- 6 Mart 2013
- 255
- 290
- 103
- 37
Aynen canim ahirette senden gelip helallik isteyecek. Allah yaptiklarini onun yanina birakmaz. Misliyle ödeyecekhakkimi helal etmiyorum. Ahirette de cehennemden cikamaz insallah bana bu dunyda cehennemi yasatiyor o da orada yasasin. Allahin adaletine sonsuz inaniyorum.
ooof of kanayan yarama tuz bastin. dun jinekologa gittim muayene icin brni psikiatra yonlendirdi. gitim ama abuk subuk meselelerden konustum derdimi anlatamadim ki...
ne yaptigini bile bilmiyordum gelen sivinin adini da bilmiyodum temizlemeye calismasinin neden oldugunu da. kimseye soylememem konusunda tembihledi beni. cok korktum utandim agladim...
unutmuyorum. isi bitince biraz buyu onden de yapariz dedigini unutmuyorum. nasil unutulur ki. o yasli cirkin elleriyle agzimi nasil siki kapattigini unutmuyorum.
yillarca ayni evde yasadik 9 yasinda miydim 10 muydu yasim bilmiyorum ama kucuktum. bana yaptigi seyin ne anlama geldigini bilmiyordum ki sadece kotu biseydi onu biliyordum. ve tabi ki kimseye soylememem gerektigini. biraz buyuyunce ne oldugunu anladim. bazen sinir krizleri gecirip sapik diye bagirdim ama kimse de bana neden sapik diyorsun kizim drmedi.
her gun geber insallah dedim. o daha da yaslandiginda bogazini siktim oldururcesine. Allah biliyor ya gunah oldugunu bilmesem gebertirdim onu orada. bana yine kimse demedi sen neden bogazini sikiyorsun sen kimsin diye. sonradan ogrrndim aileden baskalarina mahalleden baskalarina da yapmis ayni seyi. pisligini bildigi halde bizi onun evinde yasamaya mahkum eden babama mi kiziyiiim sahip cikmayan anneme mi
. hatta cogu zaman kendime kizdim ben. otobuste taciz edildigimde de sustum kacirilmaya calisildigimda da sustum. bilmiyordum ya cahildim erkeklerin bana boyle yapmasini saglayan bir horman salgiliyorum sanip kendime kiziyordum... esime anlatmadim hic. reelde de kimseyi anlatmayi dusunemiyorum. dunku psikiyatr hic bu olaylari anlatmamama ragmen bana ilac yazmak istedi istemedim cunku unutturmayacak bana yasadiklarimi.
geberdi gitti 2sene once. o mezarlukta o var diye oraa yatan diger akrabalarima da da dua etmiyorum ben belki o da nadiplenir diye. mevlutunde bulunmak zorunda kaldim ama edilen dualara hic amin drmedim Rabbime havale ettim sen biliyorsun dedim. yeri cehennemin en dibi firavunun yani olasica. bana bunlari yapan oz babamin oz babasiydi.
teyzelerin en az dayin kadar igrenc insanlarmis! reziller..
annen şokundan ne yapacagini bilememistir, kotu dusunmemeye calis canim..
Allah kimseye gostermesin.. cok korkunc..
esin nasil bi insan, araniz nasil?
ve bence reelde baska kimseye anlatma bu mevzuyu..
Allahım çok çok kötü oldum nasıl bir dede... Cehennemin 7 kat dibinde yansın inşallah, bu konu beni inanılmaz sarstıooof of kanayan yarama tuz bastin. dun jinekologa gittim muayene icin brni psikiatra yonlendirdi. gitim ama abuk subuk meselelerden konustum derdimi anlatamadim ki...
ne yaptigini bile bilmiyordum gelen sivinin adini da bilmiyodum temizlemeye calismasinin neden oldugunu da. kimseye soylememem konusunda tembihledi beni. cok korktum utandim agladim...
