Bu adam sizi sevmiyor!!!
hoşgeldin ben:) bundan 1 yıl önceydi kızımı kucağıma aldım...eşimin sülalesi doğum yaptığım gün evimdeydi benimde sadece annem babam ve kardeşlerim...normal doğum yaptım ama çok ağrım vardı düşünün yatağım bile doluydu yatamadım...bebeğim elden ele geziyor çocuk helak oldu...ben hariç herkesin kucağında çoluk çocuğun bilee....eşim olacak adamın sülalesi öyle bir sigara içmişlerki benim ciğerlerim gitti bebeğinkini siz düşünün...kaynananın geleni gideni bitmez ve hepsinin yanındayım oturuyorum neymiş misafirmiş ayıpmış...benim ailemse hiç istenmiyor annem yanımda 15 gün kaldı 15 gün eşim sadece sabah kahvaltı için bana seslendi sabah 6 daa....20 gün içinde bebek mevlidi yapıldı ve kaynana patladı...iyi bir kavga ettik evi terk etti...çok detaya girmek istemiyorum anlatılcak yazılcak o kadar çok şey varki kelimeler yetmez...kaynana ile kavgadan sonra eşim eve geldi ve elime evlilik cüzdanını ve yüzüğü verdi.konuşacaz dedi tam bu evlilik yürümesini isitorsan şartlarım şunlar diyip sıralamaya başlıyorduki dur dedim öylemi ben abimi arıyorum ve aradım.abim geldi beni aldı ve ben baba evine gittim..2 ay kaldım bu süre içersinde hiç bir kimsesi beni ne aradı ne sordu nede geldi...benim aile büyüklerim tarafından barıştırıldık eşim beni gelip aldı özür falan diledi vs..evime geri geldim...asıl bundan sonrası önemli...şimdi eşimin ailesinden kimseyle görüşmüyorum onlarda gelemiyorlar haliyle...eşimde benim aileme çok mesafeli fazla gelmez...ama bunlar aramızda hep kavga ve tartışma konusu oldu halada olmaya devam ediyor....bu arada ailelerde görüşmüyor zaten ben görüşmeleri taraftarı değilim....beni aramayan sormayan bana lohusa halimde bunları çektiren annesi ve sülalesi dahil asla affetmiyorum hakkımıda helal etmiyorum...eşimle mutlumuyum değilim...çok kereler boşanma kararı aldık ama bi türlü gerçekleştiremedik..eşim benim annem olmadan benim evime gelmeden gitmeden torununu görmeden benim evlliliğim yürümez diyor onlar her zaman evinin ve evliiliğin hatta çocuğunun önüne geçiyor...eşimle günlerce küsüs soğuk ve mesafelliyiz.bizi birbirimize bağlayan tek ortak şey kızım...kızım olmasa ona 5 dk katlanmazdım...bana ve kızına bunca şeyleri yaşatan bir adama tahammül edemiyorum üstelik hiçte suçum yokken...ben bebeğime süt veremedim o kadar sütüm varken sütüm geri gitti...şimdi eşimin yanında yaptıklarını burbnundan getirerek kendi keyfime bakarak bu evliliği sürdüryorum.burda arkadaşlara defalarca yorum yaptım annemde annem diyen süt kuzularından annelerinin ağzına bakıp hareket eden erkek müsvettelerinden koca olmuyor diye...onlardan anca annelerine ve akrabalarının ayaklarına bir paspas olur....bunları niye anlattım konun benimkiyle tıpatıp aynı demekki bunları yaşayan tek ben değilmişim...şimdi sana nacizane tavsiyem biçok şeyi kaybetmiş ve zamanı geri getirmek gibi bir mucizesi olamayan ben çok dikkatli ol...hiç bişeyi ve kimseyi kafana takma sadece bebeğine odaklan...eşin bu tavırlarını sürdürürse burnunu sürt...eşimle ne kadar mutsuzda olsak akşam oldumu paşa paşa evine geliyor...gelme dedğim halde...eli mecbur çünkü çocuk var ortada...benim tek umudum sabrım....zamanla düzelir diye bir umut bekliyorum...herşey allahtan...şimdilik sen ayrılmayı kafandan geçirme ama biraz seni ve bebeğini kaybedebileceğini eşine hissettir derim...allah yardımcın olsun..böyle anneler olmaz olsun ne diyim
