Çocuğumu korkutmam, yapmaması gereken şeyi söylerim ama korkutarak değil ciddi şekilde. Korkutmak bana göre doğru değil. Doğruyu yanlışı bilmeli ama bu konuşarak nedenini anlatarak olmalı bana göre. Korkutmak çocuğun karakterini baskılar . İlerde bir karar alırken sürekli onay bekler yanlış yapmaktan korkar. Konuşmalıyız.Çocuklarınıza disiplin verirken hata yaptıklarında uyarıda bulunurken korkutur musunuz?
Hani bazı anneler der ya bir bakisimla ya da bir seslenisimle titretirim. Ama sevmeye gelince de çok severim. Dengeli olmak iyidir.
Bazıları da der ya çocuklara korku verirsen travma olarak ileride geri döner o duygu.
Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda doğrusu size göre hangisi?
Konuyu daha da genişleteyim.Mesela defalarca uyardığınız bir konuda diyelim ki kanepe tepesine çıkmaktan zevk alıyor siz uzun uzun anlattınız. Sonuçlarına kadar güzel bir dille konuştunuz. Ama yine yaptı. siz icerideyken yine oraya çıkmış gördüğünüzde bağırmaz sakinliginizi korur musunuz?Çocuğumu korkutmam, yapmaması gereken şeyi söylerim ama korkutarak değil ciddi şekilde. Korkutmak bana göre doğru değil. Doğruyu yanlışı bilmeli ama bu konuşarak nedenini anlatarak olmalı bana göre. Korkutmak çocuğun karakterini baskılar . İlerde bir karar alırken sürekli onay bekler yanlış yapmaktan korkar. Konuşmalıyız.
Cevabınız 2. Paragrafta yazıyor. Bağırmak ya da çok sert bakmak ürkütücü yani.Korkudan kasıt nedir ? Bağırmak mı ? Dövmek (Allah korusun) mi ? Yoksa ceza vermek mi ?
1. Dediğinizi yapıyorum zaten 2. Dediğinizde dövmek yok sorularım arasında ama bağırmak var.Korkudan kastınızı anlamadım
Oraya çıkma düşersin biyerini kırarsın korkutmakmı mesela?
Veya bağrıp, çağırıp, dövmektenmi bahsediyorsunuz
Ben de çocuk yetiştiriyorum bazen ikilemde kalıyor insan.Çocuk yetiştirmek büyük mesele. Benim annemin de vur eli yoktu ama bi bakışıyla misafirlikten eve gidene kadar titrerdim. Hangisi doğru bilmiyorum ama otoriter olmak lazım biraz diye düşünüyorum, disiplin olmadan nasıl büyicek bi çocuk. Benim de kafam çok karışık yorumları merak ettim
Yani bağırmak bazen kaçınılmaz oluyor. Keşke hep bağırmadan büyütüm diyebiliseydim. İnsanın tahammül sınırlarını aşabiliyor çocuklar bazen.1. Dediğinizi yapıyorum zaten 2. Dediğinizde dövmek yok sorularım arasında ama bağırmak var.
Bunun bize göresi falan yok olamaz da , dogrusunu cocuk gelisimciler , pedagoglar soyluyor zaten , korkuyla kimseyi disiplin edemezsiniz hele ufacik cocuklari !!!
Disiplin saglamak icin cocuklari korkutanlar aciz insanlardir , cahil insanlardir
Disiplin icin cocuklari kurallarla buyutmek lazim , çocuğun ebeveynine cok güvenmesi lazim , cocukla duzgun iliski kuramayip korkutarak egitmeye calisan cahilin onde gidenidir
Çocuğum yok ideal dünyadan yorum yapacağım.Konuyu daha da genişleteyim.Mesela defalarca uyardığınız bir konuda diyelim ki kanepe tepesine çıkmaktan zevk alıyor siz uzun uzun anlattınız. Sonuçlarına kadar güzel bir dille konuştunuz. Ama yine yaptı. siz icerideyken yine oraya çıkmış gördüğünüzde bağırmaz sakinliginizi korur musunuz?
Bazen pedagoglar da kendi arasında çelişiyor.
Iki pedagog görüşmesi yaptım . Bilerek değil
Ilk gittiğim pedagog beni diğer hafta yine gel gelişmeleri konuşalım demişti.
2. Hafta o olmayınca başka bir pedagog ilgilendi benimle ama o da diğer pedagog görüşünün tam aksini konuştu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?