- 14 Mayıs 2011
- 346
- 2
- 116
kızlar cumartesi gününden beri o kadar üzgünümki anlatamam...yaşadıklarımı buraya yazmazsam size anlatmazsam rahatlayamayacağım...çok üzüldüm çok kırıldım...
teyzemin kızını evlendirdik cumartesi günü...biz kütahyalıyız..oğlan evi ankaralı...perşembe günü kınamız vardı oğlan evi geldi onları memnun etmek için elimizden ne geliyorsa yaptık...tabanlarım şişinceye kadar koşturdum onları memnun etmek için sonuçta misafirdiler...
cuma günü gelin almaya geldiler...bir gece gelin orada kalacağı için teyzem kuzenimin yanında beni ve dayımın eşini göndermek istedi...oğlan evi gelin arabasında yer olmadığını söyledi...yengemi başka bi arabaya oğlan evinin akrabalarının yanına bindirdiler...biz kendimiz binmek için araba çıkaracakmışız kız evinden öyle dediler... ankaraya geldik yatıp uyuduk ....sabah kahvaltıda oğlan evinin akrabaları bizde adettir sizin kuzeninizin kayınvalidesine dünür anne kayınpederinede dünür baba demeniz gerekir dediler tamam dedik (ben teyze diyordum)dini nikah kıyılacak dediler yengemi ve beni çağırdılar nikah kıyılacak oda dolu oğlan evinden birçok insan vardı...hoca bizi görünce bunlara gerek yok dedi...bende espri yaptım biz bayanız diye bizim şahitliğimiz kabul olmuyormu dedim...hayır hayır gerek yok bunlara çıksınlar dedi hoca ....bende bizde kızın şahidide olur nikah kıyılırken dedim ama yemin ederim hiç kötülük düşünmedim...neyse odadan çıktık nikah kıyılmış...kayınpeder benim olduğum odaya geldi bana sert bir dille el kol hareketi yaparak sen nikah sırasında bunları söyleyemezsin hatalısın yanlışsın dedi...bi dakika ben anlatayım dedim sözümü kesti ben senin abinim dedi o anda ortam yumuşasın diye yok sen benim abim değil dünür babamsın dedim...hayır ben senin baban falan değilim ben senin baban olamam dedi gene el kol hareketleriyle...beni dinleyeceksin dedi bende ben bi anlatayım siz yanlış anlıyorsunuz beni dedim ondan sonra sinirli bi şekilde seninle konuşulmaz diye çekti gitti....ne olduğumu anlayamadım ağlamaya başladım tutamadım kendimi sonuçta herkesin içinde gururum kırıldı ve haketmedim...annem teyzemler dayım annanem kardeşim kardeşimin eşi araba tutup ankaraya geldiler...düğün sahipleri onca yol tepip gelen kız ailesine ne hoşgeldiniz demiş ne su ikram etmiş nede giyinmeleri için oda göstermiş...teyzemin gelini giyinmek için oda istemiş oda yok demişler...damat beni ve yengemi nikah olayından sonra arabadanda kovdu kuzenimi kuaföre götürdüler dönüşte benide yengemide indirdi arabadan sert bi şekilde...ağzımızı açıp bişi diyemiyoruz çünkü kuzenim oğlandan çok korkuyor ....kuzenime kötü davranır diye sabrettik...eve geldi gelinle damat teyzemler gelini görmek için odaya yöneldi damat çık dışarı girmeyin diye bağırmış....kızımız o kadar korkuyorki teyzesilerine annanesine hoşgeldiniz bile diyemedi...kaç km uzaktan geliyor o insanlar bu düğün için düğün 3 saat yol 4-5 saat... düğün salonuna gidildi...benim ağlamaktan gözlerim şişti zaten oğlan evi beni istemiyor bende girmedim düğüne dışarıda park vardı çocukları aldım parkta oyun oynadılar...kızlar insanlık ölmüş meğer....ailece o kadar üzgünüzki 70 yaşında kadın annanem ağlaya ağlaya geldi teyzem öyle annem öyle ben öyle ...bu yapılanları harekedecek bişi yapsak yüreğimiz yanmayacak...
