' Kötü kalpli çocuk' olur mu?

Esra

Nirvana
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2007
14.698
37.029
1.123
39
Bu aralar merak ettigim bir sey bu.
Gercekten her cocuk masum mudur?
Yaptigi davranislar hep ogrenilmis midir yoksa kendi icinden gelerek de yapar mi?
Az once komsunun oglu geldi kızımla oynamaya,kizim 6 o 4 yasinda. Kizim ciddi anlamda duygusal bir cocuk,hic istemezdim boyle olmasini ama degistirebilecegim bir durum degil malesef.
Onlar oynarken ben yan odada bir seylerle mesgulum. Cocuk durduk yere 'Biliyor musun senin baban seni hic sevmiyor ama benim babam beni cok seviyor. Annem bana doğum gunumde spiderman kostumu alacak ama sana bir sey almayacaklar' dedi. Olayin oncesi yok, cok net duydum. Kizim da babam beni seviyor diye aglamakli oldu ama mudahale etmedim ben tabiki. Buna benzer cok sey yapıyor .Aslinda kizim yas itibariyle ondan cok daha buyuk daha farkli, mantikli davransın istiyorum ama hemen uzulme yoluna gidiyor.
Baska bir ornek. kizimin yasiti bir yakinimiz var. O geliyor oynamaya. Aslinda kizimla oynamaya degil evdeki wifiden faydalanmaya geliyor elinde tabletle. Oyunu acip hadi gel izle diyor. Buyuk bir şevkle oynarken kiziminm da oynamasina asla izin vermiyor. Tabi bir anne olarak icim gidiyor benim ama cocugum kendi ogrensin istiyorum bazi şeyleri. Bakiyorum benimki cok üzülüyor oynayamadigina,o zaman ben de ona telefonu veriyorum oynasin diye. Diger cocuk kizimin kendisiyle ilgilenmediğini gorunce sıkılıp baska seyler yapmak istiyor. Bu cok defa oldu. Tuhaf bir sey anlamaya calisiyorum ama olmuyor. Resmen kizimin oynamak icin verdigi çabayi gormek istiyor. Hani buyuk olsa diyeceğim ki bir cesit ego tatmini ama kucucuk cocuk bunu nasil düşünür? Kizimin o ilgisi bittigi anda cocuk tableti elinden atiyor baska bir sey buluyor.
Evet gercekten merak ediyorum, bu cocuklar bu davranislari ogreniyorlar mi yoksa yaradilis mi?
 
Ezilen cocuk anneleri ne demek istedigimi anlayacaktir sanirim.
Biz ogretemiyor muyuz gözü acik davranmayi ya da nasil ogretilir?
Bu yukarida yazdiklarim cok basit ornekler.
Yoksa siddet de goruyor kimi zaman, ama ben duygusal boyutuna daha cok takiliyorum.
Parkta her gelen onune gecip de siram hala gelmedi doye bekledigi de oluyor ve benim icim parcalaniyor ne zaman gozunu acacak bu cocuk diye..
 
benim yeğenimde bazen kızımın ağlaması için bişeyler yapıyor hemde benim gözümün içine baka baka!
güzel bi konu olmuş. bende takipteyim
 
kreşe giden çocuklarında huyu suyu değişiyor bence. çocuk ne görürse onu yapıyor. kişiliğinin oturmaya başladığı zamanda vakit geçirdiği herkezden bişey alıyor bence
 
Komşunun oğlunun problemli bir çocuk olduğuna kanaat getirdim buradan hani kesin konuşmak doğru olmaz da sanki çocukla hiç ilgilenmeyip sadece oyun, kostüm, tablet falan maddi şeyler alıp sevginin bu olduğunu öğretmişler gibi. Ben olsam çocuğum etkileniyorsa görüştürmem ve beraber oynatmam ne gerek var? Mesafemi koyarım, komşunun çocuğu benimkinden daha önemli değil üzgünüm. Herkesin çocuğu kendine kıymetli kimse çocuğumu üzemez.

Ve evet çocuklar bu davranışları aileden, akranlardan, çevreden görüp öğrenir, rol model alabilir. İlk ailede başlar, topluma girdikçe etkilenmeleri artar.
 
