Kocamı affedemiyorum ben...

biz kadınlar olumsuzlukta bağırırrız ,konuşuruz ama erkekler nedense yumruklarını konuşturur..bizim niye aklımıza vurmak gelmiyorda erkeklerin geliyor.......bu kadar basit bir olayın sonucu bu olmamalı idi...

kibirli .!.:

canım gerçekten kolay değil boşanmak.hele de arada sevgi var ise, birde çocuk var ise bu kararı almak inan çok zor.bu kararı çok kolay almam.ancak bu böyle bir kez daha devam eder,beni aldatır.ben ozaman bu kararı çok rahat verebilirim.benim amacım 3-5 ay ondan ayrı kalmaktı.ama olmadı.biliyorumki it gibi pişman.bundan çok eminim

Genişletmek için tıkla...

canım bu senin kararın tabiki
biz fikirlerimizi yazarız sadece
herkesin hayata bakış açısı farklı
benim için şiddet çok kötü bişeydir asla kaldırabileceğim bişey değildir
ve bikere yapan tekrar yapar bundanda çok eminim
bu işin 1ide aynı 10uda aynı benim için
inşallah sen yaşamasın tekrar
bende evliyim çocuğum olacak yakında bizde eşimlen kolay evlenmedik zaten kimse kolay evlenemiyor ama ben böyle bişey sineye çekemezdim şiddetin her türlüsü benim gözdümde affedilmez ve eminimki ben eşimin yüzünü asla birdaha görmek istemezdim öyle bi olaydan sonra
ama madem sen affetmeye hazırsın ozaman biran önce affet, affetki çocuğun daha fazla huzursuz bir ortamda olmasın o minikde olsa herşeyi hissediyor ve ister istemez etkileniyordur sizin soğuklunuzdan

Öncelikle geçmiş olsun diyorum, ancak okurken yazdıklarınızı konuyla belki alakası yok ama birşey dikkatimi çekti, babaya çocuğun yanında bu şekilde bağırırsanız çocukta o popya atılan tokattan çok daha derin izler bırakır. Çocuk popoya atılan tokatı fazlasıyla ciddiye alır, artı annesi ile babası arasında soruna neden olduğu için içten içe kendini suçlamaya başlar. tabiki doğru yapmamış ama siz bu yaptığı yanlışın üzerine tuz biber serpmişsinizasıl ciddi hasarı siz oluşturmuşsunuz.

Asıl konuyla ilgili bişey yazmayacağım bu detay daha çok dikkatimi çekti.
sevgiler

erkekler malesef çocukları inanılmaz kullanıyorlar.nasıl olsa küçük bir çocuğumuz var asla beni terkedemez.ilk söyledikleri çocuğu bırak.ne kadar zavallılar aslında.bir kadını zorla yürümeyecek bir evliliğe mahkum etmek,herşeyin bittiğini bilip yine çocuğa güvenip nasıl olsa unutur gözüyle olaylara yaklaşmak genelde erkek cinsinin vazgeçemediği bir davranış.tabiki asla affetmeyeceksin.sadece affetmiş görüneceksin.oda bu deveyi gütmeye karar verdiysen.çocuğunuz daha çok küçük.bazı erkekler ayrılmak istiyorum diyen bir kadına asla tahammül edemiyorlar.anında psikopata bağlıyorlar.yapmanız gereken bence,gitmek isteyip de gidemiyormusunuz ona herzaman bu evde varsam çocuğum için.çünkü ona kötü şeyler yaşatmak istemiyorum deyin.onu bir anlasın önce.arkasındanda elbet birgün büyüyecek ama deyin.ben bazı yaşadığım sıkıntılar yüzünden boşanamadım.ama sonderece soğuk isteksiz sadece çocuğunu büyütmeye programlanmış bir anne olarak tamamen mantık evliliği yürüttüm.şimdi kızım ondört yaşında.sıkıysa eskisi gibi davransın.başına gelecekleri biliyor.ancak komik olan ikinciyi yapmak için önümde arkamda dolanıyor son zamanlarda.amiyene tabirle yemezler cnm diyorum bende hayvan terli.kendinizle savaşmayın.uzak durun bir süre kendisinden.sizin gibi birçok kadın var inanın.herşeyinde bir zamanı.:1hug:

