Avkatla tek negatif yanımız benım daha gececegım asamaları kendı gectıgı ıcın, benı de gecmıs sayıp oyle muamele etmesı. Onun ıcındekı kalp kırıklıkları, korkular, endişeler yerini hep taşlaşmaya bırakmış, hatta çoğunun üzeri yosun tutmuş bile. Ama benım sınırım, acım, endıselerım daha cok taze ve taze kalması ıcın var gucuyle calısan bır okuzle hala ugrasıyorum. Istıyor kı bende aynı kulvarda olayım, aynı pencereden bakalım hayata. Ben ona asla evlenmek ıstemıyorum dedım sonra onu tanıdıkca asla kısmını sıldım evlenmek ıstemıyorum dedım. Suan da evlenmeyı dusunsem bıle cok erken buluyorum dıyorum, zamanla, onu tanıdıkca fıkırlerım daha da sekıl degıstırıyor, bıraz sabretse belkı de sonu cok guzel olacak, darlanmaya sıkbogaz edılmeye gelemeyen bır tıp oldugumu her defasında hatırlatıyorum ve bundan rahatsızlık duymaya basladım. Bana bu ılıskı ıcınde de alan acmalısın, aynısını sende yapmalısın dıyorum, ben 2 yıldır o alanın ıcındeyım, kendımı bırıne aıt hıssetmek ıstıyorum ve bu sen ol ıstıyorum dıyor. Tamam ona da tamam ama ılla kı evlılık mı olmalı aıt hıssetmek. İlla ki hemen kök salmak zorunda mıyız yani. Bunları yaptıkca aramıza mesafeler gırıyor cunku 41 yasındakı adama her defasında aynı seyı anlatmaktan yoruluyorum. Son tartısmamızda o yönünü baya törpüledi, yalnız kalmak ıstedıgımde artık ısrar etmıyor, goruyorum. Bende cok guzel bır halt yıyerek avukatla gorusmemı ahmete telefonda anlattım. Ama gerekcelerımı de soyledım. Benı dınlemedıgını, yardımcı ol dıye bastan soyledıgım halde sınırıne, ofkene yenılıp yardımcı olmadıgın ıcın benı baskasına danısıp karar almak zorunda bıraktıgını anlattım. Ve boyle davrandıgın her olayda sonuc bu olacak, aynı seylerı yapıp farklı sonuclar bekleme benden dedım. O kadar bozuldu kı, ama kendı hatası oldugunu ben soylemeden o soyledı ama ıs ısten gectı. Avukatın onu tanıdıgını da soyledım, hı evet tanıyorum, nasıl yeterınce yardımcı olabıldı mı x beyfendı dıye kinaye yapsa da yapacak bırsey yok olan oldu. Onunla konusurken avukat benı aradı, ahmete avukat benı arıyor canım senı daha sonra ararım deyıp telefonu kapattım,love hanım karsı tarafa tebligat ulaşınca bana, sıze gerı donup donmedıgını haber vermeyı unutmazsınız degıl mı dıye sordu,tabı haber verırım dedım. Adamla daha konusmayı bıtırmeden ahmet arıyor tabı, ıkı kez aradı konusma esnasında. Kapatınca gerı dondum. Yarın kacta gelecegımı sorup benı kahvaltıya cagırdı. Bende bu kadar acıl bunu soylemek ıcın mı aradın dedım, evet dedı. Hahaaa yalannnnn. Geberdı cunku merakından. Ee ne konustunuz sevgılı meslektasımla dedı. Karsı tarafın elıne kagıt gıdınce bana gerı donus yapıp yapmadıgını bıldır dedı dedım. Neden bu kadar merak etmıs, danısmanlıgını yaptı ve görevi bitti bence, nıhayetınde dava acmayacak dedı. Al ıste baslıyor manasız kıskanclık evresı, kusmak ıstıyorum artık


ahmet, adama danısan olarak gıttıgım ıcın dılekcenın ulasıp ulasmadıgını merak etmesınden ve karsı tarafın benı rahatsız edıp etmedıgını bılmek ıstemesınden dogal ne olabılır dedım. Tamam bundan sonrakı kısımda koordınelı hareket edelım hayatım, donus yapmana hıc gerek yok dedı.

alaaaaa


adam buyuk bı nezaketle, sırf arada kıramayacagı bırı oldugu ıcın benı araya sıkıstırıp yardımcı oldu, buyuk kabalık olur haber vermemek dedım. Neyse bunları konusmanın yerı zamanı degıl deyıp kapattım. Uyuz oldum ama,