Köpek sahiplenmeli miyim?

LOTUS0 .!.:

Barınakta da golden bulursunuz. Hem bir canı kurtarmış olursunuz. Hem de rezil koşullarda üretilen ve satılan cins hayvan satıcılarına bir katkınız olmamış olur. Anne köpekler hayatlarinin sonuna kadar doğurtuluyorlar. Bir sure sonra rahimleri asagi sarkıyor. Türlü hastaliklar geçiriyorlar. Ureticiler hiç acımıyor. Çünkü onlar icin anne köpek para demek. Her yavru binlerce lira demek. Bu çarka kimsenin kuruşu geçmemeli. Ama babayi nasil ikna edersiniz bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Şimdi Otrera 'nın yorumu gerçekten doğru hayvan bakmaya uygun olmayabiliriz. Uzun süre düşünürüz muhtemelen ama karar verirsek önceliğimiz barınak olur kesinlikle. Onun dışında evcil hayvanı doğum yapınca ücret karşılığı sahiplendirenler oluyor o da olabilir. Bilmiyorum yani çok detaylı araştırmak gerek bu konuyu da. Dediğim tarzda sahiplendirilenler de çok nadirdir muhtemelen.

muhtesemgatsby .!.:

Şimdi Otrera 'nın yorumu gerçekten doğru hayvan bakmaya uygun olmayabiliriz. Uzun süre düşünürüz muhtemelen ama karar verirsek önceliğimiz barınak olur kesinlikle. Onun dışında evcil hayvanı doğum yapınca ücret karşılığı sahiplendirenler oluyor o da olabilir. Bilmiyorum yani çok detaylı araştırmak gerek bu konuyu da. Dediğim tarzda sahiplendirilenler de çok nadirdir muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

Kendi hayvanını satanların da üreticilerden bir farkı yok hepsi ayni karakterde kisiler. Burada öyle biri varsa ve bu yorumumu okuyorsa umarim utanir. Evinde beslediği köpeğin kedinin yavrusunu parayla satan kendi doğurduğu bebegini de parayla satar. Hayvan sevgisi ile evlat sevgisi aynidir. Evladini parayla satmaya kıyamayan evcil hayvanını da satmaya kiyamaz. Eger ki satiyorsa sevmiyordur. Sevmedigi icin de kotu kosullarda büyütmüştür. Kimseden parayla almayin. Barinakta terkedilmiş aç susuz iskelete dönmüş kopekler var. Onlar kurtarilmayi haketmiyorlar mı?

Belki saçma gelebilir ama apartmanda köpek beslenmesini doğru bulmuyorum. Müstakil bir ev ise daha mantıklı geliyor. Kediye ise apartmanda daha sıcak bakıyorum. Köpeklerin bir eve tıkılıp kalmasına çok üzülüyorum çünkü. Özgürlüklerini sınırlamış gibi hissediyorum. Kedi eve daha uygun gibi geliyor çünkü hareket kabiliyetinin kısıtlanması köpeğe göre daha sınırlı ve ev ortamı onlar için daha korunaklı geliyor.
Ekstra olarakta kedinin bakımı daha kolay. Köpekler ihtiyacının gidermesi için sizin musait olmanızı beklerken kediler bu işlemi kendileri halledebilirler.
Bütün bunlar benim kişisel görüşlerim tabiki. Herkesin anlayışı farklıdır bu konuda.
Yerinizde olsam bi kedi sahiplenirdim :)

Ayrıca köpek bakımı çok maliyetli.. elbette ki bir köpeğin mama gideri ile kedininki kıyaslanamaz. Köpekler kedilerden kat ve kat daha fazla mama tüketirler.. işin bir de maddi boyutunu iyi düşünmek gerekiyor bence.
Bir arkadaşımın dalmaçyalısı vardı, yazın görüştüğümüz zaman aylık giderinin 700 tl olduğunu söylemişti. Ben bunu kaldıramazdım mesela.

