Laftan anlamayan ebeveynler

Ben kk da şunu anladım aileler ilgilense suç , ilgilenmese suç.
Bu kadar rahatsızsanız her gün aramayın olsun bitsin mesela...
Hem yazın yollayacaksınız hemde üzerine düşüyor diye hayıflanacaksınız.
Bir de anne babasina laf edenle4 var. Eski kafali diyenler var ben hazmedemezdim galiba..
İlerde bizler de evlatlariniza gore eski kafali olacagiz.. Onlar boyle kalacaklarını saniyorlar sanirim
 
ya ben ilk cocugumda bakici dusundugumde,
aman allahim,
ne hikayeler dinledim,
benim bile psikolojim bozuldu.

sonra kayinvalidem bakti cocuguma bir sene kadar,
hic de dogru bir karar degildi bizim aile yapimiz acisindan,
ama iste,
baskasinin akliyla is yaparsan sonu boyle olur.

dogru olduguna inaniyorsaniz devam edeceksiniz,
ailenize de sakayla karisik lafinizi soyleyin, artik alisin falan deyin her seferinde
 
Susturamazsınız.
Benim de başımda var 2 tane (kayınvalidem ve annem).
Yapacak birşey yok.

Siz onları idare edeceksiniz.
Her olumsuz düşüncelerine bir olumlu ile yaklaşıp siz onların fikrini değiştireceksiniz.
Gün geçtikçe "kreşe gitti de şöyle oldu böyle oldu" cümleleri yerine "çok akıllı maşallah şunu da başarmış" cümleleri yer alacak.
Kreşten onun başarılarını gösteren fotoğrafları, videoları vs. paylaşın muhakkak.
Biz öyle yaparak kırdık bir çok şeyi ebeveynlerde.

Ama onların yaşadıkları zaman ile bizim yaşadığımız zaman arasında çok fark var.
Torunlarına kıyamıyorlar, torunlar onlar için 2. bir şans, evlatlarına yapamadıklarını, dikkat edemeklerini, torunlarına titreyerek yapmaya çalışıyorlar ki bu bariz hepimizin ailesinde oluyor.
Zaman, herşeyde olduğu gibi, bunu da zaman ile aşacaksınız.
 
Himm gercekten baksalar suc bakmasalar suc :)
Keşke benim ailem ya da kv gelse oyle aylarca çocuğuma baksa, ben de gozum arkada kalmadan çalışabilsem ev hanımı modundan artik çıkabilsem :-) Yazı annemle geçirmeyi birak 2 3 saat zor bakıyor annem.kayinvalidem daha insaflı 4 5 saat daha fazla bakar haftada 10 günde:-)
Bu kadar müdahale etmeleri bunaltır anneyi doğru anlıyorum. Ama istediğiniz anne veya kv yok bu dunyada cunku onlar siz degil, kafa yapilari farkli nesiller farkli. Yapilani gor yapilmayani görmezden gel. Inanır misin 3 yildir kendime ait bir saatim bile yok, annen gibi bir büyüğüm olmasını cok isterdim. Vaz gec sıkıntı yapmaktan bildiğini oku. Hayatının keyfini cikart. Bitti.
 
Kısaca özet geçecek olursak 3 yaşa basmak üzere olan bir kızım var ve bende tek çocuğum.

Kızımı geçen Eylül ayında kreşe başlattık,ilk etapta gitmek istemedi, sabahları ağladı vs ama zamanla alıştı kreşe ve uyum konusunda bir sıkıntısı yok şuanda, öğretmeni ve okul ile sürekli irtibat halindeyim...

Asıl konuya gelirsek ailem kızım kreşe gidene kadar kızıma baktılar genelde bizimle kaldılar ama arada yazlığa yada kendi evlerine kızımı da alıp git gel yaptılar ama aynı evde yaşamak türlü zorluklar getirdiğinden ve artık kızımın sosyalleşmesi gerektiğini düşündüğümden bu sene kreşe başladı ve ailem de evlerine döndü ama arada biz gidiyoruz ya da onlar geliyor ve hergün telde görüşüyorlar kızımla..Ve yazları kreşe gitmeyecek yazlıkta ailem ile kalacak..

Kızıma aşırı düşkünler ama bazı olayları abartıyorlar mesela yemek yemiyor, arada nezle falan oluyor yahutta bazen aradıklarında pas vermiyor (ya oyun oynuyor ya çizgi film izliyor oluyor o esnada pas vermemesi çok normal) hemen herşeyi kreşe gitti psikolojisi bozuldu, kreşe gitti hasta oluyora bağlıyorlar.

Kabul alışma süreci uzun sürdü ama her türlü desteği de aldık psikiyatrıya bile götürdüm çocuğu kreşe muhakkak gitsin dedi (nedeni yaşıtları ile hemen kaynaşamaması geri planda çekingen tutum takınması)

İlk etapta hasta da oldu, kaç tane doktora gitti,ilaç aldı ,birkaç gün evde kaldı ve iyileşti bu da çok normal evdeki çocuk bile hastalanıyorken kreş ortamında bağışıklığı güçlenene kadar hasta olması gayet doğal ki ateşli hastalık geçirmedi hiç..

Aileme artık bu konuda konuşmamalarını, kreşe başlattım diye her olumsuz şeyi oraya bağlamamalarını, her daim yanlarında olamayacağını ve benimde her an her boş vaktimde onların yanına gelemeyeceğimi anlatsamda anlamamakta ısrar ediyorlar ve her konu açıldığında sinirleniyorum ve telefonu kapatıyoruz.

Kırmak istemem, haklarını inkar etmem ama kızım hakkında söz sahibi olan ebeveynleri varken onların bir adım geride durmaları gerekiyor diye düşünüyorum..

Güzel konuştum olmadı, sinirlendim olmadı ,onları nasıl susturabilirim????

Okuyan ve cevaplayacak olan herkese teşekkürler.
Kendi çekirdek ailenizle ilgili çocuğunuz kresi vs ile ilgili herseyi paylaşmayın..
 
Ben özelimi anlatan biri değilim ki, onlar çocuğun bakışından duruşundan anlam çıkarmaya meyilliler..
Yaşlılar pek değişmiyorlar,bilirsiniz.. mudaheleye baslayinca konusmayi kisa kesin. Ocakta yemek var, hadi iyi aksamlar vs..Bir de Dediklerini takmamaya duymamaya çalışın.
 
Ben bu yüzden anneanne babaannenin çocuğa bakmaması gerektiğini düşünürüm. Şu anda doğum iznindeyim annem yaşadığı şehirden buraya geldi iznim bitince de 2 ay kadar bakacak çocuklara. Kendi geldiği için git diyemedim. Şimdiden inşallah seneye de çocuklara ben bakayım demez diye dua ediyorum.
 
şuna parmak basmak zorundayım çocuğuma bakın gibi bir durum olmadı bizde hiçbir zaman...

benim niyetim bakıcı bulmaktı,işi bırakmak bir seçenek değil, ara vermek içinse imkanlar elvermedi darbeye denk geldim işe geri dönmek zorunda kaldım izinler kitlendi vs. yoksa niyetim en az 6 aylık olana kadar kendim bakmaktı...

daha doğmadan biz bakarız ederiz dediler, doğuma kadar çağırmadım onlara kalsa aylar öncesinden gelirlerdi zorla durdurdum dogum oldu haber verdim evi toplayıp gelmişler kendileri yerleşti sonrada süreç öyle işledi , benimde bir yabancıya bırakmaktansa emin ellere teslim etmek içime sindi ve geçen 2,5 yıl hiç karışmadım onlara zorada sokmadım istediklerinde aldılar gittiler kızımı , sıkılınca alıp gezdiler birlikte eve bağımlı kılmadım , evde de çocuk bakımı hariç tüm işleri ben hallettim onlardan beklemedim yaptırmadımda...

ama artık kendi köşelerine çekilip uzaktan izlemeyi öğrenmeleri zamanı yoksa onların yanına gidince yada geldikelrinde ilişkilerine asla müdahale etmiyorum , doya doya zaman geçirsinler diye...
Küçücük bebegi istedikleri gibi alip yazlığa goturebildikleri icin, buna mudahale etmediğiniz icin, simdi de karisiyorlar.
O zaman işinize geliyordu, şimdi onlara ihtiyaciniz yok, cocuk krese gidiyor, isinize gelmiyor karışmaları
 
kendi ailenize kocam böyle istiyor, terstir de, sakın bir laf edip onu kızdırma benim de huzurumu kaçırma diyeceksiniz.
o da kendi ailesine biz böyle karar verdik, karımın yanında da sakın lafını açmayın diyip kesirip atacak.
 
