumun akıllı saatinden arıyor hallediyor.

Vekhasıl sorunumuz zaten çok büyük ama detaylara inip boğulamayacağım yıllar içinde yeteri kadar yıprandım.

Otel tatili yapmak için çok ısrar etti; yüksek paralara otel kiraladı çocuklarımla tatil yapmak istiyorum dedi. Ben istemeyerek kabul ettim; şu an otelde tatildeyiz ama benimle sıfır iletişim. Aylardır böyle, ne bir gözüme bakma ne bir sohbet ne bir hal hatır sorma, soruşarıma yüzüme bakmadan cevap vermeler tek kelimelik cevaplar. Asla benimle yan yana oturmuyor ben yanına yaklaşınca kalkıp gidiyor. Üstümü odada değiştirirken bile başka tarafa geçiyor beni görmemek için. Bir önce bir geziye gitmiştik, her yaklaşmaya çalışmamda yorgunum diyip uzaklaşıyordu; bütün geziyi benimle tek kelime konuşmadan tamamlamıştı.

2 çocuğum babalarına aşık olmasa bir dakika bile düşünmem. Ama o kadar hin ki; ben hep çocuklarla yalnız kaldığım ve tek otorite koymaya çalışan olduğum için hep ben kötü oldum. Boşanmaya çalıştığımda anneniz beni istemiyor sizinle görüşmemi de istemiyoe o yüzden boşanmak istiyor dedi çocuklar bana karşı bilendi. Ben çocuklara tutumlu olmaya çalışmayı öğrettikçe o para saçtı benim izin vermediğim oyuncakları aldı vbvb.

Bir kez de evi terketti geçen sene ailemle sürekli kavgalı zaten terbiyesizlikleri yüzünden; çocuklar çıldırdı, sonra tek gecede ne olduysa ağlayarak geri döndü ama iletişimsizliğimiz devam etti.

Yani ben şu anda da tatilde çocukların bakıcısı gibiyim; tek güzel söz tek iletişim yok kendisi yiyor içiyor eğleniyor çocukları eğlendiriyor; bana da para harcıyor lakin ben bitik bir evlilikte keyfime bakıp umursamayan bir kadın değilim bunu kaldıramıyorum. Şu an cinnet çıkarmamak için kendimi çok zor tutuyorum ne kavga çıktıysa onun iletişimsizliği; benim ondan iletişim dilenmem ve bana psikolojik zorbalık yapması ama asla kabul etmemesi yüzünden çıktı.

Kendisi işyerinde çok aktif sosyal konuşkan; o kadar içim acıyor ki benimle etmediği tatil muhabbetini işyerinde arkadaşları ile ediyor; benimle paylaşmadığı fikirleri arkadaşlarıyla paylaşıyor.

Neresinden tutsam elimde kalıyor ama çocuklar babam babam diye ölüyor kapana kısıldım kaldım. Bazıları diyor ki “boşver ya ye parasını iletişim falan arama”. Ama ben yapamıyorum. Bu arada geçen sene onun sorumsuzlukları ve çocuklarla ilgili her tür işi bana yıkması sonucunda 13 senelik işimden çıkarıldım. Bunun üzerine çıkan kavgalar ve soğumalarla evi terketti asla manevi destek olmadı; avukat tuttu avukatla zorla beni anlaşmalı boşanmaya zorladı falan.

Ne yapacağımı bilemiyorum şu an otel odasında sabah onu boğazlamamak için kendimi zor tutuyorum. Ben katlanamıyorum diyip alıp çocukları havaalanına geçsem çocuklar bana düşman olacak.

Ne duruyorsun boşan diyecek bekarlar(hiç evlenmemiş olanlar) rica edeceğim lafını ölçülü söylesin. Hiçbirimiz evlenirken boşanmak için evlenmedik yıllar insanları da fikirleri de değiştirebiliyor; fikirler zıt yönlere doğru değiştiyse vay halimize. Ama tabii keşke çocuk yokken ortaya çıkan belirtilerden anlayabilip yolu erkenden ayırsaymışım aslında herşey çok belliymiş ama görmemişim, görmek istememişim. İnsanoğlu bazı şeyleri kabullenemiyor, hep düzelir diye umut ede ede bu hale geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Donya .!.:

