Koskoca dünyaya sığamadım

Annenizde dahil hiçkimseyle gorusmeyin silin ya hayatınızdan engelleyin tellerini gorusmeyin ... Size karşı haddi aşan hududu geçen kim olursa olsun altın olsa kesenizde bal olsa kasenizde tutmayın..
 
Yalnız değilsiniz ki. Çocuğunuz var. Ayrıca kimseye muhtaç değilsiniz. Aç değilsiniz, susuz değilsiniz, çocuğunuz var.. Yani bir erkeğe ya da (çocuğunuz dışında) bir aileye muhtaç olmadan hayatınızı idame ettirebilirsiniz. Tutunacak dallarınız var. Eğer tüm bunlara rağmen kendinizi hala yalnız, çaresiz hissediyorsanız bir uzmandan psikolojik destek alabilirsiniz. Çok iyi gelecektir. Biz bazen sadece olumsuza yöneliriz. Onları düşünürüz. Güzel olan bir sürü şey vardır hayatımızda. Onların varlığından haberdar olsak bile önemsemeyiz, görmezden geliriz. Böyle bir destek ile hayatınızda sahip olduğunuz o güzellikleri farkedebilirsiniz. Ondan sonrasında zaten kesinlikle kendi hayatınıza bakarsınız. Kimseyi umursamazsınız. Umarım en kısa zamanda bu kötü şeylerden kendinizi uzaklaştırıp, yavrunuza ve kendinize çok güzel bir hayat inşa edersiniz. 🥰
 
Psikolojik destek alın ve hayatınızda olan tüm çöp insanları çıkartın.Hiçbirine ihtiyacınız yok bence yaşanılanlardan dolayı iyileşmeye ihtiyacınız var Buda ancak doktor tedavisi ile olur
 
Insan olmayı başaramamışlar.
Yalnız değilsiniz. Kızınıza bol sevgi verin, o da size sarıldımı zaten dünyalar sizin oluyor.
Farkında değilsiniz ama o kadar güçlüsünüz ki, kendi ayaklarınızın üstüne duran bir kadınsınız.
Sadece hayatta yanliş aileye ve kocaya düşmüşsünüz.
Siz kendi kendinizin bir farkına varın, gücünüzün, kuvvetinizin.
Bir erkeğin sevgisine muhtaç değilsiniz.
Önce kendinizi sevin, sonra sizi sevecek eş çıkar.
Siz sevmezseniz kendinizi, bahsettiğiniz gibi insanlar gibi çıkar.
Önce BEN diyeceksiniz bu hayatta.
BEN DEĞERLIYIM. BEN KENDIM HER ŞEYI YAPARIM. KIMSEYE MINNET ETMEM. BEN HER ŞEYIN EN IYISINE LAYIĞIM.
Bunu bir idrak edin.
Ailenizi öldü bilin, o pislik herifi de
Siz ve kızınız bir küçük dünyasınız mutluluk dolu.
Sonra bir gün karşınıza sizi hakeden çıkar inşallah.
Konuşma ihtiyacınızi da bir psikologla giderebilirsiniz, hem de terapi olursunuz.
 
Yani evi ayirmissiniz isiniz var ilgilenmeniz gereken su dunyada sadece isiniz ve kiziniz. Illa bir erkek olacak yani dimi.olmuyor osuz. Neyse. Cocugunuza lutfen iyi bir anne olun bol bol etkinlik yapin caninin sikildikca o erkege gotmekense yada ailenize cay icmeye gitmektense bence kizinizi alin acik havada yurusyuse cikarin parka cikarin hicnisey olmasa evin bir kosesinde saatlerce oyun hamuru kek yapma sayi sayma oyuncaklarla oynama vs olur hem sizin kafaniz dagilir hem cocuk ilgiye ac olmaz. Bence ailenizlede asla gorusmeyin. Oyle kardesiniz var sokakta gorseniz yol degistrin. Babada ayni sekilde. Ölse suyunu vermem terbiyesiz o.....u kelimesi ne kadar agir. Kendinize deger vermesseniz hic kimse vermez bunu unutmayin.
 
Kendine ait evin var ac güzel bir film izle. Ne işin var seni istemeyen babanın ananın evinde. Illa da bir erkek olmalı sığındım bir adama da deme yahu! Dünyaya yalnız geldik yalnız gideceğiz illa biri mi olmalı! Eşinden boşanmış komsum var 20 yıldır yalnız yaşıyor çocuğu da yok. Öyle huzurlu güzel bir evi var ki tüm komşuların baştacı. Kitap okur film izler. Hiç-bir erkeği de hayatına almamış. Çok ta mutlu. Artık öğrenelim yalnız geldiğimizi ve bu dünyadan yalnız gideceğimizi!
 
