• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocam benimle çocuklar hariç iletişim kurmuyor yüzüme dahi bakmıyor

Konu sahibi siz de ciddi şekilde borderline eğilimler var. Kişilik bozukluğu düzeyinde değil belki ama borderline kişilik örüntüsü olduğunu düşünüyorum. Kırmızı oda dizisinde ki Nazlı karakterini animsattiniz bana. Ne emmeye ne de gömmeye gelmişsiniz . İki seçeneğiniz var ya görmezden gelin ya da bosayin fakat ikisine de yok dediginize göre aslında şunu sormak istiyor gibisiniz Kocam beni sevmiyor ilgilenmiyor yatmıyor ! Bunun aksini nasıl mümkün kılabilir onu nasıl tekrar kendime cekebilirim derdindesiniz . Aslında bunu sormak istiyorsunuz. Adam iyi bir manipulator sinsi ve zeki biri muhtemelen size de 1341522 kez boynuzu takmıştır. Bu bariz aldatan erkek hareketi çünkü . Herşeyden önce bence siz bir psikoloğa gidin işinde uzman bir klinik psikoloğa ihtiyacınız var . Ne gibi durumlar size hiçbir duygusal yatırımı olmayan bir adama böyle spalanti gelistirmenize sebep oldu ? Çocukluğunuzda neler eksikti hangi travmaları iz var ve bu adam hangi travmaları izi cagdastiriyor ki sizde saplanıp kaldınız bir dusunun derim . Bunda da ancak psikolog yardımcı olur size
 
Ne old
Hafiye gibisiniz kuzum. Ta yüzyıllar önceki konularımı bulup çıkarıyorsunuz bunlara da bakıverin merak ettiyseniz😉

Ne oldu şimdi bana laf yetiştirince süper zeka mı oldunuz🙄🙄Adam çoktan çıkmış gitmiş hala neyin kavgasındasınız, olmuyorsa yıllar once bırakmalıydınız, yillarinizı çöpe attınız. Degiyor mu gerçekten adam Brad Pitt falan mı🙄🙄konuya döneyim bu kadar bu adama yapışmanız normal değil önce bunu kabul edin, acilen bir avukat bulun sonra da bir terapist bulun gidin.
 
Ne old

Ne oldu şimdi bana laf yetiştirince süper zeka mı oldunuz🙄🙄Adam çoktan çıkmış gitmiş hala neyin kavgasındasınız, olmuyorsa yıllar once bırakmalıydınız, yillarinizı çöpe attınız. Degiyor mu gerçekten adam Brad Pitt falan mı🙄🙄konuya döneyim bu kadar bu adama yapışmanız normal değil önce bunu kabul edin, acilen bir avukat bulun sonra da bir terapist bulun gidin.
Konu zaten yüz yıl önceki bir konu değil de neyse diyelim öyle olsun bu yıllardır bu adamı çektiğini değiştirmiyor neyse boşanıyorlarmış yani inşallah
 
Bosverin çocukların sevgisini falan.o babasiysa sizde annesiniz.sizide seviyorlar onuda.ve tartışmayı çocukların yanında yapın.esinize deyinki boşanmak istemiyorsun ama yüzüme bakmiyorsun ben çok üzülüyorum.hastami olayım üzülmekten.cocuklarimi üzmek istemiyorum ama bunada dayanamıyorum.cocuklar en çok annelerine düşkündür
 
Konu zaten yüz yıl önceki bir konu değil de neyse diyelim öyle olsun bu yıllardır bu adamı çektiğini değiştirmiyor neyse boşanıyorlarmış yani inşallah

Konu sahibesi yillardir yazmis :bicak:

Aramızın yıllardır çok kötü olduğı çok büyük kavgalar ettiğimiz eşimle; yıllardır kötü iletişimle ve
 