Hangi ülkelere gidiyor merak ettim? Özbekistan Türkmenistan’a falan gidiyor mu?
Kanıtı siz bulamadıysanız dediğim gibi arabasına ses kayıt ve dedektif bir de kendisiyle oturup “çocuklara bana karşı bu yaptıklarını anlattıktan sonra velayeti de sana vererek boşanacağım istersen nafaka da veririm” böyle kesin ciddi ifadeler kullanmalısınız.
Korkmayın lütfen biz kadınlar çok güçlüyüz. Boşanıp yeni birileriyle el üstünde tutulma hissi size de iyi gelmiyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Bibibella .!.:

Peki neden konu açtın? Ne çocukmuş arkadaş ya kazık kadar oluyorlar gene baba da baba diyor diye boşanamiyorlar aslında konu o değilde o olsa bana hiç yaklaşmiyor diye yazıyor olmazdın

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Evet biraz bağımlı kişiliğimin olduğunun farkındayım ve zamanında çok ilgi dilendim ondan, bunaldı benden kaçtı, tartışmada hemen içine kapanır günlerce aylarca konuşmaz, ben ilgi isteyince beni suçlar git arkadaş bul onunla konuş ben senin prikoloğun muyum der. Kendi sürekli yurtdışına gidiyor gezmeye arkadaşlara doyuyor, ben evde 2 çocukla bunalınca ilgi isteyince suçlu oluyorum. Ama rica ederim siz de bunu normalleştirmeyin; evlilik iki kişinin birbirinden ilgi beklemesi; sorunları beraber çözmesi gereken bir kurumken neden güç savaşına dönsün?

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Aramızın yıllardır çok kötü olduğı çok büyük kavgalar ettiğimiz eşimle; yıllardır kötü iletişimle ve 2 çocukla boşanma kararı veremeden devam etmeye çalışıyoruz. Hemen biye boşanmıyorsunuz diye linçlemeyin; şak diyince olmuyor çocuklar babalarını çok seviyor ve eşim boşanma adımını ben atayım da çocuklara “bakın ben istemedim anneniz istedi” diyerek acitasyon yapmak istiyor ve her şeyi adım adım planlıyor.

Esas sorunumuz iletişimsizlik. Eşimle yılların sorunu sonucu benimle sıfır iletişim şeklinde yaşamaya başladı. Yazın 1,5 aydır annemin yanındayım; kavga sonucu değil çocukları rahat ettirme amacıyla mutabık kalarak geldim ama yaz boyu beni bir kez bile aramadı. Çocukların ihtiyaçları hariç tek kelime konuşmuyor benimle. Oğlumuz ve kızımızla görüşeceğinde oğlumun akıllı saatinden arıyor hallediyor.

Vekhasıl sorunumuz zaten çok büyük ama detaylara inip boğulamayacağım yıllar içinde yeteri kadar yıprandım.

Otel tatili yapmak için çok ısrar etti; yüksek paralara otel kiraladı çocuklarımla tatil yapmak istiyorum dedi. Ben istemeyerek kabul ettim; şu an otelde tatildeyiz ama benimle sıfır iletişim. Aylardır böyle, ne bir gözüme bakma ne bir sohbet ne bir hal hatır sorma, soruşarıma yüzüme bakmadan cevap vermeler tek kelimelik cevaplar. Asla benimle yan yana oturmuyor ben yanına yaklaşınca kalkıp gidiyor. Üstümü odada değiştirirken bile başka tarafa geçiyor beni görmemek için. Bir önce bir geziye gitmiştik, her yaklaşmaya çalışmamda yorgunum diyip uzaklaşıyordu; bütün geziyi benimle tek kelime konuşmadan tamamlamıştı.

2 çocuğum babalarına aşık olmasa bir dakika bile düşünmem. Ama o kadar hin ki; ben hep çocuklarla yalnız kaldığım ve tek otorite koymaya çalışan olduğum için hep ben kötü oldum. Boşanmaya çalıştığımda anneniz beni istemiyor sizinle görüşmemi de istemiyoe o yüzden boşanmak istiyor dedi çocuklar bana karşı bilendi. Ben çocuklara tutumlu olmaya çalışmayı öğrettikçe o para saçtı benim izin vermediğim oyuncakları aldı vbvb.

