Komşu çocuğu sorunu

M

mermaid2608

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
16 Ekim 2015
2.860
2.429
133
44
Komşunun oğlu ile benim kızım arkadaşlar. 2 yaşındalar. Birbirleri için deli oluyorlar. Herşeyi birlikte yapmak, her yere birlikte gitmek istiyorlar. Bunda sıkıntı yok. Annesi de çok yakın arkadaşım. Hatta hamilelik öncesi hayalimiz böyleydi zaten. Ama komşunun oğlu benim kızımı çok hırpalıyor. Sürekli vuruyor, tekme atıyor, oyuncakları sürekli elinden alıp saklıyor. Kızım kendi bisikletine binmek istese kızımı ittirip, vurup kendi oturuyor. Hatta bizim arabada oto koltuğuna bile oturtmuyor kızımı. Beraber bir yere gidilecekse kızım kucağımda, o kızımın oto koltuğunda gidiyoruz. Allahtan bziimki kıskanmıyor. Ama komşunun oğluna her yolu denedik.Göz hizasına inerek anlattık. En çok da vurma huyu canımı sıkıyor. Sokaktaki kedilere, köpeklere herşeye vuruyor. Hem de özellikle eline bir cisim alarak. Mesala bugün için bir miktar su dolu 5 lt bidon vardı, kediye onu savurdu. Kızıma yada hayvanlara zarar verecek diye korkuyorum. Vurma ve ısırma içgüdüsel midir? Öğrenilir mi? Nasıl geçer
 
Evladım yok çocuk psikolojisini bilmiyorum. Şöyle yaparım böyle ederim diye atıp tutmayayım ama çocuğumu da kimseye hırpalatcak değilim. Komple hayatımdan çıkarmam ama biraz görüşmeleri bu evrede seyrekleştiririm. Diğer çocuk da büyüdükçe öğrenir zaten, zamanla görüşülür diye düşündüm.
 
2-5 yaş arası çocuklarda çok normaldir.Bu davranışlarının altında yatan illa bir sebep vardır.Bu saldırganlığının altında yatan duyguyu ve düşünceyi bir an önce ailesinin bulması gerekir.İlgisizlik olabilir ya da aldığı tepkilerden dolayı da böyle yapıyor olabilir.Davranışın önüne geçilemediği takdirde çocuk daha agresif biri olacaktır.
 
O yaştaki çocuk 5 litrelik su dolu bidonu nasıl kaldırdı?
Öğrenilmiş bir davranış olabilir vurmak. Arkadaşınız çocuğuna vurabilecek biri mi?
Üstteki üyeye katılıyorum. Çocuğumu hırpalatamam kimseye. Belki de görüşmeyi seyrekleştirmek iyi olabilir.
 
Bir sebep olması gerekmiyor saldırganlık çocuklarda baş gösterebilir anormal bir davranış biçimi değil.. Sadece dönemsel bu süreci yönetmeyi iyi bilirseniz çabuk atlatırsınız. Bunun en bilindik tarafı dikkatini başka yöne çekmek, normal karşılanmayacağını her daim ifade etmek, sakinleşene kadar akranlarından uzak tutmak olabilir. Zaten anne çocuğuna daha iyi ne geldiğini gayet iyi bilir.. Bu geçici bir dönem bunu bilin yeterli
 
Bu dönemde normal ama aması var, yaptığı davranışın yanlış olduğunu anlatıp kesinlikle ailesi tutumlu bir davranış sergilemeli, anne baba birlik olup birinin evet dediğini diğeri hayır demiyecek ve en önemlisi yaptığın davranışın sorumluluğunu alacak, arkadaşınamı vurdun bir süre ark oynamak yok, katı ve net olunursa çözüm kolaydır. Zafer olmayan yerde tekrarlama olmaz, çocuk zaferi kazanmış nasılsa ben yaparım sonuç belli diyor, bazı davranışlar dönemseldir ama bunları iyi yöne çekmek ebeveyn kontrol altında olur buda disiplinden geçer. Siz kendi kızınızdan sorumlusunuz o kendisi koruyamaz ama siz onu korumakla yükümlüsünüz, fiziksel bilinmez ama ruhsal kırgınlıkları olabilir bu yüzden mesafe koyup kızınızı durumu anlatıp, sana vurduğu, zarar verdiği için az görüşeceğiz diye tane tane anlatırsanız inanın bana anlar. Çocuk bunlar zamanla geçer, iyileşir demeyin toplumun yarısı bilinmeyen ama birşeylere maruz kalmış insanlarla dolu.
 
2 yaş erkek çocuklarda özellikle olabiliyor bu davranışlar.

Ama bu çileye değer mi? Düzelene kadar görüşmeyi azaltırdım ben olsam.

Ayrıca kıskandığı için araba koltuğunu ona vermeniz bile bu davranışlarını sizin pekiştirmeniz anlamına geliyor. Kızınızın gelişimi açısından da zararlı. Bırakın kendi koltuğuna kendisi otursun kızınız. Sahiplenmeyi öğrensin. Ki şu an paylaşmayı bilemeyecek çocuğu koltuğundan kaldırmamalısınız sırf komşunuzla gezebilmek için.

Mahrum etme yöntemlerini uygulamalısınız. Annesinin tepkileri nasıl?
 
Diğer çocuk için ne yapılır bilmiyorum ama görüşmeyi azalt bence. Çocuk kızının haklarını, sahip olduklarını elinden alıyor ve kızın bu durumu normal karşılıyor çünkü daha iki yaşında.Sahip olma duygusu yok. Evet henüz çok küçük ama kendine ait olana el uzatıldığında tepki vermesi gerektiğini öğrenemezse hayatı çok sıkıntılı geçer.
 
Ben olsam arkadaşima acik acik soylerim goruşturmem bu ne saldirganlik bir hal çaresine baksinlar. Cocuguma saldirmiyor bile olsa kediye kopege saldiran çocukla cocugumu muhatap etmezdim ben olsam ailesine de bildirerek.
Biraz daha buyuk olsalar karişmayin derdim ama 2 yaşinda cocugu da oynayacaklar diye devamli dövdürmeyin yani. Oynamasinlar.
 
Bu yaşta olabiliyor. Konuşuyor mu? Konusmuyorsa kendini ifade edemiyor olmanın hırçınlığı tetikler durumunu.

Duygularını kontrol edemediği için kendini bu şekilde ifade ediyor. Annesinin bunun üzerine çalışması lazım. Aynalama yapmalı. Şu an sinirlisin, buna üzüldün biliyorum gibi cümlelerle. Ve vurma davranışı için sinirlendin biliyorum ama başkalarına vurmaya hakkımız yok demeli. Elbette ha tamam annecim vurmam demeyecek. Ama net bir şekilde sürdürmeli. Gerekirse ortamdan çıkarmalı. Sen sakinlesene dek arkadaşının yanından ayrılmalıyız çünkü onun canını yakıyorsun demeli ve gitmeli.

Bir de vurduğu kişiye ya da nesneye elini alıp cici yaptırma olayı var. Çocuğun elini nazikçe alıp cici yaptiracak. Zorlamadan acitmadan tabii çocuğu. Başta itiraz eder ama devamlı yapılırsa vurma güdüsü hissettiği her anda bu sahneler aklına gelip cici yapabilir.
 
İki yaş çocuğu kediye köpeğe ay dur şunun ağzını burnunu kirayim diye saldirmaz zaten. Dürtüsel tepkiler bunlar. Oğlum kedisine aşık ama bazen sert seviyor. Anlatıyoruz doğrusunu gösteriyoruz vs. Mesela nasıl bir hal çaresine bakabilir ki annesi? Pat diye yapma deyince dur yapmayayım diyemez bir çocuk.
 
Kızınız aglamiyo mu mesela oda istemiyor mu otokoltuguna oturmak , yada elinden alınan oyuncağını istemek, ben çocuğumu asla gorusdurmezdim , bizimde var aynı çocuğumun anlaşamadığı arkadaşların çocuğu gitmem gelmem çocuğumdan mi kıymetli gelişimi piskoljisi acısından bunları düşünmek zorundayım benim oğlumda vuruyordu o arkadaşın kızına bende kestim iletişimi, oyuncak için ağlıyor, oğlumdan alsam, oda ağlıyor ne gerek var ağlasın hirpalansin çocuğum hiç görüşmem böyle bir sayede musade etmem sizde etmeyin bence , benim çocuğumun vurduğu sevmedi inşalarla o diğer cocuk için bile gitmem ben o da cocuk oda ezilmesin karsimdakinide düşünürüm ama anlaştığı severek oynadıkları ile seve seve görüşüyoruz:) tavsiyem sizde kızınıza bunu yapmayın
 
Genel olarak yapılması gereken çocuğun duygularını regüle etmesini öğretmek. Örneğin; sen de bu oyuncakla oynamak istiyorsun ve arkadaşın sana bunu vermiyor, kendini kızgın hissediyorsun. Kızmak normaldir ama başkasına zarar vermek doğru değil. Şimdi arkadaşını sen sakinleşene kadar uzaklaştırıyorum, sakinleştiğinde oyuna devam edebilirsiniz, gibi cümleler çocuğa anlaşıldığını hissettirir. Bu durumda arkadaşınıza çok iş düşüyor. Tutarlı ilerlemeli. Bir gün köpeğin biri sert çıkar da geri dönülemez bir şey olursa? Ya da başka bir çocuğa zarar verir ya da başka birinden zarar görürse? Ay çocuktur yapar demek, kızınızın ödün vermesini sağlamak davranışlarını pekiştiriyor. “Ben her şeyi yaparım bana bir şey denemez”i öğreniyor çocuk. Ben kendi çocuğuma güzel güzel öğretiyordum ama bir gün bank annelerine sinirimden formasyonumu yaktım, sana vurana sen de vur kızım, dedim. Arkadaşınızın rahatı kaçmayacak diye kızınızı üzmeyin.
 
Oturdum yorumları okuyorum ...Benzeri benim başımda...

Benim ki 3.5 komşunun oğlu 4 yaşında...Aynı şekilde oğlum onunla oynamak istiyor ama çocuk sürekli büyüklerle olmak istiyor..Ya da oğlumun bir oyuncağını istiyor oğluma vurmaya kalkıyor...Kendini koru diyorum ama ne kadar korusada hırsından ağlıyor en son benimki...

Bende annesinide kırmak istemediğim için parkta görüşelim dedim...Orda da alıp başını gidiyor..Çocuklarla oynamıyor..Caddeye çıkıyor..Ya da oğlumun scooterını alıp atıyor ağlatıyor

Gözlemlerime göre çocuğa vuruyor anne..Dedim ki sen ona vuruyorsun o benim oğluma vuruyor..Ama bakıyorum ki boş konuşuyorum..Ayrıca pedagogla görüşmesini dile getirdim ama hala kreşe önce verecekmiş vs vs...diyor ve hala çocuğa vurarak ceza veriyor...

Bende bir kaç gündür bazı üyelerin dediği gibi mesafe koydum...Ya da kendim parka akşamüstü götürüyorum...

Bir üye demiş; sana zarar verdiği için görüştürmücem demelisin diye aynen böyle söyledim..Sana vuruyor ve ağlatıyor o yüzden gitmicez dedim..Hayır o bana şaka yapıyor diyor..Ben ona oyun öğreticem gidelim diyor..Çocuklar gerçekten iyi ki varlar ne kin besleme ne de kızgınlık....Ama annelik işte bazen onun kararlarından bile onu korumak gerekiyor..Çünkü bahsedilen şey fiziki şiddet...

Biz severken itina gösterirken ona şap şap vurulmasını kaldıramayabiliyorum...

