Tamaaaamen geçmesi kişiden kişiye göre değişir. Ama en az 5-6 ay zaman ver kendine. Benim tekrar insana dönmem iki seneyi buldu. Korkunç bir haldeydim. 33 gunlukken kayinpederim bebeği sert tuttu diye saatlerce aglamistim. Genel olarak çocuk agladi ben ağladım. Arabayı sevmezdu. Bi yere gidene kadar aglardi ben de aglardim arabada. Eşimle zaten aram kötüydü. Her şeyin suçlusu oydu bana göreMerhaba bayanlar allah askina söyleyin nasil ciktiniz su lohusa modundan ya hayatimda hic bu kadar aksi ve lanet olmamistim her soylenen mi batar ya. Esimle en ufak seyde sorun yaşar olduk sagolsun alttan aliyo durumu bildiginden ama artik ben rahatsiz oldum. adama kotu davraniyorm deneyimli anneler yorumlarinizi bekliyorum
Moda değil canım ilk kez anne olmanın verdiği tecrübesizlik diyelim.bende ilk çocuğumda girdim çok kötü günler yaşadım.ikincide bi o kadar güzel geçti.kdoğumcuya sordum ben hormonların alt üst oluyo normal dedi.ikşncidede olsaydı destek alcaktım.konu sahibide destek alabilir zor bi durum.
Bebeğime sevgim sonsuzdu muhakkak ama doğumdan hiç iyki doğurmuşum niye daha önce anne olmadım hiç demedim.Aglamalarim var ben de anne gibi hissedememekten muzdaribim okuyorum anlatilanlari dinliyorum diyolar dogurup ilk gordugum an anne oldugumu anladim muthis bi duygu vs vs .ama bende uzgunum oyle olmadi zorla bi sezeryan sureci gecirdim sutum gec geldi hepsi yorucu seylerdi .bebegimi tabii ki cok seviyorum ama annelik hislerini yasamak daha uzun bi is sanirim..
Benden size tek tavsiye şu an emziriyorsanız keyfine varın gerisini BOŞ VERİN.Aglamalarim var ben de anne gibi hissedememekten muzdaribim okuyorum anlatilanlari dinliyorum diyolar dogurup ilk gordugum an anne oldugumu anladim muthis bi duygu vs vs .ama bende uzgunum oyle olmadi zorla bi sezeryan sureci gecirdim sutum gec geldi hepsi yorucu seylerdi .bebegimi tabii ki cok seviyorum ama annelik hislerini yasamak daha uzun bi is sanirim..
Bende aynı şeyi yaşamıştim bir de çok zor bir bebekti hele de bir türlü derdine derman olamamak.. deli gibi istediğim çocuğu istemiyor gibi hissetmek yük gibi görmek kendimi o kadar kötü hissettirirdiki bir de ona üzülürdümBebeğime sevgim sonsuzdu muhakkak ama doğumdan hiç iyki doğurmuşum niye daha önce anne olmadım hiç demedim.
Herkes bunları diyeceğimi söylüyordu bana. Ama bunları demek yaklaşık 8. ayında oldu.
Tüm bakımını üstleniyordum. Annem dahil kimseye bırakmıyordum. Ama sanki ben doğurmamıştım ve başkasının bebeği idi.
37. haftada zorunlu sezaryen oldum. Sütle ilgili çok sıkıntı oldu. Bunda benim depresif yapımında etkisi vardır muhakkak. Çok az emzirdim. Bu da ayrı travma oldu.
Moda mi? Yayginlasan rahatsizliklara hastaliklara moda mi diyorsunuz? Ornegin eskiden verem vardi bitti modasi gecti simdi kanser var moda? Panik atak,anksiyete var moda?valla ben öyle bi sendroma girmedim, her anneninde girdiğini sanmam, ama bu moda oldu ve her anne adayı huysuzluğunu buna bağladı
gerçi huysuz olman normal ama bu bebeğinle alakalı olmalı, yeni doğan ağlarsa annenin diğer oda da olsa göğsünden süt gelir, doğanın mükemmel düzeni, bebeğinin üstüne aşırı titrersin, bebeğinle alakalı kabuslar görürsün bunlar normal huysuzluklar, ama daha da aşırısı var diyosan kesinlikle doktora gitmelisin tek başına aşılmaz
Moda mi? Yayginlasan rahatsizliklara hastaliklara moda mi diyorsunuz? Ornegin eskiden verem vardi bitti modasi gecti simdi kanser var moda? Panik atak,anksiyete var moda?
Tüm kalbimle en kısa zamanda kendinizi iyi hissetmenizi diliyorum. Son dediğinizin sıkıntısını çok çektim. Ben millete hee hee dedim. Geçte olsa. Doğum yaptığım günden itibaren kimse bana he he demedi. Alttan almadı.Betimlediğin sendromdan daha ağırını yaşıyorum haftalardır, doğum yapalı 20 küsur gün oldu henüz.