Bir kez de evi terketti geçen sene ailemle sürekli kavgalı zaten terbiyesizlikleri yüzünden; çocuklar çıldırdı, sonra tek gecede ne olduysa ağlayarak geri döndü ama iletişimsizliğimiz devam etti.

Yani ben şu anda da tatilde çocukların bakıcısı gibiyim; tek güzel söz tek iletişim yok kendisi yiyor içiyor eğleniyor çocukları eğlendiriyor; bana da para harcıyor lakin ben bitik bir evlilikte keyfime bakıp umursamayan bir kadın değilim bunu kaldıramıyorum. Şu an cinnet çıkarmamak için kendimi çok zor tutuyorum ne kavga çıktıysa onun iletişimsizliği; benim ondan iletişim dilenmem ve bana psikolojik zorbalık yapması ama asla kabul etmemesi yüzünden çıktı.

Kendisi işyerinde çok aktif sosyal konuşkan; o kadar içim acıyor ki benimle etmediği tatil muhabbetini işyerinde arkadaşları ile ediyor; benimle paylaşmadığı fikirleri arkadaşlarıyla paylaşıyor.

Neresinden tutsam elimde kalıyor ama çocuklar babam babam diye ölüyor kapana kısıldım kaldım. Bazıları diyor ki “boşver ya ye parasını iletişim falan arama”. Ama ben yapamıyorum. Bu arada geçen sene onun sorumsuzlukları ve çocuklarla ilgili her tür işi bana yıkması sonucunda 13 senelik işimden çıkarıldım. Bunun üzerine çıkan kavgalar ve soğumalarla evi terketti asla manevi destek olmadı; avukat tuttu avukatla zorla beni anlaşmalı boşanmaya zorladı falan.

Ne yapacağımı bilemiyorum şu an otel odasında sabah onu boğazlamamak için kendimi zor tutuyorum. Ben katlanamıyorum diyip alıp çocukları havaalanına geçsem çocuklar bana düşman olacak.

Ne duruyorsun boşan diyecek bekarlar(hiç evlenmemiş olanlar) rica edeceğim lafını ölçülü söylesin. Hiçbirimiz evlenirken boşanmak için evlenmedik yıllar insanları da fikirleri de değiştirebiliyor; fikirler zıt yönlere doğru değiştiyse vay halimize. Ama tabii keşke çocuk yokken ortaya çıkan belirtilerden anlayabilip yolu erkenden ayırsaymışım aslında herşey çok belliymiş ama görmemişim, görmek istememişim. İnsanoğlu bazı şeyleri kabullenemiyor, hep düzelir diye umut ede ede bu hale geliyor.

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Aramızın yıllardır çok kötü olduğı çok büyük kavgalar ettiğimiz eşimle; yıllardır kötü iletişimle ve 2 çocukla boşanma kararı veremeden devam etmeye çalışıyoruz. Hemen biye boşanmıyorsunuz diye linçlemeyin; şak diyince olmuyor çocuklar babalarını çok seviyor ve eşim boşanma adımını ben atayım da çocuklara “bakın ben istemedim anneniz istedi” diyerek acitasyon yapmak istiyor ve her şeyi adım adım planlıyor.

Esas sorunumuz iletişimsizlik. Eşimle yılların sorunu sonucu benimle sıfır iletişim şeklinde yaşamaya başladı. Yazın 1,5 aydır annemin yanındayım; kavga sonucu değil çocukları rahat ettirme amacıyla mutabık kalarak geldim ama yaz boyu beni bir kez bile aramadı. Çocukların ihtiyaçları hariç tek kelime konuşmuyor benimle. Oğlumuz ve kızımızla görüşeceğinde oğlumun akıllı saatinden arıyor hallediyor.

Vekhasıl sorunumuz zaten çok büyük ama detaylara inip boğulamayacağım yıllar içinde yeteri kadar yıprandım.