Bunu anlamak nasıl bu kadar zor olabilir ki? Boşanmak istemememin sebebi, çocukların babalarına çok düşkün olması. Çocuklu olunca kararları kafanıza göre veremiyorsunuz milyon tane açıdan düşünmeniz gerekiyor. Kaç kere oturduk anlaşmaya, anlaşmalıya gelince işler değişiyor çirkefleşiyor nafakayı azaltmaya çalışıyor falan filan; “çocuklarımı istediğim zaman göreyim gülelim eğlenelim ama nafaka da az vereyim çünkü yeni hayatımı kuracağım kendime harcayacağım” falan filan oluyor bir anda. Ben tek taraflı dava açsam boşanma davası 3-4 yıl sürüyor ve “anneniz boşanmayı ve sizi babasız bırakmayı seçti” acitasyonu devreye giriyor. Yani bu iş uzaktan ya da dizilerden göründüğü gibi kolaycacık hallolan bişey değil.
peki biz ne yapalım. Mademki boşanmayacaksınız ne diyelim. Hobi edinin, mahalledeki kadınlarla günlere katılın, çocuklarınızla vakit geçirin, yeni bir işe girin, üniversite okuyun bu liste uzar gider. Ama bizde sihirli değnek yok. Ya dizlerinizi kırıp, susup oturup bu evliliği ''çocuklarım babalarına çok düşkün'' diyerek sürdüreceksiniz ya da çocuklara rağmen boşanacaksınız. Huzur herşeyden önemli bu hayat 1 kere yaşanıyor giden gün geri gelmiyor. Yok nafakayı az verir yok öyle yok böyle diyerek anlaşmalı boşanmaktan kaçınıyorsunuz. Bu çocuklar elbet büyüyecek, belli bir yaş sonrası size diyecekleri şu olacak ''yapmasaydın anne, bizmi dedik'' sonra dizinizi döversiniz ah vah hayatım gitti saçımı süpürge ettim diye. Çok zor olsada hem sizi hem çocukları incitmeyecek bir boşanma yolu muhakkak vardır. Bunun peşine düşün gerekirse padagog yardımı alın ilk anlamasalarda elbet anlayacaktır çocuklar.
 
Adam siz giyinirken bile yüzünü dönüyorsa sizden tiksiniyor demekki,konuşmaya dahi tahammülü yok çocuklardan ayrı kalmak evinin işinin dönmesini istiyor ama sizi istemiyor.
Ben bosandim boşanmış olarak söylüyorum ben dayanamazdim bunkadar aşağılanmaya
 
Aramızın yıllardır çok kötü olduğı çok büyük kavgalar ettiğimiz eşimle; yıllardır kötü iletişimle ve 2 çocukla boşanma kararı veremeden devam etmeye çalışıyoruz. Hemen biye boşanmıyorsunuz diye linçlemeyin; şak diyince olmuyor çocuklar babalarını çok seviyor ve eşim boşanma adımını ben atayım da çocuklara “bakın ben istemedim anneniz istedi” diyerek acitasyon yapmak istiyor ve her şeyi adım adım planlıyor.

Esas sorunumuz iletişimsizlik. Eşimle yılların sorunu sonucu benimle sıfır iletişim şeklinde yaşamaya başladı. Yazın 1,5 aydır annemin yanındayım; kavga sonucu değil çocukları rahat ettirme amacıyla mutabık kalarak geldim ama yaz boyu beni bir kez bile aramadı. Çocukların ihtiyaçları hariç tek kelime konuşmuyor benimle. Oğlumuz ve kızımızla görüşeceğinde oğlumun akıllı saatinden arıyor hallediyor.

Vekhasıl sorunumuz zaten çok büyük ama detaylara inip boğulamayacağım yıllar içinde yeteri kadar yıprandım.

Otel tatili yapmak için çok ısrar etti; yüksek paralara otel kiraladı çocuklarımla tatil yapmak istiyorum dedi. Ben istemeyerek kabul ettim; şu an otelde tatildeyiz ama benimle sıfır iletişim. Aylardır böyle, ne bir gözüme bakma ne bir sohbet ne bir hal hatır sorma, soruşarıma yüzüme bakmadan cevap vermeler tek kelimelik cevaplar. Asla benimle yan yana oturmuyor ben yanına yaklaşınca kalkıp gidiyor. Üstümü odada değiştirirken bile başka tarafa geçiyor beni görmemek için. Bir önce bir geziye gitmiştik, her yaklaşmaya çalışmamda yorgunum diyip uzaklaşıyordu; bütün geziyi benimle tek kelime konuşmadan tamamlamıştı.

