- 11 Mart 2010
- 3.807
- 1.161
- 173
seni çok iyi anlıyorum... her zaman bi kusur buluyolar çocuğa.. güya iyi bakamıyorum gibisinden... başkalarıyla kıyaslıyolar.. daha neler neler.. Allah bize sabır versin.. başka bişey diyemiyorum..
aynen benim kayınvalidem de lohusaydı benim yerime,hanfendinin nazını kaprisini çektim kırk gün sanki lohusa olan o hergün bişeye küstü sinir.hastaneden çıktığım gün arabada küstü yedi kat dikişimle tatsızlık çıkardı onu asla affetmiycem allahından bulsun.en çok da bunu bir kadının yapması garip geliyo bana sonuçtea bir erkek yapsa dersinki ne anlar doğum yapmaktan o psikolojiden bu bide doğum yapmış aynı şeyleri yaşamış.en iyisi boşvermek onları sallamamak ve bebişlerimize sıkı sıkı sarılmak onların bize ihtiyacı var :)
Sorma benim kayınvalidem de iki doğumumda da sudan şeyleri bahane edip küser giderdi. Maksat uzak dursun da gelip bir iş yapmak zorunda kalmasınkötükedihüso
buraya yazmadan edemedim. normalde kayınvalidemle anlaşıyorum ama lohusa döneminde sadece ona değil herkese bir haller oldu. Sevgili eşim de benim anlayışlı olmam gerektiğini söyledi bana. inanamadım...Benimkiler 1 hafta-10 gün sonra gittiler. Kayınvalidem ve kayınpedeerimle bütün gün evde olduğumuz bir süreç başladı.
ilk olay ;doğumdan sonra eve geldiğimde ilk sabahımızın 6 sında, uyuyan yavrumu kocamla yattığım odamıza dalıp yanımdaki beşikten kucaklayıp götürdü. Hani şu dizide son bölümde Valide sultanın hürreme yaptığı gibi...Dikişlerim sancılanmaya başladı sinirden.Normalde sinir krizi geçirebilecek bir asabiyet var karakterimde ama yatıştırdım kendimi.. Kocamı uyandırıp tatlı bir dille yavrumu bana getirmesini istedim.
arada havada uçuşan yorumları es geçiyorum.. Annem, 14 yaşındaki erkek kardeşim , kaynanam,kayınpederim, çok nadir görmüş olsam da görümcem.doğal olarak karışmadan edemediler..sadece babam sustu, kocam arada kaldı vs.
aklımda kalan 2. olay; Çocuğu giydiriyoruz, altını değiştiriyoruz vs tabiki ben yardımcı elemanım, çocuk kayınvalidemde debelenip duruorlar. Kayınvalidem de çocuğu bezlerken bana anlatıyor;Tv de demişki adamn biri doğurmak muhim değil bakmak önemli. beni doğurana değil bakana ana derim ben...Ne alaka şimdi diye düşündüm. " e bende doğurup kaçmadım zaten" dedim.Sonra aklıma geldi biz kayınvaldemden rica ettik işe başladığımda çocuğa bakması için,onu mu ima ediyor acaba diye..:)
ben pek altta kalan bir tip değilimdir. Ama sevgilim için kendimi çok bastıırıyorum o bunu yeterli görmese de ... Lohusalık sendromumun farkında olduğunu söylemesine rağmen önceliği bana değil annesine verse de..ona da çok kırgınım. Çocuğun bakımını bir daha ele almam lazım gibi görünüyor.
3. olay; Gece odamıza çekildik artık zaten çocuk oldu 15 günlük falan daha sakiniz ben elimde pompa memeler fora süt sağıyorum gece kolaylık oluyor diye, kocam boxeri ile kendini yatağa sere serpe atmış çocuk uyuyor. Pat kayınvalidem odada. Bana da bebekşekeri verin olmaz mı (Elinde görümceme verdiğim bebekşekeri ile) diyerek. Kocam kalktı anne lafı mı olur tabi al deyip yolladı onu. Sonra bana bakıp " gene kızdın demi?" diye soruyor.
4. olay; belki bu diğerinden önce olmuştur.Lohusayım dikiş yerlerim vs var. Çocuğu emzir uyut işlerinden sonra doğal olarak oturuyor yatıyorum vs. elimden de notebook düşmüyor bir taraftan..
bana dediki; tozlar alınacak duruyo. Sadece baktım ve bir süre sonra dursun anne boşver dedim.
Benden beklediği şey ortada.