Otel tatili yapmak için çok ısrar etti; yüksek paralara otel kiraladı çocuklarımla tatil yapmak istiyorum dedi. Ben istemeyerek kabul ettim; şu an otelde tatildeyiz ama benimle sıfır iletişim. Aylardır böyle, ne bir gözüme bakma ne bir sohbet ne bir hal hatır sorma, soruşarıma yüzüme bakmadan cevap vermeler tek kelimelik cevaplar. Asla benimle yan yana oturmuyor ben yanına yaklaşınca kalkıp gidiyor. Üstümü odada değiştirirken bile başka tarafa geçiyor beni görmemek için. Bir önce bir geziye gitmiştik, her yaklaşmaya çalışmamda yorgunum diyip uzaklaşıyordu; bütün geziyi benimle tek kelime konuşmadan tamamlamıştı.

2 çocuğum babalarına aşık olmasa bir dakika bile düşünmem. Ama o kadar hin ki; ben hep çocuklarla yalnız kaldığım ve tek otorite koymaya çalışan olduğum için hep ben kötü oldum. Boşanmaya çalıştığımda anneniz beni istemiyor sizinle görüşmemi de istemiyoe o yüzden boşanmak istiyor dedi çocuklar bana karşı bilendi. Ben çocuklara tutumlu olmaya çalışmayı öğrettikçe o para saçtı benim izin vermediğim oyuncakları aldı vbvb.

Bir kez de evi terketti geçen sene ailemle sürekli kavgalı zaten terbiyesizlikleri yüzünden; çocuklar çıldırdı, sonra tek gecede ne olduysa ağlayarak geri döndü ama iletişimsizliğimiz devam etti.

Yani ben şu anda da tatilde çocukların bakıcısı gibiyim; tek güzel söz tek iletişim yok kendisi yiyor içiyor eğleniyor çocukları eğlendiriyor; bana da para harcıyor lakin ben bitik bir evlilikte keyfime bakıp umursamayan bir kadın değilim bunu kaldıramıyorum. Şu an cinnet çıkarmamak için kendimi çok zor tutuyorum ne kavga çıktıysa onun iletişimsizliği; benim ondan iletişim dilenmem ve bana psikolojik zorbalık yapması ama asla kabul etmemesi yüzünden çıktı.

Kendisi işyerinde çok aktif sosyal konuşkan; o kadar içim acıyor ki benimle etmediği tatil muhabbetini işyerinde arkadaşları ile ediyor; benimle paylaşmadığı fikirleri arkadaşlarıyla paylaşıyor.

Neresinden tutsam elimde kalıyor ama çocuklar babam babam diye ölüyor kapana kısıldım kaldım. Bazıları diyor ki “boşver ya ye parasını iletişim falan arama”. Ama ben yapamıyorum. Bu arada geçen sene onun sorumsuzlukları ve çocuklarla ilgili her tür işi bana yıkması sonucunda 13 senelik işimden çıkarıldım. Bunun üzerine çıkan kavgalar ve soğumalarla evi terketti asla manevi destek olmadı; avukat tuttu avukatla zorla beni anlaşmalı boşanmaya zorladı falan.

Ne yapacağımı bilemiyorum şu an otel odasında sabah onu boğazlamamak için kendimi zor tutuyorum. Ben katlanamıyorum diyip alıp çocukları havaalanına geçsem çocuklar bana düşman olacak.

Ne duruyorsun boşan diyecek bekarlar(hiç evlenmemiş olanlar) rica edeceğim lafını ölçülü söylesin. Hiçbirimiz evlenirken boşanmak için evlenmedik yıllar insanları da fikirleri de değiştirebiliyor; fikirler zıt yönlere doğru değiştiyse vay halimize. Ama tabii keşke çocuk yokken ortaya çıkan belirtilerden anlayabilip yolu erkenden ayırsaymışım aslında herşey çok belliymiş ama görmemişim, görmek istememişim. İnsanoğlu bazı şeyleri kabullenemiyor, hep düzelir diye umut ede ede bu hale geliyor.

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Yani şu an çözüm bulamayacağımı düşünerek; destek arayarak, çaresizliğimi paylaşma amacıyla post açmış olabilirim belki değil mi? Ama yok. Kadın kadına düşman olacak illaki böyle bi ezecek kendince falan.

Genişletmek için tıkla...

Chickennova .!.:

Konfor alanını bırakamıyorlar.
Çocuklar da bahaneleri oluyor.

Genişletmek için tıkla...