lütfen bana yardım edinn...

ama bu anlattığım sadece özeti şu anda çok yalnızım ne yapmam gerektiğini bilmiyorum annemle paylaştım çocuğu mutsuz bi ailede yetiştireceğine aldır ve boşan dedi

Şimdi mutsuz bir aile demişsin ama eskiden de mi böyleydi. Hep kavga gürültü mü var sizin evde. Annene keske hiç bahsetmeseydin. Böyle şeyleri öğrendikce damada kızıyor. Sonra siz barissaniz bile o bunları hatırlayacak.

Bence git kocana tut elinden eve getir. Otur karşısına alinganlik ettim de Özür dile. Ama sen de çok ağır konuştun de, çok incindigini soyle.

Barış yani. Benim de hamileligin ilk 4 ayında eşime bi haller olmuştu. Yok gözünü devirdin, yok bağırarak konuştun yok bilmem ne diye kavga çıkarıyordu. Bende ağlayıp duruyordum. Sadece bana değil ona da bi haller olmuştu. Çok gergindi bende çok alingandim. Bi keresinde gitti mutfağa kendine meyve kesti. Bende istedim. Benim için sirke ile yıkaması gerekiyordu. Yapmadı bende hüngür hüngür aglamistim. Bi kaç hafta sonra eliyle beslemeye başlamıştı. Diyeceğim o ki, böyle olaylar yaşamanız çok normal. Hayatınız değişiyor endişeleriniz ve kaygılarınız var. İkiniz de etkileniyorsunuz. Ama ne hissettiğiniz neden böyle oldunu six de anlayamiyorsunuz. Eğer birbirinizi seviyorsanız herseyi konusarak anlasarak ve birbirinize guvenerek, inanarak asabilirsiniz.
 
İyi de 10 haftayı geçen bebeği almazlar ki.
Bence baba olmak istemiyor, çocuk istemiyor. Ondan böyle sinirli. Daha yeni evlisiniz, alışması zor olur.
neden olması için uğraştı 6 ay olmadı doktora gitmeyi bile düşündü hep ben engel oldum biraz daha bekleyelim dedim 1 yıl geçmezse doktora gidilmesini okudum dedim tamam dedim ama o benden daha çok istekli gibiydi şimdi iş ciddiye binincemi aklı başına geldi bir kere ağır kaldırdım diye bana çok kızdı
 
neden olması için uğraştı 6 ay olmadı doktora gitmeyi bile düşündü hep ben engel oldum biraz daha bekleyelim dedim 1 yıl geçmezse doktora gidilmesini okudum dedim tamam dedim ama o benden daha çok istekli gibiydi şimdi iş ciddiye binincemi aklı başına geldi bir kere ağır kaldırdım diye bana çok kızdı
O zaman eşinizin gerçekten psikolojik problemleri var.
 
Şimdi mutsuz bir aile demişsin ama eskiden de mi böyleydi. Hep kavga gürültü mü var sizin evde. Annene keske hiç bahsetmeseydin. Böyle şeyleri öğrendikce damada kızıyor. Sonra siz barissaniz bile o bunları hatırlayacak.

Bence git kocana tut elinden eve getir. Otur karşısına alinganlik ettim de Özür dile. Ama sen de çok ağır konuştun de, çok incindigini soyle.

Barış yani. Benim de hamileligin ilk 4 ayında eşime bi haller olmuştu. Yok gözünü devirdin, yok bağırarak konuştun yok bilmem ne diye kavga çıkarıyordu. Bende ağlayıp duruyordum. Sadece bana değil ona da bi haller olmuştu. Çok gergindi bende çok alingandim. Bi keresinde gitti mutfağa kendine meyve kesti. Bende istedim. Benim için sirke ile yıkaması gerekiyordu. Yapmadı bende hüngür hüngür aglamistim. Bi kaç hafta sonra eliyle beslemeye başlamıştı. Diyeceğim o ki, böyle olaylar yaşamanız çok normal. Hayatınız değişiyor endişeleriniz ve kaygılarınız var. İkiniz de etkileniyorsunuz. Ama ne hissettiğiniz neden böyle oldunu six de anlayamiyorsunuz. Eğer birbirinizi seviyorsanız herseyi konusarak anlasarak ve birbirinize guvenerek, inanarak asabilirsiniz.