Allahıma şükür olsun şu an 18 gnlük bebeğim. Evde her işi yapabiliyorum ama kayınvalidem sağolsun yemek işini üstlenmiş durumda, zaten o yapmasa ben yetiştiremezdim. Ama onlar olmasa kendi çapımızda mutlaka bişeyler hazırlayabilirdim de yani sorun değil:))
Kocamın hatrı için çok şeyleri es geçiyorum 40 ım çıkana kadar deyip sabrediyorum. Ama kendimi çok eksilmiş, monotonlaşmış ve mongollaşmış görüyorum.TV deki 12milyon cazgır kadın programını izlemek zorunda kalmamak için odada takılıyorum hem çocuğu da emzirmk için de odaya çekilmeliyim. öle olduğum yerde olaya giremiyorum kayınpederim de var çünkü. Hücrem gibi bebek odası artık
kocamı da çok özledim ama malum odada bile huzur yok. dikişler de müsade etmezdi.
lakin sarılmaya da hasretim.
Bebeğimi uyanıkken Babannesi ve büyükbabasına veriyorum ilgilenip seviyorlar. Süt verme altını değiştirme de bana kalıyor. oysa bende onla oynaşmak istiyorm çoğu zaman ,olsa da gönlümce olmuyor.
Büyükbaba sigara içiyor. bugün farkettim ben odadaydım onlar bebekle salonda idi. Sgarasını içti salona geldi ve Oğlumu şappadanak öptü hemde bikaç kere umarım o sesler oğlumun yanaklarından gelmemiiştir dye deli olarak dua ettim. bunu eşime söylemek istedim ama söyleyemedim. çünkü son konuşmamızda bana "ailem bnm için çok önemlidir, onları incitme" demişti. O gün oğlumuza rağmen aile olamadığımızı anladım. en azından ben o kavramn tek başına dışında hissettim kendiimi. onun beni çok sevdiğini bilsem de o an hissettiğim acıyı tarif edemem. eksikliğim biraz da bundan sanırım.
Doğum sırasında ölüme çok yaklaştım his olarak ama bu baska bir darbe.esgeçilmişlik hissi belki alınganlığın üst noktası ama lohusa olmasam da bunu öylece sindiremezdim...
Eşimi çok sevmesem kimseyi çekmez, eşime olan kırgınlığımı da hazmetmeyip çeker giderdim. Ama onu da anlamam lazım farkında değil ki Aile(!) sini kırsa bir gün düzeltir arayı ama beni kırsa bütün bir ömrü etkilenir. Bensiz ve oğlundan uzak bir hayat... onu düşünemiyor. Ben düşünüyorum ve onsuz bir hayat istemiyorum.Allah benim ömrümden alıp ona ve oğluma versin. Ve lütfen 40 ımı beklemesinler bana ve benim penceremdeki aileme huzur versinler. Tüm destek ve yardımları için minnettarım gerçekten ama tüm dileğim bu
İlk defa içimi döktüm. Ne kocam ne annem ne de bir dost bunları benden duymadı...İçim rahatladı, sağolun kızzlar
Ben de biraz kendiminkinden bahsederek rahatlamayi umuyorum lakin aylardir kendime gelemedim. Doguma girmeyehazirlaniyoruz kocami ikna etmeye calisiyorum sen de gir doguma diye arkadan tiz bir ses o girmezse ben girerim. Yok neyse ben yalniz girerim doguma demekle yetiniyorum. Neyse hastaneden ciktik sukur eve geliyoruz. Kapida canim arkadasim surpriz yapmis balonlar gulucukler(15 gunluk kabus oncesi cok iyi geldi) kociskom bebeyi aldi cikti, kayninom kendini aldi cikti ben kaldim mi 1 gunluk sezeryanli, 2 buklum, 4 katli apartmanin girisinde bir basima. Neyse canim arkadasim cikardi beni dort kat. Lan kadin gitmiyor. 5 gun oldu 10 gun oldu yok gitmiyor. kotu davraniyorum, iyi davraniyorum, normal davraniyorum, artik gitsin diye annemi babaannemi babami kardesimi cagiriyorum. yok kadin asla gitmiyor. neyse kalsin istedigi kdar ama bana psikolojik baski yapiyor. mutfagimdaki bezlerin yerini degistiriyor sonra beni cagirip bak boyle daha guzel oldu diyor. cocugu emzirmeye calisiyorum kucagimdan aliyor. cocuk guluyor kucagimdan aliyor. cocuk agliyor kucagimdan aliyor. Cocuk ile babasi arasinda bag olsun diye babanin kucagina veriyorum aaa o tutamaz diye hoop babanin kucagindan da aliyor. Artik dayanamayip “oyle olmaz ama kucagimdan neden aliyorsun” dedim diye gece agliyor(mus) (bunu nasil duydugumu da anlaticam ben sok). neyse daha 5 gunluk bebek ve lohusanin oldugu eve tanimadigim onlarca kisiyi cagiriyor. Benim evimin hanimi ilan ediyor kendini derken ben ara sira hirliyorum bi sakinlesiyor sonra iki gulduk diye tekrar basa sariyor. Artik cildiricam kadinin sesini duydugumda banyoya girip kulaklarimi tikar hale geliyorum. Bir sabah kahvalti edecegiz, kizini da cagirmis, bizim minicik mutfakta da ikeadan alinma ufak tefek 2-3 kisilik bir masa 2 de sandalyesi var. icerden sandalye getiriyorum ameliyatli halimle, bu sirada yardim edecegine ben evden gelirken 2 tabure getirecegim diyor, ben ise nazikce “gerek yok anne siz gidince nereye koycagim onlari” diyorum. Buna cok alinan kayninom buyuk harflerle “TEKLIF VAR ISRAR YOK, TEKLIF VAR ISRAR YOK” diye serzebiste bulunuyor. Tabi ben sus pus buzzz gibi bir kahvalti daha geride kaliyor. Bu kez yine bir gun kizlarini cagirmis salonda BENIM bebeki seviyorlar ben de kenarda tek basima kendi evimde evin evlatligi gibi yemegimi yerlen bir tas geliyor kafama. BENIM bebemi seven kayninom diyor ki BENIM bebeme “oglum evlenecegin kizi iyi sec guzeligine aldabma huyu guzel olsun” aman Allahim haytimda boyle basit, boyle irite edici bir tas daha yemedim. Ben bu lafin ustune boynum bukuk tabagimi yikamaya gidiyorum eskiden benim olan mutfagima. Ben ne sunepe, ne pis huylu ne gicik bi insanmisim da haberiim yokmus. Cok uzattim ama yazdikca ne kadar rahatladigimi bir bilseniz eksici canimlar. Allahima sukurler olsun ki 15 gun sonunda bizimki bir evinin oldugunu ve su anda sinirlari icinde bulundugu evin bana ve kocime ait oldguunu anladi ki evine gitmeye karar verdi. Ben sukur dualari ederken gittiginde arkasindan 40 gobek aticam diye ulu sih sah hazretlerine methiyeler duzerken (bana o sira bavullarini tasitmis olsada) bir anda gitti. Ben bi bosluktayim, inanmiyorum, sanki universite sinavinda derceye girmisim oyle bi sevinc derken otogara birakmaya giden esim aradan saatler gecmesine ragmen eve gelmiyor. Aradim sesinde bi sikinti var. bu benim kor olasica, isleri rast gitmeyesice ve daha bir suru kotu seyler basina gelesice kayninom yolda oglunu doldurmus. “Ben her gece agladimda, (lohusaligi dibine kadar yasadim 15 dkda bir agliyordum benim aglamalar sayilmiyo sanirim), karin bana kotu davrandi,halbuki ben size yardim etmeye geldim(yardima ihtiyacim yoktu annem 2 sokak asagidaydi), lohusaligina veriyorum onun diye diye oglani 20dklik yolda doldurmus. Ama ne doldurma adam eve gelmedi. Sonra geldi tabi biz kavga kiyamet vb vb. su anda iyiyiz ama ruhen yoruldum.Doğum yapan annelerin ortak sorunları vardır..Bunlardan biri de herkesin herşeye lafı ve müdahalesi olması..
Lohusa bi kayınvalidem var...Bi panik ve sahiplenici..Doğumu sanki o yapmış..tamam bazen anlayış göstermek lazım ilk torunları ne de olsa..
Altına bakıyo kakanın renginden üşüttüğünü..ağzının emme hareketinden sürekli aç olduğunu..sarıp sarmalamazsam hasta olacağını ..kucağına alma vs vs..söylenip duruyo..offf rahat bırak beni demek geliyo içimden... arada çıkışıyom çünkü sabrımı zorluyor kimi zaman..
Bir şekilde sizler de müzdaripsinizdir birilerinden...hadi paylaşalım..
