- 6 Aralık 2009
- 6.020
- 2.338
hayatı kendine zindan etmeye odaklı bi yapım var, sanırım ondan kaynaklanıyo bütün bunlar. her şeyin hep kötü tarafını gören, etrafına ve en çok da kendine bu sebepten dolayı zarar veren bi insanım. ondan sanırım. kendimden nefret ediyorum ... mafoldumben
Hayat tercihlerden ibaret elbette senin bu konuda ki fikrine diyecek bir şey yok tabi, ama bu konu burda açılmış ise bende 3. kez içimden geleni yazıcam malesef.
Şu beni üzdü açıkçası çünkü evlilikte sevgide bu kadar kolay değil. Sevmek insanın sadece bir özelliğini beğenmemezlik edip ( ki bu özellik hayat memat meselesi değil bana göre) yol yakınken ayrılmayı düşünüyorum demek olmamalı. Seven bir insanın aklının ucundan bile geçmemeli bu. İnsanlar senelerce evliliğini yürütmek adına nelere katlanıyor, ne sorunlara, bu sorun bile değil. Şuna katılıyorum bu senin için sıkıntı olabilir, bana göre olmayabilir. Ama sadece bu kadar basit olmamalı. 4x4 lük kim var, sen öyle misin mesela. Herkes eksik. Eşinde mutlaka senin bir yönünü beğenmiyordur. O zaman oda yol yakınken ayrılıyım diye mi düşünsün. Aynayı kendine çevirmek gerekir. Şunu unutma kimse mükemmel değil, o yorum yapanlarda mükemmel değil, herkes kendine baksın bence. Sen de kendi hayatına bak bence.
Yine diyorum ki mutluluğunun tadını çıkarmaya bak.
eşinizin yapısı bu siz bunu bilerek evlenmişsiniz şimdi neden hayıflanıyorsunuz ki buna zamanla
her ikinizde alışırsınız konuşmalarınız,sosyalleşmeniz çevreyle zaman içinde artar..
her sorun böyle olsun seviyorsanız birbirinize sahip çıkın .
Aile içinde ki sıkıntıların en üst seviyesini yaşamış biriyim bende.Benim babamda alasını yaşatmıştır bize. Ve eskiden yaşadıklarım benimde kendi yuvamı etkiliyor tabi, kendi psikolojımı etkiliyor ve bende huzurumuzu kaçıyorum zaman zaman. Ama eşimi suçlayarak değil, oda aynı olursa diye değil. Yaşamadan bir hata yapmadan suçlamanın manası yok. Hayat çok kısa anı yaşamaya bak,şuan herşey iyi ise iyiyi yaşa. İnsan ailesinde görmediği huzuru ve sevgiyi daha fazlası olarak kendi yuvasında görmek istiyor,insanın sabrı kalmıyor. Bunları yakalamışken bozma huzurunu. Benim eski şeyler aklıma geldiğinde diyorum ki ne güzel ki artık huzurluyum ve bunu bozmamalıyım diyorum ve düzeltmeye çalışıyorum psikolojımı hemen. Ayrıca ailesinde bu tarz şeyleri yaşamış birilerinin kendi yuvasında ki huzurun daha fazla farkında olması gerektiğini düşünüyorum.Çünkü huzursuzluğun nasıl birşey olduğunu en iyi biz bilmeliyiz.
Eşinin çok konuşmamasını başka şeylerle kıyaslama bence. Karşıdakini olduğu gibi kabulenmessek neyi seviyoruz ki. Kendimizce yaratmaya çalıştığımız birini mi. Benim istediğim gibi ol sonra mı sevicem seni diyeceğiz. Böyle bir sevgi yok.
Rabbim ayırmasın.
cok konusup sacmaliyacagina az ve öz konusmasi cok güzel.ayrica erkege cok konusmak yakismiyor,ailen ile cok samimi olmasini istedigini yazmisin cok samimiyet tez ayrilik getirebilir bence evlendigin zaman diger taraf ile bir mesafe olmali
eşini degiştirmeye çalışmamalısın bence onu oldugu gibi kabul etmelisin degiştirmeye kalkarsan ona haksızlık etmiş olursun oda senden tam tersi olmanı beklese suskunlaş dese başara bilirmisin bunu eminimki mutsuz olursun aynı şey onun içinde geçerli
hayatımızdaki insanları oldugu gibi kabul etmeliyiz ki mutlu olabilelim sen eşinle iimisin ona bak çevrendekilerede o böyle yapısı bu de geç
bizim evdede tam tersi eşim çok konuşur ben kısa ve öz konuşurum artık yadırgamıyorum onu ama gülüp geçiyorum çogu şeye zıt kutuplar bir birini çeker işte zıt kutuplarız bir birimizi tamamlıyoruz sizde öylesiniz bence boshayallersmile
Bak tatlım her halta karışan kaynana gibi dırdır yapan kocalar var.Sen takılma bu duruma,ağır olması iyidir.
Canım benım esımde aynı tarıf ettıgın gıbı aslında konuskan bana karsı aılesıne karsı kı benım aılem soz konusu olunca zıyarete gıtmeyı sewmıyor konusmuyor samımı olmak ıstemıyor hatta onlar bıze gelınce bıle stres yapıordu o zaman bıle tartısıyorduk cok zorladım ıstedım ıclı dıslı olalım gıdelım gelelım ama ıstemıyıor cok kawgalarda ettık ama olmuyor 2 senelık ewlıyım onceden cok sorun edıyordum ama artık takmıyorum bende.
benim eşimin sonbetine doyulmaz on sene konuşmasan konuşmaz kader deyip geçiyorum souçta çocuğumuz var o dilsiz sanki ben sağır sanki ama dışarıda uf avukat ağzını kapatamasın biraz benden çekiniyorda fazla açılamıyor.:enbuyukkk: