- 4 Nisan 2017
- 406
- 520
- 33
- Konu Sahibi mylittlepeony
-
- #1
Hayır hakaret yok, yani aslında onlar da benden hoşlanmıyor gibi hissediyorum ama ben de onlar da aynı ortamda susup konuşmamayı tercih ediyoruz. Sadece benim odadan çıkarsam eğer bunu fırsat bilerek eşime birşeyler fısıldıyorlar. Ben gelince susuyorlar. Öyle geriliyorum ki.. Haklısınız biraz 3 maymunu oynamak gerekiyor ama bir taraftan incinirken öyle davranmak çok zorYapacak birşey yok kimse kv sinin görümcelerinin prensesi değil herkez yaşıyor bu sorunları biraz mesafe koyacak duymayacak görmeyecek kendi hayatınıza bakacaksınız
Sorun ne bahsetmemişsiniz bunun dışında hakaret vs varsa eşinizle paylaşacaksınız o kesecek bunların önünü
İnanın bahaneye gerek yok. Eşim farkında zaten ama yine de ailesi olduğu için onlara toz konduramiyor. Ben eşime onları şikayet etmiyorum. Çünkü şikayet ettikçe ters tepmesini istemiyorum. Bir de ailesiyle zaten çok mesafeliyim. Tamamen görüşmek istemiyorum onlarla. Bunu da eşim anlayışla karsilamayabilir.. Bizim olduğumuz ortamda benim hakkımda çok konuşamazlar çünkü eşim de Kürtçe biliyor.Kürtçe öğrenin, öğrenemiyorsanız uygulama bulun, konuşulanları yazılı çeviren ya da ses olarak.
Sizden hoşlanmayan insanlar elbet hakkınızda ileri geri konuşuyordur. Ailen benim için bunları demiş, mesafe koymak istiyorum demek için belki bahaneniz olur.
Hayır es geçmedim. Burada bahsettiğim durum sadece Kürtçe meselesi değil ki... Evet o da beni geren bir başka neden. Eşim ailesine çok düşkün. Ben zaten görüşmek istemiyorum. Ama bu tepkimin dozunu nasıl ayarlamaliyim bilmiyorum. Eşim bu konuların açılmaması için çabalıyor.Size öneri sunduk ama sanırım es geçtiniz.
Eşinizi kırmamak adına kendinizi ezdirmeye devam edin o halde.
Bu dediğinizi yaptım bugün. Dergi vardı açtım ona baktım. Ama örgü güzel fikir aslında. Hem stresi de gideren bir uğraş. Çok teşekkür ederim. Mümkün olduğunca mesafeli durmaya ve görüştüğümüz zamanlarda da böyle şeylerle kendimi meşgul edeceğim. Çok teşekkür ederim. Gerçekten tavsiyeniz bana şimdiden iyi hissettirdi :)Ya var ya, alın kitabınızı ya da yapıyorsanız el işinizi. Gidin oturmaya, kapatın kendinizi onların konuşmalarına ve kitabınızı okuyun, örgünüzü örün. Oyalayın kendinizi yani. Kimse size bizle konuşmuyor diyemez, kitap okuyor diyemez. Rahatlık aslında ya, öyle düşünün.
Güzelde konussan kötüde konussan anlamazlar görüştüğünüzde kendinizi dıs dünyaya kapatın Allah ta haftada bir görüsüyorsunuz daha fazlaso da olabilirdiArkadaşlar Kp, kv, görümcelerle hiçbiri ile anlaşamıyoruz. Yani kavga gürültü yok Allah'a şükür ama psikolojik baskı var. Kv ve görümceler çok ama çok kıskançlar. Yediğim içtiğim giydiğim her şeyden rahatsızlık duyarlar. Kp dünyanın en cimri insanı. Tarifi mümkün değil. Kızım ilk torunu ama 1 çikolata almaz. Sürekli laf sokmalar, kendini beğenmiş tavırlar, cimrilik, o soğuk ortam beni çok ama çok geriyor. Kızlar haftada 1 civarı görüşüyoruz ama her görüşmenin ardından 3-4 gün kendime gelemiyorum. Eşim sorunların farkında ama bu konuda konuşmaktan kaçıyor. Benim de konuyu açmamam için çabalıyor. Ben artık onlarla görüşmek istemiyorum. Bunu eşime nasıl anlatmalıyım? Daha önce size kendi aralarında Kürtçe konuştukları için rahatsızlığımdan da bahsetmiştim. Lütfen benimle fikirlerinizi paylaşın arkadaşlar. Eşimi üzmek istemiyorum, kavga etmek te istemiyorum. Ama ben çok hassas biriyim. Çok geriliyorum ve bu gerginliğim eşime olan tavrıma da yansıyor...
Hatırlıyorum ben konunuzu. Kürtçe konuşmalarından rahatsız oluyorum bi kez daha olursa gitmiycem ailene deyin eşinize. Nasılsa konuşacaklardır. Bide bana kalırsa seslerini kaydedin kürtçe bilen birine tercüme ettirin.Arkadaşlar Kp, kv, görümcelerle hiçbiri ile anlaşamıyoruz. Yani kavga gürültü yok Allah'a şükür ama psikolojik baskı var. Kv ve görümceler çok ama çok kıskançlar. Yediğim içtiğim giydiğim her şeyden rahatsızlık duyarlar. Kp dünyanın en cimri insanı. Tarifi mümkün değil. Kızım ilk torunu ama 1 çikolata almaz. Sürekli laf sokmalar, kendini beğenmiş tavırlar, cimrilik, o soğuk ortam beni çok ama çok geriyor. Kızlar haftada 1 civarı görüşüyoruz ama her görüşmenin ardından 3-4 gün kendime gelemiyorum. Eşim sorunların farkında ama bu konuda konuşmaktan kaçıyor. Benim de konuyu açmamam için çabalıyor. Ben artık onlarla görüşmek istemiyorum. Bunu eşime nasıl anlatmalıyım? Daha önce size kendi aralarında Kürtçe konuştukları için rahatsızlığımdan da bahsetmiştim. Lütfen benimle fikirlerinizi paylaşın arkadaşlar. Eşimi üzmek istemiyorum, kavga etmek te istemiyorum. Ama ben çok hassas biriyim. Çok geriliyorum ve bu gerginliğim eşime olan tavrıma da yansıyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?