Korona döneminde Istanbul'da çok bunaldım

Birkadiningunlugu · 10 Ağustos 2020

Istanbul'a yeni taşındık 1 sene olacak ve yeni evliyim. Burada hiç arkadaşım yok. Tüm gün evdeyim duvarlar çok dikkatimi çeker oldu. Sanki eşyalar yok sadece duvarlar var gibi geliyor

Sıkıntıdan sigara içiyorum durmadan. Ismek kursları ne zaman açılacak diye aklıma geldikçe arama yapıyorum. Kitap okuyorum, yemek yapıyorum, müzik dinleyip dans ediyorum, resim yapıyorum, dün sıkıntıdan baklava bile yaptım... Ama yok sosyalleşme ihtiyacımı gideremiyorum. Evlenmeden önce sosyal bir insandım. Şimdi asosyalim hatta sosyal fobim oldu diyebilirim. Ben de buraya dadanayım dedim. Siz bu hastalık dönemini nasıl atlatıyorsunuz?

ATTRAENTE · 10 Ağustos 2020

Birkadiningunlugu .!.:
Istanbul'a yeni taşındık 1 sene olacak ve yeni evliyim. Burada hiç arkadaşım yok. Tüm gün evdeyim duvarlar çok dikkatimi çeker oldu. Sanki eşyalar yok sadece duvarlar var gibi geliyor Sıkıntıdan sigara içiyorum durmadan. Ismek kursları ne zaman açılacak diye aklıma geldikçe arama yapıyorum. Kitap okuyorum, yemek yapıyorum, müzik dinleyip dans ediyorum, resim yapıyorum, dün sıkıntıdan baklava bile yaptım... Ama yok sosyalleşme ihtiyacımı gideremiyorum. Evlenmeden önce sosyal bir insandım. Şimdi asosyalim hatta sosyal fobim oldu diyebilirim. Ben de buraya dadanayım dedim. Siz bu hastalık dönemini nasıl atlatıyorsunuz?

Hepimiz bunaldık haklısın bu duyguda
Pandeminin başından beri daraldıkça yürüyüş yapıyorum, eşofmanlarımı giyip, hiç bir yere dokunmadan düz yolda gücüm yettiğince yürüyorum, sokak hayvanlarını seviyorum, biraz mama bırakıyorum bana iyi geliyor. Geçen Cuma arkadaşlarımla çıktım dışarı, sabahtan gece yarısına kadar takıldık, temizlik ve mesafe konularına dikkat ederek vakit geçirdik lakin şu var ki bu sıcakta maske ile vakit geçirmek cidden zoruma gitti, bir süre daha çıkacağımı sanmam çok bunaldım, yine yürümek en iyisi. KK da takılıyorum, aylardır evde oturup biriktirdiğimiz kiloları vermek için 9.takımla diyet yapıyorum, bana ciddi moral oldular. Dolap uygulamasına da üye oldum, evde ki fazlalıkları satarken bir de oradakilerle sosyalleşiyorum. Evet sıkıldık ama yine de şükür içindeyim, kendimizi koruyabildik bu zamana kadar, biraz daha sabır

Miss Bride · 10 Ağustos 2020

Bunalmayan yok ki, yüksek bir yerlere çıkıp artık yeter diye avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum bazen.

Birkadiningunlugu · 10 Ağustos 2020

ATTRAENTE .!.:
Hepimiz bunaldık haklısın bu duyguda
Pandeminin başından beri daraldıkça yürüyüş yapıyorum, eşofmanlarımı giyip, hiç bir yere dokunmadan düz yolda gücüm yettiğince yürüyorum, sokak hayvanlarını seviyorum, biraz mama bırakıyorum bana iyi geliyor. Geçen Cuma arkadaşlarımla çıktım dışarı, sabahtan gece yarısına kadar takıldık, temizlik ve mesafe konularına dikkat ederek vakit geçirdik lakin şu var ki bu sıcakta maske ile vakit geçirmek cidden zoruma gitti, bir süre daha çıkacağımı sanmam çok bunaldım, yine yürümek en iyisi. KK da takılıyorum, aylardır evde oturup biriktirdiğimiz kiloları vermek için 9.takımla diyet yapıyorum, bana ciddi moral oldular. Dolap uygulamasına da üye oldum, evde ki fazlalıkları satarken bir de oradakilerle sosyalleşiyorum. Evet sıkıldık ama yine de şükür içindeyim, kendimizi koruyabildik bu zamana kadar, biraz daha sabır

