Konuskan degilim diye ezildim :(

pppapatyaaaa

Üye
Kayıtlı Üye
28 Temmuz 2014
50
1
11
İstanbul
merhaba arkadaslar konusacak kimsem yok diye icimi size dökmek istedim .

cocuklugumdan beri sessiz sakin bir kizim konuskan degilim diye okulda hep ezildim hic kimse benimle arkadaslik yapmak istemedi bu yuzden hep yalnizdim . Okul hayatim bu yuzden hep kabusdu . Kurslara falan gitmeye calisdim ise yaramadi ayni durumu hep yasadim hep yalniz birakildim . Isanlara güler yüzle yaklasirim iyi niyetliyim ama bazen insanlar bu durumu kulandilar kulanildim. Arkadasim dostum yok kimseyle konusamyiyorum aklima konusacak birseyde gelmiyor kendimi kasiyorum titreme bile geliyor doktorlara tedaviye bile gittim ise yaramadi. üniversiteye gecde olsa baslicam ama gitmede korkuyorum evet kazik kadar oldum ama korkuyorum tek basima baska bir sehirde yurtta okulda yine yanliz kalicam kimse benimle konusmayacak yine ben kimseyle konusamicam . Kendime guvenim yok hep ezildim. Bu durumlari dusununce korku endise sariyor ve gitmekden caymak uzereyim yillardir ayni seyleri yasadim simdik yine yasiyacam biliyorum ama ne yapicam bilmiyorum

Cok uzattim biliyorum
 
Üniv ayrı bir durum senin gibi çok insan tanıdım orda zamanla açılırsın. Çünkü şuan arkanda ailen var onlara güveniyorsun insanlarla iletişim kurmaktan bunun içinde kaçıyor olabilirsin. Ancak orda yalnız olacaksın. Tüm sorunlarını kendin aşacaksın,illa ki sevdiğin insanlar olur seni seven insanlar olur güzel dostluklar kurarsın. Bak sen olmuyor diye kendini böyle geri çekersen ömür boyu bunu aşamazsın böyle hayat gitmez.
 
Seni anlıyorum canım. Ben de pek cana yakın degildim unide o yüzden arkadaşlık kurmada zorlandim. Üniversitede sadece samimi oldugum bir arkadaşım vardi hala da görüşürüz. Üç senelik ogretmenim. Ogretmenlik biraz daha konuskan ve girisken olmami sağladı. Düşün goz teması kurmakta bile zorlaniyordum. Ilk yillarim cok zordu ogretmenlikte bu yuzden. Şimdi bazı seyleri aşmış sayilirim ama tam değil. Yine arkadaş cevrem geniş değil maalesef ama o da olur inşallah her şey zamanla.
 
Herkes ayni olmak zorunda degil ki. Ben severim sessiz sakin insanlari. Once kendini oldugun gibi kabul et. Sen boylesin, boyle de mutlu olabilirsin.
bana da cok uyanik, herkesle gorusebilen, cok disari donuk insanlar itici geliyor.
Onemli olan iyi niyetli olman, nasilsa senin gibi dusunen insanlari bulursun.
Ama diger insanalrla da iletisimi kesme, onlardan da cok sey ogrenebilirsin.
 
canım sana benden bir tavsiye üniye başladığında bölümden birini kestir gözüne muhabbet kur
mesela hocayı sor kitap sor bölümü isteyerek mi yazdın de ne bileyim bir şekilde konuş konu konuyu açar
telefon numaralarınızı falan alırsınız bir kişiyle yakın olursan devamı da iplik söküğü gibi gelir..
üni ortamında ben tek kalan kimseyi görmedim illaki birileri yanına gelir oturur konuşur yeni ortam herkes birbirine yabancı sonuçta.
ilk haftalarda zaten ünide herkes gruplar halinde takılır sürü gibi sen de o gruplarda bulursun kendini ama önemli olan bir kişi iki kişiyi seç çünkü o gruplar çok da kalıcı olmuyor.. sakın okulu ertelemeyi gitmemeyi düşünme unutma sen kendin için ailen için okuyacaksın
elalem ne der diye nasıl davranır yadırgar mı diye düşünme sakın hayat senin insanlar gelip geçici malesef
 
Kafanda surekli bunlari kurmassan daha girisken olursun. Buyuk ihtimal insanlarla konusurken napcam ne etcem ne konuscam diye diye konusamiyon bide ustune titreme terleme basliyor. Bir seyi 40 defa soylersen olur diye bir soz var. Surekli boyle dusunursen isin icinden cikamazsin.
Universitede cok farkli bi ortam 1-2 aya kadar toplarsin kendini. Girisken olmak icinde herkesle samimi olmana gerek yok sevdigin insanlarla konussan yeter.