Bu insanlarla görüşme aile kavramından uzak kişiler sizin bir evladiniz var ben eşimi kaybettim hayatta ayakta kalmak niçin bir erkeğe ihtiyaç yok hatta birine bile yok siz kendinize yetersiniz kapatın kapınızı mis gibi evinizde açın tvnizi bosverin cahil gaddar insanları
 
Sana hep kötüleri denk gelmiş, çokta güzel sığarsın sevgi olan her yere. Özellikle baban ve Kardeşin olacak merhamet yoksunu varlıkları sil at hayatından.🌸
 
Ev arkadasi fikrini dusundum once sonra o da dogru gelmedi. Kiziniz varmis evde. Bir de evde baska biriyle ille de bir sorun cikar. Azıcık aşım agrisiz başım misali kizinizla da mutlu olmayi ogrenmelisiniz. Once ailenizle olan baglari koparmalisiniz. Sonra da erkek arkafadinizka olan bagi koparmalisiniz. Hayatiniza puruz katan herkesi cikarmalisiniz. Ille hep boyle yalniz olmayacaksiniz. Yavas yavas hayatinizda kalanlar da olacak gidenler de. Komsunuz yok mu? Arkadasiniz. Kimse olmasa da kiziniz var. Yalnizlik korkusuna hayatiniza olur olmaz kisileri dahil etmeyin. Gecmis olsun. Ailemizi biz secemiyoruz malesef. Kardesiniz ve babaniz gercekten sorunlu tipler. Onlari artik dusunmeyin. Gecmis olsun.
 
Şu an biraz da olsa kendime geldim. Nereden başlayacağımı bilmiyorum ama kısaca şöyle özetleyeyim. Ben evlenip ayrıldım ve bir çocuğum var. Eski eşim beni herkese ezdirip sahip çıkmıyordu ve lohusalıkta bana yaşattıklarından dolayı psikolojim altüst oldu. Kucağımda yeni doğmuş bebekle baba ocağına döndüm lohusa halimle. Resmi olarak boşanana kadar ailem destek çıktı hep onlarda kaldım vs ama resmi boşanma gerçekleştikden sonra beni istemediler evlerinde kalabalık fazlalık görmeye başladılar. “Birdiniz iki oldunuz, sığıntı gibi burada mı kalacaksın, git başka yere” bu cümleleri duydum kendi öz anam babamdan. Kavga vs yok öylece bir şeyleri bahane edip söylerlerdi işte fazla geldim onlara. Gücüme gitti ilk bulduğum evi tuttum. Ama yapayalnızdım. Yalnızlıktan halüsinasyonlar ve korkunç şeyler görmeye başladım. İşime sarıldım. Sadece o beni tatmin ediyordu ve biriyle tanıştım. Yalnızlığımdan olsa gerek ona çok bağlandım. Aslında hayatıma kimseyi almak istemiyordum ama benim istememle bir şey değilmiş insan yalnız olunca daha fazla direnmiyormuş. Denize düşen yılana sarılır misali. Yalancının, cimrinin teki ve benimle konuşurken başka arayışlarda olduğunu bildiğim (arkadaşlık sitelerinde gezen) biri. Duygusal bağımlıydım bir kere...Ben yine de aklımı başıma toplayıp onunla bağımı kopartmam gerektiğini biliyorum. Ondan uzaklaşmak için ve yapayalnız kalmamak için ailemi affettim. Akşamları sadece çay içip geliyordum, bazen de gitmezdim. Bizde aile bağları çok kopuktur...Kaç kez evden kovulduğumu hatırlamıyorum babam tarafından. Etten sütten sebeplerden dolayı ama genelde annemi ezdirmediğim için kovulmuşumdur hep.
Bugün yine akşam çay içmeye gittim. Babam beni sinirlendirmesini çok sever. Sevmediğim yapmasını istemediğini bildiği şeyi özellikle üstüme gele gele yapar. Mesela ben bu ağız şapurdatma olayına dayanamıyorum. Öyle böyle değil aşırı yapar. Sol tarafımda oturuyordu ve ben de ses edemediğimden sol kulağımı kapattım. O da bunu görüp beni evden kovdu. Bu ara yeni evim var yakında taşınacağım ve o işleri organize ediyor. Başıma kaktı her şeyi. Bilgisayarıma yediği yemeği fırlattı. Bir tane her şeye maydonoz olan ve fırsatımı kollayan erkek kardeşim var 20 yaşlarında. Kim benimle uğraşırsa uğraşsın fark etmez olayın içini dışını bilmeden karşı tarfı kayırır ve üstüme saldırır. Bu yine duydu babamın kızdığını odasından çıkıpsen kimsin de babamı kızdırıyorsun oro... onun bunun artığı diyip beni yere sürükledi. Hiç dinlemedi bile. Bilgisayarımı alıp yere çaldı saçımdan sürükledi. Kendimi zor dışarı attım. Annem sen git sen sus sen şöyçe yap diyor bir de arada bana onlara ses eden yok. Sen ne karışıyorsun diyen yok. Evime vardım ve annem bana gelmek istediğini söyledi. Şu an benim evimde. Yemin ederim midem ağrıyor. Bir de ağlaya ağlaya o halimle eve vardığıktan sonra annem beni de al gel de diyince şaşkınlıktan anahtarımı evin içinde unuttum gecenin köründe dışarda kalıp anahtar servisi ile uğraştım. Neden hala bukadar üstüme geldiklerini anlamıyorum. Bana haksızlık yapılıyor. Ama bildiğim tek şey var artık ölsem de o eve ayak basmam. Zaten giderken annemle vedalaştım artık benden bundan sonra bir şey beklemeyin hakkınızı helal edin dedim.
Kardeşinizi allah ıslah etsın.Ekonomık ozgurlugunuz var anlıyorumkı vence görüşmeyın .Çocugunuza kım bskıyor .
 
Back
X