Beni nekadar üzdüğünü bilmiyorsun.nasıl içimi yaktığını ben mutluyken beni mutsuz ettiğini...bir gülüşüne ufacık bir ilgine nasıl mutlu olup peşinde pervane olurdurdum.seni tanımadan önceki yaşantımı sen istedin diye değiştirdim.mesleğimi bıraktım sırf mutlu olalım diye.mutlu olamadık o sorun kalktı başka bir sorun başladı..ufacık şeyleri sorun yaptın ben erkeğim benim dediğim olur dedin.evlilikte iki kişinin değil bir kişinin hayatı yaşanır dedin..senin hayatını yaşadım.zorlandım boğuldum çok ağladım sen bilmeden ama senin hayatını yaşamak için elimden geleni yaptım..olmadı..bir tek kişinin hayatı yaşanmıyormuş.benim ailem senin asabi tavırlarından dolayı evime bile gelemezken ben senin ailene saygıda hiç kusur etmedim.sen ağza alınmıcak küfürler yağdırırken bana ben bir kez küfür etmedim.çok ayrılık aşamalarına geldik dayanamayıp annemin evine gittiğim de oldu.neden yaşadığımız ayrılıklardan ders almadın..neden ben sana adım atarken sen bana atmadın..ne gitmemi istiyorsun ne de kaldığımda mutlu etmeye çalışıyorsun..doldum ben o sabırlı hallerimden hal kalmadı..ama hala suratını asık gördüğümde şefkatimi esirgemem senden.. çocuğumuz olmuyor.senin için çabalıyorum.sorunun senden kaynaklandığını ikimizinde bilmesine rağmen ben çabalıyorum.dün yine doktora gittik tüp bebek için konuşmaya.sigara içelim dedim bileğimi öyle bir büktünki hayvanlık yapma dedim o anki can acımla..ve ben o kelimeyi nasıl derim diye eve geldiğimizde dövdün beni.ben ne hayallerle gidiyorum ve sen bana neler yaşatıyorsun.bu çocuk için bile benim kadar çaba sarfetmiyorsun..okadar zoruma gidiyorki bana yaşattıkların..sonra akşam özürdileip gönlüm almaya çalışıyorsun suratım asık diye kızgınım diye tekrar kavga etmeye çalışıyorsun..sen istediğin zaman güleyim sen istediğin zaman ağlayayım..nereye kadar..senden vazgeçmek üzereyim. sana karşı iyi niyetlerimi bitirdin.bakma yüzümün güldüğüne şimdi..kavga çıkmasın diye ..kırgınım kırgınım..ne yapmalıyım sana..nasıl davranmalıyım..bıktım..evet sakınan göze çöp batıyor..seni sevdim ama o sevgi yerini kırgınlıklara bıraktı..keşke konuşabilseydim butaya yazdıklarımı..ama sen hep ben haklıyım derdin....bir gün bitecek olma ihtimalini bile düşünmüyorsun..ama ben bu ihtimali okadar çok düşünüyorumki...bir gün tamamen bittiğinde ve asla geri dönmeyeceğimi bildiğinde eminim yaptıklarından sende pişmanlık duyacaksın...ama bunun ikimizede faydası olmıcak
canım benim kaç yıllık evlisin benimde çocuğum olmuyor rabbim hayırlıysa salihlerden evlatlat versin tüm isteyenlere..
canım tedavi için hastaneye gidildiğinde her erkek stres yaşıyor keşke (hayvanlık yapma)gibi bir kelime kullanmasaydın hemen özür dileseydin bu gibi kelimeler helede kadının ağzından çıkıyorsa saygı kalmaz duygularını güzel ifade etmişsin eşinlede bu şekilde anlatabilsen eminim o da etkilenecektir..
şimdi belki ikinizde kırgınsınızz birbirinize kırgınlığınız birz yatışınca bu yazdıklarını eşine dile getir..
en kısa zamanda zorlukları aşman dileğiyle..
canım yüreğini ferah tut evliliğin ilk zamanlarda böyle şeyler olabiliyor birbirinizi sevdiğinizden eminseniz sorun yok bu tip duygulara bende düşüyorum bazen ama öyle zamanlar oluyorki eşim bu tür şeyleri unutturuyor hiçi üzülme sakin ol eşine karşıda daha sevgiyle yaklaş
senin adına çok üzüldüm keşke arkadaşın dediği gibi bu yazıyıda eşine okutabilseydin belkide hatasını anlayıp yaptığı bütün kabalıklardan utanırdı malesef insan evlendikten sonra hayllerindekini yaşayamıyor mutlu olmak çok istesekte
Hayır böyle bir evlilik ve böyle bir baba adayı bebeği hak etmiyor. herşeyden önce siz mutlu olmalısınız ki mutlu bir bebeğiniz olsun . iyi düşün arkadqaşım hemde çok iyi düşün. Bu hikaye bana okadar tanıdık geliyor ki inan insan istese dahi kendi olmaktan vazgeçip eşinin istediği gibi olamıyor kendienden vazgeçemiyor ve sonra mutsuzluk içinde kahroluyor . Bu nedenle gerekiyorsa ayır yollarını hayat bu belli olmaz eşin gerçekten hatasını anladığında yollarınız kesişirtekrar. Ama bebek için iyi düşün .