2 çocuğum babalarına aşık olmasa bir dakika bile düşünmem. Ama o kadar hin ki; ben hep çocuklarla yalnız kaldığım ve tek otorite koymaya çalışan olduğum için hep ben kötü oldum. Boşanmaya çalıştığımda anneniz beni istemiyor sizinle görüşmemi de istemiyoe o yüzden boşanmak istiyor dedi çocuklar bana karşı bilendi. Ben çocuklara tutumlu olmaya çalışmayı öğrettikçe o para saçtı benim izin vermediğim oyuncakları aldı vbvb.

Bir kez de evi terketti geçen sene ailemle sürekli kavgalı zaten terbiyesizlikleri yüzünden; çocuklar çıldırdı, sonra tek gecede ne olduysa ağlayarak geri döndü ama iletişimsizliğimiz devam etti.

Yani ben şu anda da tatilde çocukların bakıcısı gibiyim; tek güzel söz tek iletişim yok kendisi yiyor içiyor eğleniyor çocukları eğlendiriyor; bana da para harcıyor lakin ben bitik bir evlilikte keyfime bakıp umursamayan bir kadın değilim bunu kaldıramıyorum. Şu an cinnet çıkarmamak için kendimi çok zor tutuyorum ne kavga çıktıysa onun iletişimsizliği; benim ondan iletişim dilenmem ve bana psikolojik zorbalık yapması ama asla kabul etmemesi yüzünden çıktı.

Kendisi işyerinde çok aktif sosyal konuşkan; o kadar içim acıyor ki benimle etmediği tatil muhabbetini işyerinde arkadaşları ile ediyor; benimle paylaşmadığı fikirleri arkadaşlarıyla paylaşıyor.

Neresinden tutsam elimde kalıyor ama çocuklar babam babam diye ölüyor kapana kısıldım kaldım. Bazıları diyor ki “boşver ya ye parasını iletişim falan arama”. Ama ben yapamıyorum. Bu arada geçen sene onun sorumsuzlukları ve çocuklarla ilgili her tür işi bana yıkması sonucunda 13 senelik işimden çıkarıldım. Bunun üzerine çıkan kavgalar ve soğumalarla evi terketti asla manevi destek olmadı; avukat tuttu avukatla zorla beni anlaşmalı boşanmaya zorladı falan.

Ne yapacağımı bilemiyorum şu an otel odasında sabah onu boğazlamamak için kendimi zor tutuyorum. Ben katlanamıyorum diyip alıp çocukları havaalanına geçsem çocuklar bana düşman olacak.

Ne duruyorsun boşan diyecek bekarlar(hiç evlenmemiş olanlar) rica edeceğim lafını ölçülü söylesin. Hiçbirimiz evlenirken boşanmak için evlenmedik yıllar insanları da fikirleri de değiştirebiliyor; fikirler zıt yönlere doğru değiştiyse vay halimize. Ama tabii keşke çocuk yokken ortaya çıkan belirtilerden anlayabilip yolu erkenden ayırsaymışım aslında herşey çok belliymiş ama görmemişim, görmek istememişim. İnsanoğlu bazı şeyleri kabullenemiyor, hep düzelir diye umut ede ede bu hale geliyor.


Olmaz bacım hemen direkt boşanıyorsun boşanmadan bi daha konu açma buraya. Burası dertleşmek iç dökmek benzer hikayeleri dinleme yeri değil boşanma klübü çünkü. Boşanmayanlar giremez


Konu sahibi size gelince. İmkanınız varsa öncelikle terapi almanız lazım sağlıklı düşünüp karar alabilmek için sizin sağlığınız çocukların sağlığı ve geleceğiniz için önemli. Sonrasına sonra bakarsın
 
Aramızın yıllardır çok kötü olduğı çok büyük kavgalar ettiğimiz eşimle; yıllardır kötü iletişimle ve 2 çocukla boşanma kararı veremeden devam etmeye çalışıyoruz. Hemen biye boşanmıyorsunuz diye linçlemeyin; şak diyince olmuyor çocuklar babalarını çok seviyor ve eşim boşanma adımını ben atayım da çocuklara “bakın ben istemedim anneniz istedi” diyerek acitasyon yapmak istiyor ve her şeyi adım adım planlıyor.

