lütfen bana yardım edinn...

Bence esinin sana gondermesi cok ince bir davranis ve seninl kizma sebebini okudum okudum anlamdim heleki cocugu aldirip bosanmalar falan tabi bilmediklerimiz varmi ve ne derecede onu bilemiyorum ama bu olayi cok abartmissiniz
 
Evliliğin ilk yılları anlaşmazlıklar kavgalar çok olur. Büyütülecek bir konu değilmiş. Böyle basit bir konudan evi terkedicem deyince adam çileden çıkmış bu kadar basit mi diye. Bence sen adım atmalısın. Bebeği kesinlikle aldırma. Doğurunca iyiki doğurdum dersin. Evlat bambaşka kimseyle kıyaslanamaz bile. Evlat sahibi olmak isteyip olamayan ne kadar insan var bir bilsen. Herkes biryana evladın bir yana. Eşine de şans ver barışın. Problemlerinizi çözün. Ve aile içindeki kavgalarını asla annen ve kardeşlerinle paylaşma. Siz barışırsınız çok iyi olursunuz herşeyi unutursunuz ama onların aklında hep kötü tablolar kalır. İyi düşünün
 
Annende çok iyi akıl vermiş aldir bosan cocuk oyuncağı sanki evcilik mi sanıyor evliliği.benim anlayamadığım daha yeni evlisin hemen hamile kalmasaydin keşke biraz tanıyın eslerinizi huyunu suyunu ogrenin vakit geçirin gezin tozun bu ne hamileyim
ama mutsuzum.
Aynı ogrendimki cocuk okadar sorumluluk istiyor ki ben bile 5 yıl sonra kavuştum kızıma.ve hep ilgi alaka bebek te eşime zaman ayiramiyorum ve hiç kavga etmeyen biz bebek dogdu esim değişti.hayır kızıni çok seviyor çok ilgili fakat benim enerjin yetmiyor ikisine.galiba esinde bana olmaya hazır değildi yerine oturmayan bir evlilik ve hamile sen.ilgi bekliyosun ama esinde daha evliliğe ayırmadan pat cocuk.
Sakin aldırma almazlar zaten evlat bambaşka anne lik bir aşk pişman olursun azabı çok olur yavrunu dusun ve ona iyi bak.daha yenisiniz zamana bırakın...
 
Annende çok iyi akıl vermiş aldir bosan cocuk oyuncağı sanki evcilik mi sanıyor evliliği.benim anlayamadığım daha yeni evlisin hemen hamile kalmasaydin keşke biraz tanıyın eslerinizi huyunu suyunu ogrenin vakit geçirin gezin tozun bu ne hamileyim
ama mutsuzum.
Aynı ogrendimki cocuk okadar sorumluluk istiyor ki ben bile 5 yıl sonra kavuştum kızıma.ve hep ilgi alaka bebek te eşime zaman ayiramiyorum ve hiç kavga etmeyen biz bebek dogdu esim değişti.hayır kızıni çok seviyor çok ilgili fakat benim enerjin yetmiyor ikisine.galiba esinde bana olmaya hazır değildi yerine oturmayan bir evlilik ve hamile sen.ilgi bekliyosun ama esinde daha evliliğe ayırmadan pat cocuk.
Sakin aldırma almazlar zaten evlat bambaşka anne lik bir aşk pişman olursun azabı çok olur yavrunu dusun ve ona iyi bak.daha yenisiniz zamana bırakın...[/QUOTE
1 yıl çokmu erken...eşim 30 yaşında ben 28 yaşındayım yani ben geç bile kaldığımızı düşünüyordum hep çevreden baskı çok olmaya başlamıştı ve 1 yıl geçti yani...
 
ne den sinamaya gitmedin ben onu anlamadım nası guzel birlikte vakit geçirirdiniz ama eger ayrılacaksan sakın çocugunu aldırma vebalini ödeyemessin biraz abartmışsınız bence ortada buyutulecek bisey yok bence
gitmek istemedim o gün
 
kas mi aldiriyorsunuz hanimefendi? ya da anneniz cocuk aldirmayla toz almayi birbirine mi karistirdi nedir bu fevrilik?
kocanizin ustune yemek gibi abuk bi sebepten gidip neden iliskiyi geriyorsunuz?
hadi alindiniz kavga mi cikarmaniz gerekir?
bana bi yemek borcun olsun hatta iki porsiyon yicem karnimdakinin niyetine,ocagina incir agaci dikelim bebegimle diyip isi sakaya vurmak bu kadar mi zor?
kocaniz belli ki sizi anne rolune hala sokamamis bi duygu karmasasi yasiyor,siz ne demeye bunu korukluyorsunuz?
Allah sizi ve o bebegi aldir diyen annenizi islah etsin.
 