Ne güzel yazmışsınız teşekkür ederim. Herkes aynı durumda biliyorum kendimi de böyle teselli ediyorum. Sıcakta dışarı çıkılmıyor bende akşamları yürüyüşe gidiyorum. Umarim bu günler tez zamanda biter

ATTRAENTE · 10 Ağustos 2020

Birkadiningunlugu .!.:
Ne güzel yazmışsınız teşekkür ederim. Herkes aynı durumda biliyorum kendimi de böyle teselli ediyorum. Sıcakta dışarı çıkılmıyor bende akşamları yürüyüşe gidiyorum. Umarim bu günler tez zamanda biter

Bitecek inşallah
Bu ara vaka artışı var ama bunun son dalga olduğunu düşünüyorum
Hastalık psikolojimiz biter mi onu bilemiyorum :)) ama dayanacağız, Allah sağlık versin gerisi çözülür

TheQueeninthenorth · 10 Ağustos 2020

Ayni durumdayiz. 19 aylik oglum var bir de. Onunla eve tikilmak cok zor. Arada enerjisini atmasi icin yuruyuse cikariyorum. Evden parki.gozetliyorum. bos oldugu ani kollayip salincagi kolonyayla dezenfekte edip bindiriyorum. Bazen bagaja katlanir sandalye masayi atip termosa cay doldurup acik alana gidip oturuyoruz. Kendim icin hicbir sey yapamiyorum ama. O beni cok bunaltiyor...

Lady bug · 10 Ağustos 2020

Delirmek uzereyim istanbulda ama sehir degisemem degismemeliyim diye kalakaldim.Keske herkes bizim gibi dusunseydi.

Cizirti · 10 Ağustos 2020

Yalnız değilsiniz... ben de diyarbakır'a taşındım istanbul'dan.. burada bir tane bile arkadaşım yok hepsi istanbul'da kaldı.. açık havada piknik organizasyonları yapıyorlar ağzımın suları aka aka fotograflarına bakıyorum =)) sıcakta kitap da okunmuyor. çalışmayı ders anlatmayı çook özledim.. ama okullar açıldığında da gönül rahatlığıyla çalışamayacağız.. umarım bugünleri ay neydi o günler çok şükür kurtulduk diyerek anlatacağımız zamanlara erişiriz hepimiz..

lily86 · 10 Ağustos 2020

Birkadiningunlugu .!.:
Istanbul'a yeni taşındık 1 sene olacak ve yeni evliyim. Burada hiç arkadaşım yok. Tüm gün evdeyim duvarlar çok dikkatimi çeker oldu. Sanki eşyalar yok sadece duvarlar var gibi geliyor Sıkıntıdan sigara içiyorum durmadan. Ismek kursları ne zaman açılacak diye aklıma geldikçe arama yapıyorum. Kitap okuyorum, yemek yapıyorum, müzik dinleyip dans ediyorum, resim yapıyorum, dün sıkıntıdan baklava bile yaptım... Ama yok sosyalleşme ihtiyacımı gideremiyorum. Evlenmeden önce sosyal bir insandım. Şimdi asosyalim hatta sosyal fobim oldu diyebilirim. Ben de buraya dadanayım dedim. Siz bu hastalık dönemini nasıl atlatıyorsunuz?

Ben yalniz yaşıyorum kimsem de yok size göre öleyim bari :KK70:

Üstelik idari izindeyim hep evdeyim
Sadece kapi önüne çöp atmaya iniyorum hatta bahcede komsular akşamları toplanir hic inmiyorum, sosyallesmiyorum korona kaparim diye malum maske takan eden yok herkes de dip dibe. Kendimi riske atamam.
Dun sabah bir aydan sonra ilk kez markete gittim o kadar garipti ki. Sokaktan asagi inerken bile sanki güvenli alandan ciktigimi hissettim. Insanlari gozlemledim maske takan az, onlar da burun altında.
Yani sagligimiz icin dikkat etmemiz gerekiyor.

