kocam ve boşanmak

nemlendirici .!.:

12 senedir beraber 7 senedir de evliyiz 2,5 yaşında bir kızım var. Sorun son 1 senedir aklımda devamlı acaba ayrı olsam hayatım nasıl olurdu demekle geçiyor bunu aklımada kendi soktu çünkü mide ameliyatı oldum ve zayıflıyorum. zayıfladıkça güzelleştiğimi söylüyorlar ve aşırı kıskançlık yapıyor tanıdığım kocama benzemiyor ve neredeyse hiç ortak noktamız yok ama sorsan birbirimiz için yaratılmışız. kızım doğmadan önce yine böyle bir ayrılma girişimim olmuştu söylediğimde beni tahdit etti evi ve arabayı alırım beş parasız kalırsın demişti sonra barışmak zorunda kaldım ve kızım oldu. 2 gündür yine kavgalıyız ve ben bu sabah ayrılmak istediğimi söyledim sabahtan beri işten beni arayıp beni ve kızını çok sevdiğini söylüyor bende seviyorum ama artık çok yoruldum devamlı asık suratlı her sabah bağırıp çağırmasından gereksiz kıskançlıklarından eve gelip sohbet etmeden yemek yedikten sonra bilgisayar başına geçmesinden ve bütün gece neredeyse tek kelime etmeden uyumaktan çok yoruldum ve sıkıldım daha 30 yaşındayım içim fıkır fıkır ama kendimi 60 yaşında gibi hissediyorum. size sormak istediğim sizce ayrılma kararımda haklımıyım? kızımı düşünüyorum yuva dağıtmak çok zor ailem ne tepki verir bilmiyorum maddi durumum babamdan yana çok iyi o konuda sıkıntı çekmem ama benim yaşadıklarım hissettiklerim kızımı babasız büyütmeye değermi

Genişletmek için tıkla...

nemlendirici .!.:

12 senedir beraber 7 senedir de evliyiz 2,5 yaşında bir kızım var. Sorun son 1 senedir aklımda devamlı acaba ayrı olsam hayatım nasıl olurdu demekle geçiyor bunu aklımada kendi soktu çünkü mide ameliyatı oldum ve zayıflıyorum. zayıfladıkça güzelleştiğimi söylüyorlar ve aşırı kıskançlık yapıyor tanıdığım kocama benzemiyor ve neredeyse hiç ortak noktamız yok ama sorsan birbirimiz için yaratılmışız. kızım doğmadan önce yine böyle bir ayrılma girişimim olmuştu söylediğimde beni tahdit etti evi ve arabayı alırım beş parasız kalırsın demişti sonra barışmak zorunda kaldım ve kızım oldu. 2 gündür yine kavgalıyız ve ben bu sabah ayrılmak istediğimi söyledim sabahtan beri işten beni arayıp beni ve kızını çok sevdiğini söylüyor bende seviyorum ama artık çok yoruldum devamlı asık suratlı her sabah bağırıp çağırmasından gereksiz kıskançlıklarından eve gelip sohbet etmeden yemek yedikten sonra bilgisayar başına geçmesinden ve bütün gece neredeyse tek kelime etmeden uyumaktan çok yoruldum ve sıkıldım daha 30 yaşındayım içim fıkır fıkır ama kendimi 60 yaşında gibi hissediyorum. size sormak istediğim sizce ayrılma kararımda haklımıyım? kızımı düşünüyorum yuva dağıtmak çok zor ailem ne tepki verir bilmiyorum maddi durumum babamdan yana çok iyi o konuda sıkıntı çekmem ama benim yaşadıklarım hissettiklerim kızımı babasız büyütmeye değermi

Genişletmek için tıkla...