unutmuyorum. isi bitince biraz buyu onden de yapariz dedigini unutmuyorum. nasil unutulur ki. o yasli cirkin elleriyle agzimi nasil siki kapattigini unutmuyorum.
yillarca ayni evde yasadik 9 yasinda miydim 10 muydu yasim bilmiyorum ama kucuktum. bana yaptigi seyin ne anlama geldigini bilmiyordum ki sadece kotu biseydi onu biliyordum. ve tabi ki kimseye soylememem gerektigini. biraz buyuyunce ne oldugunu anladim. bazen sinir krizleri gecirip sapik diye bagirdim ama kimse de bana neden sapik diyorsun kizim drmedi.
her gun geber insallah dedim. o daha da yaslandiginda bogazini siktim oldururcesine. Allah biliyor ya gunah oldugunu bilmesem gebertirdim onu orada. bana yine kimse demedi sen neden bogazini sikiyorsun sen kimsin diye. sonradan ogrrndim aileden baskalarina mahalleden baskalarina da yapmis ayni seyi. pisligini bildigi halde bizi onun evinde yasamaya mahkum eden babama mi kiziyiiim sahip cikmayan anneme mi
. hatta cogu zaman kendime kizdim ben. otobuste taciz edildigimde de sustum kacirilmaya calisildigimda da sustum. bilmiyordum ya cahildim erkeklerin bana boyle yapmasini saglayan bir horman salgiliyorum sanip kendime kiziyordum... esime anlatmadim hic. reelde de kimseyi anlatmayi dusunemiyorum. dunku psikiyatr hic bu olaylari anlatmamama ragmen bana ilac yazmak istedi istemedim cunku unutturmayacak bana yasadiklarimi.
geberdi gitti 2sene once. o mezarlukta o var diye oraa yatan diger akrabalarima da da dua etmiyorum ben belki o da nadiplenir diye. mevlutunde bulunmak zorunda kaldim ama edilen dualara hic amin drmedim Rabbime havale ettim sen biliyorsun dedim. yeri cehennemin en dibi firavunun yani olasica. bana bunlari yapan oz babamin oz babasiydi.
hakkimi helal etmiyorum. Ahirette de cehennemden cikamaz insallah bana bu dunyda cehennemi yasatiyor o da orada yasasin. Allahin adaletine sonsuz inaniyorum.
Kimseye anlatmıyorum, , sadece samimi bir arkadaşımla ablam ve kardeşimle konuştuk o da üstü kapalı olarak. Ablama ayrıntılarını ilk anlattığımda etkisinden çıkamadı kendi çocuğuna da benzer bir şey yapılma ihtimalini düşünüp çok üzüldü zaten korumacı ve şüpheci bir annedir. benim gibi de ne kadar çok varmış yorumları okuyunca anladım....
Eşim duygusal ve yumuşak huylu merhametli bir adamdır. Ona bu konuyu anlatmıştım evlenmeden önceleri, çok üzüldü ve etkilendi, bana bakışı değişmese korumacı davranmaya başladı hassaslaştı....Bu kadar üzüleceğini bilsem söylemezdim belki ama böyle bir şeyi içimde tutmak istemedim...benimle evlenmek istemezsin dediğimde nasıl böyle düşünebildir benim hakkımda diye kızdı...
Unutmamı hiç düşünmememi konusunu bile açmamı istiyor ona faceden yorum attığımda bile neden yaptın kendini üzüyorsun hiç bir iletişim kurma dedi..
