Kocamı affedemiyorum ben...

canım evet eşin çokta kolay affedilecek şeyler yapmamış. ama bence olayı çokkk büyütmüşsün ve eşine söleyecek bişey bırakmamışsın.bence çocugunun iyiliğini istiyorsan ona bir şans daha ver.
 
tatlım keşke sende gücün ona mı yetiyor demeseydin...:teselli:
çünkü erkekler için çok tahrik edici bir söz bu.
ve başka arkadaşlarda söylemiş babası vurduğunda taraf olmasaydın. daha sonra eşinle konuşurdun tatlı dille.. ama olan olmuş. bazen bazı davranışlar kontrolümüz dışında gelişiveriyor. eğer daha evvvelden mutlu bir evliliğiniz varsa bu olayın sizi çok etkilemesine ve araya kalın duvarların örülmesine izin verme derim... :teselli: zaten gereken tepkiyi koymuşsun. Bir daha yapacağını sanmam gözleri falanda dolmuş pişmanmış. İncinen gururuna birazda olsa söz geçirmeye çalış canım. Çocuğunuz gergin bir yuvada büyümesin... Şeniz nacizane fikrim...a.s.
 
okurken gözlerim doldu çok etkilendim...
sen haksız değilsin belki ama erkekler olayı uzatmaya bayılır.sana not yazmış,çiçek yollamış.ama eve geldiğinde konuşmamışsınız.çünkü o senden beklemiştir.eminimki sen konuşana kadar konuşmayacaktır.birkaç gün konuşmayıp sen ona neden konuşmuyorsun dediğinde özür dileyip çiçek yolladığını belirtip üste çıkacaktır.o yüzden bence fazla uzatmaya gerek yok.daha öncede buna benzer bişey olmamış sonuçta.affet.çünkü sizin stresiniz çocuğunuzada yansır.onu mutsuz etmeyin.ne büyük zahmetlerle kuruluyor o yuva.ha deyince bitemez bence...
 
öncelikle şu veya bu sebeple yaşadığın şey çok üzücü.ve aslında hiç bir şey erkeğin eşine (hem de çocuğun yanında ) uyguladığı şiddeti haklı göstermez.
ama müsadenle sendede gözlemlediğim şeyleri yazmak istiyorum.
birincisi sen annesisin evet ama oda babası.ve insanın ruh hali her zaman aynı olmayabiliyor.o sabah bi şekilde eşin kızmış ve çocuğun poposuna iki şaplak vurmuş diye hemen celallenmemeliydin.önce sormayı denemeliydin.çocuk sırf şımarıklık için senin yanına koşup olacakları gözlemlemek istemişte olabilir.inan bazen kahkahalarla gülüyorken bir anda öyle gözyaşlarıyla ağlayabiliyorlarki çocuklar şaşırıp kalıyosun.
ve ne olursa olsun eşini çocuğun gözleri önünde "gücün onamı yetiyor" şeklinde azarlamamalıydın.onu 10 yıldır tanırım,hiç kötü sözü yoktu dedin.demekki ilk defa olmuş.dolayısıyla bu sözün çok ağır kaçmış.(ayrıca çocuğun poposuna atılan şaplağın veya yeri geldiğinde bağırmanın onu yaralayacağını hiç düşünmüyorum.çocuğu disipline etmek için bazen yaptığımız bu hareketler sürekli değilse ve sevgimizi göstermemizi etkilemiyorsa çocuk için uzun vadede faydalı bile olabilir.ama tabi bu ayrı bir topik konusu)
ve malesef akabinde yaşanan bu dayak olayı zaten facia.özellikle çocuğun yanında olması daha da vahim.ama dediğim gibi ilk defa olmuşsa babası oğlunun göznlünü alacaktır.(ama seninkini nasıl alır onu bilemem tabi)
eşiniz kadar sizinde öfke kontrolü konusunda destek almanız gerektiğini düşünüyorum.evden gidemeyecek kadar sakinleştiğiniz halde eşinizle sakince tartışmadan konuşamayacak kadar sakinleşememiş olmanız dikkatimi çekti.
bence sizde daha sakin olmayı denemelisiniz.
eğer gitmeyecekseniz ve sonunda affedecekseniz bu soğuk savaşı sürdürmenin bir anlamı yok.şu anki gergin ortamdam oğlunuz daha çok etkileniyordur.
bence bağırıp çağırmadan,gerçekten kırıldığınızı belli edin.eskisi gibi olmayın mesela.hüznünüzü belli edin.
ve gerçekten kolay kolay affetmeyin.ama sürekli harp halinde olarak değil.annenize gidebilirsiniz mesela 5-10 gün kafamı dinlicem diye.ama 1 ay dönmeyin.terkmi ettiniz diye tutuşsun.aklıma bunlar geliyor ne biliyim.
ama lütfen sizde oğlunuz için ortamı gerecek sözler söylemekten kaçının.
dediğim gibi eşinizin yaptığı eşşekliğin büyüğü.sadece bu eşşekliğin tekrarlanmaması için sizde çaba harcayın demek istiyorum...
 