Esas sorunumuz iletişimsizlik. Eşimle yılların sorunu sonucu benimle sıfır iletişim şeklinde yaşamaya başladı. Yazın 1,5 aydır annemin yanındayım; kavga sonucu değil çocukları rahat ettirme amacıyla mutabık kalarak geldim ama yaz boyu beni bir kez bile aramadı. Çocukların ihtiyaçları hariç tek kelime konuşmuyor benimle. Oğlumuz ve kızımızla görüşeceğinde oğlumun akıllı saatinden arıyor hallediyor.

Vekhasıl sorunumuz zaten çok büyük ama detaylara inip boğulamayacağım yıllar içinde yeteri kadar yıprandım.

Otel tatili yapmak için çok ısrar etti; yüksek paralara otel kiraladı çocuklarımla tatil yapmak istiyorum dedi. Ben istemeyerek kabul ettim; şu an otelde tatildeyiz ama benimle sıfır iletişim. Aylardır böyle, ne bir gözüme bakma ne bir sohbet ne bir hal hatır sorma, soruşarıma yüzüme bakmadan cevap vermeler tek kelimelik cevaplar. Asla benimle yan yana oturmuyor ben yanına yaklaşınca kalkıp gidiyor. Üstümü odada değiştirirken bile başka tarafa geçiyor beni görmemek için. Bir önce bir geziye gitmiştik, her yaklaşmaya çalışmamda yorgunum diyip uzaklaşıyordu; bütün geziyi benimle tek kelime konuşmadan tamamlamıştı.

2 çocuğum babalarına aşık olmasa bir dakika bile düşünmem. Ama o kadar hin ki; ben hep çocuklarla yalnız kaldığım ve tek otorite koymaya çalışan olduğum için hep ben kötü oldum. Boşanmaya çalıştığımda anneniz beni istemiyor sizinle görüşmemi de istemiyoe o yüzden boşanmak istiyor dedi çocuklar bana karşı bilendi. Ben çocuklara tutumlu olmaya çalışmayı öğrettikçe o para saçtı benim izin vermediğim oyuncakları aldı vbvb.

Bir kez de evi terketti geçen sene ailemle sürekli kavgalı zaten terbiyesizlikleri yüzünden; çocuklar çıldırdı, sonra tek gecede ne olduysa ağlayarak geri döndü ama iletişimsizliğimiz devam etti.

Yani ben şu anda da tatilde çocukların bakıcısı gibiyim; tek güzel söz tek iletişim yok kendisi yiyor içiyor eğleniyor çocukları eğlendiriyor; bana da para harcıyor lakin ben bitik bir evlilikte keyfime bakıp umursamayan bir kadın değilim bunu kaldıramıyorum. Şu an cinnet çıkarmamak için kendimi çok zor tutuyorum ne kavga çıktıysa onun iletişimsizliği; benim ondan iletişim dilenmem ve bana psikolojik zorbalık yapması ama asla kabul etmemesi yüzünden çıktı.

Kendisi işyerinde çok aktif sosyal konuşkan; o kadar içim acıyor ki benimle etmediği tatil muhabbetini işyerinde arkadaşları ile ediyor; benimle paylaşmadığı fikirleri arkadaşlarıyla paylaşıyor.

Neresinden tutsam elimde kalıyor ama çocuklar babam babam diye ölüyor kapana kısıldım kaldım. Bazıları diyor ki “boşver ya ye parasını iletişim falan arama”. Ama ben yapamıyorum. Bu arada geçen sene onun sorumsuzlukları ve çocuklarla ilgili her tür işi bana yıkması sonucunda 13 senelik işimden çıkarıldım. Bunun üzerine çıkan kavgalar ve soğumalarla evi terketti asla manevi destek olmadı; avukat tuttu avukatla zorla beni anlaşmalı boşanmaya zorladı falan.

Ne yapacağımı bilemiyorum şu an otel odasında sabah onu boğazlamamak için kendimi zor tutuyorum. Ben katlanamıyorum diyip alıp çocukları havaalanına geçsem çocuklar bana düşman olacak.

