lohusa depresyonu mu eşimden ötürü mü bilemedim??

Eşin bencil,rahatına düşkün,sorumsuz vs...
Yapmadıklarının "ilgisizlik" anlamına geldiğini düşünmüyor.
"Neden yapayım ki" diye kendince sebepleri olduğu muhakkak:)

Nedeni niçini bırakıp,eşini dürtükleme zamanı gelmiş.
Yapmıyorsun demektense yaptırmaya çalışmak daha mantıklı olur.

Bazı anneler,bebeği tamamen sahiplenip babayı dışarıda tutabiliyor.
Annelik ve koruma içgüdüsü,en iyi ben bakarım,en iyi ben tutarım gibi sebeplerden olabiliyor.
Böylece,erkek zaten hevesli değilse,iyice uzaklaşıyor.

Ben senin yerinde olsam,babaya mutlaka görevler veririm.
Şunu yap bunu yap değil de...Ben suyu ısıtırken,sen tutar mısın,ben sallarken sen bunu yapar mısın babası gibi...
Buradaki mesaj,söylenmese de aynı kapıya çıkıyor : Ben birşey yapıyorum,sen de yap !
Ayrıca "babası" diye vurgulamak da önemli:)

Böyle böyle derken,olaya dahil olacaktır diye düşünüyorum.
 
sorunlarınız burda anlattığınız kadarsa bence evi terketmeyin, bebeğine karşı sorumluluklarını yerine getirmiyor olabilir hatta bu sorumlulukların farkında olmayabilir, yani benim babam işten geldiğinde kardeşim ağlıyorken, anneme sustur şunu demişti çok üzülmüştüm ki bende çocuktum henüz, ama onun ağlaması annemin suçu değildi ve o bebek ikisinin bebeğiydi, ama ne yazıkki annemde babamın kendiliğinden bazı şeyleri yapmasını beklerken durum bu hale geldi, erkeklerle kavga etmek gerekiyor bazen, bir arkadaşın da dediği gibi bazen yeter bunaldım yemek söyle, şurayı temizle demek gerekiyor, hangi erkeğe annesi bir iş vermiş acaba? hangi erkeğe yatarken kalk şurdan bi su ver demiş, misafir geldiğinde hangi erkek kahve yapmış çay getirmiş, kaldı ki çocuk baksın istiyoruz :) hissettiklerinizle yansıttıklarınız arasında fark olmasın mutsuzsanız yanında söylenin bıktım bu hayattan sen ilgisizsin ben bu bebeğin yükünü taşıyamıyorum iyi bir anne olamayacağım sen bana destek olamazsan falan deyin, anlamazsa buna rağmen evet odundur ama söyleyin yani ne bilim yemek yapamadım deyin iki yumurta kırsın çok kötüyüm diyin bebeğinizle dinlenin siz de dinlenmek için illa ailenizin yanına gitmek zorunda değilsiniz orası sizin yuvanız, lütfen depresyonunuzu eşinizle paylaşın, bu arada evliliğinizin ilk dönemlerinde çocuk sahibi olduğunuz için de bir şoktasınız bence yani evlilik oturmamışken eşler arasında herşey paylaşılmamışken birde çocuk sorumluluğu sizi yormuş, yazmak iyi fikir ve bence duygularınızı döktüğünüz bir günlük tutun ve ortada bırakın eşiniz bunu okuyacak ve size karşı değişecektir diye düşünüyorum, çok zor olsa da pes etmeyin
 
Son düzenleme:
Canım babalar genelde bebişleri sevmekle ihtiyaçlarını almakla meşguller. Bazı babalar bebişleri çok küçükken kucağına almaya bile korkar. Eşinin seni ve bebeğini sevdiğini biliyorsun. Genelde ev işlerinde vs. yardımcı olmayan bir baba adayının-ev işlerinde yardımcı olmadığını varsayıyorum daha önce de- bebiş olduktan sonra pek değişmesi beklenmez. Eşinin seni almaya geç gelmesi; bir önceki gece belki hiç uyumadı, sabaha karşı uyudu veya yanında yarım saat kestirmiş. Bu yarım saat hatta her saniye seninle ilgilensin isterdin ama insanlık hali işte...Gece de çoğu erkek derin bir uykudadır; duymazzz:)) Ben açıkçası senin ilgi arayışını çodoğal buluyorum ve dolayısıyla haklısın. Lohusa olduğun içinde olumsuzlukları görüyorsun; sürekli uykusuz ve perişan olduğun için ı bebek peşinde olumsuzlukları daha karamsar yorumluyorsun. Bunları bir kenara bırak; eşin sana nasıl sarıldı; bebeğine nasıl baktı; sizi sevdiğini nasıl içten söyledi? Bunları düşün; olumsuzlukları değil eşinin iyi yanlarını düşün; emin ol ki böyle üzüldüğüne pişman olacaksın; herşey yoluna girecektir. Bebeğin plansız olması da önemli değil; planlayarak olmuyor zaten...
 
