Bir şekilde bu coğrafyanın kültürel mirası mıdır nedir bilmiyorum.
Kendi sulaleme bakıyorum, kimse aman kocam aç kalmasın, karnını doyurayim, temizlik dört dörtlük olsun modunda değil. Bildiğiniz kendi donemlerinin eğitimli, asortik, çalışan kadinlari. Ama bir gün çocukken şöyle bir şey yaşadım. Rahmetlinin biri sofra hazırladı çocuklara. Ben ve iki erkek var. Hepimiz makarnayı çok severiz, en sevdiğimiz yemektir. Makarnayı ikiye böldü erkek çocuklara verdi. Bunu beni üzmek için yapmadığı halde ben kendimden utandım. Yani aynı kişi hediye olarak bile mutlaka altın takı alırdı kizlara sık sık. Ama makarna kızlara düşmedi. Yani o dönem belki çoğu kadının sahip olmadığı durumda olmalarına rağmen zihniyet buymuş. İllaki bu ataerkilligin bir yerden tozu bulaşıyor bu ulkede