Ne duruyorsun boşan diyecek bekarlar(hiç evlenmemiş olanlar) rica edeceğim lafını ölçülü söylesin. Hiçbirimiz evlenirken boşanmak için evlenmedik yıllar insanları da fikirleri de değiştirebiliyor; fikirler zıt yönlere doğru değiştiyse vay halimize. Ama tabii keşke çocuk yokken ortaya çıkan belirtilerden anlayabilip yolu erkenden ayırsaymışım aslında herşey çok belliymiş ama görmemişim, görmek istememişim. İnsanoğlu bazı şeyleri kabullenemiyor, hep düzelir diye umut ede ede bu hale geliyor.
Çocukları babasina bırakıp bosan zaten büyüdüklerinde sessiz siddete ugradigini anlarlar kimse annesiz yapamaz mecbur görüşecekler sizinle ve kabullenecekler bu durumu
 
Dediklerinizi yapsam kocamla beraber anam babam onun anası babası hepsi “bu kadının yolu yol değil” diyerek elbirliğiyle velayeti verdirirler ona. Ben ilerde çocuklarımın gözünde “ananız sizi başından attı kendi başına gününü gün etti” dedirtmek istemiyorum. Şu an yaşadığım hayat da çok değersiz ama çevrem hazırda bekliyor benim yapacağım şeyleri “tü kaka” göstermek için.
El alem cok mu onemli hayatınızda su dunyaya bir kere geliyorsunuz max 70 yıl zaten zor yasiyoruz cocuklar büyüyüp akıllaro erince kafalarinda hersey netlesir zaten siz bahanelerin arkasina saklanıyorsunuz
 
Kesinlikle ikinci bir kadın var.
Hatta o kadar ileri seviyede ki sizi artık karısı olarak görmüyor.
Ona evde iki yabancıyım diyor. Ayrı yatıyoruz giyinirken bile odadan çıkıyorum diyor.
Malesef çok yakınım böyle yapmıştı karısına.
Çocukların aile hayatıni bozmak istemiyur. Siz yıkayın utuleyin çatıyı kurun. O da dışarda gezsin sevissin. Siz bakıcısınız.
Ya şimdi bosanirsiniz.
Ya da o zaten şartlar olgunlaşınca sizi sutlayacak.
Belki küçük 5 yaşında anneye verirler diye yaşının dolmasını bekliyor.
Zaten eninde sonunda bosanacaksiniz. Çocukları da alır biraz büyüdüklerinde haberiniz olsun
Siz hala toplamaya çalışın olmayan evliliğinizi. Adam planlarını yapmış tıkır tıkır işliyor.para bile kaciriyordur. Başkası üstüne birşeyler.
Hepsi yaşandı.
 
peki biz ne yapalım. Mademki boşanmayacaksınız ne diyelim. Hobi edinin, mahalledeki kadınlarla günlere katılın, çocuklarınızla vakit geçirin, yeni bir işe girin, üniversite okuyun bu liste uzar gider. Ama bizde sihirli değnek yok. Ya dizlerinizi kırıp, susup oturup bu evliliği ''çocuklarım babalarına çok düşkün'' diyerek sürdüreceksiniz ya da çocuklara rağmen boşanacaksınız. Huzur herşeyden önemli bu hayat 1 kere yaşanıyor giden gün geri gelmiyor. Yok nafakayı az verir yok öyle yok böyle diyerek anlaşmalı boşanmaktan kaçınıyorsunuz. Bu çocuklar elbet büyüyecek, belli bir yaş sonrası size diyecekleri şu olacak ''yapmasaydın anne, bizmi dedik'' sonra dizinizi döversiniz ah vah hayatım gitti saçımı süpürge ettim diye. Çok zor olsada hem sizi hem çocukları incitmeyecek bir boşanma yolu muhakkak vardır. Bunun peşine düşün gerekirse padagog yardımı alın ilk anlamasalarda elbet anlayacaktır çocuklar.
Yeni konum var dayanamadım bu yaşadıklarıma, zaten çok büyük kavga ettik evden gönderdim. Gitti. 1 aydır görüşmüyoruz, para yollamayı kesti, avukat saldı üzerime hadi hemen boşanalım diye saldırıp duruyor. Çocuklarını da hiç aramadı bu sürede, yeni yeni iletişim kuruyor oğluyla görüşmek istiyor ama benimle yine iletişim yok. Boşanamama sebebimi derinlerde buldum; istanbulda hiçkimsem yok ailemle yaşamam lazım gibi geliyor; yeniden aile kuzusu olup boyunduruk altında yaşamak istemiyorum. İnanın 1 aydır yanımdalar ama asla kendim için birşey yapmamı kabul etmiyorlar kafamı dağıtmak için işimi yapmak için bir fuara katılmak istiyorum ona bile mırın kırın ediyorlar şu an önceliğin boşanmak ve çocuklar olmalı sen kendi derdindesin diye. Hiçbir zaman kendi derdim diye birşey olmamalı onlar için, çocuklara saçımı süpürge ederek yaşamalıyım bu onaylanmama hali beni çok yaralıyor (meğer küçüklüğümden beri böyle bu onaylanmama hali ile yaralanmışım). Pskoloğa gitmeye başladım, avukatların da psikologların da ilk dediği şey sen bunca şey yaşarken ailen nerdeydi?? Ailemle tartıştım beni bu adama karşı çok yalnız bıraktınız dedim; üstüme geldiler bağırdılar çağırdılar sen aileni neden elaleme anlatıyorsun diye. Yani bı şartlarda o kadar kalbim sıkışıyor ki inanın kocam geri dönse susup oturup sessizce ağlayarak evliliğe devam etmek geliyor içimden.
 