Yasanmisliklarin birikimlerin sonucu olarak boyle dusunuyorsun heralde dedigin gibi biriyse seni hamile halinle yalniz birakip giden biri cocugu haketmiyor ve dogunca olan bebegine olacak mutsuz bir ailede buyuyecek ama cocuk isteyip olmayan kavusamayan biri olarakta bebegi aldirirm sozu icimi cokk acitti kimi degerini bilemez kimi bulamaz durumu sanirim
 
kardeşini arayıp eve çağırmadım diye normalde ben çağırmadan gelir kardeşi anneleri burada değil ya sen çağır neden çağırmıyorsun babamı sen ara eve çağır kardeşime sordurma vs dedi bende dedimki ben sabah çağırdım akşamda baban aradı ben yemeğe gelmicem dedi kaynımı sordum oda eniştesiyle onunla yer filan dedi bende tamam dedim akşam eeve geldi kardeşini sordu eniştesiyleymiş dedim aradınmı dedi yok aramadım baban böyle dedi dedim sen niye aramadın senin araman lazım egolarından aramıyorsun filan dedi bide konuşmadı benimle
Sen eşinle evlendin ailesiyle değil bu adamın bunu anlayıp sana sahibi gibi davranmayı bırakması lazım bide şiddete hayır diye ortalığı inletenler sandalyeleri tekmeleyen sağa sola saldıran adamdan herşey beklenir umarım bebeginiz ailenize sükunet getirir Allah yardımcıniz olsun
 
İnsanın Ego Sahibi Olması Gerekliliği
( insanı insan yapan özelliklerden biri değildir. bi zaaf değil mesela. egoistliğin getirisi insana pek bi fayda da sağlamamaktadır. daha çok zararını görür insan evladı. )

Mesele bu mudur ? Eşiniz beraber dışarı çıkalım demiş güzel vakit geçirmek istemiş.. gitmemişsiniz.. Size o kapta yemeği göndermeyebilirdi.. Şahsen bu sorun edilecek bir durum değil. Kavgayı boş yere çıkarmışsınız. Size beddua etmesi de düşündürücü..
 
Ağzım açık hayretler içinde okudum bazı yorumları.Hamile kadını linç etmediğiniz kalmış arkadaşlar maşallah size!!!
Üstelik konu sahibi ben çocuğumu aldırcam denemiş ki annesinin fikrini belirtmiş.

Konu sahibi siz haklısınız ben size hak verdim çünkü olaya çok yönlü baktım ben.
Günlerdir hamile ve hasta halinizle eşinizin ailesine yemek vs.yapmışsınız hiç söylenmeden.Üstelik eşinizin tavırları çok çirkin yok baba mı ara yok kardeşimi ara bilmem ne.Pardon ama birtek onun Ailesi etrafında dönmüyor dünya sizi ailesinin hizmetçisi gibi kullanamaz.Üstelik iltihap kapıp hasta olmuşken.

Yemek mevzuunda da haklısınız.Çünkü kendisi siZin beklemenizi isterken sizi o saate kadar habersiz bırakması çok yanlış.
Ayrıca burda şiddeti kötüleyip tü kaka diyenler hamile kadına sandalye fırlatılıp beddualar edilmesine adeta alkış tutmuşlar pes!!!

Bence asıl eşinizin egosu dev gibi.SiZin sesinİzi çıkarmanıza dayanamamış ve çileden çıkmış.Lütfen kendinize ve bebeğinize odaklanın bir süre.İyileşmeye çalışın.

Eşinizin gelip özür dilemesi gerekiyor kesinlikle siz haklısınız.
Burdaki yorumlara da bakıp üzülmeyin.
Zaten sizin mantıklı hanımefendi bir insan olduğunuz burdaki linç eden ve kışkırtıcı yorumlara güzellikle cevap vermenizden belli.
 