Posedion .!.:

Yanlış anlaşılma olmasın ama koruyucu aile olmayı neden düşünmüyorsunuz ? Kimsesiz bir çocuğu topluma kazandırırsınız . Siz abla olursunuz . Derslerine yardım edersiniz , beraber her şeyi en baştan öğrenirsiniz . Hem bir çocuk değişirse toplum değişir . Bakın sevgi evlerinde kalan öğrencilerim var ve gerçekten gözlerinde hayatı görüyorum. Süslü kalemlere bile o kadar çok seviniyorlar ki dünyada cenneti yaşıyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

Çok güzel bir düşünce ama üstteki yorumlarda hayvan beslemek için bile yeteri kadar sorumluluk sahibi olmadığımızı düşünen haklı eleştiriler var. Bir insanın sorumluluğu çok daha başkadır.

LOTUS0 .!.:

Evinde beslediği köpeğin kedinin yavrusunu parayla satan kendi doğurduğu bebegini de parayla satar. Hayvan sevgisi ile evlat sevgisi aynidir.

Genişletmek için tıkla...

Ya haklısınız gerçekten, benim daha önce öyle bir deneyimim olmadığı için bilmiyorum. Şu an evcil hayvanı evlat gibi sevme düşüncesi de benim için totemden ibaret. Yeterince hassas yaklaşamıyorum ve sığ bakıyorum olaya gördüğünüz gibi.

Koruyucu aile olunca inanın her şey kolaylaşıyor . Ailecek sevip büyüteceksiniz . Anne ve babanız daha çok sorumluluk alır o konuda. Size oynamak veya derslerine yardım etmek kalır . Bir öğretmen olarak kalbinde sevgi olan her insanın imkanı olunca koruyucu aile olmasını isterim . Kardeş gibi düşünün .

Bir köpeğimiz var. Ben sizin durumunuzdaki birisi için açıkçası önermem. Annemler beni biraz salar belki diye sahiplenilecek bir şey değil. Sorumluluğu cidden çok çok fazla. Düzenimizi köpeğimize göre ayarlamamız gerekiyor çoğunlukla. İnsan sahiplenme aşamasındayken yapabilirim evet diye düşünüyor ama aile evinde cidden zor. Ben bekar evime almıştım ondan daha rahat oldu, bana daha rahat alıştı. Aile evinde yok tüy döktü yok koltuğu cırmaladı yok kim dışarı çıkaracak muhabbeti çok olur. Kedi sahibi hiç olmadım ona yorum yapamıyorum o yüzden.

Köpekleri çok çokk sevmeme rağmen ona yetemem korkusuyla sahiplenmiyorum.
Zor bi karar

Sizin olay " çocugum çok sıkıldı, kedileri de seviyor.kedi sahiplensek mi ? " gibi olmuş

Hayvan bakmak gerçekten zor
Belki ishal olacak ve halıya bile kaçırabilecek
O hayvanı böyle bi durumda sokağa birakmiyacaginiza eminmisiniz ?
Oda evin bir bireyi olacak ve size bağlanacak
Tüm olumsuzlukları düşünüp karar verin bence

muhtesemgatsby .!.:

Çok güzel bir düşünce ama üstteki yorumlarda hayvan beslemek için bile yeteri kadar sorumluluk sahibi olmadığımızı düşünen haklı eleştiriler var. Bir insanın sorumluluğu çok daha başkadır.


Ya haklısınız gerçekten, benim daha önce öyle bir deneyimim olmadığı için bilmiyorum. Şu an evcil hayvanı evlat gibi sevme düşüncesi de benim için totemden ibaret. Yeterince hassas yaklaşamıyorum ve sığ bakıyorum olaya gördüğünüz gibi.

Genişletmek için tıkla...

Gozlerinizin icine baktığında, sevgiyle yaniniza sokulduğunda o duygu yüklenecek hemen kalbinize

Baktigim kediler de var, köpeklerim de. Kediler özgür ruhlu oluyorlar yani ilk aşıları ve korunma süreleri geçtikten sonra artık siz onların insanı oluyorsunuz. Ya da benimkiler öyle bilmiyorum.
Köpekler ise asla büyümeyen çocuklarınız oluyor. Uzun yıllar boyu 3 yaşında çocuk bakacak gücünüz varsa sahiplenin.
Kediler yıkanmaz ama köpekler en fazla ayda 1 kere çok zorunda olursanız yıkayabilirsiniz.
Aşılar, ilaçlar, özel mamalar, genetik hastalıklar, günlük egzersizler, eğitim vs gibi onlarca şey var düşünülmesi gereken ama en önemlisi, 2 gün sonra "ay ben yapamıyorum" deyip, bir barınağa bırakmayacaksanız sahiplenin.

LOTUS0 .!.:

Woman ile ayni fikirdeyim. Kedi adeta bir çanta gibi. Götürdüğün yere gelir. Apartman hayatina uyumlu. Dogustan kum egitimli. Benim bu surecte kopegim olsa nasil disari cikarirdim diye düşünüp duruyorum. Eve bagli biri olarak benim icin en uygunu kediydi. Cok sukur kedim var. Siz de kendinizi bu acidan değerlendirin bence.

Genişletmek için tıkla...

Bende tam aksine kediler evlerini kebdi alanı olarak belirler ve hiç biyere goturemezsinuz
Psikolojisi bozulur ortalığa iser yada yirticilasir diye duyuyordum hep

Olaf_ .!.:

Sizin olay " çocugum çok sıkıldı, kedileri de seviyor.kedi sahiplensek mi ? " gibi olmuş

Hayvan bakmak gerçekten zor
Belki ishal olacak ve halıya bile kaçırabilecek
O hayvanı böyle bi durumda sokağa birakmiyacaginiza eminmisiniz ?
Oda evin bir bireyi olacak ve size bağlanacak
Tüm olumsuzlukları düşünüp karar verin bence

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim, bütün olumsuzlukları detaylıca düşüneceğim haklısınız.

Ailem ile ilgili konuda da şöyle söyleyeyim, ben plansız ve çok sonradan dünyaya gelen bir çocuğum. Benden sonra en küçük abim onunla da ile aramda 12 yaş fark var yani öyle düşünün. Evin en küçüğü de ben olunca sürekli benimle ilgilenmeye alışmışlar.

Ben doğmadan önce besledikleri kedi için de hep 'bizim kızımızdı' diyerek konuşurlar. Yani bana olan ilgileri artık fazla geliyor belki paylaşacak bir canlı olsa daha iyi olur diye düşündüm ama bencilce bir tutum sanırım.

Yapmayin sahiplenmeyin. Canlari var duygulari var sonra herkese dusman oluyorlar.
He kedi alip seveceksiniz diye de birsey yok bazi kediler asla dokundurmaz o zmn ne olacak.

Benim yakışıklı oğlum, Tosun 8 yaşında melek oldu. Ben çocuğumu kaybetmiş gibi bir acı yaşadım. Maalesef Ömürleri çok kısa.
heveslenip köpek almayın. Köpek sahibi olmak 3 yaşında çocuk sahibi olmak gibi. Hep size muhtaç. Kendi başına yemek bulamaz, gezemez, bir yeri ağrırsa söyleyemez.
golden da büyük ırk. Şehir dışına çıksanız kime emanet edeceksiniz. Sizi tenzih ediyorum ama özellikle yazlıklarda çocukları oyalansın diye köpek alıyorlar sonra da terk ediyorlar. Yazık günah bu canlara.

Nihal Prime .!.:

Benim yakışıklı oğlum, Tosun 8 yaşında melek oldu. Ben çocuğumu kaybetmiş gibi bir acı yaşadım. Maalesef Ömürleri çok kısa.
heveslenip köpek almayın. Köpek sahibi olmak 3 yaşında çocuk sahibi olmak gibi. Hep size muhtaç. Kendi başına yemek bulamaz, gezemez, bir yeri ağrırsa söyleyemez.
golden da büyük ırk. Şehir dışına çıksanız kime emanet edeceksiniz. Sizi tenzih ediyorum ama özellikle yazlıklarda çocukları oyalansın diye köpek alıyorlar sonra da terk ediyorlar. Yazık günah bu canlara.

Genişletmek için tıkla...

Ya çok tatlıymış, gerçekten üzüldüm kaybınıza.

Terk etmek gibi bir durum asla olamaz, ailem de öyle insanlar değil. Sadece doğru bakabilir miyiz düşüncesi var. Mesela bizim apartman başka apartmanların balkonunu da görüyor. Bir ailenin kedisi var. Büyük ve aşırı sevimli bir şey gerçekten balkondan bile kurduğumuz bağımız var. Hayvanı çok az içeri alıyorlar, sürekli balkonda. Annemle ben üzülüyoruz baya onun durumuna. Yani lafa gelince onlar da kedilerini sokağa atmamış ve bakıyorlar. Yine de bakmak ve doğru bakmak arasında da çok fark var. Bir hayvan sahiplenip karnını doyurunca lütuf göstermiş olmuyoruz sonuçta. Yaşamımıza ortak etmek gerekiyor. İşte endişelendiğim nokta da burası. Bakarız ama doğru bakabilir miyiz ondan emin değilim.

muhtesemgatsby .!.:

Ya çok tatlıymış, gerçekten üzüldüm kaybınıza.