Siz evde gayet aktifmişsiniz. Insan paylaşmak da ister elbette ama esinizle de akşamları bir seyler yapsaniz. Şimdi nasil bir ortamdasiniz bilmiyorum ama komşularla tanismadiniz mi? Koronadan dolayi da tanısın diyemiyorum.
Internetten online egitimlere/seminerlere katilabilirsiniz. Degisiklik olabilir sizin icin.
Acikcasi ben evde kendimle.mutlu olmayi öğreneli.cok zaman oluyor o yüzden de sosyallik arayisim yok. Olursa tabii güzel olur ama olmuyor diye de üzemem kendimi. Şu an hayatta kalmak, nefes alabilmek daha önemli.
Sizin diger konunuza da yazdim sanirim sizde belli beklentiler var hayata, evlilige, insanlara dair. Kafanizda kaliplar var. Beklentiye girmeyin diyemem girin ama bu beklentilerin karsilanmasi konusunda kati düşünmeyin, olmuyorsa başka çözüm yollari da olabilir diye düşünün ve olmayan seylere takilip kendinizi üzmeyin. Hayat akisinda yasadikca güzel :KK68:

Ahtapot Anne · 10 Ağustos 2020

2 bebek bir çocukla oynatmaya az kaldı . Küçük bir sehirdeyim. Vakalar kudurmuş vaziyette. 2 hastanede agzina kadar dolu cocuklari parka götüremiyorum korkudan kolnyayla dezenfekte etsem.mi ki oof of. Özgürlük gibisi var mı aylardır hapis hayatı yasiyoruz.

gixxer_600 · 10 Ağustos 2020

5 aydır yeğenime 3 aydır da ana babasına bakıyorum onların evinde,yok 40’ıydı şok şuydu buydu derken üstüne seyahat yasağı çıkınca burda mahsur kaldım.Keşke kendi evimde kalsaydımda sıkılacak vaktim olsaydı.

enikli cücüklü bela oldular başıma delirmeme az kaldı

Birkadiningunlugu · 10 Ağustos 2020

lily86 .!.:
Ben yalniz yaşıyorum kimsem de yok size göre öleyim bari
Üstelik idari izindeyim hep evdeyim
Sadece kapi önüne çöp atmaya iniyorum hatta bahcede komsular akşamları toplanir hic inmiyorum, sosyallesmiyorum korona kaparim diye malum maske takan eden yok herkes de dip dibe. Kendimi riske atamam.
Dun sabah bir aydan sonra ilk kez markete gittim o kadar garipti ki. Sokaktan asagi inerken bile sanki güvenli alandan ciktigimi hissettim. Insanlari gozlemledim maske takan az, onlar da burun altında.
Yani sagligimiz icin dikkat etmemiz gerekiyor.

Siz evde gayet aktifmişsiniz. Insan paylaşmak da ister elbette ama esinizle de akşamları bir seyler yapsaniz. Şimdi nasil bir ortamdasiniz bilmiyorum ama komşularla tanismadiniz mi? Koronadan dolayi da tanısın diyemiyorum.
Internetten online egitimlere/seminerlere katilabilirsiniz. Degisiklik olabilir sizin icin.
Acikcasi ben evde kendimle.mutlu olmayi öğreneli.cok zaman oluyor o yüzden de sosyallik arayisim yok. Olursa tabii güzel olur ama olmuyor diye de üzemem kendimi. Şu an hayatta kalmak, nefes alabilmek daha önemli.
Sizin diger konunuza da yazdim sanirim sizde belli beklentiler var hayata, evlilige, insanlara dair. Kafanizda kaliplar var. Beklentiye girmeyin diyemem girin ama bu beklentilerin karsilanmasi konusunda kati düşünmeyin, olmuyorsa başka çözüm yollari da olabilir diye düşünün ve olmayan seylere takilip kendinizi üzmeyin. Hayat akisinda yasadikca güzel

Komşularla görüşmüyoruz çünkü güvenemiyoruz insanlara. Samimi oluruz diye korkuyoruz. Merhaba merhaba diyip geçiyoruz. Evet beklentilerim var ben de bunları net bir şekilde farkettim bugün. Eskiden hiç gerek yok dediğim konulara şuan takıyorum. Evde de yalnızlığı severdim şuan eşim var ve eşime göre hareket etmek de yoruyor biraz beni. Ne yapayım bilmiyorum psikolojik çıkmaz sanki..

lily86 · 10 Ağustos 2020

Birkadiningunlugu .!.:
Komşularla görüşmüyoruz çünkü güvenemiyoruz insanlara. Samimi oluruz diye korkuyoruz. Merhaba merhaba diyip geçiyoruz. Evet beklentilerim var ben de bunları net bir şekilde farkettim bugün. Eskiden hiç gerek yok dediğim konulara şuan takıyorum. Evde de yalnızlığı severdim şuan eşim var ve eşime göre hareket etmek de yoruyor biraz beni. Ne yapayım bilmiyorum psikolojik çıkmaz sanki..

