1 yıl kadar bu 1 yılın da 3 ayı ağır depresyon geçirdim. Panik atakla bir anda başlayıp yerini anksiyete ve depresyona bıraktı. Söylediğiniz anlamsızlık ve boşluk hissi içinde boğuluyordum, intihara kadar düşündüm ama cesaret edemedim. Öncelikte şu an iyi durumda olduğumu ve her şeyin geçici olduğunu bilmenizi isterim. Hem ruh sağlığı alanında okuyan biri olarak, hem de bunu deneyimlemiş biri olarak. Hem ilaç hem psikoterapi tedavisi gördüm. Öncelikle her ilaç her bireye hitap etmeyebiliyor bunu doktorunuzla konuşabilirsiniz ve aynı etken maddeye sahip farklı bir ilaca geçebilir, mutlaka danışın ve fikir alın. Maddi imkanınız varsa psikoterapi özellikte Bilişsel Davranışçı Eğitimi alan bir ruh sağlığı uzmanını öneririm. Psikoterapi bu süreçte bana en iyi gelen şey oldu imkanım olsa almaya devam ederdim.
Kendi yapabileceklerinize odaklanırsak, birtakım kitaplar var David Burns’un İyi Hissetmek adlı kitabı gibi, kendi kendinize tedavi olanağı sunan, fikirlerinizi ve hissettiklerinizi anlamlandıran iyi yapıtlar. Onun dışında bildiğim bir şey varsa bu süreçte “-mış gibi” yapmak insana en iyi gelen şeylerden birisi. Yani depresyonda değilmişçesine, anlamsız bulmuyormuşçasına eski günlük aktivitelerinize dönmek ve kendinizi sosyalleşmeye itmek, bunlar bana en iyi gelen şeyler oldu. Yeni insanlarla tanışmak, kafe, sinema, kurs gibi sosyallik içeren aktivitelere katılmak gerçek anlamda iyi hissettirecektir size. Umuyorum en hafif şekilde atlatırsınız bu süreci.
Allah şifa versin hepimize ama şanslıyız bunu bil ❣Sevgiler
en azindan kañser hastalarınnn bile yasama isteği var bu hastalık onuda alıyor insanın elinden
