lohusa sendromu !!!

Yaşayan var mı ?!
Dibine kadar yaşadım. Kendi annemin iyiniyetle söyledikleri bile batıyordu. eşime kök söktürdüm resmen.
Bebeğim kolik ve gazlıydı hiç uyumazdı.sütün yaramıyor,sütün gazlı, aç bu çocuk ondan ağlıyor.mama ver ve daha bir dünya abuk subuk laftan sonra iyice delirdim.ağlamaktan perişandım.Annem biraz kalıp gitmek zorunda kaldı haliyle eşimin ailesi uzaktaydı doğumdan sonra bebeğimi görmeye görümcemin iki küçük veledi ve kayınpederim gelince cinnet getirdim.sinir ve üzüntüden sütüm kesildi.hiç uyumayan sürwkli ağlayan kolik bebekle bir de misafir ağırlamak zorunda kaldım.kayınvalidemin, görümcemin densizliği eşimin anlaşılmaz düşüncesizliği sinir krizi geçirtti bana ve bebeğim anne sütü alamadı.Görümcemle hiç konuşmam bile artık, kayınvalideleri de bir iki ayda işime gelirse arar iki dk konuşur kapatırım.Eşim tek kelime edemez.Ederse lohusalıkta yapılanları sayar kapı orada derim.
İşin ilginç yanı eşimin ailesi kötü değil ama çok düşüncesizler.lHiçbir anne lohusalık depresyonu yaşamasa keşke.
 
Tabiki bende yasadim lohusa donemi cok sikintili bi donem bu donemde sendroma girmeyen cok az bence. Dikisler bi yandan benim emzirememe sorunumda vardi cok sikintili bi donemden gectim. Hayatimin en kotu gunleriydi ama 2 ay sonra normale dondum cok sukur simdi iyiyim. Esinin destegi cok onemli. Gecicek merak etme ama biraz sabir.
 
Çok bunalmıştımm hep ağlıyordum bn bide kvmde kaldm ama 1 ay dayandm ve evime geçtm bu süreçte eşim hep yanmdaydı saolsun evime geçince herşey geçti bebeğim 2 yaşnda acı anı olarak kaldı hayatımda
 
Lohusa sendromu gercekten var mi supheliyim ben…simdi surekli ayni seyleri yaptigimiz icin, iste emzirme alt degistirme vs vs vucuttaki agrilarida sayarsak o zaman hic bitmeyecek gibi geliyor bu durum..bu yuzdende boyle oluyor..hele birde destek degil kostek olanlar varsa cevrenizde..o zaman hapi yuttun demektir. Hani 40 olayi var ya ben buna cok inaniyorum..insan 40 i ciktiktan sonra yavas yavas toparlaniyor..atalarimizin vardir bi bildigi..buarada benim ilk dogumum cok zor olmustu..bu yuzden ordan sknti cektim..2. dogumumda keza oyle ama 2. Dogumumda kv yanimdaydi maalesef bu yuzden mutfaktan cikamadim tabir-i caizse..bu esimle aramizdaki iliskiye bile yansidi..bi tarafta oturmaya gelen anasi bi tarafta yeni dogurmus karisi…bir surede duzelmedi esimle aramiz..ha bu kv nin sucu degil elbet, ama insan hic birseyi yasayamiyor, hersey icinde kaliyor…elin usagi acimiyor insana. Ister istemez yansiyor eslere…herkes evinde olsun..sabahtan aksama kadar oturan bi kv ve yemek bekleyen ev halki..ahhh 2. Cocugum olmasaydi kalkmazdim herhalde yerimden ama bi tane daha cocuk olunca ortalikta ister istemez daha cabuk toparlanmak zorunda kaliyorsun..lohusayken insanin en gucune gidende..sutun yetmiyor mu, bu cocuk ac mi vs vs denmesi..yani bunu kendi annen bile solese batiyor. Herkesin esi yardim etsin ya dogumdan sonra imkan varsa..her kv bir olmaz tabii, ama ben benimkinden hayir goremedim
 
Ben oğlumu doğurduğum zaman girmiştim o sendroma. Her gün ağlıyordum. Hatta günde birkça kez. durup dururken. Kv yanıma gelmişti. ilk akşam süt gelmediği için oğlum açlıktan çok ağlıyordu. Eşim yanımda yatmış horluyor. Kv diğer odada yatmış horluyordu. Oğlum hiç durmayınca kv zahmet edip ayaklanmıştı odaya gelip vah vah bebek oğlumu da uyutmayacak demişti. O an evi yakmak istemiştim. 40 ım çıkana kadar devam etti. Sonrasında kendime geldim. Çok şükür. İnşallah bunda yaşamam aynı şeyleri. Çünkü çok umutsuz hayattan bıkmış hissediyor insan...
 
kalmazsın canım mrk etme ben hergün ağlıyordum stres vs şeyler yüzünden
 
aynen nasıl bi duygudur o ah bu hormonlar ve erkekler
 
Öncelikle şunu bilin ki geçecek bu günler. Biliyorum çok zor.pencereden bakar başkalarının ne rahat olduğunu düşünürdüm.2 yaşında çocuğun elinden tutmuş yürüyen bir anneye bakarken aglamistim evde.ben böyle olacak miyim diye.hayatim bir daha asla eskisi gibi olmayacak düşüncesi, bebeğe bişe olur mu, eşim beni beğenmez mi, bu yumuşak ve koca göbek nasıl gider???Sorular sorular....hepsi gitti hepsi bitti.bazen o anları özlüyorum. Kızım emmeye zor alıştı.cok uğraştım çok heder ettim kendimi emsin diye.ama yarı mama yarı meme gittik 6 ay sonra bıraktı memeyi. Ancak emzirirken kucağıma aldığımda ki el çırpın gözlerindeki mutluluk cuk cuk emmesi hatıra simdi.cok özlüyorum o günleri.

Tadını çıkar sen.boyle söylemesi kolay şimdi biliyorum :)))

Her misafire mucize gerçekleştirmesi için medet umardim.yani doğum hikayesi bebek bakımı falan anlattılar.ama kimse lohusa depresyonunu bu sıkıntıları anlatmadı bana.sanki anneler arasında bir sırmış gibi.

Herkesin farklı olur takma.babam derdi cocuk kendi kendine büyür kızım yıpratma kendini ağlama diye. Bir gıcık alırdım ozaman babamdan.hakliymis allah yardım ediyor.
Allah yardımcın olsun arkadaşım.gececek bugünlerde. Sık disini! Olumlu sözleri iç , olumsuz sözleri düşünceleri de kov kafandan.annelik her kadına yakışır.annesin artık sen.cok güzel bir anne.bu işi de gayet güzel becereceksin merak etme ; )))
 
Sezeryan dogum yaptim ayni anda kanamami durduramadilar bi ameliyat daha gecirdim 3saatte ciktm dogumdan sonrasini hatirlamak dahi istemiyorm iki ameliyat birden kalkamadim 5gun kizima esim bakti sadece emicegi zaman gogsumu tutuyoduk o halimle tekerlekli sandalyede 2.gun sariliktan hastanede kaldik 10gun sonra kendim kalkip bebegime bakabildm isimi yapabildm benim cok zordu ben boyle kalicam yuruyemicem diye cok agladim esim gecenin bir yarisi kizimn altini dgistirrken gazini cikarirken cok agladm bakamiyorm kotu anneyim kizim benim kokumu bilmiyo tanimicak diye ama gecti.4aylik olduk simdi kizim ben olmadab kokumu duymadan uyumuyo elimi sımski tutuyo oyle uyuyo
 
Çok güzel motive edici bi msj bu umarım dediğin gibi sağlıklı atlatir herkes :/ en önemlisi eş desteği... olursa tabii..
 
ilk bebegimde baya bi yasadim bu sendromu , 2 gun suren normal dogum sonucunda kepceyle bebegimi cekerken, fazla yirtilma sonucu damarim hasar gordu ve cok kan kaybettim. 3 gun bebegime bakamadim ayaga kalkamadim ustune bide ilk geceden kolik olmaya basladi. ilk 4 ay agladi sabahtan aksama kadar. bebegim kucagimda yasadi diyebilirim hic bir yere cikamadik. bende 4 ay agladim bide ustune yok sutun yetmiyor yok bu cocuk neden agliyor diye soranlar eklenince baya bi bunalmistim. esim cok destekci sagolsun. kizim simdi 13 aylik ve ikinciye hamileyim
 
Lohusa depresyonu bir tür psikozmuş zaten Neyse ki bebeğine bir şey yapmamış, yalnız bırakılmamalı lohusa depresyonundaki anneyle bebek.
 
Sağlıklı doğum yaparsın inşallah şu an yeni doğum yaptığım için hamileler e extra bi üzülüyorum bebek doğdu mu sağlıklı olacak mı büyüyecek mi derken yüreği tükeniyor insanın doğumdan sonra da böyle sendroma giriyor iste.
 
ama şimdi ki aklın olsa hepsini kapı dışarı eder eşinide kafaya takmaz odayada almaz bebeğine odaklanırsın dimi ben şimdiki aklımla olsam öyle yapardım ama iş işten geçti bir daha doğurursam çok akıllı olucam inş
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…