canım kusura bakma ama senin bu durumun lousalıktan değil.eşinin ilgisizliğinden.nedemek benmi emziriyorum.biraz daha büyüsün ilgilenecegim.vallahi canım doğumdan hemen sonra eşinin ilgisi çok önemli bence.bende emziriyordum ama eşim hemen kucagına alıp gazını çıkartıp uyuturdu.geceleri bile eşim kalkar uyuturdu.bende lousalık dönemi antlattım herşeye ağlardım.eşimde gülerdi bana bugun neyi kafan atakdın diye:)destek şart canım
 

oo yanlış anlaşılmışım sanırım boşanmak ya da evcilik oynamak gibi bir niyetim yok. eşim iş seyahatine çıkacak 10 günlüğüne ve ben yalnız kalmamak için ailemin yanına gidicem ve biraz da uzun kalıcam sonuçta tüm akrabalarım orada.. hem bebeğin bakımında yardımı dokunacak hem de biraz vakit geçirmiş olacağım diyerekten gidiyorum..


teşekkürler yorum için. sanırım baba olduğunu anlamasına daha var ve benim sabretmem lazım
 

teşekkür ederim tavsiyenizi dinleyeceğim.


evi terk etmiyorum sadece bir süreliğine bebeğimle evde yalnız kalmamak için ki eşim iş seyahatine gidecek ailemin yanına gidiyorum. eşim de bunu istedi zaten yalnız kalmamam için günlük tutmaya başlıyorum umarım faydası olur.


teşekkür ederim düşüncelerimi anlatmışsınız gerçekten :)


şanslısınız ne diyebilirim ki.. umarım eşim de çok geç olmadan anlar bir bebeği olduğunu ve yardımcı olması gerektiğini..
 

anladım canım kusura bakma yanlış anlamışım
diğer bir yorumuda görünce boşanma falanla ilgili yanlış anladım
 
Maalesef herkesin eşi sizinki gibi söyleyince anlayanlardan değil,keşke öyle olsa da onlara bişeyleri öğretmek için uygulamaya gerek kalmasa.mesela ben diyorum ki eşime; bana yemek yapacak zaman tanımazsan,5tl'lik yemeği 50tlye yeriz.çocuğunla kurban bayramı zamanı ilgilenmezsen evde kurban istemem,onun yerine parasını verir kasaba yaptırırsın tüm işi.bunlar örnek.önce bu şekilde söyledim,baktım olmuyor hayata geçirdim.bunun nesi yanlış onu anlamadım?evlilik zaten oyuncak değil ve bunu anlatmamız lazım bi şekilde.eeee hemen anlamıyorlarsa uygulamaya geçicen.öyle hemen boşanmakla da ele ne geçer babasız bir çocuktan başka? çocuğun ilerde sorarsa (ki sorar kesin)''anne babam içki mi içiyordu, eve para mı bırakmıyordu,seni aldatıyormuydu? ne diyeceksin o zaman;''baban beni anlamıyordu yavrum ,ben de başka koca aldım '' mı diyeceksin.keşke işler 2 ile 2nin toplamı 4 eder demek kadar kolay olsa...2ile 2nin toplamı evililikte farklı farklı sonuçlar veriyor:)
Eşi ile aldatma sorunu yüzünden boşanan eğitimli bir abla bana boşanma hakkında ''son çare olarak düşün'' dedi.ben de benden büyük birinin fikrini yabana atacak biri değilim.her zaman bin bilsen de bir bilene danış atasözünün çok severim,o yüzden çook düşündüm.
neyse...evlilik oyun değil...kadınlar da oyuncak değil.o yüzden arkanı dönüp gitmeden önce bu evlilikten doğan çocuğuna bi bakacaksın,eğer çocuğun hata ise boşan gitsin.değilse de kocanı adam etmek için elinden geleni yapacaksın.seni oyuncak olarak görmemesi için gerekirse sen de oynayacaksın onunla ki; gerçekleri görsün.kadınlar annedir,ne hizmetçi,ne oyuncak,ne sex objesi..herşeyden önce anneyiz...
ha bu arada sevgili aedk iyi dilekleriniz için teşekkürler. benim dediğim yöntemi kötü,yalanlı dolanlı,gerçeklerden uzak,oyunlu vs bir yöntem olarak mı gördünüz ki; evliliği zindan edeceğini düşündünüz? dikkat ederseniz ahlaki yönden olumsuz bir durum yok ortada.siz kendiniz eşinize kendinizi ezdiriyor musunuz yoksa?cevabınız hayır ise,bırakın biz de ezdirmemenin çaresini bulalım hemcinsleriniz olarak.sevinmez misiniz buna? ya da bize başka çareler bulun hı?
 
