Başkalarını kendinden değerli görmenin sonucu canım bu.. Malesef derin bir sebebi var.
O an onu kendinden değerli gördüğün için kırmıyor ve barışıyosun.Bırak kırılsın..bozulsun! İşte sen o bozulmasın o kırılmasın dediğin için (demek ki için de kaybetme korkusuda mevcut) kendini eziyosun. Buradan da anlaşılıyor ki kendine verdiğin değer sorunlu. Bu da muhtemelen çocukken ebeveynlerinin senin kendine değer verme yapını bozarak büyüttü.Çok eleştirel ebeveynlerin mi vardı acaba? Bir şekilde başkasının senden değerli ve önceliğin onlarda olması gerektiğine inandırılmış bir benliğin var..
