Bu kouyu okuyunca o kadar sinirlendim ki, kendi lohusalığım aklıma geldi.Bu kadar ağır sözler iştmesem de Zehir etmişlerdi eşim ve kayınvalidem.Eve gelenlere, aileme sürekli surat asıp durdular, bir tabak çorba yapmadı, yapmadığı gibi annemin ve yengemin bana yapıp getirdiklerini afiyetle yiyip içip, annemi hizmetçi yaptı evin içinde.Onların akrabları burada değilmiş de içleri bir tuhaf oluyomuş.Hastaneye bile, çabuk gidelim hemen, onunkiler dolmuştur oraya, bizim oğlan yanlız kalmasın diye gelmişler.Ne ikiz doğurduğumu bildim, ne sezeryanımı ne de ağrılarımı.Hiçunutamıyorum yaptıklarını, iki yıl geçti üzerinden her tartışmada yüzüne vuruyorum eşimin.Ben de depresyona girmiştim o zaman diyor.:umursamaz: Nasıl sinirlerim zıpladı ya, o zamanlar sırf bu yüzden bir sürü sağlık problemi yaşadım en önemlisi sütüm gitti.