Merhaba güzel KK hanımları, uzun zamandır siteye girmiyordum içimi sızlatan ve kimseye anlatamayacağım bi durumu hakkında sizinle dertleşmek istedim.
Ben yaklaşık iki sene önce birisini çok seviyordum ve o kişinin de beni sevdiğini düşünüyordum. Daha doğrusu duygusal bir açlık hali ya İnanmak istiyordum. Fakat o kişinin beni göz göre göre uzunca bir süre kullandığını daha şimdi şimdi anlıyorum. Ve maalesef ki benim bu kişiyle özel paylaşımlarım, iki kez de yüzeysel yakınlaşmamız oldu. Bu durum benim ruhuma uzun süre hem pişmanlıktan, hem inancıma ve aileme yapıma ters olduğundan hem de duygularımın istismar edildiğini farkedince ızdırap oldu.
Sonra hayat yüzüme güldü ve ruhuma şifa olacak birisi girdi hayatıma. Bu kişinin de karşı cinsle özel bir yakınlaşması olmamış(yaşlar 25) ve evlilik öncesi de yaşamak istemeyen birisi.
Benim derdime gelirsek, Bana iki ay önce geçmişteki bu kişiyle aramda özel bir durum yaşayıp yaşamadığımı sordu. Ben uzunca bir süre duraksadım sonra da kaybetme korkusu hissedip yalan söyledim. Yani yaşadıklarımın arkasında durmadım.Biraz suçlu hissettiğimden olsa gerek, ona bu tarz şeyleri önemsemesinin beni rahatsız ettiğini söyleyip biraz kızdım, fakat kendisi de bu konuda dikkatli olduğu için sonrasında hak verdim.
Dün alakasız bir konu hakkında konuşurken de bana “...ben senden öyle kolay kolay ayrılamam bana kendin hakkında çok büyük bir yalan söylemen lazım anca...’’ tarzı bir cümle kurdu geçmişi kastederek.
O andan beri kendimi çok tuhaf hissediyorum. Söylersem her şey biter söylemesem de onu kandırıyor gibi hissediyorum. Bu yüzden iyi kötü her türlü yorumlarınızı bekliyorum şimdiden çok teşekkür ederim.