Aramızın yıllardır çok kötü olduğı çok büyük kavgalar ettiğimiz eşimle; yıllardır kötü iletişimle ve 2 çocukla boşanma kararı veremeden devam etmeye çalışıyoruz. Hemen biye boşanmıyorsunuz diye linçlemeyin; şak diyince olmuyor çocuklar babalarını çok seviyor ve eşim boşanma adımını ben atayım da çocuklara “bakın ben istemedim anneniz istedi” diyerek acitasyon yapmak istiyor ve her şeyi adım adım planlıyor.

Esas sorunumuz iletişimsizlik. Eşimle yılların sorunu sonucu benimle sıfır iletişim şeklinde yaşamaya başladı. Yazın 1,5 aydır annemin yanındayım; kavga sonucu değil çocukları rahat ettirme amacıyla mutabık kalarak geldim ama yaz boyu beni bir kez bile aramadı. Çocukların ihtiyaçları hariç tek kelime konuşmuyor benimle. Oğlumuz ve kızımızla görüşeceğinde oğlumun akıllı saatinden arıyor hallediyor.

Vekhasıl sorunumuz zaten çok büyük ama detaylara inip boğulamayacağım yıllar içinde yeteri kadar yıprandım.

Otel tatili yapmak için çok ısrar etti; yüksek paralara otel kiraladı çocuklarımla tatil yapmak istiyorum dedi. Ben istemeyerek kabul ettim; şu an otelde tatildeyiz ama benimle sıfır iletişim. Aylardır böyle, ne bir gözüme bakma ne bir sohbet ne bir hal hatır sorma, soruşarıma yüzüme bakmadan cevap vermeler tek kelimelik cevaplar. Asla benimle yan yana oturmuyor ben yanına yaklaşınca kalkıp gidiyor. Üstümü odada değiştirirken bile başka tarafa geçiyor beni görmemek için. Bir önce bir geziye gitmiştik, her yaklaşmaya çalışmamda yorgunum diyip uzaklaşıyordu; bütün geziyi benimle tek kelime konuşmadan tamamlamıştı.

2 çocuğum babalarına aşık olmasa bir dakika bile düşünmem. Ama o kadar hin ki; ben hep çocuklarla yalnız kaldığım ve tek otorite koymaya çalışan olduğum için hep ben kötü oldum. Boşanmaya çalıştığımda anneniz beni istemiyor sizinle görüşmemi de istemiyoe o yüzden boşanmak istiyor dedi çocuklar bana karşı bilendi. Ben çocuklara tutumlu olmaya çalışmayı öğrettikçe o para saçtı benim izin vermediğim oyuncakları aldı vbvb.

Bir kez de evi terketti geçen sene ailemle sürekli kavgalı zaten terbiyesizlikleri yüzünden; çocuklar çıldırdı, sonra tek gecede ne olduysa ağlayarak geri döndü ama iletişimsizliğimiz devam etti.