Esiniz cok mu katı ya da kuralcı?
Şimdi komsulara güven yok deyip kendinizi soyutlamak da cok saglikli degil bence
Bundan önceki oturdugum bina da uc katliydi 5 daireydik komşularla merhaba merhaba çünkü ben çalışıyordum ama hepsiyle tanışmıştım. Simdiki binada 4 daireyiz herkes birbirini tanıyor hatta bana sen asagi gelmiyorsun diye basta gucendiler bizi beğenmiyorsun gibi dusunerek alinganlik yaptilar simdi ise sagligin önemli diyorlar :)
Yani tanıştim diye de evlerine gidip gelmedim zaten koronadan firsatimiz da olmadı ama insanlara karşı belli önyargılar da yanlis en azindan yan komşunuzla tanisabilirdiniz. Şimdi tavsiye etmem herkeste virus korkusu var.
Yani biraz beklentileriniz üzerine dusunmenizi ve neden hep başkalarından beklentilere girdiğinizi sorgulamanizi tavsiye ederim.
Mesela.kendinizden beklentiniz ne? Neyi yapmayı hayal edersiniz? Imkaniniz ölçüsünde kendinizle.ilgili seylere odaklanin

etacarinea · 10 Ağustos 2020

Gerçekten ismekler açılsa korkmadan gidecek misiniz?

Bir sürü arkadaşım var su süreçte hiçbiriyle yakın temasta bulunmadık.
Eşimle haftaici akşamları alıyoruz termosumuzu kamp sandalyelerimizi çıkıyoruz sahillere. Bazen arkadaşlarımızla aynı şekilde buluşma yapıyoruz herkes bardağını sandalyesini getiriyor bazen anneleri de alıyoruz onlar da hava almış oluyor. Yani şuan sosyallesmekten çok güvende olmaya ihtiyaç duyuyorum.

Loreth · 10 Ağustos 2020

Biz bu hastalık dönemini nasıl atlatıyoruz? Bilmem atlatıyor muyuz? :KK53:

Bizde ailecek hafif sıyırma belirtileri var. Evde en normal kişi eşim, zira ofise gidip geliyor, tehlikeli de olsa insan yüzü görüyor. Ben ve iki küçük çocuğumuz akşamları onun gelişini yemek bekleyen aç aslanlar gibi iştah ve sabırsızlıkla kapıda bekliyoruz sıkıntıdan. Ve yeri gelmişken söylemeden geçemeyeceğim; Allah o Çinlileri bildiği gibi yapsın. Terbiyesizler. :KK61:

azra_54 · 10 Ağustos 2020

Maske takmak sıcakta çok bunalttığı için dışarı çıkmak istemiyorum artık. Önceden yürüyüş yapardık şimdi de yürüyüş parkuru çok kalabalık ve çoğu kişi maskesiz diye gitmiyoruz. Tatil yapıp gezenlere imrenerek bakıyorum. En az kışa kadar bizim bu karantina sürecimiz bitmez

sibelizim · 10 Ağustos 2020

3 yasinda bir yavrum var.1993 den bugune istanbulda yasiyorum.4 yil baska sehirde gecti neyse..hic arkadasim yok .evlenmeden evvel calisan sosyal biriydim.2020 ocak ayindan martin ortasina kadar hastanede yattim.anne babam baska sehirde bagisiklik sistemim toparlanmadigi icin sokaga cikarken cok dikkat etmek zorundayim.cocugum evde bunaliyor sokakda o da maske takiyor ama kardeslwr takmamis diyor parka gidwlim diyor oglum hasta oluruz dedigimde bak kardeşler gitmis diye agliyor camdan sokak izliyor.anaokuluna baslayacakti korkudan baslatamiyorum.Eşim kendi sektörune geri donmek istiyor ama pandemi is olaylarını etkilediği icin olumsuz oluyor sevmedigi bir isi yapiyor ve depresyonda.tatile gitmeyi cok istwsek de koronadan ötürü evdeyiz hatta kuzenlerimin nikah ve dugunlerine de gitmeyecegiz. Yani sizin gibi hepimiz sabirla bitmesini bekliyoruz.ama saglikli olmak cok onemli aylarca hastane odasinda yatan biri olarak diyorum. Hastane penceresinden disati bakmakdana varsin evimde cocugumla esimle bakayim.