Ama yine de idare edebiliyorum, sen de yapabilirsin. Yok 40ı çıkacakmış bilmem ne diye evde oturtmaya çalışırlar, takma, dışarı at kendini, gökyüzünü gör, manzara izlemeye gidin eşinizle, bebeği de koy pusetine, gidin kahve - çay ısmarlayın birbirinize, havadan sudan konuşun, bebeğin uzak geleceği üzerine hayaller kurun.
Annenize, kvnize güvenmeniz gerektiğini tembihleyin kendinize; onlar da sizleri büyüttüler ve torunlarının kötülüğünü istemezler. Onlara emanet edebilin bebişi, onlar tutarken bakmayıverin o tarafa, mutfağa gezeleyin, bol bol dondurma yiyin iyi geliyor ağlama nöbetlerine.
Kendi halimi anlatsam bak yine şükredersin haline, moral bozmayayım diye anlatmıyorum durumumu.
Bu dediklerim iyi geliyor ama uygula tamam mı? Bazı bazı çikolatalar ye, komikli programları izle internetten.
Evde durup durup bunalma, en önemlisi de bu.
Milletin ne dediğini de takma; "Hee hee" de geç bildiğini oku.
Derdini anlamam zaman aldı. İlk günden iletişim delisi anne bebek olamadık. Ve daha neler neler...Bende aynı şeyi yaşamıştim bir de çok zor bir bebekti hele de bir türlü derdine derman olamamak.. deli gibi istediğim çocuğu istemiyor gibi hissetmek yük gibi görmek kendimi o kadar kötü hissettirirdiki bir de ona üzülürdüm
Tatlım herşeyin olduğu gibi evladın bile aşırı korunması zarar.ilk bebeğimde onu kaybetmekten o kadar korkuyodumki uyku uyuyamıyodum.hayallerimde onu biyere bıraktığımı görüyodum zarar verdiğimi görüyodum.elimde olmadan sürekli böyle şeyler düşünüyodum sonra ağlıyodum.ikinciside benim evladım ama ona karşı hiç böyle duygularım olmadı.ilkinde hastanede sabaha kadar uyumamıştım bebeğimi çalcaklar diye.çok kötü duygular allah yaşatmasın.yok canım yanlış anlaşıldım galiba, tabii ki lohusa depresyonu diye bişey var, hatta bebeğini öldürenler bile var benim demek istediğim arkadaşın durumu normal, zaten bu aşırı korumacı tutumu her anne yaşıyor, hatta bence bu olması gereken bişey, bu aşırı korumacı tutum yoksa anneden şüphe etmek lazım
Tatlım herşeyin olduğu gibi evladın bile aşırı korunması zarar.ilk bebeğimde onu kaybetmekten o kadar korkuyodumki uyku uyuyamıyodum.hayallerimde onu biyere bıraktığımı görüyodum zarar verdiğimi görüyodum.elimde olmadan sürekli böyle şeyler düşünüyodum sonra ağlıyodum.ikinciside benim evladım ama ona karşı hiç böyle duygularım olmadı.ilkinde hastanede sabaha kadar uyumamıştım bebeğimi çalcaklar diye.çok kötü duygular allah yaşatmasın.
Bazen emzirirken de bunaliyorum memede kalma suresinden dolayi ama emzirdigime sukretmem gerekiyo sanirim .emzirmeme olayi cok koyuyor demişsiniz ya o da ayri bi vicdan azabi yaratiyo saniromBenden size tek tavsiye şu an emziriyorsanız keyfine varın gerisini BOŞ VERİN.
Emzirememe olayı sonra çok fazla koyuyor.
Kesinlikle şükret canım emziremeyen annelerde bu süreç daha sıkıntılı ilerliyor.Bazen emzirirken de bunaliyorum memede kalma suresinden dolayi ama emzirdigime sukretmem gerekiyo sanirim .emzirmeme olayi cok koyuyor demişsiniz ya o da ayri bi vicdan azabi yaratiyo sanirom
Çocuk her zaman farklı şekillerde devam eden bir tedirginlik hali...Derdini anlamam zaman aldı. İlk günden iletişim delisi anne bebek olamadık. Ve daha neler neler...
