arkadaşlar merhaba. benim durumum çok garip. 21 yaşımdayım ve her gün yaşlandığım için acı çekip kıvranıyorum. hiçbir doğum günümü kutlamıyorum ve bu günlerde ekstrem bir acı çekiyorum. Ölümden korkmuyorum ama yaşlanmaktan çok korkuyorum. Işin garip yanı sıradan bir Türk insanı hayatı yaşamıyorum. Yanlış anlamayın lütfen, demek istediğim hayatta bu yaşıma kadar çok farklı şeyler yaşadım. Yani geleneksel bir yaşantım yok. Sanırım çok doyumsuzum. Hep yakınıyorum ve hayatım hala başlamamış gibi hissediyorum. Bu duygudan nasıl kurtulacağım?