hanımlar merhaba, uzun zaman sonra nihayet burada pozitif sayılabilecek bir konu açıyorum diyelim. bir süredir biriyle konuşuyorum daha doğrusu mesajlaşıyoruz daha çok. son zamanlarda hayatım biraz karmaşık olduğu için ben ara ara ihmal etmiş olsam da kaldığımız yerden devam edebiliyoruz muhabbetimize. kafalarımız uyumlu gibi. kendisi de hoş biri yani, akademisyen, işinde gücünde, kendi hayatını kurmuş kendi düzenini kurmuş. aynı şehirdeyiz zaten.
mesele şu ki biz henüz yüz yüze görüşemedik genelde benden kaynaklanan durumlar yüzünden. hani bir yerde oturup kahve içmişliğimiz bile olamadı daha. hadi şimdi görüşelim desek mekanlar falan kapalı. ha bir mekandan kahvelerimizi elimize alıp birlikte yürüyüş de yapabiliriz açık havada, malum. sorun tam olarak bu değil de, korona yüzünden bende bin tane endişe var. ne alaka diyebilirsiniz. sosyalleşmeyi tamamen kıstığımız bu dönemde ben de evden çalışıyorum, pek dışarısı ile temasım yok. zaten ben de kimseyle görüşmüyorum kimseyle misafirliğim falan da yok. aylarca güzel korunduk derken şu an sayılar patlama yapmış durumda. tamam bu çocuk da salak değil tabii ki kendine dikkat ediyor korona olmamak için ama biz buluştuktan sonra eğer iyi anlaşırsak buluşmaların devamı gelir. hadi ilk buluşmada temas etmeyiz uzak dururuz ama devamı gelirse hatta aramızda bişeyler bile olabilir uzun zamandır hayatımda biri yok ve ben de artık birisi olsun modundayım. niyetler belli sonuçta. böyle bir dönemde yeni biriyle tanışmak sizce saçma mı? tehlikeli mi? ya bişey kaparsam? siz ne düşünüyorsunuz aylardır her şeyi erteleye erteleye herkes bir hal oldu zaten. ama bu iş daha sürecek gibi de duruyor. yani böyle bir durumda belki de hayatımın aşkını ya da güzel şeyler yaşayabileceğim birini elimin tersiyle itmeli miyim? bana bir akıl verin hanımlar. siz olsanız ne yaparsınız?