Bugun beni aradı neden böyle olduk dedi,neden kestirip atıyosun bi anda bitiriyosun dedi. Sence dedim? Kaç kere denedik her seferinde tartışma esnasında kırıcı oldun ve bu yüzden bitirdim dedim. Sinirlenince sen o an konuşmaya çalışıyosun üstüme geliyosun beklemiyosun dedi. Ben de sen sinirlisin dedim,o senin problemin. Ben hayatımdaki insanla bi sorunum oldugunda bunu o an konuşarak çözme taraftarıyım,ayrıca benim üstelemem sana bana kırıcı söz edip sesini yükseltme hakkı vermez dedim. Bir degil iki degil artık yalama oldu ve ben ilişkime olan güvenimi kaybettim dedim. Ben bilet aldım yanına gelicem dedi,kapıdan kovsan bacadan gircem dedi(sanırım ailesi tembihledi,baya kızmışlar buna).Yok sakın öyle bi şey yapma dedim,keşke bilet almadan bana sorsaydın dedim.Ben naz yapmıyorum kesin kararım budur. Biraz zor olacak şu aşamada ama dedim sonradan ah vah etmektense bu en hayırlısı dedim. bak şimdi ne güzel konuşuyosun dedi,ses tonun iyi dedi. Şimdi de ben konuşmak istemiyorum dedim. İnatlaşma gibi görünüyo bu durum ama tamamen ilişkiden beklentilerimizi içeriyo bence. Ben olayın üzerinden saatler sonra olayı konuşmayı dogru bulmuyorum. O an kendimi üzgün hissediyorum tartıştıgımız için ve o an konu çözülsün istiyorum. Tabi olay sorundan çıkıyo.Dedim ki ben artık sorun çözmekten falan geçtim,senin yaklaşımında problem var dedim. Azarlar gibi konuşuyodu
