- 13 Ağustos 2016
- 982
- 1.120
- 113
- Konu Sahibi Lalalala1234
- #81
Böyle ebeveynlere sinir oluyorum. Okulöncesi öğretmeniyim düşünün başıma neler geliyor. Watsap grubu kurmuştum vide çekip atıyorum çocuk oyun oynarken Hafif sendeliyor düşüyor. Ay çocuğum düştü, yok ayşe neden fatmadan önde vs. Yıllardır grup kurmuyorum. Çocuğu biraz özgür bırakın mücadele etme becerisi kazansın. Hayırbu tarz ebeveynler evde telefonu tableti tutuşturur eline ya da döver. Veli ziyaretlerinde çok tanık oldum maalesef.Canım çok sıkkın. Sorun halloldu gibi ama yine de içim sıkılıyor. Dün akşama doğru kapı çaldı. Komşu gelmiş. Yanında 6 yaşında çocuğu. Adam aşırı sinirli, sinirden konuşamıyor neredeyse. Normalde de selamımızın olduğu bir insan. eşimle sohbetleri de var. "Oğlunuz (12 yaşında) kızıma vurmuş. 6 yaşında kıza nasıl vurur. Daha önce tartıştılar büyük olanla sesimi çıkarmadım. Ama onun yaşı kaç küçük kızın yaşı kaç? Nasıl vurur nasıl bağırır?" Eşim alttan aldı. Kusura bakmayın dedi normalde kimseye vurmaz. küçük kız sen de üzülme ben konuşurum dedi.(Oğlum küçüklüğünden beri duygularını çok kontrol edemeyen bir çocuk. Haksızlığa gelemez veya bir tartışma yaşarsa bağırarak konuşur. İtiraz eder oyunlarda. Ama kesinlikle vurma davranışı olmamıştır. Terbiyesizlik etmez. Küfür vs etmez. Büyüklerine saygısız davranmaz. Sadece kendince hakkını savunmak ister ve bağırır hırçınlaşır. Biz ne kadar konuşsak da çocuğumuzun yapısı böyle. Kardeşiyle de sürekli kedi köpek gibi. En ufak şeye sinirili tepki verir. Azalsa da geçmedi bu huyu. Bunun dışında farklı ortamlarda büyükleri tarafından hep ne kadar efendi ne kadar edepli diye tarif edilir.)
Ben oğluma sormak ve eve getirmek için yanlarına gittim ve 6 yaşındaki çocuk bağırarak "kimse artık onunla konuşmayacak, o bir daha buraya gelmeyecek" filan diyor. Beni görünce sustu. Oğlum vurdun mu dedim. Çocuk yemin ediyor "vurmadım sadece bağırdım çünkü o benim yürümemem için önüme geçti ve bana bağırdi. Git diyorum gitmiyor ve ben de sonunda dayanamayıp bağırdım."
Diğer çocuklara sordum bağırdı ama vurduğunu görmedik dedi.
Sonra kızın annesiyle konuştum ve adaletli bir insanmış ki o da çocuklara sorup vurmadığını anlamış. Eşi adına özür diledi. Ama bağırdığı için korkmuş vs daha önce de yaptı dedi. Epey konuştuk ve ayrıldık. Sonra ben gün boyu gözlemledim ve küçük çocuğun bunlara müdahale ettğini ve en ufak şeyde ağladığını gördüm.
Şimdi benim oğlum sürekli bağıran çocuk imajı çizdiği için hep böyle hatalı görülüyor. Ona hep anlatıyorum bunu ama fayda etmiyor. Ben de gerçekten hep çocuğunu masum gören bir insan değilim. Ama ezilmesini de istemem. Çocuğumun bu hali beni çok üzüyor. "Dünden beri, onlar benim hakkımda yalan söyledi. Hem bana müdahale ediyorlar hem şikayet ediyorlar. Siz de neredeyse onlara inanacaktınız "diye üzülüyor. Oğluma kendini kontrol etmediği için haksız duruma düştüğünü anlatamıyorum.