Abla esine "Gücün bu cocuga mit yetti?" demissin ya, bence o yüzden sana el kaldirmis.
Yani gücünün sadece cocugunuza yetmedigini, göstermek icin.
Erkek oldugunu göstermek icin.
Ama cok yanlis yapmis. Keske yapmasaydi...

kelebebek .!.:

Üzüldüm arkadasim:teselli:

Esin sinirlerine hakim olamamis, arada bir mesafe vardir malesef esin o mesafeyi asmis.
Ilk adimi atmis ve bunun devamida gelecek emin konusuyorum, cünki bunlari yasadim.

Nolucak? bir affediceksin aradan zaman gecicek bi sonraki öfkesinde yine hakim olamicak kendine yine tekrarlicak, sen yine afediceksin ve yine....... bu böyle sürüp gidicek.

taki senin sabrin tasana kadar, ama gecmis yillara üzülüceksin

Esin cok gec olmadan bir doktora görünse, belki sinirlerine nasi hakim olabilecegini ögrenirde , bu olaylar tekrarlamaz.

Esinle konus seni sadece bir sartla af ederim tedavi olursan de

Genişletmek için tıkla...

2.ciye sanmıyorum affedeceğimi bu hiç kolay olmaz.bunu 2.kez yapacağınıda düşünmüyorum.olursada kendi kaybeder.

aysun444 .!.:

Öncelikle geçmiş olsun diyorum, ancak okurken yazdıklarınızı konuyla belki alakası yok ama birşey dikkatimi çekti, babaya çocuğun yanında bu şekilde bağırırsanız çocukta o popya atılan tokattan çok daha derin izler bırakır. Çocuk popoya atılan tokatı fazlasıyla ciddiye alır, artı annesi ile babası arasında soruna neden olduğu için içten içe kendini suçlamaya başlar. tabiki doğru yapmamış ama siz bu yaptığı yanlışın üzerine tuz biber serpmişsinizasıl ciddi hasarı siz oluşturmuşsunuz.

Asıl konuyla ilgili bişey yazmayacağım bu detay daha çok dikkatimi çekti.
sevgiler

Genişletmek için tıkla...

cnm ben oğlumun yanında babasıyla tartışmamaya çok özen gösteririm.çocuğun bundan etkileneceğini bilirim.ama çocuk ağlayarak yanıma öyle kaçtı ki.ben kendimi kaybettim kan beynime sıçradı adeta.

kibirli .!.:

cnm ben oğlumun yanında babasıyla tartışmamaya çok özen gösteririm.çocuğun bundan etkileneceğini bilirim.ama çocuk ağlayarak yanıma öyle kaçtı ki.ben kendimi kaybettim kan beynime sıçradı adeta.

Genişletmek için tıkla...

haklısınız annesinin dayanamazsınız, ama o da babası.. demekki herkes hata yapabiliyor, sizin yaptığınız hata bana göre şiddetten daha büyük. böyle düşünerek belki eşinizi içinizde affetmeyi başarabilirsiniz... bunu affetmek istediğiniz ama affetdemediğiniz için yazıyorum. Yani böyle düşünüp kendinizi rahatlatabilesiniz diye.

aysun444 .!.:

haklısınız annesinin dayanamazsınız, ama o da babası.. demekki herkes hata yapabiliyor, sizin yaptığınız hata bana göre şiddetten daha büyük. böyle düşünerek belki eşinizi içinizde affetmeyi başarabilirsiniz... bunu affetmek istediğiniz ama affetdemediğiniz için yazıyorum. Yani böyle düşünüp kendinizi rahatlatabilesiniz diye.