teyzemin kızını evlendirdik cumartesi günü...biz kütahyalıyız..oğlan evi ankaralı...perşembe günü kınamız vardı oğlan evi geldi onları memnun etmek için elimizden ne geliyorsa yaptık...tabanlarım şişinceye kadar koşturdum onları memnun etmek için sonuçta misafirdiler...
cuma günü gelin almaya geldiler...bir gece gelin orada kalacağı için teyzem kuzenimin yanında beni ve dayımın eşini göndermek istedi...oğlan evi gelin arabasında yer olmadığını söyledi...yengemi başka bi arabaya oğlan evinin akrabalarının yanına bindirdiler...biz kendimiz binmek için araba çıkaracakmışız kız evinden öyle dediler... ankaraya geldik yatıp uyuduk ....sabah kahvaltıda oğlan evinin akrabaları bizde adettir sizin kuzeninizin kayınvalidesine dünür anne kayınpederinede dünür baba demeniz gerekir dediler tamam dedik (ben teyze diyordum)dini nikah kıyılacak dediler yengemi ve beni çağırdılar nikah kıyılacak oda dolu oğlan evinden birçok insan vardı...hoca bizi görünce bunlara gerek yok dedi...bende espri yaptım biz bayanız diye bizim şahitliğimiz kabul olmuyormu dedim...hayır hayır gerek yok bunlara çıksınlar dedi hoca ....bende bizde kızın şahidide olur nikah kıyılırken dedim ama yemin ederim hiç kötülük düşünmedim...neyse odadan çıktık nikah kıyılmış...kayınpeder benim olduğum odaya geldi bana sert bir dille el kol hareketi yaparak sen nikah sırasında bunları söyleyemezsin hatalısın yanlışsın dedi...bi dakika ben anlatayım dedim sözümü kesti ben senin abinim dedi o anda ortam yumuşasın diye yok sen benim abim değil dünür babamsın dedim...hayır ben senin baban falan değilim ben senin baban olamam dedi gene el kol hareketleriyle...beni dinleyeceksin dedi bende ben bi anlatayım siz yanlış anlıyorsunuz beni dedim ondan sonra sinirli bi şekilde seninle konuşulmaz diye çekti gitti....ne olduğumu anlayamadım ağlamaya başladım tutamadım kendimi sonuçta herkesin içinde gururum kırıldı ve haketmedim...annem teyzemler dayım annanem kardeşim kardeşimin eşi araba tutup ankaraya geldiler...düğün sahipleri onca yol tepip gelen kız ailesine ne hoşgeldiniz demiş ne su ikram etmiş nede giyinmeleri için oda göstermiş...teyzemin gelini giyinmek için oda istemiş oda yok demişler...damat beni ve yengemi nikah olayından sonra arabadanda kovdu kuzenimi kuaföre götürdüler dönüşte benide yengemide indirdi arabadan sert bi şekilde...ağzımızı açıp bişi diyemiyoruz çünkü kuzenim oğlandan çok korkuyor ....kuzenime kötü davranır diye sabrettik...eve geldi gelinle damat teyzemler gelini görmek için odaya yöneldi damat çık dışarı girmeyin diye bağırmış....kızımız o kadar korkuyorki teyzesilerine annanesine hoşgeldiniz bile diyemedi...kaç km uzaktan geliyor o insanlar bu düğün için düğün 3 saat yol 4-5 saat... düğün salonuna gidildi...benim ağlamaktan gözlerim şişti zaten oğlan evi beni istemiyor bende girmedim düğüne dışarıda park vardı çocukları aldım parkta oyun oynadılar...kızlar insanlık ölmüş meğer....ailece o kadar üzgünüzki 70 yaşında kadın annanem ağlaya ağlaya geldi teyzem öyle annem öyle ben öyle ...bu yapılanları harekedecek bişi yapsak yüreğimiz yanmayacak...
Son düzenleme: