Bu yetişkinlere de -aile büyüğü denilen- sinir oluyorum. Bizim insanımızda nedir bu illa yüzyüze bakma merakı? Bu yüzden kimse haddini öğrenemiyor. Çünkü sınır yok. Birbirinin ağzına et, sonra vıcık vıcık öp sarıl barış.
Yakınlık ya da aile olmak böyle olmamalı. Ben mi uzaylıyım bilmiyorum.
Sıradan, hayatımda olmayan bir insan bana ne yapsa umrumda olmaz, ama ailem, yakın çevrem, dostum ağzını açarken ya da bir davranışta bulunurken Lena'yı incitmeyeyim diye 100 kez düşünmeli.
Yakın olmayı, aile olmayı bu zannediyorlar. Burada da neymiş arasınmış, psikolojisi bozukmuş. Yahu her ne yaşarsan yaşa görüşeceksen neden küsüp drama yaratıyorsun? Gidip kadına yeniden musallat olur, bu kez de kadın istemeyince konu sahibi "mağdur" olur.
Çok sağlıksız öğretilerimiz var gerçekten.