Ben kızımın bencilce davrandığını gördüğüm anda müdahale ediyorum. Daha 2.5 yaşında ama bazı şeyleri öğrenmesi lazım. Bazen bende öyle davranışlara şahit oluyorumki bu nasıl çocuk diyorum. Parkta kızımdan 4 yaş büyük bir çocuk dondurmayı özellikle kızımın yanında yedi birgün. Çocuk kızıma baka baka ohh ne güzelmiş diyordu. Gülerek hemde. Arada sıradada baaak diye dondurmayı gösteriyordu . İlginç olan annesinin müdahale etmemesiydi ama.
 
Konu icerigini dikkatli okumadim ama basliga direk cevap verebilirim.
Bir insan 0-6 yas döneminde izler, taklit eder, öğrenir. 6 yastan sonra öğrendikleri daha azdir.
Ailesi etrafindakilere nasil davraniyor, arkadan ne konuşuyor, ovunmeyi mi ogretiyor. Yoksa çocuk seviyor diye silah mi hediye ediyor. Siddete mi meylettiriyor. Hatta cocuk bebekken yaninda cinsellik yasandiysa bilinçaltına yerlesliyor ve farkli sekillerde ortaya çıkıyor çocuğun karakterinde...
Siddet, kibir, yalan, menfaatcilik vs.. bunlar sonradan ogrenilmis seylerdir.
Insanin özü iyidir. Onu çevre faktörü kötülestirir. Ailesi iyi gibi göründüğü halde çocukta sorun var ise genelde ailesinin bilmediğimiz farkli sorunlar vardir ve yansiyordur. Babasi 30 yasa göre menfaatcidir oğlu 4 yasa göre menfaatcidir.
Bu şekilde düşünüyorum genel anlamda da bu şekildedir.
Bir çok egitimci de (yerli yabanci) bu şekilde olduguna dair net veriler sunmustur.
 
Ben de kötülüğün doğuştan gelip gelmediğini merak ediyorum. Doğuştan geliyorsa çocuklar da kötü olabilir o zaman.
 
Komşunun oğlunun problemli bir çocuk olduğuna kanaat getirdim buradan hani kesin konuşmak doğru olmaz da sanki çocukla hiç ilgilenmeyip sadece oyun, kostüm, tablet falan maddi şeyler alıp sevginin bu olduğunu öğretmişler gibi. Ben olsam çocuğum etkileniyorsa görüştürmem ve beraber oynatmam ne gerek var? Mesafemi koyarım, komşunun çocuğu benimkinden daha önemli değil üzgünüm. Herkesin çocuğu kendine kıymetli kimse çocuğumu üzemez.

Ve evet çocuklar bu davranışları aileden, akranlardan, çevreden görüp öğrenir, rol model alabilir. İlk ailede başlar, topluma girdikçe etkilenmeleri artar.
Ben gercekten istemiyorum oynamalarini ama kizim cok istiyor. Sıkılıyorum diyor. Bir taraftan da diyorum ki gerçek hayat boyle Esra, nereye kadar gorusebilecegi kisileri sen sececeksin, onlarin yaninda belki seninkinin de biraz gözü acilir.
 