işte bunu eşim yapmalı artık ben değil hep kadınlardan beklenmemeli böyle şeyler etrafımıza bi bakalım hep depresyona giren kadın var verici oldukları için erkek çok nadir hep kadınlar yıpranıyor...bebeğim için bu defa ben gurur yapacağım o küfür sadece bana değil benim bebeğimede gitti...
 
bende onaylamıyorum kin öfke bunlar çok zarar veriyor insana ama ben elimden geleni yaptım şbu zamana kadar arkadaşlardan biri bana şunu yazdı eşin senin hassasiyetini görevin olarak görüyor aynende böyle ve demekki kaybetme korkusu yok demiş çok doğru yazmış bu defa o çabalasın... bu inaT değil evet inatçı biriyimdir ama ikna edileblir bi tarafımda var kaç saattir yazışıyoruz bir çok arkadaşım bana haksız olduğumu söyledi ama ben ikna oalamdım kendi içimde çünki gerçekten yoruldum ve kırıldım...bu defa çok incindim çok daha farklı hissediyorum belki annelik duygusundan daha önceden küfür etse bile affediyordum ama bu defa affedemşyorum adım atamıyorum atmasına izin bile vermek istemiyorum belki benim bebeğim benim olgunlaşmamı sağlıyor..
 
hayır evden çıkmadan önce ben ona sordum dedimki kahvaltıyı 5 de yaptığımız için çok yedi kendisi dedimki akşama yemek yapmama gerek varmı oda yok yok dedi sonra o sinema konuşmaları oldu vs. kardeşinin yanına gidiyor biz aynı siteden oturuyoruz ben her yemekten önce onu arayıp sorarım gelecekmsin derim çünki berbaer yemek yemek istiyordu bir iki defa ben onsuz yedim bana tepki gösterdi niye beni beklemedin diye.benim ondan beklentim şuydu keşke o yemeği almadan önce beni arasaydı sende yedinmi bişeyler deseydi kız kardeşinin nişanlısını alıyor kardeşimin yanına gidiyor.ve ben akşamdan beri erkek kardeşini eve çağırıyorum gelsene buraya yanıma diyorum neden yalnız kalıyorsun diyorum çocuk gelecem deyip deyip beni oyalıyorçbenim kendi kardeşimde abla acıktım dedi bende dedimki enişteni bekleyelim o gelince onada sorarım ya bişşeyler hazırlarım yada dışardan çağırırız dedim ben bu kadar hassasiyet gösteriyorum ondan göremeyince zoruma gidiyor.bundan 15 gün önce görümcem ve kayınvalidem gitti yurt dışına ben her güb babasını ve kardeşini aradım buradamı yersiniz yemeğinizi yoksa evemi getireyim.benim eşim döndü bana dediki o iş öyle olmaz hazırlar yemeği getirirsin yerlerse yerler yemezlerse yemezler yani sormama lazımmış eve gittiklerinde yemekleri hazır olsunmuş.bi gün kardeşine dedimki bak benim çağırmamı bekleme sakın çık gel orası senin evin tamam dedi ertesi gün oldu hadi kahvaltıya dedim ben iş yerine gittim eniştemle dedi sonra beni eşimin babası aradı kızım ben akşam geç geleceğim benim için yemek yapma dedi bende tamam dedim peki ali gelmeyecekmi dedim o eniştesiyle iş yerine gitti onlar yer dışarda dedi bende tamam dedim.akşam eşim eve geldi ali nerde dedim o eniştesiyleymiş babam aradı söyledi dedim bana parladı sen benim kardeşimi nasıl aramazsın araman lazım çağırman lazım sen ego yapıyorsun vs.bende dedimki dün gece sabah kahvaltıya çağırdım sabah gelmeyince yine çağırdım ben eniştemleyim dedi dönüp o haber verseymş dedim o küçük bilmem ne sen arayacaksın vs vs üstüme geldi.şimdi ailesi için bu kadar hassas olan adam ben olunca boşveremiyorum işte.ben burada yalnızım ailem başka memlekette yanımda kimsem yok bi kardeşim geliyor burada ünide okudğu için o kadar ve kardeşim geldiğinde hep daha bi agresif hep daha bi gergin bide kavgadan sonra facebooktan instagramdan beni silmiş eşim sebebide ikimizin profil resmini değiştirdim hem faceden hem whatsaptan oda ben silmiş.