YellowRabbit · 10 Ağustos 2020

Bende istanbulda yaşıyordum doğduğumdan beri. Geçen yıl ankaraya taşındım. 33ywşındyım ve daha önce çalışıyordum ama ankaraya geldim eve tıkıldık. Okadar çok bunalıyorum ki çoğu zaman ağlıyorum pişmanlık yaşıyorum buraya geldim diye. Hiç arkadaş edinemedim. Zaten şuanda da virüs sebebiyle çıkamıyoruz hiç.
Okadar bunaldım ki kaçıp gidesim geliyor istanbula

Birkadiningunlugu · 10 Ağustos 2020

lily86 .!.:
Esiniz cok mu katı ya da kuralcı?
Şimdi komsulara güven yok deyip kendinizi soyutlamak da cok saglikli degil bence
Bundan önceki oturdugum bina da uc katliydi 5 daireydik komşularla merhaba merhaba çünkü ben çalışıyordum ama hepsiyle tanışmıştım. Simdiki binada 4 daireyiz herkes birbirini tanıyor hatta bana sen asagi gelmiyorsun diye basta gucendiler bizi beğenmiyorsun gibi dusunerek alinganlik yaptilar simdi ise sagligin önemli diyorlar :)
Yani tanıştim diye de evlerine gidip gelmedim zaten koronadan firsatimiz da olmadı ama insanlara karşı belli önyargılar da yanlis en azindan yan komşunuzla tanisabilirdiniz. Şimdi tavsiye etmem herkeste virus korkusu var.
Yani biraz beklentileriniz üzerine dusunmenizi ve neden hep başkalarından beklentilere girdiğinizi sorgulamanizi tavsiye ederim.
Mesela.kendinizden beklentiniz ne? Neyi yapmayı hayal edersiniz? Imkaniniz ölçüsünde kendinizle.ilgili seylere odaklanin

Komşular biz taşındığımızdan beri yanımızdan geçip gidiyorlar. Selam veriyoruz almıyorlar. Akrabalarımız gelmişti üst komşu dışarıdaki ayakkabıları içeri alın diye zili çaldı. Misafir var dedim. Normalde kapı önünde ayakkabı bırakmıyorum. Onun için biz de görüşmeme kararı aldık. Eşimden beklentilerim var evet çünkü eşim biraz olduğu gibi bir adam. Ben çiçek yetiştirmeyi çok severim. Eşimden kaktüs ve benjamin isteyip duruyorum. Çok uyguna güzel benjamin bulmuştum boş masraf dedi geçti. Böyle olmasin istiyorum. Önceden böyle değildi bu adam diyorum. Onun haricinde 3.üniversitemi okuyorum. Aslında kendimle zaman geçirmeyi de severim. Eşimin maddi anlamdaki tutumu çok rahatsız ediyor beni

Birkadiningunlugu · 10 Ağustos 2020

etacarinea .!.:
Gerçekten ismekler açılsa korkmadan gidecek misiniz? Bir sürü arkadaşım var su süreçte hiçbiriyle yakın temasta bulunmadık.
Eşimle haftaici akşamları alıyoruz termosumuzu kamp sandalyelerimizi çıkıyoruz sahillere. Bazen arkadaşlarımızla aynı şekilde buluşma yapıyoruz herkes bardağını sandalyesini getiriyor bazen anneleri de alıyoruz onlar da hava almış oluyor. Yani şuan sosyallesmekten çok güvende olmaya ihtiyaç duyuyorum.

Gider miyim diye düşünüyorum da gidemem sanırım

Korona döneminde Istanbul'da çok bunaldım

Üye

ACTA EST FABULA

Supervisor

Üye

ACTA EST FABULA

Guru

Guru

Hala muhterem , pek muhterem

Guru

Feeling lonely nowadays..

Popüler Üye

Üye

Guru

Nirvana

Nirvana

Popüler Üye

Kağanin annesi

Üye

Üye

Üye

Benzer Konular