Lütfen beni yargılamadan bana güzellikle yardımcı olun...

Nişanlınız dahil hiç bir insan hayata bir diğerine "prenses" hayatı yaşatmak ya da "prenses" hissettirmek için gelmiyor. Böyle bir beklenti son derece absürd. Bence psikolojik yardım alıp bu durumdan kurtulmadan evlilik yapıp karşınızdaki insana yazık etmeyin.

Nişanlınızdan beklentiniz kişilik uyumu, iyi anlaşma, sorunlara mantıklı ve makul çözümlerle gelme yeteneği, saygı, sevgi, düzgün bir iletişim vb gibi konular olmalı.

Masallardan esinlenmiş küçük kız edasıyla prenseslik beklentilerinizden uyanıp büyümeden kimseyle evlenmeyin. O çok "özelinizi" filan bahane edip yazık etmeyin insanların emeklerine ve hayatlarına. LÜTFEN!.
 
Ben Ağustos 2020'de nişanlandım. Ve Temmuz 2022 de düğünüm olacak normalde.



Fakat nişanlım kişilik olarak çok iyi, çok temiz kalpli efendi saygılı bir insan ona bir şey diyemem hakkını yiyemem, ama kendisi tamamen olgunlaşmamış. Bana karşı ilgisi sevgisi azaldı, 3 buçuk senedir beraberiz, ve ilk bir senemiz her şey mükemmeldi bana karşı çok sevgi dolu ilgiliydi, ilgiden mahrum etmezdi beni falan. Ama artık o eski ilgisi yok, beni sevdiğini biliyorum hissediyorum, ama artık eskisi gibi davranmıyor yani.

Ben ilgiyi çok seven bir insanım, her zaman sevildiğimi hissetmek şımartılmak isterim, 15 senedir evli de olsam. Ben ailemden öyle gördüm, her zaman evin prensesi gibiydim. Ve eşimden de aynı muameleyi hak etmek isterdim. Evet benim de haksız yönlerim var elbette, nişanlım yoğun çalışıyor, düğün için para biriktiriyor, bir yandan ekonominin durumu belli, onun kaygısı var ev düğün altın vs. Bende bazen üstüne fazla gittiğimi düşünüyorum. Ama düşündükçe içimi şüphe sarıyor, ya evlenince mutsuz olursam bu ilgisizlikten dolayı? Her evlenecek olan kız illaki bu konu hakkında çok takılmış olabilir, ama bilmiyorum. Bir yandan aramızda uzun mesafe var 800km, çok sık görüşemiyoruz da, acaba evlenince sürekli yan yana olduğumuz zaman bu sorun düzene girer mi diye düşünüyorum sonra. Bilmiyorum çok karışık kafam. Üstelik ben kendimi çok suçlu hissediyorum, 2 ay önce nişanlıma en özelimi verdim.. kendimce vicdan azabı çekiyorum diyorum neden yaptın ki? Bazen kendi kendime düşünüyorum diyorum at nişanı, içinde hep böyle şüphe ile yaşamaktansa başlamadan bitsin, sonra aklıma bu detay geliyor, ona en özelimi verdim, bir hata yaptıysam bedelini ödemeliyim, arkasında durmalıyım... bilmiyorum kafam çok fazla karışık lütfen yargılamayın
Sen ona bişey vermedin. Cinsellik yaşadınız , o da sen de bu işten keyif aldınız. Bu karşılıklı bişey. Senin, erkeğe lütfedip verdiğin bişey değil cinsellik. Bu konuya bakış açını değiştirnelisin. Ha bu arada o kadar da değer biçme, en değerli şey kişilik karakter. Bu yoksa, on tane de en değerli şeyin olsa beş para etmez insan. Bu kadar ilgi de bekleme kendine bir meşgale bul iş bul çalış, sosyal çevre edin, evde öylece, arayıp ilgilenmesini bekleme. Artık annenin prensesi değilsin, koskoca kadınsın. Yetişkin davranışlar edin. İlişki böyle yaşanmıyor yeri gelir sen alttan alırsın, fedalarlık yaparsın, özverili olursun; yeri gelir o yapar. Gerçek hayat kapıya dayandı prenses:KK66:
 
Ben Ağustos 2020'de nişanlandım. Ve Temmuz 2022 de düğünüm olacak normalde.



Fakat nişanlım kişilik olarak çok iyi, çok temiz kalpli efendi saygılı bir insan ona bir şey diyemem hakkını yiyemem, ama kendisi tamamen olgunlaşmamış. Bana karşı ilgisi sevgisi azaldı, 3 buçuk senedir beraberiz, ve ilk bir senemiz her şey mükemmeldi bana karşı çok sevgi dolu ilgiliydi, ilgiden mahrum etmezdi beni falan. Ama artık o eski ilgisi yok, beni sevdiğini biliyorum hissediyorum, ama artık eskisi gibi davranmıyor yani.

Ben ilgiyi çok seven bir insanım, her zaman sevildiğimi hissetmek şımartılmak isterim, 15 senedir evli de olsam. Ben ailemden öyle gördüm, her zaman evin prensesi gibiydim. Ve eşimden de aynı muameleyi hak etmek isterdim. Evet benim de haksız yönlerim var elbette, nişanlım yoğun çalışıyor, düğün için para biriktiriyor, bir yandan ekonominin durumu belli, onun kaygısı var ev düğün altın vs. Bende bazen üstüne fazla gittiğimi düşünüyorum. Ama düşündükçe içimi şüphe sarıyor, ya evlenince mutsuz olursam bu ilgisizlikten dolayı? Her evlenecek olan kız illaki bu konu hakkında çok takılmış olabilir, ama bilmiyorum. Bir yandan aramızda uzun mesafe var 800km, çok sık görüşemiyoruz da, acaba evlenince sürekli yan yana olduğumuz zaman bu sorun düzene girer mi diye düşünüyorum sonra. Bilmiyorum çok karışık kafam. Üstelik ben kendimi çok suçlu hissediyorum, 2 ay önce nişanlıma en özelimi verdim.. kendimce vicdan azabı çekiyorum diyorum neden yaptın ki? Bazen kendi kendime düşünüyorum diyorum at nişanı, içinde hep böyle şüphe ile yaşamaktansa başlamadan bitsin, sonra aklıma bu detay geliyor, ona en özelimi verdim, bir hata yaptıysam bedelini ödemeliyim, arkasında durmalıyım... bilmiyorum kafam çok fazla karışık lütfen yargılamayın
Bu mantıktan etimle tırnağım la nefret ettim... Acaba en özeliniz nedir? Sevişmek ayıp değildir. Erkeklere suç bulmamak lazım valla. Kadınlar kendilerini suçlu ve mal gibi görmeye devam edince erkekler de haklı olarak hüküm sürer
 
Tühh yazsaymışsınız keşke ! Baba evinde prenses gibiydim cümlesi zaten klasik bir cümle yani bunu yazmış diye tüm yorumlar onun üzerine kurulmuş. Onu demek istiyorum yorumumda. Evlenmeden hangimiz evliliğin böyle olduğunu biliyorduk ki. Sormuş sadece evet kendi düşüncelerini direkt yazdığı için şımarık görünmüş konu sahibi öyledir de muhtemelen beni ilgilendirmez ama psikiyatrik yardım alacak kadar kötü bir konu göremedim. Çok çabuk yargılıyoruz bence. Beklentini düşür erkekler böyle
. Evlilik aile evi gibi olmaz nişanlınızda haklı deyip geçmelik bir konu
Evliyim. Evlenmeden önce de kocamın nasıl biri olduğunu biliyordum? Konu sahibi baya baya saçmalamış. Şımarık birisi gayet açık ve ortada. Sen öyle düşün veya düşünme ben böyle düşünüyorum.
 
X