Terk etmek gibi bir durum asla olamaz, ailem de öyle insanlar değil. Sadece doğru bakabilir miyiz düşüncesi var. Mesela bizim apartman başka apartmanların balkonunu da görüyor. Bir ailenin kedisi var. Büyük ve aşırı sevimli bir şey gerçekten balkondan bile kurduğumuz bağımız var. Hayvanı çok az içeri alıyorlar, sürekli balkonda. Annemle ben üzülüyoruz baya onun durumuna. Yani lafa gelince onlar da kedilerini sokağa atmamış ve bakıyorlar. Yine de bakmak ve doğru bakmak arasında da çok fark var. Bir hayvan sahiplenip karnını doyurunca lütuf göstermiş olmuyoruz sonuçta. Yaşamımıza ortak etmek gerekiyor. İşte endişelendiğim nokta da burası. Bakarız ama doğru bakabilir miyiz ondan emin değilim.

Genişletmek için tıkla...

Doğru bakmaktan yana endişeleriniz nelerdir?

zorunlunick .!.:

Bende tam aksine kediler evlerini kebdi alanı olarak belirler ve hiç biyere goturemezsinuz
Psikolojisi bozulur ortalığa iser yada yirticilasir diye duyuyordum hep

Genişletmek için tıkla...

Goturmesek daha iyi tabii ki ama şehirdışına çıktığımız zaman mecbur kalıyoruz. Benimkinin maşallahı var. Gittiği kaldığı her yeri benimsedi. Henüz işeme yırtıcılaşma olayımız da olmadı masallah. Kediden kediye fark edebilir. Bazi kediler kindar olabiliyor. Hoşuna gitmeyen bir şey yapilirsa yapan kisinin ozel esyalarina işiyor bunu ben de cok duydum.

LOTUS0 .!.:

Bazi kediler kindar olabiliyor. Hoşuna gitmeyen bir şey yapilirsa yapan kisinin ozel esyalarina işiyor bunu ben de cok duydum.

Genişletmek için tıkla...

Bı an benden bahsediyoruz sandım
Ne kadar da bazı kediler gibiyim

Bebek bakmaktan daha zor :)
Barınaktan bile alınsa bir tuvalete alışma süresi olabiliyor mekan değişikliğinde. Günde 2 bazen 3 defa dışarı çıkması gerekiyor bunu bıkmadan usanmadan yapabilecek aile bireyi var mı?
Tüylerinin aşıları olduğu müddetçe insana bir zararı olmuyor. Golden cinsi demişsiniz sabah akşam düzenli tararsanız %50-%60 oranında dökülmesi az oluyor.(mama kalitesi de önemli bu konuda)
Oyuncu bir ırk uzaktan ay ne güzel akıllı vs diyebiliyoruz hepimiz. Ama uzun egzersizlere ihtiyaçları olabiliyor enerjilerinin atılması için.
Ailece çıktığınız tatillerde sizinle gelebilecek mi?
10/15 yıl arası ömürleri olabiliyor kısacık ömürleri var bu kısacık ömürlerinde sahiplenirken kendimize sormamız gereken sorular var;
- Yeterli sabra sahip miyiz? (Bebek bakmaktan zor demiştim bebek 2 yılda dillenir bazen bir evcil hayvanın bir davranışı neden yaptığını bulmamız haftalar sürüyor.)
-Yeterli maddi olanaklara sahip miyiz? (Veteriner, mama ve kuaför hizmeti(tırnak kesimi yapamayanlar için.))
-Tüyleri sorun eder miyiz? (Kullandığınız ve çok memnun olduğunuz rulo markaları için öneri veren arkadaş olursa bana sevinirim )
-Aktiviteleri için yeterli zaman ve enerjimiz var mı?

Bunları sorabilirsiniz kendinize yada ailenize.
Bunun dışında farklı endişeleriniz varsa bir evlat sahibi olarak yardımcı olmak isterim.