Yasanmisliklarin birikimlerin sonucu olarak boyle dusunuyorsun heralde dedigin gibi biriyse seni hamile halinle yalniz birakip giden biri cocugu haketmiyor ve dogunca olan bebegine olacak mutsuz bir ailede buyuyecek ama cocuk isteyip olmayan kavusamayan biri olarakta bebegi aldirirm sozu icimi cokk acitti kimi degerini bilemez kimi bulamaz durumu sanirim

BEBEĞİMİ ALDIRIRIM YAZISINI NERDE OKUDUNUZ?
 
Ağzım açık hayretler içinde okudum bazı yorumları.Hamile kadını linç etmediğiniz kalmış arkadaşlar maşallah size!!!
Üstelik konu sahibi ben çocuğumu aldırcam denemiş ki annesinin fikrini belirtmiş.

Konu sahibi siz haklısınız ben size hak verdim çünkü olaya çok yönlü baktım ben.
Günlerdir hamile ve hasta halinizle eşinizin ailesine yemek vs.yapmışsınız hiç söylenmeden.Üstelik eşinizin tavırları çok çirkin yok baba mı ara yok kardeşimi ara bilmem ne.Pardon ama birtek onun Ailesi etrafında dönmüyor dünya sizi ailesinin hizmetçisi gibi kullanamaz.Üstelik iltihap kapıp hasta olmuşken.

Yemek mevzuunda da haklısınız.Çünkü kendisi siZin beklemenizi isterken sizi o saate kadar habersiz bırakması çok yanlış.
Ayrıca burda şiddeti kötüleyip tü kaka diyenler hamile kadına sandalye fırlatılıp beddualar edilmesine adeta alkış tutmuşlar pes!!!

Bence asıl eşinizin egosu dev gibi.SiZin sesinİzi çıkarmanıza dayanamamış ve çileden çıkmış.Lütfen kendinize ve bebeğinize odaklanın bir süre.İyileşmeye çalışın.

Eşinizin gelip özür dilemesi gerekiyor kesinlikle siz haklısınız.
Burdaki yorumlara da bakıp üzülmeyin.
Zaten sizin mantıklı hanımefendi bir insan olduğunuz burdaki linç eden ve kışkırtıcı yorumlara güzellikle cevap vermenizden belli.
defalarca yazdım ama okumadan geçiyor bazı arkadaşlar bende buna üzülüyorum zaten ben çocuğumu aldıracam demedim buna karar vermedim hatta düşündükçe üzüldüm anneme tavır aldım karamsarlık yerine beni daha motive edecek birşey söylemedi diye ama işte her insanın olaylara bakış açısı yorumu düşüncesi farklı buna ne denilebilirki.inanın babasına kardeşine yemek yaparken veya getirirken aklıma ben hastayım benden böyle birşey bekliyor düşüncesi gelmedi sadece ara diye bana baskı kurmaya çalıştığında çok zoruma gitt.ve eşim şunu çok iyi biliyor bana baskı zorlama ile birşey yaptıramaz benimde huyum bu ben içimden gelmeyen birşeyi yapamam yapmacık olamam kayınpederimi seviyorum ona yaptığım birşey bana koymuyor kaynım zaten hem küçük hem engelli bi çocuk yani allah affetmez yemek vermezsem. kayınvalidem görümcem burada yok kardeşide engelli bu yüzden bende kendimi yapmak zorunda hissettim bide babasıyla çalışıyor vs sankikendini onlara yakın olmak zorunda hissediyor gibi şu an oturduğumuz ev kira ve evi gerçekten hiç sevmiyorum güneş almayan 4 duvar bir ev zaten tutarken bana sadece fotoğraf attı mutlu değilim evimde bunu defalarca dile getirmem rağmen sadece ailesi ile aynı sitede ev bulamadı kirada diye başka bir yere çıkmıyoruz bahaneside şuydu ben şehir dışına gittiğimde aklım sende kalmasın aileme yakınsın bişey olursa hemen senin yanına gelirler vs.zaten her şehir dışına gitmesinde görümcemi yolluyordu yanıma bende aptal gibi yiyormuşumböyle düşünen adam beni günlerce evde yalnız bıraktı bişeye ihtiyacım varmı yokmu rahatsız olduğumu bile bile...hadi ben yanlış yaklaştım diyelim ki öyle olduğunu düşünmüyorum belki kavgalarımızda ailemin yanına gidecem demem hata bunu kabul ediyorum ama bunun dışında benim yaptığım bir yanlış nerede ben göremiyorum düşündüğüm hissettiğiimi, dile getirdim hepsi bu.
 
