Benim kızım dönem başında tam 36 aylıkken başladı kreşe. Zaten eylül doğumlu, dönem başında 3 yaşını tamamaladığında başlatmıştık.
Ben okula başladıktan sonra değil, başlamadan önce alıştırmaya başlamıştım. Orda neler yapacağını en ince detayına kadar anlattım. Şöyle etkinlikler yapacaksın, şu zaman uyuyacaksın, şu zaman yemek yiyeceksin, tuvalete öğretmeninle gideceksin, evden sabah çıkacaksın, akşam servis seni bana getirecek falan diye. Yaklaşık 1 ay öncesinden başladım bunları anlatmaya. Öyle ki çocuk heveslenip sabırsızlanmaya başladı.
Başlamadan önce bir gün oyun oynamaya götürdüm kreşe oyun saatinde. İçeri girmeden önce dedim ki sen gidip arkadaşlarınla öğretmeninle tanış, biraz oyun oyna, ben seni burada bekliyor olacağım. Beklediğimi bildiği için güven duydu, hiç sorun yaşamadan gitti, rahat rahat oynadı. O gün alışma evresini atlattık. Sonra tam zamanlı başladığı gün de neler yaşayacağını bilerek gittiği için hiç sorun yaşamadı. Öğretmeninin elinden tuttu gitti, sadece bana el salladı. Ağlamayı bırakın, arkasına dönüp bakmadı bile. İlk birkaç gün orada kalırım sanıyordum, ilk günün yarısında dediler ki hiçbir problem yok, gayet mutlu ve rahat, isterseniz gidebilirsiniz. Yemek yemesini gördüm, çocuğumun öğle uykusunu huzurlu bir şekilde uyuduğunu görünce ayrıldım. Sonra da hep servisle gitti zaten.
Önemli olan terkedilmediğini bilmek ve güven duymak. Bilinmezlik çocuğu korkutur, o yüzden güven duyması önemli. Çocuğum akşamları bana döneceğini biliyordu, kreşi arkadaşlarıyla oyun oynama alanı olarak görüyordu, o yüzden hiç korkmadı. Sorunsuz iki yıl geçirdik anaokuluna başlayana kadar kreşte. Darısı size...