Merhaba arkadaşlar, konu şu: Ben 4-5 yaşlarındayken ailevi sorunlarımız nedeni ile dedemlerde kalmıştık uzun bir süre. annem ben ve kardeşlerim.Bekar dayım vardı teyzelerim vardı evde. sanırım dayım o zamanlar 20 yaşında falandı, ben küçükken beni taciz ederdi. İyi hatırlıyorum bir çok şeyi.Sülale tarafından da biliniyor. Beni sık sık odasına götürür yüz üstü yere yatırır ve üstüme uzanırdı. Yatağın üstüne yatırır üstüme omuzlarımdan bastırırdı. Kucağına alırdı bazen.Böyle zamanlarda ya elimde bir şey olırdu oyuncak kitap vs. verip onun hakkında konuşurdu benimle ya da başka konulardan. Bir de tuvaletten çıktığımda pamtolonumu indirip iç çamaşırımı kontrol etmişti ıslak olduğunu görünce kızmıştı güya niye silmiyorusun diye. Yüz üstü yere yatırıp üstüme çıktığı bir gün teyzem odaya tesadüfen girdi ve kıyamet koptu evde. herkes geldi. artık pantolonu inik miydi benim pantolonum inik miydi bilmiyorum, inik de olabilir çünkü sanki öyle bir şey hatırlıyorum.Teyzem kızdı bağırdı dayıma, beni annem teyzem aldı sorular sordular ve o soruyu sordular, ne dedim hatırlamıyorum ama annem şoka girdi ağladı çok kötü oldu beni dövdü hatta ...... ve buna da o kadar kırgınım o kadr kırgınım ki anlatamam, yere kapaklanışım büzülüşüm sırtıma inen yumruklar.... çocuk halimle o kadar aciz ve üzgün ve masumdum ki düşününce kendime acıyorum dayımın tacizinden ziyade annemin davranışı. Ama onu da anlamaya çalışıyorum.Annem şu anda hayatta değil, yaşarken hiç bu konuyu da konuşamadık annem ben lisedeyken vefat etti....
El hasıl dayım diğer dayılarımdan dayak yedi, evden gönderildi. İnkar mı etti kabul mü etti bilmiyorum. Araya bayağı bir soğukluk girdi.Biz hiç görüşmedik bir daha hiç de konuşmadık. Ve bu olay 23 sene önce oldu.
Ama anneannem teyzelerim hala soğuk da olsalar görüşüyorlar. Evlendi çocukları oldu.
Ve şu var, o yaşımda teyzelerim kendimi taciz ettirdiğim için beni suçlamıştı, "neden bağırmadım neden söylemedin benim kızım olsa söyler" diye.O olaydan sonra içine kapanık ezik bir çocuk oldum, eve bir misafir gelmişti beni sevmek istedi kucağına almak istedi gitmedim utandım, yanıma otur dedi oturmadım. Israr etti ben istemedim. Sonra teyzem de "sen dayının kucağına oturuyorsun ama" demişti.... Küçük teyzem o yaştaki halimle, bana diyordu ki "senle kimse evlenmez sen dulsun" bunun ne anlama geldiğini bilmiyordum ama o utancımı suçlu hissetmemi üzüntümü korkumu çaresizliğimi zavallılığımı anlatamam bütün duygularımı köşelerde ağladığımı hatırlıyorum...ben kendi suçum gibi düşünüyordum. hiç kimse bana sarılıp da teselli etmedi....bilinçsizlik mi sevgisizlik mi bilmiyorum zaten ailevi, maddi sorunlarımız da vardı.
Bunu bir türlü atlatamıyorum 22-23 yaşlarındayken anlatmıştım ilk bir arkadaşıma daha doğrusu ayrıntıya girmeden söylemiştim. Eşime de evlenmeden önce anlattım belki benimle evlenmek istemez diye....öyle bir şey düşünmedi.ama çok üzüldü ağladı ve kızdı ona, bu konuyu da kafamdan atmamı düşünmememi istedi.
Çok üzgünüm çocuk tacizi falan duyunca çok üzülüyorum o çocuğun ne hissettiğini çok iyi anlıyorum sarılmak istiyorum hepsine, sarılıp ağlamak...
şimdi ağlayarak yazıyorum bunları...ben çok değersiz haksızlığa uğramış ve zavallı hissediyorum kendime acıyorum...her kötü olayda aklıma geliyor.....çok uzun oldu ama anlatmak istedim, çok üzgünüm sanki yıllar geçtikçe hayatın gerçeklerini üzüntülerini gördükçe daha çok hatırlayıp üzülüyorum....küçük kızı kucağına almış erkek görünce bile rahatsız oluyorum taciz ediyor gibi geliyor. Çok uzun oldu biliyorum, yazamadığım çok fazla şey de var aslında.....