Yani ben şu anda da tatilde çocukların bakıcısı gibiyim; tek güzel söz tek iletişim yok kendisi yiyor içiyor eğleniyor çocukları eğlendiriyor; bana da para harcıyor lakin ben bitik bir evlilikte keyfime bakıp umursamayan bir kadın değilim bunu kaldıramıyorum. Şu an cinnet çıkarmamak için kendimi çok zor tutuyorum ne kavga çıktıysa onun iletişimsizliği; benim ondan iletişim dilenmem ve bana psikolojik zorbalık yapması ama asla kabul etmemesi yüzünden çıktı.

Kendisi işyerinde çok aktif sosyal konuşkan; o kadar içim acıyor ki benimle etmediği tatil muhabbetini işyerinde arkadaşları ile ediyor; benimle paylaşmadığı fikirleri arkadaşlarıyla paylaşıyor.

Neresinden tutsam elimde kalıyor ama çocuklar babam babam diye ölüyor kapana kısıldım kaldım. Bazıları diyor ki “boşver ya ye parasını iletişim falan arama”. Ama ben yapamıyorum. Bu arada geçen sene onun sorumsuzlukları ve çocuklarla ilgili her tür işi bana yıkması sonucunda 13 senelik işimden çıkarıldım. Bunun üzerine çıkan kavgalar ve soğumalarla evi terketti asla manevi destek olmadı; avukat tuttu avukatla zorla beni anlaşmalı boşanmaya zorladı falan.

Ne yapacağımı bilemiyorum şu an otel odasında sabah onu boğazlamamak için kendimi zor tutuyorum. Ben katlanamıyorum diyip alıp çocukları havaalanına geçsem çocuklar bana düşman olacak.

Ne duruyorsun boşan diyecek bekarlar(hiç evlenmemiş olanlar) rica edeceğim lafını ölçülü söylesin. Hiçbirimiz evlenirken boşanmak için evlenmedik yıllar insanları da fikirleri de değiştirebiliyor; fikirler zıt yönlere doğru değiştiyse vay halimize. Ama tabii keşke çocuk yokken ortaya çıkan belirtilerden anlayabilip yolu erkenden ayırsaymışım aslında herşey çok belliymiş ama görmemişim, görmek istememişim. İnsanoğlu bazı şeyleri kabullenemiyor, hep düzelir diye umut ede ede bu hale geliyor.
Aldatıyor o yüzden sizi çıplak görmek istemiyor, yüzünüze bakmıyor.
 
Kesinlikle ikinci bir kadın var.
Hatta o kadar ileri seviyede ki sizi artık karısı olarak görmüyor.
Ona evde iki yabancıyım diyor. Ayrı yatıyoruz giyinirken bile odadan çıkıyorum diyor.
Malesef çok yakınım böyle yapmıştı karısına.
Çocukların aile hayatıni bozmak istemiyur. Siz yıkayın utuleyin çatıyı kurun. O da dışarda gezsin sevissin. Siz bakıcısınız.
Ya şimdi bosanirsiniz.
Ya da o zaten şartlar olgunlaşınca sizi sutlayacak.
Belki küçük 5 yaşında anneye verirler diye yaşının dolmasını bekliyor.
Zaten eninde sonunda bosanacaksiniz. Çocukları da alır biraz büyüdüklerinde haberiniz olsun
Siz hala toplamaya çalışın olmayan evliliğinizi. Adam planlarını yapmış tıkır tıkır işliyor.para bile kaciriyordur. Başkası üstüne birşeyler.
Hepsi
Aldatıyor o yüzden sizi çıplak görmek istemiyor, yüzünüze bakmıyor.
Birçok avukatla konuştum. %100 aldattığını söylediler tecrübeleriyle.
 
Çocuklar ilerleyen yaşlarda böyle bir muameleyi kabul ettiğiniz için size daha çok öfkelenecekler. Bunu kaçırıyorsunuz. Evet şimdi küçükler, anlayamazlar belki ama hep bu yaşta kalmayacaklar. Sıfır iletişim ile insan yerine konulmadığınız bir ilişkide çocukların laflarına takılarak kalırsanız, ileride o çocuklar size bunun hesabını sorar ben size söyleyeyim.
 
Back
X