Kv'nin sınırlarımı çiğnemesi ve benim patlama noktam

Kv nizim hareketleri genel kv işte sinir bozucu ama siz de hatalisiniz bana göre. Rahatsız olduğunuz hicbirseyi söylememissiniz hiç birşey de uyarmamissiniz. Hep pasif agresif takilmissiniz sonra da bir telefon bizim evimize gelme bir süre çat bir telefon ozlediysen gel. Karşınızdaki de çocuk değil sonuçta. Tepkisini mantıklı buldum.
 
Ama zaten tepkisini hiç gostermemis ki. Gosterseydi böyle olmazdı belki de. Hep sessiz sessiz pasif agresif takilmis. Mama ver demiş vermiş oda değiştir demiş değiştirmiş. Altın vuruşu da eşine yaptirmis gelme dedirterek.
 
Benim gördüğüm kadarıyla her şeye tepki gösterdiğiniz için gerçekten tepki gösterilecek şeylerde sizi önemsemiyorlar. Yani yatak odanıza girmesi bence anormal ve ben olsaydım sanırım esas o gün karşıma alır konuşurdum. Tavrından bu denli rahatsız olduğum kv ise şartlar ne olsa çağırmazdım yardımın lazım diyerek. Durup durup tuvalet kapağından çıkan tartışma yüzünden anneye tavır alınmış çünkü hiç uyarmamışsınız. Bu noktadan bakınca o da haklı.
 
Kayınvalidenizle görüşmemeniz sizin yararınıza. Kadının sınırı yok resmen. Yatacağınız odaya varana kadar karışması gece gelip odanıza girmesi, evi varken zırt pırt sizde kalması ego savaşı.
Hastalığınız varmış önce kendinizi ve çocuklarınızı düşünmek zorundasınız.
 
Son düzenleme:
Olayları bu noktaya siz getirmişsiniz, baştan sinir koymazsanız en iyi kv bile cozutur , bunun kv olmakla da alakası yok aslında aile içinde pek çok insan böyledir, sınırları koyması gereken sizsiniz
Daha önce yapamamissiniz ama bundan sonra yapabilirsiniz , kadın tekrar hayatınıza girmeye çalışırsa sınırlarınız belli olsun , herseyi anında söyleyin, müdahale ettirmeyin
 
Bir de örnek veriyim size , benim kv hayatta değil, hiç tanımadım kendisini ama herseyin en iyisini bildiğini zanneden bir annem var
İlk cocugum doğduğunda anneme resti cektim , cocuk benim çocuğum, istediğin kadar sev oyna ama bakımı ile ilgili hiçbir şeyde karışamazsın diye , çok bozulmuştu ama hicbirseye karışmadı ve mutlu mesut büyüttüm çocuklarımı, yani anne olan sizsiniz ve o çocuklar sizin , yok kırmıyim yok sinirlenmiyim diye herseye tamam denmez , tam tersi basta bir kere sinirlenin bitsin gitsin mevzu
 
Herkesin iletişim yolu farklıdır. Ben olsam bende direkt hayır demezdim evet der kafama eseni yapardım mesela. Konu sahibi de sabretmiş. Veya bazen bende de oluyor basiretim bağlanır mal gibi yaparım denileni. Kadın sabredeceği kadar sabretmiş. Tepkisi bana yersiz gelmedi
 
Sonuna doğru size uzulecekken o kadar sinirlendim ki size yani tamam sizin canınızın kıymeti yok evlatlarınizin da mı kıymeti yok şu kadına bu kadar yüz veriyorsunuz. Derdiniz ne anlamadım yazık değil mi o iki küçücük çocuğa gelmesin gitmesin o kadın ne güzel olan da olmuş hala ne aciklayacaksiniz bu koca bu kadar mı değerli ya
 
NEDEN SESSİZ KALDIĞIMI SORGULAMIŞ ÇOĞU ÜYE. KONUN BAŞINDA DA SÖZ ETTİĞİM GİBİ, laf söz ikaz gibi şeyleri kaldirabilecek bi tip olmadığı için bişey diyemedim. Bi yandanda doğum süreçlerinde vs inkâr edilmez yardımları olduğu için bi yandanda minnet duymuyo değildim, kırmak istemiyordum. Ama artık işler çığırından çıkmış bana çocuklarıma ve aile yapıma zararlı olmaya başlamıştı.

Ve ben istediğim zaman gelsin istediğim zaman gitsin gibi bi düşüncem olmadı hiç bi zaman. Her şeyin usulüyle olması gerektiğini düşünüyordum. Ben tamamen yok sayiliyordum. Eve anahtarla gelirken acaba bu kadının özel bi işi var mıdır diye düşünmez mi insan. Çocukların uyku vakti olduğunu bildiği halde, kaç kez o geldi diye epilasyon aletini kaldırdım ortadan vs. Evimde özel bi alanım kalmamıştı. Çocuklar 9 10 uyurdu o bizimle otururdu saat 00 olur hadi ben uyuyorum çocuklar der giderdi. Sabah kalktığında da ben uyuduktan sonra ahmetle oturdunuz mu diye sorardı. Herşeyi bilmek herşeye vakıf olmak istiyordu. Sabrım taştı artik.
 
Kv, oğlumun evi, istediğim gibi gelir istediğim gibi giderim kafasında ve bende açık açık konuşmadığım için gittikçe abartıyodu davranışlarını
Aynen benimkiler de o kafada oğlan evi kendi evi ve ana babaya oğlan bakar oğlanın yanında kalınır gibi düşünceleri var Allahtan ben yürüme mesafesinde değilim yoksa zırt pırt geleceklerine bizi takibe alacaklarına eminim
 
Bi aranızda yatmadığı kalmış
 
Offf içim şişti, daha ilk hadsizliğinde sınırı çekecektiniz. Niye susup susup patlama noktasına getirdiniz kendinizi? En son sizi evden kovarken bile, benim olmadığım yere çocuklarım da gitmez, nah görürsün torunlarını, diyip dönmemişsiniz. Valla ben çatlardım.
 
Usenmiyonuz da haa 2 cocukla boyle gilgamis destani gibi yazmaya
Kvdeyle neden samimisiniz bukadar?Anahtar vermeler falan?Kvdem dicek oda ayircam cocugumla falan.
Daha cok hasta edersiniz kendinizi siz.
Bide yuzume kapi kapancak,doner arkami giderim.Daha israr niye?
 
Bence hastaliginizdan dolayı çok takilmissiniz ama haksız degilsiniz
Durumunuzu biliyor madem ona göre davranacak üstüne üstüne gelmeyecek insanın
Her seye de karismayiversinler
 
Bipolar zor bir hastalık.Siz en iyisini yapmışsınız.Özel alanınızı korumak zorundasınız.Konuşmazsa konuşmasın.Siz kendinize ve çocuklarınıza değer verin sizi istemiyorsa kendi bilir.
 
Çok muhabbet tez ayrılık getirirmiş ..
 
Ailedenn gelen terbiye işte. Hep aman sus saygısızlık yapma diye büyütüldük bide iyiliklerinin hatrına sabır etmeye çalıştım ama bi yere kadar dayanabildim. Keşke dediklerini harfiyen uygulayabilseydim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…