Geç yakaladım bazı şeyleri çok üzüldüm çok yıprandım ama bitti gitti etkisi kaldı
Normal doğum yaptım, bahsettim çok ağlayan bir çocuğa sahiptim ama inanin en zoru göğüs ağrısıydi ağrısız sizisiz emzirebiliyorsaniz hiç dert etmeyin...Bazen emzirirken de bunaliyorum memede kalma suresinden dolayi ama emzirdigime sukretmem gerekiyo sanirim .emzirmeme olayi cok koyuyor demişsiniz ya o da ayri bi vicdan azabi yaratiyo sanirom
Gercekten yazdiklarinizi dehsetle okudum ve cok uzuldum gogus ucu yaralari küçük capli bile olsa cok can yakici olabiliyorken sizin yasadiklariniz gercekten agir olmus .iyi bir hemsireye denk gelindigi taktirde surec daha kolay atlatilabiliyor sizin sanssizliginiz boyle bi hemsireden yoksun olmak olmus.sukur ki atlatmissiniz allah kimseyi bu durumlara düşürmesin lohusalik zor bide uzerine boyle sağlık sorunlari cekmek daha da zor..Emzirme üzerine bunaldığınızı söylemişsiniz S Socialmom ,sadece emzirmek emzirememek de değil olay.
selinim25 in de dediği gibi ağrısız, sızısız, meme acısı yüzünden şekilden şekile girmeden emzirebiliyorsanız bu bile çok büyük bir artı.
Moral bozmamak için anlatmayayım demiştim ama bak bu emzirme kısmını örnek vereyim kendi yaşadıklarımdan, eğer yaşayan varsa üzülmesin, geçiyor öyle de böyle de...
Sezaryen doğum yaptım, 26-27 gün oluyordur taş çatlasın, hadi bir ay diyelim...
Doğum sonrası sütüm inmedi, üstelik kimse emzirme eğitimi de vermedi bana. Bilgilerim kısıtlıydı, uygulama konusunda bi tecrübem yoktu, bazen bir şeyi okumak yetmiyor, birilerinin de göstermesi gerekiyor, kimse emzirme konusunda bir şey söylemedi bana ne büyük hata (Hemşireler de hatalı bu konuda) ... Bebeği günlerce emzirmek için uğraştım kendi çabalarımla, kvm ve annem zaten ikisinin de ilk torunu, kadınlar kafayı yediler ne yaptıklarını bilmez haldeler, başımda gardiyan gibi beklediler durdular çocuğu emzirmem için.
Sonra yanlış emzirme yüzünden göğüs uçlarım yara oldu, koca koca çatlaklarla doldu, kanadı vs. Çocuk her emmeye çalıştığında etimden et koparılıyor sanki yok böyle bir acı... Annemler emsin çocuk diye ısrar ettikçe, ben de kendimi sıkıyorum zorluyorum kendimi ama emme seanslarımız artık işkenceye dönüşmüş durumda, kremler sürüyorum ama nafile "Ben kötü anne miyim? Herkes nasıl yapıyorsa ben de yapıcam, dayanıcam" dedim üstüne gittim.
Sonunda çocuğun yanaklarından aşağı sütle beraber kan indi. Annemler ne olduklarını şaştılar. Böyle bir şey yaşamamışlar ömürlerinde, böyle bir acı görmemişler, bir de bana direktif vermeye çalışıyorlardı... Pişman oldular, özür dilediler.
Dayandım ya, meme başım sanki kopuyormuş gibi ağrıdı günlerce ve ben her seferinde çocuğumu emzireceğim diye yarım saat yarım saat bacaklarımı karnıma çektim, acıdan dişlerimi sıktım ve dayandım ya... Sezaryen kesiğimi unuttum, ameliyat geçirdiğimi unuttum onun ağrısına... Ancak şiddetli yaşayan bilir bunu.
Doktor kontrollerine gittik, her gittiğim yerde, her konuştuğum kişiye ağlıyorum tutamıyorum kendimi, dakikalarca, gözlerim şişip burnum kızarıp yüzüm tanınmaz hale gelene kadar ağlıyorum, susturamıyorlar...
Şimdi emzirmelerimiz düzeldi şükür, bir hemşire abla yardımcı oldu, onun sayesinde 2-3 gün içinde toparladık atlattık. Ama günlerce çektiğim o eziyet... Anlatamam ya...
Bu süreçte yaşadıklarımdan sadece biri bu, en ama en kötüsü bile bir şekilde geçiyor.
Kafanı takma, milletin dediğini duymazdan gel, çok canını sıkarlarsa "Beni yalnız bırakın" diye kibarca kov.
Baktın çok uzun süre devam ediyor ruh halindeki düşüklük, gerekirse bir doktor yardımı almaktan çekinme.
Cok tesekkur ederim canim yazdiklariniz güç verdi bana kendim için daha da caba gostericem zaten 1 ayi gecti esim 40 i sayiyo burdakileri okusa aylar sürdüğünü falan duysa komaya girerKesinlikle şükret canım emziremeyen annelerde bu süreç daha sıkıntılı ilerliyor.
Emzirmek aslında seni de rahatlatan birşey iyileşme sürecini hızlandırır.
O vicdan azabını tarif edemem en hassas konum oldu.
Kendini eve kapatma ben yaptım sen yapma bir emzirme önlüğü al heryerde emzirebilirsin. Ya da sütünü sağıp yanına al.
Hayata karışmak için adım at ben yapamadım sen yap. Kimse senin için birşey yapmaz sen yapacaksın.
Ne zaman istersen özelden yazabilirsin.
Sağlıkla büyüt bebeğini
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?