arkadaşın söylediği gibi günlük tutup ortada bırakman bence de güzel bir tavsiye.en azından her defasında yakınmaktan iyidir,ortada görüp okuması:) şimdi aedk arkadaşımız bunu da ''çetrefilli işler'' olarak tanımlar mı acaba?burnunu sürtmek iyidir arkadaşım.mesela ders çalışmayan çocuğu tarlaya göndermek,arkadaşlarıyla kavga eden çocuğu derse almamak,ev işinde yardım etmeyen kocaya temizlikçi parası verdirtmek....bunların hepsi burun sürtmektir.Ve bir öğretmen olarak söylüyorum ''kesinlikle eğitimde yeri vardır''
Allah çocuklarımıza sağlık,bize;eşlerimize karşı sabır ,eşlere de akıl versin:)) Geçenlerde öğretmenler odasındaki sohbet konumuzdu:30 yaşına kadar yumurta bile kırmayan,donunu makinaya atıp yıkamayan bir erkekten çok şey bekliyoruz.öncelikle anneler eğitilmeli.demekki burdan çıkarmamız gereken sonuç ne olmalı? tabiki erkek çocuklarımıza da kız çocuklarımıza verdiğimiz görevlerin ayınısını vermeli,onu sorumlu bir birey yapabilmek için bize düşen görevleri yapmalıyız.
 
madammatilda ne güzel anlatmış:) keşke bana da ben lohusayken böyle olumlu yorumlar yapan bir dostum olsaydı.iyi ki varsın kk.iyi ki varsınız arkadaşlar ve şu an bir arkadaşımıza destek olmaktan dolayı mutluyum:)
 
Bazı erkekler belli edemiyor.Eniştem 3 çocuğunu ve 2 torununu yeni doğduklarında almadı kucağına.Ama çok seviyor,her dediklerini imkan nispetinde yapıyor:).
 
Canım ben biraz daha beklemen gerektiğini düşünüyorum. Benim eşimde ilk hamile kaldığım aylar çok ilgisizdi görümceme dert yandım böyle böyle diye. Görümcem '' genelde erkekler kadınların anneliğe adapte olduğu kadar çabuk babalığa adapte olamıyor. Sen bebeğinin varlığını öğrenir öğrenmez annelik içgüdülerin harekete geçiyor ama erkekler ancak bebek bi 5-6 aylık olup ele avuca gelmeye başlayınca babalığı daha iyi benimsiyolar'' demişti. Bende Allah kısmet ederse 1-2 aya kadar anne olucam ve inan ilk aylar için eşimden hiçbir beklentim yok. Büyük ihtimalle bebek ağladıkça eşim kaçacak delik arayacaktır:) Sende sabırlı ol bu günler geçecek diye düşün üzme kendini...
 
Oğlumun doğumunda sonra ben de çok bunalmıştım yanımda annem vardı Allahtan 40 ım çıkana kadar da kaldı.
Gazlı bi bebek, gece sürekli uyanmalar, sinir stres olmuştum.
İşe gittiği için gece uyanmasın diye o ayrı odada yatıyordu ben annemle beraber yatıyodum.
Ben onunla uğraşırken eşimin uyuduğunu düşündükçe çıldırıyordum :)
İşten geldiğinde alıp severdi biraz ağlamaya başlayınca ' al emzir acıkmış ' derdi .Sanki bitek acıkınca ağlıyomuş gibi :)
Çok sinir oluyodumm çokk.Tartıştığımız zamanlarda oldu.
Haftasonu annem evine giderdi.
Gece ben tek bakardım ayağımda sallarken eşim uyurdu,ben sinirden ağlardım :) Şimdi gülüyorum o zamanlar çok zoruma gidiyodu.
Sonradan konuşmalarımızda küçükken daha kabullenememiştim babalığı anlayamamıştım dedi,büyüdükçe içine yerleşmiş.
Yani küçükkken sevilmekten falan anlamadıkları için ,büyüdükçe ona tepki vermeye başladıkça onunda ilgisi sevgisi artmaya başlamış.
Şimdi işteyken bile oğlumu çok özledim akşam olsada görsem diyor.
Erkekler bizim gibi değiller,annelik çok farklı bi his.
Eminim senin eşin de aynı şekilde zaman geçtikçe değişecektir.
 


teşekkürler :))
 

bebeğini sağsalim kucaklarsın inşallah :)


aynı been :) teşekkürler
 
Sürekli uyanan bebeğimi,gece emzirip sallarken yanımdaki adamı eşşek kadar tekmeyle yataktan atasım geliyordu benimle. Uyansa bile çaktırmıyordu bir şey isterim diye. Bilerek uyandırıyordum bende,su istiyordum(bebek kucağımda ya da ayağımda ya kalkamıyorum),peçete istiyordum falan. Değişti mi dersen malesef değişmedi ama oğlum büyüdü şükür. Başka çocuk da asla düşünmüyorum bu sebeple.
Eşim geçen gün bir de kızımız olsa falan dedi,başkasından yaparsan,başkası bakarsa ben de severim akşamdan akşama dedim
 
bazı eşlerde böyle oluyo malesef. benim eşimdede oldu benzeri durum. 18 saat sancı sonrası sezeryana karar verildi ağlaya ağlaya girdim ameliyata. uyandığımda ilk anne demişim. hepsi başımdaydı. sonra görümcem refakatçı oldu çocuğu götürüp eşime gösterdi. eşimde telden aradı beni sana çok kırıldım ben ameliyattan çıktığımda ilk senin adını söyledim sen bikere benim adımı sayıklamadın dedi. allah aşkına doğumdan çıkıp kim kocasının adını sayıklarki boşamı diyo anneler doğurunca anlarsın beni diye. neyse eve gitti eşim sabah kv elti kayın annem hep beraber geldiler. kaynım falan çocuğun yanındalar hep agu bugu çok güzel bilmem ne. bende eşimin yüzüne bakıyorum. ne bi heyecan ne de bi sevgi alsana kucağına diyorum öle bakıyo mal gibi umursamaz. en son herkes çıktı eşimle kaldık odada sinirlendim komşunu çocuğunumu görmeye geldin ne bu mesafe diye.

neyse aldı kucağına biraza gu bugu yaptı ama ben sinir oldum bikere. yani hayalimde hep doğumdan sonra eşim hasretle çocuğuna sarılıcak bana sarılıp onun evladını taşıyıp sağlıklı sihatli doğurduğum için allaha şükredip bana teşekür edecek falan diye beklerken böyle salakça davranması deli etti.

doğum için özellikle eşimin yıllık iznini ayarladık. hatta özel hastane düşündükki yanımda eşim refakatçı kalsın diye iyikide devlette yapmışım diyorum şimdi. çocuk hastalanır heh bu haftasonu tatilimde hastanelerde geçicek falan der. çocuğa bebek ekmeği alırım günlük çorba yoğurt yaparım millete şikayet eder. yahu insan derki bu kadın tek başına bir çocuğa bakıyo boyu kilosu ayaşıtlarına göre en üst seviyede her gören maşallah çok iyi bakmışsınız diyo. ama yok.

sonra annesine şikayet eder çocuğu bi doktora götürüyo beğenmiyo başka bi doktora götürüyo diye. yani umursamaz anneye kızan adam gördümde evladıyla ilgilenene kızanı ilk defa görüyodum.

çocuğun aynen hiçbişeyiyle ilgilenmedi sesinden rahatsız oldu. oğlum baya huysuzdu asla öle yatırıp iki iş göremiyodu yemek falan yapamıyodum. eşim gelince hazırlıyodum. bunun için sorun yapıyodu yapanlar 10 çocukla yapıyo falan diyodu. yani sendroma benmi girdim omu belli değildi. bende başladım ana kucağına oğlumu koyup 9 kilo taşıyarak yemek yapmaya sırf kapasın çenesini diye ama yinede herzaman yapamıyodum. nasıl yemek yaptın demekki oluyomuş dediğinde anakucaına koyup yaptım kucağımdaydı çocuk diyorum. aa bak iyi yöntem bulmuşsun diyo. insan olsa derki yaa belinde ağrımıştır senin falan. ama bazende arıyodu yemekle uğraşma dışardan yiyelim yok ben gelince yaparım allah allah diyodum noluyo bu adama. bi dengesizlik dönemide girdi araya diyorumki senin yapmana gerek yok sen gelince bebeğin yanında dur ben yaparım. anlaşıyoduk sonra bidaha baştan alıyoduk herşeyi

çok uzun ve sancılı bi dönem geçirdim. boşanmanın defalarca adı geçti.

he bu arada oğlum 1 yaşına gelipte ayaklanıp konuşunca falan acayip kanka oldular :). bazen derimki oğlum bu baban senin doğduğunda yüzüne bile bakmadı eşimin yüzü kızarır bozarır bu duruma.

neyse diyim çocuk ayaklanmaya başlayınca falan daha bi düzeldi herşey. he bu arada bazı tartışmalarımıza kv şahit oldu ve dediki kzım sen yandın bunuda ben doğurdum.bu adam çocuğunu kıskanıyo dedi . kv çözdü işi yani.başlarda eşim saçmalama insan çocuğunu kıskanırmı desede sonradan kabullendi. sonra çocuk büyüdü artık 3-5 saatliğine birine emanet edebiliyoruz sinemaya blmemne gidiyoruz.

sana şukadaarını söyliyim. mesela eşime diyodumki çocuğa göz kulak ol duşa gireyim. hayır çocuk uyuyunca yap diyodu ee ya ben duştayken uyanırsa duymazsam. yani yapacağı bişeyde yok çocuk zaten büyüdü oynuyo kendi kendine. ama yok ben rahat etmiyim yani. ama şimdi baba oğul gezmeye maça falan gidiyolar o günlerin inadına 1 saat duş alıyorum.

çocuğu almış mesela oynuyolar bende diyorum fırsattan istifade şöyle bi kahve yapıyım sessiz sedasız mutfakta içeyim kapıyı açar açmaz nereye al çocuğu ben yoruldum diyodu. ama kapıdan çıkmasan 1 saat daha oynar.

daha birsürü şey yaşadım canım hangi birini diyim. sen üzme kendini bebeğine yoğunlaş. ona tek başına bakmaya alıştır kendini. zaten ilk 1 sene den sonra bakımları kolaylaşıyo ama peşlerinde koşmak zorunda kalıyosun busefer.

benim anladığım anne gibi anneler bebeklerini ilk hissettiklerinde anneliğe hazırlandıkları için doğumdan sonra çabuk adapte oluyolar. ama babalar genelde diyim çocuk dillenip şebeklik yapmaya başlayınca zaman geçiriyolar.
 
Son düzenleme:

aynı diyalog bizdede var
 

ellerine yüreğine sağlık :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Eşimle çözemediğimiz sorunlar
12 13 14
Yorumlar
267
Görüntüleme
4K
samantha
  • Kilitli
KOCAMIN HİZMETÇİYİM - 2 (GÜNCELLENDİ)
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
Mune
KOCAMIN HİZMETÇİSİYİM
6 7 8
Yorumlar
156
Görüntüleme
7K
blessedd
B
Sosyal medyada fotoğraf paylasmak
6 7 8
Yorumlar
144
Görüntüleme
4K
inekobasi
I
B
  • Kilitli
LÜTFEN BAKIN Eş seçimi ve kendimle savaşım
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
5K
Mune
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…