Tamam olayın öncesinde varmış. Böyle bir durumda senin kirginligini var, fırsat olduğu anda da kafasına kakmissin. Zaten böyle şeylere takan adamları anlamam eşine hak vermiyorum ama oturup sakince konuşsan, sen böyle böyle yapma dedin bende dikkat ediyorum ama şimdi aynısını sen bana yapıyorsun hayırdır desen mantıklı bir şekilde açıklamak zorunda. Bence çağır kocani eve bir konuş. Bu arada yaninizda kardeşin olduğunda daha mı agresif oluyor anlamadim tam orayı
 
deşelim istediğiniz soruyu sorun kafanıza takılan neyse sorun evet annem ona kırgın ve kızgın çünki annem buraya en son geldiğinde bizi bir yere götürdüğünde burnundan soluyordu sonra ben neden öyle olduğunu sordum kavga çıkardı annem evdeyken.annem hem bundan dolayı hemde daha öncekş kavgaalarımızdan dolayı ona kızgın bana hep dedi evlenme mutsuz olursun ben annemi dinlemedim şimdi oda ben sana dedim diyor ömür boyu sen mutsuz olacaksın diyor.


Annen hiç yapıcı değil canim. Damada gıcık olmuş ve bence seni hafiften doldurusa getiriyor. Annene kizamiyorum çünkü damat onun yanında sana kötü davranmış. Bu adam ağzıyla kuş tutsan anana artık zor yaranır. Sen annene tüm olayları anlatma, çünkü o damat haklı bile olsa onu haksız görecektir artik. Seni de ister istemez laflari etkileyecektir.
 
Bebeği aldırmak için çok geç kalmışsınız...
Daha öncesinde böyle olaylar yaşadığınız çok açık ama bebek düşünmeye devam ettiğinize göre bir şekilde üstesinden gelebiliyormuşsunuz demekki..
Bence hamileliğin verdiği bir duygusallık yaşıyorsunuz..
Eşinizde etkilenmiş olsa gerek.
Bence bir süre sessiz kalın fevri davranmayın ve bekleyin..
Sonrasında eşiniz gönlünüzü alacaktır diye düşünüyorum.
Tam tersi olursa en azından bir meslegınız var çocugunuza bakabilirsiniz rahatlıkla..
Doğum yaptıktan sonra düşündüklerinize üzüleceksiniz.
Morelinizi yüksek tutun.
Bol bol kitap okuyun sakinleşirsiniz.
 
evet kardeşim olduğunda dahada agresif oluyor bu arada kendi kardeşi benim yanıma geldi bu akşam benimle kalacak oda sabah abisiyle kavga etmiş burada kalabilirmiyim dedi bende abine ayıp olmasın dedi yok dedi burada kalmazsam eniştemin yanına gidicem dedi bende tamam dedim kardeşine bağırmış çağırmış filan baya saymış sabahtan beri okula götürmüş kardeşini kardeşi yürüme engelli okulun ortasında bağırmış filan çocuğa oda geldi bana anlattı isyan etti bide onu arıyormuş okuldan çıkınca 3 gündür diğer eve gittinmi ne yaptın diye soruyormuş.bugünde kardeşinin kıyafetinden giymiş kardeşide gitsene evine 3 gündür gitmiyorsun eşimde ı ı gtimiyorum demiş omzunu kaldırmış filan
 
Bebeği aldırmak için çok geç kalmışsınız...
Daha öncesinde böyle olaylar yaşadığınız çok açık ama bebek düşünmeye devam ettiğinize göre bir şekilde üstesinden gelebiliyormuşsunuz demekki..
Bence hamileliğin verdiği bir duygusallık yaşıyorsunuz..
Eşinizde etkilenmiş olsa gerek.
Bence bir süre sessiz kalın fevri davranmayın ve bekleyin..
Sonrasında eşiniz gönlünüzü alacaktır diye düşünüyorum.
Tam tersi olursa en azından bir meslegınız var çocugunuza bakabilirsiniz rahatlıkla..
Doğum yaptıktan sonra düşündüklerinize üzüleceksiniz.
Morelinizi yüksek tutun.
Bol bol kitap okuyun sakinleşirsiniz.

evet kitap okumuyorum hiç okuyacağım bir arkadaş daha önerdi bugün çok etkisi oluyor dedi
 
işte bunu eşim yapmalı artık ben değil hep kadınlardan beklenmemeli böyle şeyler etrafımıza bi bakalım hep depresyona giren kadın var verici oldukları için erkek çok nadir hep kadınlar yıpranıyor...bebeğim için bu defa ben gurur yapacağım o küfür sadece bana değil benim bebeğimede gitti...