Kiyamam sen cok cekmissin vallaa. Okurken yoruldum.Ben de biraz kendiminkinden bahsederek rahatlamayi umuyorum lakin aylardir kendime gelemedim. Doguma girmeyehazirlaniyoruz kocami ikna etmeye calisiyorum sen de gir doguma diye arkadan tiz bir ses o girmezse ben girerim. Yok neyse ben yalniz girerim doguma demekle yetiniyorum. Neyse hastaneden ciktik sukur eve geliyoruz. Kapida canim arkadasim surpriz yapmis balonlar gulucukler(15 gunluk kabus oncesi cok iyi geldi) kociskom bebeyi aldi cikti, kayninom kendini aldi cikti ben kaldim mi 1 gunluk sezeryanli, 2 buklum, 4 katli apartmanin girisinde bir basima. Neyse canim arkadasim cikardi beni dort kat. Lan kadin gitmiyor. 5 gun oldu 10 gun oldu yok gitmiyor. kotu davraniyorum, iyi davraniyorum, normal davraniyorum, artik gitsin diye annemi babaannemi babami kardesimi cagiriyorum. yok kadin asla gitmiyor. neyse kalsin istedigi kdar ama bana psikolojik baski yapiyor. mutfagimdaki bezlerin yerini degistiriyor sonra beni cagirip bak boyle daha guzel oldu diyor. cocugu emzirmeye calisiyorum kucagimdan aliyor. cocuk guluyor kucagimdan aliyor. cocuk agliyor kucagimdan aliyor. Cocuk ile babasi arasinda bag olsun diye babanin kucagina veriyorum aaa o tutamaz diye hoop babanin kucagindan da aliyor. Artik dayanamayip “oyle olmaz ama kucagimdan neden aliyorsun” dedim diye gece agliyor(mus) (bunu nasil duydugumu da anlaticam ben sok). neyse daha 5 gunluk bebek ve lohusanin oldugu eve tanimadigim onlarca kisiyi cagiriyor. Benim evimin hanimi ilan ediyor kendini derken ben ara sira hirliyorum bi sakinlesiyor sonra iki gulduk diye tekrar basa sariyor. Artik cildiricam kadinin sesini duydugumda banyoya girip kulaklarimi tikar hale geliyorum. Bir sabah kahvalti edecegiz, kizini da cagirmis, bizim minicik mutfakta da ikeadan alinma ufak tefek 2-3 kisilik bir masa 2 de sandalyesi var. icerden sandalye getiriyorum ameliyatli halimle, bu sirada yardim edecegine ben evden gelirken 2 tabure getirecegim diyor, ben ise nazikce “gerek yok anne siz gidince nereye koycagim onlari” diyorum. Buna cok alinan kayninom buyuk harflerle “TEKLIF VAR ISRAR YOK, TEKLIF VAR ISRAR YOK” diye serzebiste bulunuyor. Tabi ben sus pus buzzz gibi bir kahvalti daha geride kaliyor. Bu kez yine bir gun kizlarini cagirmis salonda BENIM bebeki seviyorlar ben de kenarda tek basima kendi evimde evin evlatligi gibi yemegimi yerlen bir tas geliyor kafama. BENIM bebemi seven kayninom diyor ki BENIM bebeme “oglum evlenecegin kizi iyi sec guzeligine aldabma huyu guzel olsun” aman Allahim haytimda boyle basit, boyle irite edici bir tas daha yemedim. Ben bu lafin ustune boynum bukuk tabagimi yikamaya gidiyorum eskiden benim olan mutfagima. Ben ne sunepe, ne pis huylu ne gicik bi insanmisim da haberiim yokmus. Cok uzattim ama yazdikca ne kadar rahatladigimi bir bilseniz eksici canimlar. Allahima sukurler olsun ki 15 gun sonunda bizimki bir evinin oldugunu ve su anda sinirlari icinde bulundugu evin bana ve kocime ait oldguunu anladi ki evine gitmeye karar verdi. Ben sukur dualari ederken gittiginde arkasindan 40 gobek aticam diye ulu sih sah hazretlerine methiyeler duzerken (bana o sira bavullarini tasitmis olsada) bir anda gitti. Ben bi bosluktayim, inanmiyorum, sanki universite sinavinda derceye girmisim oyle bi sevinc derken otogara birakmaya giden esim aradan saatler gecmesine ragmen eve gelmiyor. Aradim sesinde bi sikinti var. bu benim kor olasica, isleri rast gitmeyesice ve daha bir suru kotu seyler basina gelesice kayninom yolda oglunu doldurmus. “Ben her gece agladimda, (lohusaligi dibine kadar yasadim 15 dkda bir agliyordum benim aglamalar sayilmiyo sanirim), karin bana kotu davrandi,halbuki ben size yardim etmeye geldim(yardima ihtiyacim yoktu annem 2 sokak asagidaydi), lohusaligina veriyorum onun diye diye oglani 20dklik yolda doldurmus. Ama ne doldurma adam eve gelmedi. Sonra geldi tabi biz kavga kiyamet vb vb. su anda iyiyiz ama ruhen yoruldum.
Not. Kor olasica sanki bisey olmamis gibi hala evime girip cikiyo.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?