aradaşım bu resmen seni dövmüşş ya nedemek tokat nedemek yumruk yaa
yalnış anlama seni gaza getirmek için demiyorum ama süründür biraz gerçekten sana sonunda bi zarar gelmeyecekse süründür affet tamam kocan daha önce de olmadı dıosun çoçuğun ağlamasını beyki başı kaldırmamıştır sinirini almıştır ondan senden,,tekrar da etmez gerçekten belki kocın sen tanıosun ,,,ama affetme hemen ,,yoksa senin hemen yumuşadığını afedici olduğununu arkasına sığınıp tekrarlayabille gücünü bulur kendinde belki ilerde...süründür derim
 
kızlar çok güzel yorumlar var.evet benimde suçum var. yok değil.çok ani tepki verdim.böyle yapmamalıydım.bazen kendime hakim olamıyorum ben.küslüğümüz benim açımdan devam ediyor.2 akşamdır tv izliyoz.izlediğimiz film ile ilgili bana yorum yapıyor falan.çocuğun nasıl olduğunu sordu. yani huysuzmuydu gün içinde,seni yordumu gibi şeyler soruyor.bende kısa ve net evet yada hayır,hıhı gibi kelimelerle cvp veriyom.başka bi ilerleme yok.bilmiyorum yaa üüüff nasıl davranacağımı bilmiyorum
 
Bence psikolojik sorunları var.Öfke kontrol sorunu direk belli oluyor.Boşanmak çok zordur bilirim,bir şekilde bu evliliği yürütecekseniz doktora gitmesini isteyin bence...
 
özür dilerim,çok pişmanım,çocuk olmasaydı gideceğini biliyorum


gozlerım doldu nedense.
fakat ıyı bır dersı hak etmış.
kronıck e katılıyorum annene gıtmelısın bırkac gunlugune ama soyledıgın gunden fazla kalmalısın.
emınım bır daha cok zor denemeye kalkar yaptıgı cehaletı..
huzurla kal:)
 
Bence psikolojik sorunları var.Öfke kontrol sorunu direk belli oluyor.Boşanmak çok zordur bilirim,bir şekilde bu evliliği yürütecekseniz doktora gitmesini isteyin bence...

dr gitmesini söyledim.yıllardır sana el kaldırmadım,içip içip gelip seni dövmedim(içki içmezde)bi anlık öfkeme yenildim.benim psikolojik destek almam gerektiğini nasıl söylersin dedi.kendisi akrep burcu ve inanılmaz ben merkezli ve inatçı.anneme gitme konusunda kararsızım. o an öfkeliyken gitseydim gidecektim.ama şimdi sakin kafayla düşünce olması imkansız.neden?çünkü annemlerin ev sobalı ve eski bir ev.çatısı bacası akıyor.hava çok soğuk birde çok uzak 8 saat yol mesafesi.çocukla nasıl giderim.yaz olsa hiç düşünmem giderim.
 