Genişletmek için tıkla...

ciddi olamasın arkadaşım
annenin çocuğun önünde babası tarafından şiddet görmesi, annenin babaya bağırmasından dahami iyi gerçekten
çocuğun annesini tokat yerken görmesi vs. daha mi iyi gerçekten :uhm:

PRINCESS-in-LOVE .!.:

ciddi olamasın arkadaşım
annenin çocuğun önünde babası tarafından şiddet görmesi, annenin babaya bağırmasından dahami iyi gerçekten
çocuğun annesini tokat yerken görmesi vs. daha mi iyi gerçekten :uhm:

Genişletmek için tıkla...

evet bütün bunlar maalesef çocuğun yanında oldu.çocuğum çork korktu ellerini kulaklarına getirmiş öğlece ağlarken hatırlıyorum.

Bencede affet ilk olduysa ama bir daha yaparsa üzme kendini daha fazla.

PRINCESS-in-LOVE .!.:

ciddi olamasın arkadaşım
annenin çocuğun önünde babası tarafından şiddet görmesi, annenin babaya bağırmasından dahami iyi gerçekten
çocuğun annesini tokat yerken görmesi vs. daha mi iyi gerçekten :uhm:

Genişletmek için tıkla...

konu başka yere kayıyor ama katılıyorum sana princess. benim zavallı anneciğim babamdan her gece dayak yerdi yok yere. üstelik kendisi eğitimci rahmetli babamda bürokrattı. yıllarca sürdü bu. sırf biz küçüğüz diye katlandı annem. şu bir gerçek ki annemize kalkan el bizim daha çok "psikolojimizi bozuyordu" şimdiki moda klişe deyimiyle. yoksa annemin babama bağırdığını görmüşüm o hoo vız gelip tırıs gidiyordu onca şiddetin yanında.
kibirli tatlım sana da şunu söylemek istiyorum. bunlar çok zor biliyorum. umarım bir kere daha tekrar etmez. elbette ki kalbinin kabuk bağlaması zaman alacak. konunun uzmanı bir prof. edasıyla konuşmak istemiyorum ancak oğluşunun da öyle zarar falan gördüğünü sanmıyorum bir kerede. ancak umarım evdeki devamlı huzursuzluk hali devam etmez. sanırım işte o zaman yavrucak daha çok etkilenecektir. bizler sadece fikirlerimizi iletiyoruz. gerisi sana kalmış zira evin havasını soluyan ve eşini en iyi tanıyan sensin.
sana ve oğluna kucak dolusu sevgiler. a.s.

canım eşin zaten önce çocuğa şiddet uygulamış eğer sen karşı çıkmasaydın daha sonra çocuğu dövmeye devam edecek miydi bence bu da önemli bir nokta
boşanmak veya affetmek senin kararındır belki eşini bir uzmana yönlendirip yardım almasını ve şiddetin çocuğa da kadına da uygulanmaması gerektiğini benimsetmekle başlayabilirsin işe
artı belki bu durumda olan ve bilmeyenler vardır diye üstünkörü de olsa yazıyorum; ailenin korunması hakkında kanun var şiddet uygulayan eşin eve ve eşine yaklaşmaması konusunda tedbir alınabiliyor bir daha tekrarlanmaz umarım ama olursa aklında olsun
ayrıca boşanma davası da açılsa çocuk iki yaşında olduğu için eşiniz hiçbir şekilde çocuğu elinizden alamaz 10 yaşından küçük çocuk annenin iffetsizliği veya ilaç ya da alkol bağımlılığı gibi bir sorunu olmadığı sürece babaya verilmiyor anne rızası yoksa
babanın çocuğu anneye vermemesi halinde de boşanma olmasa bile tedbiren çocuk mahkeme kanalı ile anneye verilebiliyor biz yeni yaptık böyle bişi gerçi çocuk 4 aylıktı daha ama baba çocuğu alıp anneyi de dövüp sokağa atmıştı bir günde mahkemeden tedbir kararı alıp icra yoluyla çocuğu babadan alıp anneye verdik 2 yaşındaki çocuk da çok farklı sayılmaz anneye muhtaçlıkta
anneler korkmayın yasalar sizden yana

canım sana katılıyorum yuva yıkmak hiç kolay değil yuva kurmayanda anlayamaz.bence bir şanş daha ver ona ama iyice konuş bundan sonra afetmiyeceğim de ciddi ciddi