Bu adam sana niye egon var diyor. Hangi olaylarda öyle diyor? Onu da yazabilir misin.
 
Bu adam sana niye egon var diyor. Hangi olaylarda öyle diyor? Onu da yazabilir misin.

kardeşini arayıp eve çağırmadım diye normalde ben çağırmadan gelir kardeşi anneleri burada değil ya sen çağır neden çağırmıyorsun babamı sen ara eve çağır kardeşime sordurma vs dedi bende dedimki ben sabah çağırdım akşamda baban aradı ben yemeğe gelmicem dedi kaynımı sordum oda eniştesiyle onunla yer filan dedi bende tamam dedim akşam eeve geldi kardeşini sordu eniştesiyleymiş dedim aradınmı dedi yok aramadım baban böyle dedi dedim sen niye aramadın senin araman lazım egolarından aramıyorsun filan dedi bide konuşmadı benimle
 
kardeşini arayıp eve çağırmadım diye normalde ben çağırmadan gelir kardeşi anneleri burada değil ya sen çağır neden çağırmıyorsun babamı sen ara eve çağır kardeşime sordurma vs dedi bende dedimki ben sabah çağırdım akşamda baban aradı ben yemeğe gelmicem dedi kaynımı sordum oda eniştesiyle onunla yer filan dedi bende tamam dedim akşam eeve geldi kardeşini sordu eniştesiyleymiş dedim aradınmı dedi yok aramadım baban böyle dedi dedim sen niye aramadın senin araman lazım egolarından aramıyorsun filan dedi bide konuşmadı benimle

Ego ile ne alakası var anlamadım, kızdigi şeyi de anlamadım tam olarak. Annesi yokken aileyi senin mi çekip çevirmeni istiyor acaba.

Neyse kendini iyi ifade edemeyip öfke krizlerine giren bir kocan var. Kocanın tepkileri aşırı ve çocukça. Ama senin fikir aldığın annen de öyle canım. O da kızmış gurur yapmış köprüleri yak gel diyor. Burada aklı selim davranıp işi yoluna koyması gereken sensin. Ama ona da yanasmiyorsun. Hamilelik beni olgunlastirdi demişsin ama ben öyle olduğunu düşünmüyorum. Sanki banane sıra onda der gibi bir halin var. Eşin zaten iyicene hircinlasmis, kardesi bile kaçıp senin yanına gelmiş. Senin o beklediğin olgunluğu gösterebilecek yeterlilikte değil zaten.

Ben bebeğe üzüldüm. Anne baba çatısip duruyor. Anneanne de yangina odun atiyor. Olan bebeğe olmasa bari. Ben kv ve kp den umutluyim artık. Onlar dönünce belki kulaklarınızı çekip ayar verirler de hem esiniz hem de siz kendinize gelirsiniz.
 
ne den sinamaya gitmedin ben onu anlamadım nası guzel birlikte vakit geçirirdiniz ama eger ayrılacaksan sakın çocugunu aldırma vebalini ödeyemessin biraz abartmışsınız bence ortada buyutulecek bisey yok bence
 
Annen haklı...dediklerini yap bence...evliligin ilk yılında bu kadar umursamaz ilgisiz ve duyarsızsa ilerde daha kötü olur...cocugu kendi başına büyütmek ise başlı başına cok büyük sorumluluk...aldırabiliyosan aldır...boşan gitsin...
 
Hamile olduğun için belki fazla Duygusalsin.. Ya da eşinin belki bi problemi vardır . ona neden bböyle yaptığını sormak yerine nbeden annemin evine gidivem dedin.. Sabret konuşmaya çalış Belliki bi derdi var. Hemen gemileri yakma bence pişman olma
 
Back
X