Louis Aragon Şiirleri

Che canım emeklerine sağlık.Hepsi çok güzeldi ama ben de "Mutlu aşk yoktur" un yeri bir başkadır.Sağolasın canım...

romance .!.:

Che canım emeklerine sağlık.Hepsi çok güzeldi ama ben de "Mutlu aşk yoktur" un yeri bir başkadır.Sağolasın canım...

Genişletmek için tıkla...

benim iki favori şiirim var "Mutlu aşk yoktur" ve "sana büyük bir sır söyleyeceğim". bu arada şiirleri beğenmene sevindim.
sevgilerimle...

Mutlu Aşk Yoktur Ki Dünyada

Aslında hiçbir şey kâr değil insana
Ne gücü ne zayıf yanları ne de yüreği
Gölgesi bir haç gölgesidir kollarını açsa
Ve kırar göğsüne bastırırken sevdiği şeyi
Tuhaf bir ayrılıktır hayatı kapkara
Mutlu aşk yok ki dünyada



Hani giydirilmiş erler bir başka yazgıya
İşte o silahsız erlere benzer hayatı
Sabahları o yazgı için uyanmış olsalar da
Tükenmiştirler ve kararsızdırlar akşamları
Söyle yavrum şu sözleri sakın ağlama
Mutlu aşk yok ki dünyada

Güzel aşkım tatlı aşkım çıbanım derdim
Yaralı bir kuş gibi taşırım seni şuramda
Ve görmeden bakanlar şu halimize bizim
Süzdüğüm sözleri söylerler benden sonra
Ve her şey der demez ölür iri gözlerin uğruna
Mutlu aşk yok ki dünyada

Yaşamayı öğrenmek bizimçin geçti çoktan
Ağlasın gece içinde kalplerimiz yan yana
En küçük şarkıyı mutsuzluktur kurtaran
Her ürperiş borçlu baştan bir hayıflanmaya
Ve her kitar havası beslenir bir hıçkırıkla
Mutlu aşk yok ki dünyada

Acılara batmamış bir aşk söyle bana
Yıkmamış kıymamış olsun bir aşk söyle
Bir aşk söyle sarartıp soldurmamış ama
İnan ki senden artık değil yurt sevgisi de
Bir aşk yok ki paydos demiş göz yaşlarına
Mutlu aşk yok ki dünyada
Ama şu aşk ikimizin öyle de olsa.


Çev.: Cemal Süreya





Ali Veli’li Türkü



İnsan dilediği gibi yaşar ömrünce

Tutsaklığa merhem düşleri vardır

Demleri dönme dolapları hep gönlünce

Kimi zaman kof sanıların oyuncağıdır

Gölgesiyle yarışır ufuk boyunca

Koştuğu saçağını ateş sarmış bir barınağadır

Varıp ışır bir şarap kadehinin şavkınca

Şiir de akıl da zaten bir yağlı çırağdır.



Küflü sarığın firavunu çil kasket

Damda gezer kül kedisinin azraili

Ama sen uçarılığın kadrini bilmezsen böyle

Gelir çatar bir destanı yazılası felaket

Çorak ellere biçtirirsen öfkeni hele

Yüreğin esnaf harcı zırvalara emanet

Hele insanlığını satarsan bir kalp pula

Esenliğini anca deli gönlünde bulur millet



Söz güya kucaktan kucağa bir orta malı

Oysa viran dağların Köroğlu’su Ayvazı

Tutuk dili bi yol bülbül kesilince

Rüzgarda savrulan bir boz yele misali

Hep aynı türküdür çağırdığı yol boyunca

Hasan ağaya sığırtmaç bir bir Ali Veli

Koyun kuzu hatır sayıp otlamaktan cayalı

Mezarı silme çiçek çevresi tekmil yonca



Kişi hurda sözlere kaptırmış gönlünü

Sürterken rengi atmış menekşeler peşinde

Allahını şaşıracak Parisin göbeğinde

Döşendi miydi gazetelere çil çil bir bahar günü

Çirkef kelimelerden vıcık vıcık bir cadde

Yanşak ağızlarda gezer metelik etmez ünü

Kalleş kelimelerden bir kör bıçak ellerde

O kaldırımlarda gördüm al kanların döküldüğünü



Hani alev alev bir türkü söyler kaumsallarımız

Eş dost vurulup düşerken haykırır hani

Tanyerinin atışını öyle ağırlayacağız

Bizlere vergi bir çırpıda değiştirmek evreni

Tezeği altın kılacağız kötüyü iyi

Gözlerimizde kıvılcımlanır en isli yıldız

Boşuna Kafdağı’nda yitik cennetler aradığımız

Bakın işte açılmış gökyüzünün kepengi



Gökyüzü bu toprakta açan en gümrah çiçek

Düştüğümüz yollardan edinmiş rengini

Alınterimizde yumuş kavgalara bulanan gömleğini

Gökyüzü bu toprakta açan en gümrah çiçek

Mavi demiş anlatmış sulardan bellediğini

Gökyüzü bu kolumuzda güç omzumuzda nacak

Boşlamayın derim sözlerin o en güzelini

Hele sen aşını kotar gökyüzü elde kaşık



Ali Veli’nin uğruna yakıldı bu türkü

Bu türkü evsiz barksızların canı için

Bu türkü gece ayazında titreşenlerin

Bu türkü içimize doğanlardan ötürü

Kişiyi tepeden tırnağa insan edinceye değin

Koyver halkların kalbine salınsın kökü

Muştusu bu dörtnala gelen yeni düzenin

Topumuzun uğruna anlatıldı bu öykü



(Çev.:Can Yücel)