bu hayatta her erkege baba olma hakkı verılmemelı!.. haketmıyo esınız ınsanın esı bunları yapmaz aynı yastıga bas koydgn kısı bunları yapmamalı ..tek dıcem esım bu sekılde olsa ıdı hayatta ona evlat vermezdım !.. siz mutlu degıl kıne bebek yapmak neden ıstıyosunuz?..
bu çok kötü bir acı yani..dayak yemek..hemde sevdiğinden aynı yastığa baş koyduğun canın kadar sevdiğin en çok güvenmeyi istediğin insandan buna maruz kalmak çok yıkıcı..
bilmiyorum ama bence çocuğu eşinde istiyo ama bazen herşey insanın elinde olmaz bu onda sitres yapıyo olmalı bence onu anlamaya çalış ve çocuk meselesini biraz ertele bu onuda rahatlatacaktır önce kendinizi mutlu edin
Gerçekten anlayamıyorum. Seviyorum diyen bir insanın sevdiğini bilerek isteyerek üzmesini , onun canını yakmasını gerçekten anlayamıyorum arkadaşım. Bu sağlıklı bir ruh hali olamaz be ancak hastalıklık bir düşünceden kaynaklanır. Erkeklerimizi ve bazende kadınlarımızı bu anlamda anlayamıyorum . Karısınız ya da kocasıını psikolojık ya da fiziksel olarak hırpalarken sevdiklerini idaa etmeleri koca bir yalan gibi geliyor bana.
Düşün bir bayanlar çouğunuz anne ya da anne adayısınız. Çok sevdiğinizi söylediğiniz bebeklerinizi çocuklareınızı öyle yada böyle hırpalıyor musunuz ?
Ya da isteyerek yaptığınız evliliğinizde sebepsiz yere eşinizi akşam asık suratla karşılıyor musunuz?
O halde neden neden bir erkek hem sevdiğini söyleyip hem de biricik hayat arkadaşını en çok destek duyduğu bir zamanda hırpalar. Bu nasıl bir egodur? Bu nasıl bir erkekliktir? Dahada önemlisi bu nasıl bir insanlıktır?
Bana şiddet gösteren bir kocadan çocuk yapmam,ya ileride çocuğuma da şiddet gösterirse lmaz:
Çok kızıyorum,bebeği takıntı haline getirip de yolunda gitmeyen her şeyin püf diye bebekle uçup gideceğine inananlara.Kusura bakma arkadaşım ama böyle mutsuz ve sallantıda olan bir evliliğin akibeti belli olsun bi hele.Sonra bebek mi yaparsın,yoksa bebeğe baba olarak kocanı uygun görmeyip yolunu mu ayırırsın,sana kalmış.
Bu arada bebek sahibi olmak için uğraşanlardanım ve sorunsuz,problemsiz evliliğime bir katkısı olsun,eşim gibi ilkeli ve dürüst bir birey yetiştireyim diye istedim.Sen ne için istiyorsun?ıyi düşün bence..
ben çocuğumu evliliğimi kurtarsın diye istemiyorum.anne olmak istiyorum.böyle önyargılı olman hiç hoşuma gitmedi.ayrıca bende senin gibi evliliği kurtarsın diye çocuk isteyenlere karşıyım.çocuğu olupta ayrılanlar yokmu?sürdüğü yere kadar sürer sürmediği yerde biter.bitme noktasına geldiğinde zaten kimse çocuk istemez.biz tedavi aşamasındayken bunu yaşadık.senin eşin ıLKELı VE DRÜST BıR BıREY olabilir ama bu çocuğununda ileride öyle olacağı anlamına gelmez...insanları yargılamadan önce empati yapmalısın.sen şu tedavi aşamasındayken eşin sana bunu yapmış olsaydı aaa olmadı artık çocukta istemiyorum senide DıYEBıLıRMıYDıN BıR KALEMDE....... saygılar
Şiddet gördüğünüz bir evlilikte nasıl bebeği düşünürsünüz ? Şiddet kadına karşı yapılan çok aşağılayıcı bir davranıştır ve affı olmamalı..Şu an tutunacağınız dal kendi onurunuz olsun..Mutsuz bir eve masum bir yavru dünyaya getirmemelisiniz,o huzursuzluğun içinde çocuk sağlıklı bir şekilde yetişecek mi sanıyorsunuz ? Lütfen çocuğu evlilik kurtarma aparatı gibi görmesin insanlar,sevgi ve aşkın getireceği ödüldür o can..