bence evinden ayrılma canım.bir süre daha bu şekilde ilgisiz ve soğuk davran.sonra yavaş yavaş aranızı düzeltmeye bak.bence bu sürede eşin dersini almış olur
ayrıca eşinin psikolojik sorunu olduğunu sanmıyorum.her zaman şiddet uygulayan bir insan değilmiş ilk defa yapmış ve pişman olmuş.senin tepkin ağırına gitmiş ve sinirli bir anına denk gelmiştirde sana el kaldırmış gibime geldi.
eminim bundan sonra tekrarlamayacaktır ama sende eşini kışkırtıcak sözler söyleme.
unutma evdeki huzuru iki kişi beraber sağlayabilir.tek taraflı olmaz
 
dr gitmesini söyledim.yıllardır sana el kaldırmadım,içip içip gelip seni dövmedim(içki içmezde)bi anlık öfkeme yenildim.benim psikolojik destek almam gerektiğini nasıl söylersin dedi.kendisi akrep burcu ve inanılmaz ben merkezli ve inatçı.anneme gitme konusunda kararsızım. o an öfkeliyken gitseydim gidecektim.ama şimdi sakin kafayla düşünce olması imkansız.neden?çünkü annemlerin ev sobalı ve eski bir ev.çatısı bacası akıyor.hava çok soğuk birde çok uzak 8 saat yol mesafesi.çocukla nasıl giderim.yaz olsa hiç düşünmem giderim.

Pişmanlık belirtileri gösterince belki kabul eder diye düşündüm ama tipik cevaplar vermiş.Ama arkadaşım bir kere yapan hep yapar kuralını hiiiç unutma bence.İyi bir insan olabilir,onu seviyor olabilirsin ama şiddete yatkınlığı ortada.Ben uyarayım..İkinci yapışında belki birkaç gün,üçüncüsünde hiç pişman olmama kuralıda var...Bunları çok ciddi insanlar uzun araştırmalardan sonra söylüyor...Ve bence çok mantıklı
 
ablacım cok gecmış olsun öncelikle bi bekar olarak yaşadıklarından cok etkılendim... zamn içinde eşini affedersin.. bence bundan sonra öyle bişey yapmaya tenezzul etmez gibi gelio bana... asıl cocgunun psikolojisini düeltmeye calsısın babasından sogumasın ..babasından korkmamasını saglamalısın eşinle de bu konuyu konus bence bu olayı coccuga unutturmaya calısın ..çalışsın!!
 
sana bişey söyleyimmi?? çok kadın şiddete karşıdır.ben de yeni evliyim çok yerde yorumlarda yazıyorum.3 aylık evliyim hemde.kayınvalidemden dolayı eşimle çok sorunlarımız oluyo.en son 2 hafta önceydi.dünü saymazsak tabi.eşim o kadar iyi ve merhemetlidrki asla kimseye sert bile davranmazdı.konuştuğumuz zaman eşine sert davranan rkeklerin zavallı olduğunu söylerdi.2 hafta önce annesiyle ilgili bi sorunumuz oldu.tamda onlara giderken.evlerinin arka tarafında sinirlendi ve kabanım yakasından tuttu.bağıra bağıra.ben sus insanlar duyacak dedikçe çıldırdı dahada bağırdı.iyice sıktı yakamı.nefes alamadım.karşı dükkandan birsürü erkek çıktı kapıya hepsi bizi izledi.o kadar kırıldıki kalbim,o kadar incindim ki.biliyorum eşimde eşşekler gibi pişman.kimseye söylemedim,söyleyemedim.kendine söyledim kırgınlığımı her söylediğimde (ki sadece 2 kez söyledim) pişmanlık var müthiş derecede.o anda ondan tiksindim.vazgeçmek istedim bende ama vazgeçemedim.kolay değilş herşeyi bırakmak yıkmak.kırılan kalbin yerine yenisi gelmesede kırıklarıyla kalıyo.bi evledınız var allah bağışlasın.onu eşinizin bir anlık öfkesi için harcayabilecekmisiniz.babasız büyütebilecekmisiniz.kolaylıkla başarabilecekmisiniz.kadınlar bunlar için fedakar işte.affetmeyin yüzünede vurun pişmanda edin ama çocuğunuz için vazgeçmeyin.tutunki ayrıldınız çocuğunuza bu nedenle ayrıldığınızı söyleseniz çocuğunuzda der anne keşke ayrılmasaydınız benim için sabretseydin diye.bence ayrılık sebebi olmamalı.alışkanlık haline getirirse tabiki bırakın ozaman ama 1 defa şans verin....
 
