• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kötü bir anne miyim

Sen onun için doğru annesin, o senin için doğru evlat. Her ne oluyorsa olması gerektiği için oluyor. Sen ona zarar veren, ruhunu zedeleyen bir anne değilsin ki kötü bir anne olasın. Sen sadece yeni girdiği bu sürece alışmaya çalışan normal bir insansın. Tabiki bazen babasının omzunda uyuyacak ona da ihtiyacı var. Yorgunluk ve uykusuzluk bazen sınırlarımını zorluyor olabilir ama kendine yüklenip hep ben ilgilenmek zorundayım yoksa iyi bir anne olmam diye düşünmemelisin. Kendini hiiiç hırpalama. Olabildiğince tadını çıkart bu yolculuğum. Her daim gül bahçesi olmuyor. Hislerin ve yaşadıkların çok çok normal. İçindeyken insan üzülüyor ama aklına hep getir ki sen onun için doğru annesin o senin için doğru evlat 🌻
 
Askfflg aynen babalar hiçbir b.k yapmasalar bile en iyi baba olduklarını düşünüyorlar 😂
Mesela, benim babam ben bebekken anne sütü içemediğim için bana cicibebe almış aradan 30 yıl geçti ve hâlâ ben sana çok iyi bir babalık yaptım der. :)
 
Bugün konu üstüne konu açıyorum kusura bakmayın.
Arkadaşlar minicik bi bebişim var. 3 ay bile değil henüz.
Ben bebeğimle vakit geçirmekten kaçıyor gibiyim. Mesela dün yerleri süpüreceğiz eşim diyor ki ben süpüreyim, yok diyorum sen bebeği tut ben süpüreyim. Çünkü biraz ara vermek istiyorum. Veya bugün pilav yapacağım, eşim bebişi tutarken ben koşa koşa pilava giriştim. Bebeğim haklı olarak hep kucakta kalmak istiyor, veya memede, ama kollarım kopuyor, uyusun yerine koyayım istiyorum, kucağımdan inince veya mememi çekince uyanıyor bebeğim. bugün tüm uykularını babasının omzunda uyudu yavrum. 🙁

Seviyorum hem de çok. Gece her uyandığımda Allah’ıma şükrediyorum onu verdiği için.
Ama mesela dün gece hem aç hem memeyi tutamıyor kafayı sağ sola çeviriyor “aaaa hadi ama artık” diye sesimi yükselttim. :KK43: Gözünü açtı, bana baktı ve gülümsedi. Kahroldum. Şu an yazarken bile gözüm doldu 😢

Ben ona kavuşmak için kaç tüp bebek denemesi yaptım. Kendi kendime kaçar iğne yaptım. Şimdi niye böyleyim?
Ben niye böyleyim?
Benim minik de 4 aylık. 1 sn yerde durmuyor işlerimi slingle kendime bağlıyorum öyle hallediyorum. Yemeği kucağımda yiyorum. Evdekilere her fırsatta satıyorum evet mola vermek istiyorum. Benim Bi de büyük oğlan var. İkisi de uyuyunca derin nefes alıp ay Bi uyuyun da rahat edeyim diye söyleniyorum. 🤣🤣 Normal yani anne olunca insanlıktan çıkmadık.
 
Yok işte babası diyor ki sen otur ben süpüreyim ben istiyorum ki bebekle olmaktansa ben evi süpüreyim 🙁
Olabilir. Ne var yani, yirmi dakika ayrılınca anneliği bırakmış mi oluyorsun? Daha iyi,çocuk babasıyla da tentene zaman geçirir. Biz babaciydik, eve geldiği gibi annem ikimizi de babamın kucağına bırakırdı :)
Hiç de zararını görmedik. Daha bile iyi,çocuğuna emek veren insanlar,yetiştirirken akfif görev alan adamlarin baba çocuk ilişkisi gelişiyor. Olaya bir de böyle bak..
Bizim TC aile yapısında şey vardır, kadın doğurur, eve dolusan sülale bebeegin tüm bakımını yapar,onlar gider, anne devralır. Gece uyanır,anne bakar, mizirdanir,anne sallar,yemek yedirilirecek,anne yedirir,bez değişecek,anne değiştirir. Baba çocuğu kucaklasa 'basi geriye düşüyor,dikkatli tut', baba çocuğu hoplatsa 'yeni yemek yedi,sallama', baba uyuyacak çocuğu mincirsa 'of uyuyacak çocuk,ilisme'
Anneler hep boyleler. Sonra baba cocugunu bir yabancı gibi, sanki eşi evden getirmiş,annenin bir parcasiymis gibi görüyor.
Bu sefer de 'babasi baba gibi değil,tüm sorumluluk bende'
Bence öyle olmasındansa ortaklaşa çocuk büyütmek daha iyi.
Yorgunsun baba tuttu, bundan daha doğal ne olabilir ki?
Çocuk gürültüsünden kafan sişti.
Olabilir
Dünyanın en doğal şeyi.
Annesin de kutsal yeni bir yaratiga mi dönüştün, bebeğinden asla rahatsız olmayacaksın, yedi yirmidort gözünden kalp fışkıracak? Ne gereksiz bir beklenti
 
Bugün konu üstüne konu açıyorum kusura bakmayın.
Arkadaşlar minicik bi bebişim var. 3 ay bile değil henüz.
Ben bebeğimle vakit geçirmekten kaçıyor gibiyim. Mesela dün yerleri süpüreceğiz eşim diyor ki ben süpüreyim, yok diyorum sen bebeği tut ben süpüreyim. Çünkü biraz ara vermek istiyorum. Veya bugün pilav yapacağım, eşim bebişi tutarken ben koşa koşa pilava giriştim. Bebeğim haklı olarak hep kucakta kalmak istiyor, veya memede, ama kollarım kopuyor, uyusun yerine koyayım istiyorum, kucağımdan inince veya mememi çekince uyanıyor bebeğim. bugün tüm uykularını babasının omzunda uyudu yavrum. 🙁

Seviyorum hem de çok. Gece her uyandığımda Allah’ıma şükrediyorum onu verdiği için.
Ama mesela dün gece hem aç hem memeyi tutamıyor kafayı sağ sola çeviriyor “aaaa hadi ama artık” diye sesimi yükselttim. :KK43: Gözünü açtı, bana baktı ve gülümsedi. Kahroldum. Şu an yazarken bile gözüm doldu 😢

Ben ona kavuşmak için kaç tüp bebek denemesi yaptım. Kendi kendime kaçar iğne yaptım. Şimdi niye böyleyim?
Ben niye böyleyim?
Siz sadece yorgun bir annesiniz o kadar. Ayrıca beğenmedim butonuna abanmayan üyelere çok şaşırdım. Be bana sitede iyi insanlar olduğu düşüncesini tekrar yaşattıkları için teşekkür ederim ☺️
 
Siz sadece yorgun bir annesiniz o kadar. Ayrıca beğenmedim butonuna abanmayan üyelere çok şaşırdım. Be bana sitede iyi insanlar olduğu düşüncesini tekrar yaşattıkları için teşekkür ederim ☺️
Bazı konularda anlayışlıyız. 😂😂😂
 
Bugün konu üstüne konu açıyorum kusura bakmayın.
Arkadaşlar minicik bi bebişim var. 3 ay bile değil henüz.
Ben bebeğimle vakit geçirmekten kaçıyor gibiyim. Mesela dün yerleri süpüreceğiz eşim diyor ki ben süpüreyim, yok diyorum sen bebeği tut ben süpüreyim. Çünkü biraz ara vermek istiyorum. Veya bugün pilav yapacağım, eşim bebişi tutarken ben koşa koşa pilava giriştim. Bebeğim haklı olarak hep kucakta kalmak istiyor, veya memede, ama kollarım kopuyor, uyusun yerine koyayım istiyorum, kucağımdan inince veya mememi çekince uyanıyor bebeğim. bugün tüm uykularını babasının omzunda uyudu yavrum. 🙁

Seviyorum hem de çok. Gece her uyandığımda Allah’ıma şükrediyorum onu verdiği için.
Ama mesela dün gece hem aç hem memeyi tutamıyor kafayı sağ sola çeviriyor “aaaa hadi ama artık” diye sesimi yükselttim. :KK43: Gözünü açtı, bana baktı ve gülümsedi. Kahroldum. Şu an yazarken bile gözüm doldu 😢

Ben ona kavuşmak için kaç tüp bebek denemesi yaptım. Kendi kendime kaçar iğne yaptım. Şimdi niye böyleyim?
Ben niye böyleyim?
Birazcık zaman.Yeni annesin sen biraz soluklanmak istemen doğal.
 
Yok işte babası diyor ki sen otur ben süpüreyim ben istiyorum ki bebekle olmaktansa ben evi süpüreyim 🙁
Bu arada biz de ben süpüreyim kavgası yapıyoruz. Geçen adama carladım Bi nefes alayım diye nefes almak da ev süpürmek. 😂😂 Babası abisi bana getirince bu ne ya bumerang gibi atıyorum bana geri geliyor diyorum. 🤣😂😂 Sen kötü anneysen ben öleyim. 😂
 
Valla bunlar en sevdiğim zamanlar. Markete tek gitmeyi, peşimde, kucağımda biri olmadan temizlik vs yapmayı kendime terapi olarak görüyorum. İnsanız ve bebeğimiz de olsa bireysel özgürlüklere ve zamanlara ihtiyacımız var. Bunu yadırgayan, laf söyleyen çektirsin gitsin valla. Gayet insani bu.
 
Kızım doğduğunda ilk hafta balkona çıkıp çıkıp ağlıyordum niye doğurdum hayatım artık hep böyle mi olacak diye.
Bunlar normal geçiyor. Hiç üzmeyin kendinizi.
 
Askfflg aynen babalar hiçbir b.k yapmasalar bile en iyi baba olduklarını düşünüyorlar 😂
Benim eşim çocukların gazını çıkarırdı ve bununla hala övünür
Öyleki yeni baba olan kardeşime gaz çıkarma dersi bile verdi, bak öyle tutulmaz ver bakimde gösterim şöyle tutcan böyle vurcan diye 🤣🤣
 
Çünkü babalar asgari düzeyde görüyor bebeği ve o yüzden yorgunluklarını bebeğe yansıtmıyorlar. Çünkü yorgun değiller 😄 Her iş annede. Emzirmek bile o kadar zor ki o bel ağrısını tahayyül edemiyorum..
Benim eşim öyle bir baba değil, çocuklar bebekken bir emzirmediği kalmıştır.
Ama yorgunken veya uykuluyken offf be kızım yat uyu artık diye söylendiğide çok olmuştur, çocuklar büyüdü artık, deli gibi seviyor onları ama yeri gelir bağrır yada kızar, ama hiç ben kötü babamıyım diye düşünmez. Tam tersi dünya üzerinde gelmiş geçmiş en iyi baba olduğunu düşünür.
 
Bende çocuklarım küçükken, eşim onlarla ilgilenirken ev işi bile olsa tek başıma bir şeyler yapmayı tercih ederdim. Sen çocukla ilgilen ben markete gideyim derdim mesela, o arada yolu uzatırdım yürürdüm tek başıma. Gayet normal çocuk haricinde bir şeylerle ilgilenme isteği.
Mükemmel olmak, her an sabır abidesi gibi davranmak zorunda değiliz. Babalara böyle bir sorumluluk yüklenmezken bir anneler niye normal olacak tepkilerimizin altında ezilelim?

Kötü bir anne falan değilsiniz. 🌸
 
Butun bunlar gecicek zamana ihtiyaciniz var bebek buyudukce sizden uzaklasp bagimsizlasicak simdi tadini cikarin daha cok ufak normal hep memede olmasi :)
 
Çok normal. Oğlum 5,5 yaşında. Okul tatillerinden sonraki ilk pazartesi servise verirken oh diye veriyorum hala 😂😂 İnsan yalnız kalmayı özlüyor. Bebeksiz çocuksuz bir şeyler yapmayı özlüyor. Biraz büyüsün babasına bırakıp dışarda kahve içmek de isteyeceksiniz. Arkadaşlarınızla tak görüşmek de isteyeceksiniz. Okula bırakınca içinizden göbek de atacaksınız. Hepsi anneliğe dahil özlemek de yalnız kalmak istemek de.
Sağlıkla büyütün
 
“Mükemmel anne” baskısı hepimize kafayı yedirtti

Bu sosyal medyada böyle ama gerçek hayatta ben pek göremiyorum . Çocuklarla ilgilenen diş hekimiyim. Genellikle 3-4-5 yaş çocuklara bakıyorum. Okuyanlar şaşıracak belki ama tüm dişleri çürük o kadar hasta var ki . Bir iki kişi dışında eyvah hocam biz ne hata yaptık da bu çocuk böyle oldu diyen olmadı. Genelde çocuğa dönüp çok çikolata yedin , fırçalamadın diye azarlıyorlar . Hadi 9-10 yaş çocuğunda olabilir bunlar ama okul öncesinde sorumluluk ebeveynde oluyor. Her gün kola içiyor hocam dedikleri çocuğun yaşı dört mesela ben şoklar içindeyim. Yani halkın içine yeterince girdikten sonra böyle minnoş anneleri görüp vay be diyorum. Konu sahibi kendini tüketiyor belki ama en azından duyarlı biri. Her gün onlarca anne baba gören biri olarak genel kanım ailelerin sorumluluğu başka bir şeye atmaya çok meyilli olduklarını düşünüyorum.

Konuyu çok dağıttım da konu sahibi siz bunları düşündüğünüz için bile çok düşünceli birisiniz bence . Ama kendinizi tüketirseniz bebeğinize faydalı olamazsınız . Akıl Sağlığı da mühim :) Çok yorgunsunuz ve bebek dışı faaliyetlere ihtiyacınız var. Siz nasıl anneyseniz o da babası. Babayla iletişim de çok önemli. Sağlıkla büyüsün inşallah bebişiniz.
 
Bu soruyu kendine soran biri kötü anne olamaz. Kendine haksızlık etme. Nefes almak istemenden dogal ne olabilir ki? Oğlum kresteyken içim kıpır kıpır oluyor, hsonu isten çıkıp onu kresten alana kadar geçen sürede ne yapsam diye mutlu mutlu planlar yapıyorum, hiç de kötü anne filan değilim , insanım sadece:)
 
Bugün konu üstüne konu açıyorum kusura bakmayın.
Arkadaşlar minicik bi bebişim var. 3 ay bile değil henüz.
Ben bebeğimle vakit geçirmekten kaçıyor gibiyim. Mesela dün yerleri süpüreceğiz eşim diyor ki ben süpüreyim, yok diyorum sen bebeği tut ben süpüreyim. Çünkü biraz ara vermek istiyorum. Veya bugün pilav yapacağım, eşim bebişi tutarken ben koşa koşa pilava giriştim. Bebeğim haklı olarak hep kucakta kalmak istiyor, veya memede, ama kollarım kopuyor, uyusun yerine koyayım istiyorum, kucağımdan inince veya mememi çekince uyanıyor bebeğim. bugün tüm uykularını babasının omzunda uyudu yavrum. 🙁

Seviyorum hem de çok. Gece her uyandığımda Allah’ıma şükrediyorum onu verdiği için.
Ama mesela dün gece hem aç hem memeyi tutamıyor kafayı sağ sola çeviriyor “aaaa hadi ama artık” diye sesimi yükselttim. :KK43: Gözünü açtı, bana baktı ve gülümsedi. Kahroldum. Şu an yazarken bile gözüm doldu 😢

Ben ona kavuşmak için kaç tüp bebek denemesi yaptım. Kendi kendime kaçar iğne yaptım. Şimdi niye böyleyim?
Ben niye böyleyim?
Toplumsal baskıdan dolayı bence böyle hissediyorsunuz. Kodlaniyor bunlar hep. Bütün gün çocukla ilgilendiğinizi varsayıyorum. Kalan vakitte de gönlümce çıkıp gezeyim dememişsinjz evi supuruyum demişsiniz.
 
Bugün konu üstüne konu açıyorum kusura bakmayın.
Arkadaşlar minicik bi bebişim var. 3 ay bile değil henüz.
Ben bebeğimle vakit geçirmekten kaçıyor gibiyim. Mesela dün yerleri süpüreceğiz eşim diyor ki ben süpüreyim, yok diyorum sen bebeği tut ben süpüreyim. Çünkü biraz ara vermek istiyorum. Veya bugün pilav yapacağım, eşim bebişi tutarken ben koşa koşa pilava giriştim. Bebeğim haklı olarak hep kucakta kalmak istiyor, veya memede, ama kollarım kopuyor, uyusun yerine koyayım istiyorum, kucağımdan inince veya mememi çekince uyanıyor bebeğim. bugün tüm uykularını babasının omzunda uyudu yavrum. 🙁

Seviyorum hem de çok. Gece her uyandığımda Allah’ıma şükrediyorum onu verdiği için.
Ama mesela dün gece hem aç hem memeyi tutamıyor kafayı sağ sola çeviriyor “aaaa hadi ama artık” diye sesimi yükselttim. :KK43: Gözünü açtı, bana baktı ve gülümsedi. Kahroldum. Şu an yazarken bile gözüm doldu 😢

Ben ona kavuşmak için kaç tüp bebek denemesi yaptım. Kendi kendime kaçar iğne yaptım. Şimdi niye böyleyim?
Ben niye böyleyim?
O denemelerde yiprandiniz ondan oncesinde de yipranmistiniz cunku insansiniz annenizden dun dogmadiniz kuzum bu sizi kotu anne yapmaz melankoliye kapilmayin kendinizle ugrasmayin
 
Back
X