eşimin bana yaptığı ilk haksızlık değil bu ve ben şu an ona gidersem son olma ihtimali hiç yok belki gitmediğim zamanda son olmayacak ama durum şudurki ben eğer eşime gidersem gel konuşalım dersem artık bunu alışkanlık halşne getirmesinden korkuyorum hatalı olsam amenna yine giderim ama hatalı değilim eşim bana yanlış tepki verdi üstünede eve gelmeyerek bunu onayladı.er yada geç hatasının farkına varacak varmazssada kendi bilir ben evimdeyim babamın evinede gitmedim ki başkası olsa bana ettiği küfürler karşısında belki dünyayı karıştırmıştı ben sustum kardeşimin hatrına önceden olsa özler üzülürdüm ayrı yatmamıza ama şimdi sadece yaptıklarına üzülüyorum özlemiyorum bile dün eve geldiya eşya almaya eminimki oyalandı evde mutfağa gitti ayakkabı dolabında oyalandı benim gitmemi bekledi ama içimden gelmedi yüzünü görmek istemedim hatta kapı çaldı gözden baktım arkasını dönmüştü gülmekten korktuğu için çünki biz ufak tartışma yaşasak eve geldiğinde yüzümü görür dayanamz gülerdik ikimizde ama ben kapıyı açtığım gibi salona geçtim diyorumya ona şu anda kırgınlığım kızgınlığım sevgimden çok çok daha fazla bugün yılbaşı batıl inanç biliyorum yalnız geçirirsen tüm yıl yalnız geçirirsin ama alışmışız bu söyleme hep sevdiklerimizle geçirmek ister insanlar ama inanın benim yalnız kalıp kalmamak umrumda bile değil.sadece annemi babamı çok özlüyorum baba evini anne ocağını çok özlüyorum odamı memleketimi çok özlüyorum ne olursa olsun insanın arkadaşı olmasa bile anne tüm dünyaya bedel babanın varlığı ömre bedelmiş annem zaten arkadşaım gibiydi benim keşke yakınımda olsaydı onlarla geçirebilseydim.evlemmeden önce hiç böyle düşünmezdim eşim bana hep derdiki ben sana arkadaş eş dost kardeş anne baba olurum ama o kadar dürüst gördüğüm eşim beni asla yalnız bırakmaz dediğim eşim bana bugün neler yapıyor.boşuna dememişler ana gibi yar olmaz...
 
Yasanmisliklarin birikimlerin sonucu olarak boyle dusunuyorsun heralde dedigin gibi biriyse seni hamile halinle yalniz birakip giden biri cocugu haketmiyor ve dogunca olan bebegine olacak mutsuz bir ailede buyuyecek ama cocuk isteyip olmayan kavusamayan biri olarakta bebegi aldirirm sozu icimi cokk acitti kimi degerini bilemez kimi bulamaz durumu sanirim

bu son söylediğiniz benim için geçerli değil yalnız biz 6 ay uğraştık çocuk için her adet oluşumda eşim ve benim yüzümdeki üzgün ifade karamsarlıkla benden sonra evlenenlerin hamile olması vs. ya hastaysak ya çocuğumuz olmazsa tedavi olsakda olmazsa ya sorun bendeyse ya sendeyse biz bunlarıda yaşadık eşimle hamile olduğumu öğrenir öğrenmez oda bende afalladık şaşırdık bi tuaf olduk sonra tam alşıyorduk eşim bana annecik güzel annecik diyuordu çok mutlu oluyordum bende ona babacık filan diyordum böyle şakalaşıyorduk o kadar iyiyken aramız bir anda kötü oluyveriyordu eşim saçma sapan şeylere gerilip alınganlık yapıyordu ben gidip sarılıyordum öpüyordum bebeğimiz seni çok özledi sev onu diyordum barışıyorduk ama bu son kavga bana darbe giibi oldu resmen...
 
Yeni yili yanliz mi gecirdin canim? Yok mu bi gelisme?
 
Back
X