LÜTFEN çocuklarınızı akraba yakını bile olsa dikkat edin, umarım kimse böyle bir şey yaşamaz...
aynen dediğiniz gibi, benim kızım kolay kolay kimseye yaklaşmak istemiyor ve ailem bana kızıyor 10-15 dk alışmasını bekliyorlarmış, yabani yetiştiriyormuşum, bende diyorum böylesi daha iyi değilmi bu sefer daha çok kızıyorlar sanki çocuğumu kıskanıyorum sevdirmek istemiyorum sanıyorlar. ki benim kuzularımı öyle seviyorlar çocuklar oyun oynarken bile rahat vermiyorlar tepki göstermiyorum anane, babane , dede sonuçta sevecek diye, ama benim yetiştirme tarzımı beğendiremiyorum, beğenmesinlerde umrumda değilbizimkilerde kızım bak opturmezsen üzülür amca sarilmazsan küser teyze . millet kusecek diye fikr beyan edemiyorum .
of yaa ... kuserse kuasunler ne yapalım yani. başkasına iyi gozukecez sdiye benliksiz insanlar ettiler bizi. beni yani
konunuzda kendi derdii anlattim kusura bakmayin lutfen. esinize anlatmis rahatlamissiniz ben anlatamiyorum bunun sucluluk duygusunu da cekiyorum bir yandan. Silsek keske gecmisi. o donemi hic yasamamis olsak ama caresi yok. umatim bir daha ne biz ne cocuklarimiz ne de baska cocuklar yasamaz bu kotu olayi.
Anlatınca herkesin o gözle bakacağını acıyacağını falan düşünüyor insan...utanç, kendine yakıştıramamak, hiç böyle bir şey olmadığına kendini inandırmak inkar etmek bu gibi sebepler bu kadar kötü bir olayı konuşmak zor. sanırı utanç duygusu ağır basıyor daha çok, acizlik çaresizlik duygusu oluşuyor o yüzden anlatmaktan kaçıyor insan. Beni psikolojik destek almama sebebim de bu hem işe yarar bulmuyorum hem de tamamen yabancı olduğum birine nasıl anlatayım
Ben ayrıntılarını eşime anlattım, bir de buraya yazdıklarım...bunun dışında ben de anlatamıyorum
Eşim emniyet mensubu ve çocuk şubede çalışıyor, orada bin kat daha kötü vakalar geliyor
Bunları görüp durmasına rağmen benim başıma öyle bir şey gelmesine çok şaşırdı konduramadı üzüldü....
esinin iyi bi insan olmasina cok sevindim..Kimseye anlatmıyorum, , sadece samimi bir arkadaşımla ablam ve kardeşimle konuştuk o da üstü kapalı olarak. Ablama ayrıntılarını ilk anlattığımda etkisinden çıkamadı kendi çocuğuna da benzer bir şey yapılma ihtimalini düşünüp çok üzüldü zaten korumacı ve şüpheci bir annedir. benim gibi de ne kadar çok varmış yorumları okuyunca anladım....
Eşim duygusal ve yumuşak huylu merhametli bir adamdır. Ona bu konuyu anlatmıştım evlenmeden önceleri, çok üzüldü ve etkilendi, bana bakışı değişmese korumacı davranmaya başladı hassaslaştı....Bu kadar üzüleceğini bilsem söylemezdim belki ama böyle bir şeyi içimde tutmak istemedim...benimle evlenmek istemezsin dediğimde nasıl böyle düşünebildir benim hakkımda diye kızdı...
Unutmamı hiç düşünmememi konusunu bile açmamı istiyor ona faceden yorum attığımda bile neden yaptın kendini üzüyorsun hiç bir iletişim kurma dedi..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?