ben böyle bir duruma tahammül edemiyorum.Yani hadi eşlerin kendi aralarındaki şiddete ayrı bir durum o konuda yorum yapmıcamda çocuğa şiddet ve çocuğun yanında şiddet uygulandımı çıldırma noktasına gelirim.iyi yapmışsın kardeşim tavır almakla pişman olmuş zaten mutlaka çok kırılmışsın ancak zamanla azalacak bu konuda ciddi olduğunu böyle bir şeye asla izin vermeyeceğini söyle ve anlasın sakın sakın hele çocuğa konu ne olursa olsun onu haklı çıkaramaz.Daha fazla kendini yıpratma bunlar unutulacak sana tavsiyem ne olursa olsun eşine kızmanın nedeni çocuk olmadığı zaman onunla tartış ne yapıyorsan o zaman yap eminim çocuğun poposuna yediği tokat değilde sana onun yanında vurması unutulmaz olur.Sen bu konuda sağlam dur oda zaten bir daha cesarat edemez.
 
ablam ben evli değilim ama 4 yıllık ilşkm var konuşmak ne kadar haddime bilmiyorum.olur böyle durumlar.bazen insanın bambaşkabir sıkıntısı oluyor çözemediği ve patlıyor.Allah korusun bebeğine daha çok zarar vereblrdi.affet bence.sana özel yapılan bi hareket değil eşininki.tepkini de görmüş pişmanmış da.her şey düzelir meark etme
 
bendede aynı dert,bu ikinci oluyo birincide kesinlikle tekrarlamayacağına söz verdiği halde...bilemiyorum çocuk yokken gidemedim şimdi nolcak
 
Affet!! çocuğun var, zamana bırak; tekrarlarsa o zaman düşün canım, ayrılık çözüm değil geçmiştede iyi olduğunu söylüyorsun, karşına al konuş

sadece çocuğum için buradayım.çocuğum olmasaydı bir dakika durmayacağımı oda iyi bilir.
sanırım üzün bir süre onu affedemiyeceğim.afetsem bile bunu çocuğum için yapacam.ama bu yaptığını asla unutmayacam.yeri geldiğindede yüzüne vuracam bu yaptığını.nasıl bunu yaptı hala ınanamıyorum.gözümün önüne geliyor içim acıyor ağlıyorum.
 
ben sadece fikrimi söylüyorum arkadaşım. benim çok mutlu bir evliliğim olmasına ragmmen tabii tartışmalarımız oluyor. dayak tokat yok. ama herşeyi geçtim biz eşimle o an sinirden ölsek bile asla asla asla çocugun yanında daha yüksek sesle konuşmadık. bakın o an unuun sesinizi çıkarmayın . ama çocuga nasıl vurur. acaba şaaka yollu mu vurdu tam bilmiyorum ama gerçekten vurduysa yazıklar olsunnnnnn. oda büyüyünce babasını örnek alcak. veya sizi. unutmayın
 
bence eşiniz bi denemiş,bakalım nolcak diye,,,,,,
sonra görmüş neler olabileceğini.....bence bu seferlik affedin ama İLK VE SON kez olduğunu hissettirin ona....a.s.(bu arada mailiniz çok etkilyici olmuş,çok beğendim)
 
X