Elsa’ya Şiirler'den



Sana büyük bir sır söyleyeceğim zaman sensin

Zaman kadındır ister ki

Hep okşansın diz çökülsün hep

Çözülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına

Bir taranmış

Bir upuzun saç gibi zaman

Soluğun buğulandırıp sildiği ayna gibi

Zaman sensin uyuyan sen şafakta ben uykusuz seni beklerken

Sensin gırtlağıma dalan bir bıçak gibi



Ah bu söyleyemediğim işkencesi hiç geçmeyen zamanın

Bu mavi çanaklarda kan gibi durdurulmuş zamanın işkencesi

Buysa daha beterdir giderilmemiş istekten bitmez tükenmezcesine



Göz susuzluğundan sen yürürken odada

Ve bilirim büyüyü bozmamak gerektiğini

Daha beter seni kaçak

Seni yabancı bilmekten

Aklın ayrı bir yerde gönlün ayrı bir yüzyılda kalmaktan

Tanrım ne ağırdır sözcükler asıl demek istediğim bu

Hazzın ötesinde sevgilim dokunurluğun erimi dışında bugün sevgim



Sen ki benim saat-şakağımda vurursun

Boğulurum solup alıp vermesen

Tenimde bir duraksar ve yerleşir adımın



Sana büyük bir sır söyleyeceğim her söz

Dudağımda bir dilenen zavallı

Acınacak bir şey ellerin için kararan bir şey bakışının altında



İşte bunun için diyorum ikide bir seni seviyorum diye

Boynuna takabileceğin bir tümcenin o parlakça kalp kristali

Kaba konuşmamdan gücenme benim bu konuşma

Ateşte şu tatsız gürültüyü çıkaran sudur o kadar



Sana büyük bir sır söyleyeceğim bilmem ben

Sana benzeyen zamandan söz açmayı

Bilmem senden söz açmayı bilir görünürüm

Tıpkı uzun bir süre garda

El sallayanlar gibi gittikten sonra trenler

Ve bilek söner yeni ağırlığından gözyaşlarının



Sana büyük bir sır söyleyeceğim korkuyorum senden

Korkuyorum yanınsıra gidenden pencerelere doğru akşam üzeri

El kol oynatışından söylenmeyen sözlerden

Korkuyorum hızlı ve yavaş zamandan korkuyorum senden



Sana büyük bir sır söyleyeceğim kapat kapıları

Ölmek daha kolaydır sevmekten

Bundandır işte benim yaşamaya katlanmam

Sevgilim



(Çev.: Sait Maden)

Sözlerini Zülfü Livaneli'nin de yorumladığı bir eser...Mutlaka okunması gereken bir şiir bence..Müthiş betimlemeleri ile umarım beğenirsiniz..

YALNIZ İNSAN

Yalnız insan merdivendir
Hiçbir yere ulaşmayan
Sürülür yabancı diye
Dayandığı kapılardan

Yalnız insan deli rüzgar
Ne zevk alır ne haz verir
Dokunduğu küldür uçar
Sunduğu tozdur silinir

Yalnız insan yok ki yüzü
Yağmur çarpan bir camekan
Ve gözünden sızan yaşlar
Bir parçadır manzaradan

Yalnız insan kayıp mektup
Adresimi yanlış nedir
Sevgiler der fırlatılır
Kimbilir kim tarafından

ARAGON

çokkk seviyorum şiirlerini ...özellikle de bırakıp gittin beni şiirini


Bırakıp Gittin Beni

bırakıp gittin beni bütün kapılarda
bütün çöllerde tek başıma kodun
şafakta arayıp öğle vakti yitirdiğim
vardığım hiç bir yerde deildin
sensiz bir odanın sahrasını nasıl anlatsam
hiçbir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığını
denizde dalgakırandan da boş boşluğunu bir günün
seslenip de senden cevap alamadığım sessizliği

bırakıp gittin beni kalarak olduğun yerde hareketsiz
her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle
düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin beni
yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin
düşen hep ben oldum en küçük kımıldanışında senden

başını çevirdiğin için ağladığımı görmedin hiç
bana bakıp görmediğin için
ben yokken içini çektiğin için

ayağına düşen gölgene acıdın mı hiç sen


eklenmiş ama ben tekrar eklemek istedim :)))