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
Son düzenleme:
Sosyal fobiniz var galiba?
Korkmayın, boşverin en kötü yalnız kalırsınız bu da sizin üstesinden gelemeyeceginiz bir durum değil.
İnşallah istediğiniz gibi olur her şey..

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Üniversite sana çok şey katacak emin ol. Oraya tek gideceksin çünkü artık kendi ayaklarının üzerinde durman gerekecek ve bu da senin girişken olmanı sağlayacak. Çünkü her işi kendin yapacaksın bu da zamanla açılmanı sağlayacak.
Başta zorlanabilirsin belki ama zorlanman bile tecrüben olacak
 
canim.bende universiteyi boyle gecirdim ama onlar hep benim sessiz oldugumi sandilar nornalde hc oyle degilimdir ama orada konusmaya deyecek birilerini bulamamistim bunu hic anlamadilar boaver bazen yalniz kalmakta iyidir yalniz kahveni icmek cayini icerek ders calismak kutuphaneye gitmek. arkadas olsaa tabi daha iyi olur ama boylesi de keyifli olabilir

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Öncelikle sen kendini kabullen ve kendini eksik hissetme.
Tek insan modeli yoktur, herkes çok konuşacak, çok arkadaşı olacak diye birşey yoktur.
Diğer insanları kendinden üstün görmenden de kaynaklıyor bunlar, onlarda senin gibi
insanlar ve aslında o kadar saçma ve boş şeyler konuşuyorlar ki çoğu kez.
Yapınsa da bu durumu çok değiştirmeye uğraşmaya da gerek yok, üniversite hayatı,
özellikle de iş hayatı insanı çok değiştiriyor ve açıyor.
Kendini sev, çok arkadaşın olması da gerekmiyor, birkaç arkadaş mutlaka edinirsin,
bunun için sakın eğitim hayatından vazgeçme, kimse için okumuyorsun ki sen.
Hayat çok kısa, kendini kasma, konuşmak istersen konuş, kendini rahat hissetmediğin
ortamlarda da konuşma, anormal de hissetme kendini, hatta o ortamlarda bulunma bile.

 
Hayatta konusmaktan kolay ne var..Insanlarla konusmazsan seni taniyamazlar..Yaninda sıkılırlar...Sus pus olmus biriyle nasil arkadaslik edilir?? Ne paylasilabilir?? Deli gibi kitap okumalisin..Ne kadar okursan dusuncelerini o kadar iyi soze dokersin..Ders kitabi degil yalniz..Roman, kisisel gelisim, hatta cizgi roman..Konus sevgili arkadasim, iletisim kur insanlarla..Dusunmuyor musun hic kafanin icinde?? Rahat ol..Sesli dusun olsun bitsin..Yoksa hic birsey hakkinda fikri olmayan biri olarak taninir millet gulup konusurken bir kosede siner kalirsin..Sevgiyle kal okulunda basarilar..
 
Ben hazırlığa kadar böyle sesi çıkmaz bir insandım ancak part time bir işe girdiğimde çok değişmiştim sesim çıkmaya başlamıştı :) tabi yükselenimin ikizler olmasının da etkisi olabilir konuşmayı seviyorum
 

bende göz temasi kurarken titremeye baslar basim ellerim senin yine görüsdügün arkadasin var benimle kimse görüsmek istemiyor ariyacak kimse yok
 

iste bazen o sessizligin icinde bazi insanlarin cani skilir :/ insanlar eglenmek ister
 

ben insanlara güler yüzle sevgimi göstererek yaklasirimda karsidaki istemez :/ yani buzamana kadar hep öyleydi
 

evet sosyal fobim oldu malesef bu durumlari yasarken insanin ruh hali bozuluyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…