Küçücük bebegi istedikleri gibi alip yazlığa goturebildikleri icin, buna mudahale etmediğiniz icin, simdi de karisiyorlar.
O zaman işinize geliyordu, şimdi onlara ihtiyaciniz yok, cocuk krese gidiyor, isinize gelmiyor karışmaları
alakası bile yok yazlığa gitmesine izin veren bendim ve kışında arada memlekete gitmelerine birşey demiyordum çünkü hem kızım anne sütü almıyordu mama ile beslendiği için beslenme kısmında bana ihtiyac yoktu hem onlarında bir düzeni evi alışkın oldukları yaşantısı var engel olup dört duvara hapsetmek istemedim insanları hemde memlekette aile üyeleri ile bol bol zaman geçirip onlardan uzak kalmamış oluyordu...
zaten okul hayatı boyunca her yaz yanlarına gidecek ben yazın çocukların imkan varsa yazlık yada vb. imkanlardan faydalanması taraftarıyım...benim çocukluğum da öyle geçti..
yani ihtiyaç meselesi değil bu durum..
 
kendi ailenize kocam böyle istiyor, terstir de, sakın bir laf edip onu kızdırma benim de huzurumu kaçırma diyeceksiniz.
o da kendi ailesine biz böyle karar verdik, karımın yanında da sakın lafını açmayın diyip kesirip atacak.
çok kötü bir çözüm, zaten eşime karşı önyargılı bir ailem var ve eşim müdahale etmez asla onu tanıyorlar karar veren benim bunu bilirler..
zaten eşimin ailesinin karıştığı ettiği yok kv vefat etti, kp yaşlı, kalanı ile de ayda yılda bir görüşürüz onlar kendi halinde takılır..
 
Kısaca özet geçecek olursak 3 yaşa basmak üzere olan bir kızım var ve bende tek çocuğum.

Kızımı geçen Eylül ayında kreşe başlattık,ilk etapta gitmek istemedi, sabahları ağladı vs ama zamanla alıştı kreşe ve uyum konusunda bir sıkıntısı yok şuanda, öğretmeni ve okul ile sürekli irtibat halindeyim...

Asıl konuya gelirsek ailem kızım kreşe gidene kadar kızıma baktılar genelde bizimle kaldılar ama arada yazlığa yada kendi evlerine kızımı da alıp git gel yaptılar ama aynı evde yaşamak türlü zorluklar getirdiğinden ve artık kızımın sosyalleşmesi gerektiğini düşündüğümden bu sene kreşe başladı ve ailem de evlerine döndü ama arada biz gidiyoruz ya da onlar geliyor ve hergün telde görüşüyorlar kızımla..Ve yazları kreşe gitmeyecek yazlıkta ailem ile kalacak..

Kızıma aşırı düşkünler ama bazı olayları abartıyorlar mesela yemek yemiyor, arada nezle falan oluyor yahutta bazen aradıklarında pas vermiyor (ya oyun oynuyor ya çizgi film izliyor oluyor o esnada pas vermemesi çok normal) hemen herşeyi kreşe gitti psikolojisi bozuldu, kreşe gitti hasta oluyora bağlıyorlar.

Kabul alışma süreci uzun sürdü ama her türlü desteği de aldık psikiyatrıya bile götürdüm çocuğu kreşe muhakkak gitsin dedi (nedeni yaşıtları ile hemen kaynaşamaması geri planda çekingen tutum takınması)

İlk etapta hasta da oldu, kaç tane doktora gitti,ilaç aldı ,birkaç gün evde kaldı ve iyileşti bu da çok normal evdeki çocuk bile hastalanıyorken kreş ortamında bağışıklığı güçlenene kadar hasta olması gayet doğal ki ateşli hastalık geçirmedi hiç..

Aileme artık bu konuda konuşmamalarını, kreşe başlattım diye her olumsuz şeyi oraya bağlamamalarını, her daim yanlarında olamayacağını ve benimde her an her boş vaktimde onların yanına gelemeyeceğimi anlatsamda anlamamakta ısrar ediyorlar ve her konu açıldığında sinirleniyorum ve telefonu kapatıyoruz.

Kırmak istemem, haklarını inkar etmem ama kızım hakkında söz sahibi olan ebeveynleri varken onların bir adım geride durmaları gerekiyor diye düşünüyorum..

Güzel konuştum olmadı, sinirlendim olmadı ,onları nasıl susturabilirim????

Okuyan ve cevaplayacak olan herkese teşekkürler.
Valla susturamazsın . Kendimden biliyorum . Her seferinde ondan geriye say . İşe yarıyor :)
 
En güzeli söylememek.
Ben anneme artık hasta olduklarını söylemiyorum yoksa başlıyor ince giydiriyorsun,şu bu diye. Ben söylemiyorum kafam rahat yani.
Zaten cocuk hasta olunca mahvoluyorum onunla birlikte,kimseye birşey anlatmakla uğraşamam kafasındayım.
 
Yaşlılar bir konuda konuşmaya başlayınca takılınca
aynı konu ile ilgili konuşmayı bırakmıyorlar
he he diyeceksin maalsef
 
şu an şöyle iç geçirdim..
annemler alsa çocukları iki hafta yazlığa götürse..
ya da, kayınvalidemler gerçekten ilgilenseler de varsın üstüne konuşsalar..
neyse, sustum..
 
Back
X