Bu aralar merak ettigim bir sey bu.
Gercekten her cocuk masum mudur?
Yaptigi davranislar hep ogrenilmis midir yoksa kendi icinden gelerek de yapar mi?
Az once komsunun oglu geldi kızımla oynamaya,kizim 6 o 4 yasinda. Kizim ciddi anlamda duygusal bir cocuk,hic istemezdim boyle olmasini ama degistirebilecegim bir durum degil malesef.
Onlar oynarken ben yan odada bir seylerle mesgulum. Cocuk durduk yere 'Biliyor musun senin baban seni hic sevmiyor ama benim babam beni cok seviyor. Annem bana doğum gunumde spiderman kostumu alacak ama sana bir sey almayacaklar' dedi. Olayin oncesi yok, cok net duydum. Kizim da babam beni seviyor diye aglamakli oldu ama mudahale etmedim ben tabiki. Buna benzer cok sey yapıyor .Aslinda kizim yas itibariyle ondan cok daha buyuk daha farkli, mantikli davransın istiyorum ama hemen uzulme yoluna gidiyor.
Baska bir ornek. kizimin yasiti bir yakinimiz var. O geliyor oynamaya. Aslinda kizimla oynamaya degil evdeki wifiden faydalanmaya geliyor elinde tabletle. Oyunu acip hadi gel izle diyor. Buyuk bir şevkle oynarken kiziminm da oynamasina asla izin vermiyor. Tabi bir anne olarak icim gidiyor benim ama cocugum kendi ogrensin istiyorum bazi şeyleri. Bakiyorum benimki cok üzülüyor oynayamadigina,o zaman ben de ona telefonu veriyorum oynasin diye. Diger cocuk kizimin kendisiyle ilgilenmediğini gorunce sıkılıp baska seyler yapmak istiyor. Bu cok defa oldu. Tuhaf bir sey anlamaya calisiyorum ama olmuyor. Resmen kizimin oynamak icin verdigi çabayi gormek istiyor. Hani buyuk olsa diyeceğim ki bir cesit ego tatmini ama kucucuk cocuk bunu nasil düşünür? Kizimin o ilgisi bittigi anda cocuk tableti elinden atiyor baska bir sey buluyor.
Evet gercekten merak ediyorum, bu cocuklar bu davranislari ogreniyorlar mi yoksa yaradilis mi?
kötü kalpli çocuk olmaz bence kötü kalpli yetiştirilen çocuk olur .her birimiz zamanında çocuktuk doğduğumuzda kötü değiliz hiçbirimiz ebeveynleri kötü insan olarak yetiştiriyor çocukları...kıskanç,despot,kibirli bireylerin çocukları da onlardan etkileniyor.kendi yeğenimden örnek vereyim öyle masum güzel bir bebek ki her bebek gibi daha 9 aylık ilk el sallamayı öğrettik şimdi de gel gel demeyi ya.bazen ona bakıyorum bizi taklit ediyor daha 9 aylık öyle şaşırıyorum ki .beynine şimdiden yerleşiyor nasıl bir insan olması gerektiği ,neyi nasıl yapması gerektiği .çocuk sen neyi verirsen onu alıyor onu benimsiyor onu doğrusu sayıyor .kötü çocuk yoktur kötü ve evladına kötülüğü aşılayan aile vardır.
 
Bilmiyorum yanlis mi dusunuyorum ama insanin cocugunu nasil yetistirdigine bagli agac yasken egilir denir nasil ogretirsen oyle gider cocugun ailesi cocuga paylasmayi falan ogretmemis sanirim
 
Evet, çocuklar masumdur "Kalbi kötü" gibi bir sıfat hiçbir çocuğa yakıştırılamaz.
Ama şu da bir gerçek ki çocuğun kötüye yönelimine, bencilliğine, empati eksikliğine sebep olanlara da tamamen çevre şartları, aile etkisi de diyemeyiz, doğuştan gelen bazı yönelimler, bazı ağır basan hırçın duygular da olabiliyor. Önemli olan, bu yönlerin çabuk keşfedilip, kontrol altına alınabilmesi, aile tarafından güzel terbiye edilmesi.

Ama şimdi öyle mi? Maşallah herkesin çocuğu dokunulmaz, bir numara, pirems-piremses, "Noolcak canım çocuk onlar" cümleleriyle sınırsızlığın içinde... Peki sonuç? Çok zeki çocuklar mı? Hayır. Egoist ve hedonizm odaklı insanlar.

Bu söylediklerime ters düşenler de net üzerinden bi aratsın "Çocuk katiller ve hayatları" diye, belki anlarlar.
 
Ben gercekten istemiyorum oynamalarini ama kizim cok istiyor. Sıkılıyorum diyor. Bir taraftan da diyorum ki gerçek hayat boyle Esra, nereye kadar gorusebilecegi kisileri sen sececeksin, onlarin yaninda belki seninkinin de biraz gözü acilir.
Bence de görüştürmemek kesinlikle doğru davranış olamaz burda. Yarın okuka başlayınca sınıfındaki bu tip çocuklardan da koruyamazsınız ki.
 
Ben kızımın bencilce davrandığını gördüğüm anda müdahale ediyorum. Daha 2.5 yaşında ama bazı şeyleri öğrenmesi lazım. Bazen bende öyle davranışlara şahit oluyorumki bu nasıl çocuk diyorum. Parkta kızımdan 4 yaş büyük bir çocuk dondurmayı özellikle kızımın yanında yedi birgün. Çocuk kızıma baka baka ohh ne güzelmiş diyordu. Gülerek hemde. Arada sıradada baaak diye dondurmayı gösteriyordu . İlginç olan annesinin müdahale etmemesiydi ama.
Bu cok acikli bir sey ya, iste dayanamiyorum ben bu durumlara ama elimden de bir sey gelmiyor.
Ben mesela asla yiyecek bir sey götürmem parka. Ama herkes dusunmuyor bunu.
 
Back
X