Köpekten korkuyorum :((((((

L

Limonluzeytin

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Ağustos 2012
278
1
26
Manisa
bendeki köpek korkusu hiç geçmedi..çocukluğumda ısırsa yada birşey olsa tamam o etkiliyor diyeceğim ama yok yani olmadı..ufacık el kadar köpek yavrusundan bile fena halde korkuyorum..yolda bir köpek görsem uzatsam bile korkup yolumu değiştiriyorum..yanımda birişi varsa farkında olmadan kolunu morartana kadar farkında olmadan korkuyla sıkıyorum o derece yani...ama köpekleride o kadar çok seviyorumki dokunasım bile geliyor bazen,onlarla vakit geçirmek isterdim yani..ama bu kurtulamadığım korku yaklaşmama engel onlara..benim gibi korkup sonradan şu korkuyu yenen varsa bana bir yardım edebilirmi acaba?? yolda ya önüme çıkarsa birden yada şu ara sokakta varsa bir köpek diye düşünerek yürümek istemiyorum artık..ne yapmalıyım bilmiyorum..
 
Daha çok küçük gözleri bile açılmamış yavruları severek başlayabilirsiniz... Zaten onların dişleri de olmuyor bunun gibi:))))))))
 

Eklentiler

  • $yavru-köpek.webp
    12,4 KB · Görüntüleme: 880
Konunuz 'evcil hayvanlar' bölümüne taşındı,bilginize..
 
küçükken elleme pis,köpek ısırır,köpeklere veririm seni gibi klasikleşmiş önyargılı cümleler bilinç altına yerleşiyor.

sonra yıllar geçsede,ısırmayacağınızı bilsenizde mantıkda yürütseniz bu kavramdan kurtulamıyorsunuz.

öncelikle büyüdüğünüz,savunmasız olmadığınızı ve bilinçli birey olduğunuzu kabullettreceksiniz beyninize.

ve o köpekler sizden güçsüz. yere çömelip elinizi açtığınızda her köpek size kuyruk sallayarak utana sıkıla gelir.

çünkü köpeklerde insanlardan korkuyor. o kadar taşlanıp kovalanıyorlar ki.. onlarında insanlara güveni yok.

biraz yiyecek verirseniz size hiçbirşey yapmaz köpekler.

bende küçüklüğümden beri korkuyordum. annemde korkardı. bizide korkuturdu. sonra kardeşim bir köpek getirdi eve. yavru 28 günlük bişiydi. evde çizmemi giyerdim öyle gezerdim bacaklarımı ısıracak diye. annemde ellemezdi.. derken 2. günü o annesinden ayrıldığı için ağlıyordu. biz ona sarıldıksustu. o bizi kabullendi biz onu.. şimdi 7 yaşında evin en en kıymetlisi.
 
cevaplar için çok teşekkür ediyorum ..

sanırım evet o bilinçaltı şeylerden oldu yoksa hiç olumsuz birşey yaşamadım ben niye korku olsunki bu kadar..

fotoğraftaki çok şekermiş..haftaya kuşum için petshoptan salıncaktır falan alışveriş yaparken birde yavru köpeklerin yanına uğrayacağım..belki orada azda olsa şu korku geçer..en azından sahipli nasılsa diye düşünürüm satıcıyı..

sokakta tek yaşayan köpeklerden çok ,kendisi ufak tefek ama kocaman bir köpeğe sahip olanlardan daha çok korkuyorum açıkcası..çünkü tasmayı bağlayıp gücü yetmediği içinde hayvancığı çekiştirmekten bir hal oluyorlar..heran köpek kurtulup saldıracak hissi uyanıyor bendede..yani onların yanında sokak köpekleri daha masum gelip az korku oluyor..
 
Bende kendimi bildim bileli köpeklerden korkarım ilkokul zamanlarımda bahçeli evimizde terkedilmiş birkaç köpek yavrusunu büyüttüğümüz halde hemde...

İşin kötüsü köpeklerde anlıyorlar onlardan ürktüğümü, daha geçen haftalarda bir ara sokakta tasmalı ama tek başına gezen bir köpek peşime takıldı, kendimi bi apartmana zor attım, bi amca kovaladı o köpeği sonra, çok dehşet dakikalardı benim için :18::18::18:
 

Yaa vallahi güldürdün beni evde çizmeyle dolaşan kişi şu an rott besliyor:)))))) Anladığım kadarıyla rott eşinindi bu 28 günlük yavru golden mı pincher mıydı merak ettim doğrsu:)
 
Mikerinos .!.:
Yaa vallahi güldürdün beni evde çizmeyle dolaşan kişi şu an rott besliyor:)))))) Anladığım kadarıyla rott eşinindi bu 28 günlük yavru golden mı pincher mıydı merak ettim doğrsu:)
Genişletmek için tıkla...

goldendi canım:) ilk köpeklerle yaklaşmama vesile olan kızım benim...
zaten o goldene alışınca onu hep ben gezdirdim. ben eğittim. kardeşime 10 dk. tasmasını tutup gezdirmesine bile izin vermedim. 7 yıldır hala gezdiremedi:)))) ve goldenim sayesinde rottuyla gezen kocacığımla tanıştık:) köpeklerimiz sosyalleşsin diye buluştuk görüştük ve evlendik:) pincherde eşimin abisinindi. çatı katında alıyordu. ona el koyduk:) şimdi mutlu mesut yaşıyoruz.
ha bu arada benim goldenim sosyalleşmedi. hala rott ve pincherle arkadas olmuyor:)

köpekler genelde çekiştirir. bu saldıracak anlamında değildir. muhtemelen acelesi vardır. tuvaleti gelmiştir. yada sevdiği parka eve doğru aceleyle gidiyordur. yadatrafik ve kalabalıktan korkmuştur. benim 3 köpeğimden 2 si deli gibi çekerler. çok heyecanlılar. ama salsam asla saldırmazlar.
rottum gamsızdır. onuda biz çekeleriz hadi yürü diye:)

köpeklerden kormayın. bir parça yiyecek verin ve onlar bizlere muhtaçlar. tek korkacağınız köpek anne olan köpeklerdir. çünkü bazı anne köpekller yavrularını korumak için sert davranabiliyorlar.
 
Kesinlikle yavru bir köpek alın bu fobiyi anca öyle yenebilirsiniz.Eşim ve çocuklarım hem korkar hemde hiç sevmezlerdi evcil hayvan ısrarlarımı kıramadılar kedi aldık eve oooo şimdi berber uyuyolar, muhabbetlerini kıskanıyorum.1 tanede dobermanımız var o ürkütücü görüntüsünün altındaki masumiyeti görüp o sevgiyi bir tadabilseniz, terapi gibi geliyor insana. O sahipleri tarafından gezdirilen köpeklerden asla korkmayın onlar sahibine zarar vermediğiniz müddetçe hiç bir zarar veremez çünkü eğitim almıştır. Yazık sürekli kapalı yerlerde yaşıyorlar dolaşmaya çıktıklarında şımarıyorlar ne yapacaklarını bilemiyorlar. Korkularınız ancak yaşayarak yenebilirsiniz.
 
Aynı korku bende de var.Ama benim 2 sene önce başıma olay geldi.Gece geç saatlerde yolda tek başıma yürüyordum.9 tane kocaman köpek etrafımı sarıp havlamaya başladılar.Tesadüfen yoldan insan geçmeseydi halim ne olurdu düşünmek istemiyorum.Bu olaydan önce ben sokakta gördüğüm her köpeği severdim.Şimdi en küçüklerinden bile korkuyorum.Hele kocaman bir köpek yolda sahipsizce yanımdan geçiyorsa bayılacak gibi oluyorum.Köpek spreyi filan alsam mı diye düşünüyorum.Sen de bir araştır bu spreyleri.Ama hayvan sağlığına zarar veriyorlarsa alamam.Çok korksam da kıyamam köpekciklere.
 
Ben köpekten ölümüne korkuyordum. Görünce yolunu değiştirenlerdendim hatta.

Geçen hafta evde yoktum, Pazar günü eve geldim baktım annem yalnızlıktan sıkılmış. "Eve köpek alalım mı?" diyor.

Daha önce kedi besledik, evde alışkınız hayvan olmasına ama köpek...

Ay yok hık mık ettim ama, netten yavru köpek aramaya başladık.

Bir tane bulduk, barınaktaymış zaten. Pazartesi sabahtan onu aldık.

Alırken de ben hiç yaklaşamadım, tellerin arkasından burnuna falan dokundum ancak.

Bu arada yavru falan değil kocaman köpek. Bi' de o kaldıkları yerde insan görünce deli gibi havlıyorlar ediyorlar.

Annem de eve gelir gelmez "hadi ben işe gidiyoruuum!" diye tüydü ben alışayım diye.

Bir kaçtım iki kaçtım üçüncüde tamam ne olacaksa olsun dedim, oğlum nerde yakalarsa orada yalıyor beni, patileriyle sarılıyor falan.

Mecbur alıştım dokunmaya. Geçerken falan kafasına dokunmaya başladım.

Pazartesi akşamı (daha ilk gününde) gezdirirken bir hayvan saldırdı, tasması koptu. Panikten kucağıma aldım, yeni tasma almaya o yolu kucağımda götürdüm. Aşağı yukarı 20 kg var, ama korkmuş ne yapacaksın.

Bugün Perşembe. Tamamen alıştım. Başka sokak köpeklerinden de korkmadığımı fark ettim bugün yanımdan geçti de...

Kısaca, eğer imkanın varsa evine al. Elin mahkum alışıp deli gibi seveceksin.
 
slimsigara ya anlattıklarınla bir cesaret geldi sanki..bilmiyorum gözümde canlandı birden yani kendimi düşündüm empatiyle annem alsa ben mecbur kalsam ve alışsam diyede ne bileyim güzelmiş..
ama malesef benim evde köpek bakma şansım yok..ancak kendi evim olabilirse yani..biraz zaman alacak benim alışmam hatta korkuyu yenmem sanırım..

ben diğer hayvanlardanda korkardım eskiden tabi..civcivlerden hatta balıklardan ya akvaryumdan hoppidi çıkarsa nasıl tutar geri koyarım diye düşünür korkardım.o civcivlerden bile nasıl korkar kaçardım anlatamam yani..bir kuş uçsun kumru bile olsa kaçaçak yer arardım..ama hiç birinin korkusu şu köpekteki gibi olmadı o çok farklı işte..sonra civcivim oldu kuşlarım oldu alışmıştım.hatta şimdide kuş bakıyorum..kuzenlerimde yavru köpek vardı efe adında diğer bir akramızda kocaman bahçesinde duran köpeği vardı ki o saldırgandı yani aslında çok köpek bakan oldu ama ben karşıdan yada resimlerinden sevdim onları..
 
Köpeğim var benimde.Daha önce küçükken de oldu.Ama bu sene sokakta bir köpek saldırdı sahipli.O günden beri korkum geçmedi bazen içten içe benim mıncık da uyurken beni keser mi demiyo değilim Ve geçirmeme imkan yok bu korkuyu.
Annemle babamda el süremezdi köpeği ama ben küçüklüğümden beri düşkün olduğumdan bakıyoruz hep ve benden daha çok seviyolar diyebilirim
 

sokak hayvanları, kalacak yerleri yok, yiyecek ekmek bulamadıkları su arayıp da bulamadıkları zamanlar oluyor korkuyorsunuz diye bunu yapmayın lütfen..sonunda demişsiniz zaten sağlığına zarar veriyorsa alamam diye ama sizin vesilenizle diğer insanlaradsöylemiş olayım..onlar bizim bakımımıza muhtaç..yardım edemiyorsanız bari rahat bırakın zaten yeterince korkuyorlar insanlardan (((


aynen katılıyorum slimsigara..ben de sen gibiydim, ben de deli gibi sevdim..
 
yani sanırım korkumu geçirebilmemin yolu birazda köpeği sahiplenmemle olacak..evden çıkarken bile ilk sokağa bakarım bakalım yolda
köpek varmı yada geçiyor uzaklaşmışmı diye..
bazı köpekler gölge diye park etmiş arabaların altına giriyorlar iyice sokulup yatıyorlar oralarda ,o korkutuyor beni aslında..yani bu korku farklı tabi yani köpek için endişeleniyorum..
 
Ben çok imrenirim çok da severim aslında ama uzaktan severim.Korkarım.Alıştırmamış ki annem beni.Şimdi desem ki anneme köpek alıp bakacağım kızar aman bir sürü laf eder.Küçükken de muhtemelen uzak dur ısırır,kirli,mikrop kaparsın vs. gibi saçma cümleler sarfettiği için o korkumu yenemiyorum.Bir tane kurt köpeğim olsun çok isterdim hepsi de tatlılar ama o başka geliyor korkum olmasa çok ama çok istiyorum..Evlenmeden önce eşim alıştırmış bir köpeği ama görmeniz lazım öyle güzel beyaz tüyleri vardı ki..Kocaman birde..Bir sabah kapıyı bir açtım bu köpek boylu boyunca bizim kapıda yatıyor ay nasıl korkup kapamıştım kapıyı çığlık ata ata sanki arkamdan kapıyı kırıp gelecek gibi..Sonrasında bir iki kere daha görmüştüm sonradan öğrendik ki belediye vurmuş o köpeği,nasıl üzülmüştü eşim..Hep nöbete gittiğinde bırakırmış eşimi sonra eşimin evine gelir o merdivende yatarmış..Ne güzel demi ne kadar çok sadıklar..Küçük köpekleri kucağına alırdı eşim ben seveyim diye getirirdi ama ben onların başını okşarken bile ürperiyorum birden elimi kapacak ısıracak gibi geliyor.Bir keresinde almıştık iki tane köpeği işemişlerdi ayakabılarımıza ertesi gün annelerini bulunca bizi bırakıp gitmişlerdi..İleride ben de istiyorum şöyle müstakil bir evim olursa bebekken almak istiyorum hem kızımda alışır onunla birlikte alışırım belki bende..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

28 Nisan - 4 Mayıs 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
2K
Nhessa
18 Şubat 2025 Güneş Balık Burcunda - Burçlara Etkileri
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
Nhessa
B
AİLE EVİ
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
3K
sungunes
S
İzmir Meme Büyütme ve Dikleştirme Ameliyat Öncesi ve Sonrası Sürecim
6 7 8
Yorumlar
144
Görüntüleme
24K
serapz
S
16 - 22 Aralık 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
2K
Nhessa
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…