Bende şuan illa arkadasla görüşeceksem ya eşim çocuklayken gidiyorum ya da gitmiyorum...Sanırım bu şekilde arayı açıcaz biraz en azından çocuklarını bir pedagog ,bir uzmana götürme kararı verip bir düzelme kaydedene kadar...
 
Görüşmeyi en aza indirip çocuğunuzun hirpalanmasini önleyin.Cocugunuzun psikolojisini düşünün.Elbet patlama yaşayacaktır.Genetik geçiş vardır. Ailesinden de bağırma tehdit bastırma ve şiddet görüyorsa yansimalarini yaşıyordur.Tabi bu ihtimal ama dediğim gibi çocuğunuzun ruhsal durumunu düşünün aklınıza gelmeyecek şekilde tepkiler gösterir
 
Demek ki ailesi onemsemiyor, aile anlatsa en azindan cocuk biraz dikkat eder. Ya da cocugun bir rahatsizligi olabilir. Ben olsam cocugumu gorusturmem, bir anne cocugunu korumali
 
Tekme atarak vurmak ne demek,tamam çocuklar bu yaşlarda neden sonuç ilişkisi henüz tam anlamıyla kuramiyorlar yani tekme atarsam canı yanar i yüzden yapmayayım düşüncesi oluşmuyor çocuk da zamanla öğreniyor fakat ben olsam biraz ara verir kızımın da bundan olumsuz etkilenmesini engellerim..Bu yaştaki çocuklar birbirlerini tekrar eden zamandalar şu an o yüzden hem çocuğumun zarar görmesini istemezdim hem de elimden geldiği kadar dikkatli davranirdim.Cocugunuzu araba koltuğunda değil de kucaginizda götürmek yanlış olmuş sonuçta herşey olabilir kendi annesi buna izin vermemeliydi..Misal benim çocuğum gayet sakin vurma huyu bağırma huyu yoktur arkadaşımın oğlu herşeye bağıran asla hayır kabul etmeyen bir çocuk ama bagirmaknoyle böyle değil annesine vurarak çocuğuma vurarak kendinden geçiyor resmen oğlum bir iki gördü ertesi günü kendi de aynısını yapmaya başladı durup dururken ve direk ara verdim görüşmeye bir kac hafta direk unuttu bizimki vurmayı bağırmayi falan...Çocuklar öyle de böyle de öğreniyorlar bir şekilde vurmayı ısırmayı bağırmayi ama dikkatli ilerlemek en iyisi
 
Benim kziim 3 yasinda ama bebekliginden beri baskin bi karakterdi.Her sabah cikarken evden kimseyle kavga etmiyoruz okulda,arkadaslarimiza vurmuyoruz diyip opup gonderiyorum.Mesela kimin elinde ne varsa onu ister,vermezseler hircinlasir.Genelde verdirmiyorum.Dikkatini baska yone cekmeye calisiyorum.Sen bekle arkadasin oynasin simdi biraz diyorum.Parklarda mesela asla sira beklemek istemiyorAnneler cocukklarini indirmeye kalkiyorlar falan haayir diyorum beklemeyi bilsin.Yani anne biraz devrye girmeli,cocugunu dogru yonlendirmeli.Yonlendirmiyorsa ara verin.Kimsenin cocuguna zarar vermesine izin vermem cocugumunn gozgore gore.
 
Muhtemeln cocuk videolar izliyordur vurdulu kirdili.Telefon tablet veriyorlardir eline ordan gormustue tekmeyi
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
  • Kilitli
Aile içi problemler
Yorumlar
10
Görüntüleme
1K
ellerimlekazidim
E
Kaynanam yüzünden mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
9K
Selcan9496
S
Bir Komşu Sorunu da Benden
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
4K
zeLina
Z
T
Müge Anlı'da korkunç hikaye! Karısının önünde baldızına, öz çocuklarına ve yeğenine tecavüz!
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
8K
mnykm
M
E
Hicbirseyden çekmedim komsumdan çektiğim kadar
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
5K
Meraklimaydonoz
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…