• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Lütfen okuyun..Hamileliği kaldıramıyorum..Çok kötüyüm:(

Figancim esinle sadece bir kere konusmaklada kaldi mi yoksa sürekli konusuyormusunuz? O senin halini görüyor mu yoksa sen rol mü yapiyorsun onun yaninda, yani iyi mi görünüyorsun?
Bilmiyorum ki, cidden cok kötüysen (bunu sadece sen bilirsin) ve hala intihar gibi düsüncelerin varsa belki hamileligi devam etmek dogru olmiyabilir. Ama tabi sonradan pismanda olabilirsin ve oda seni yine bu hallere düsürebilir. Sen niye hala orda oturuyorsun ki, git ailene. Annen yoksa bile orda tanidigin cevren vardir, sana degisiklik olur. Ne bilim iyi gelirse hamileligini orda gecir yada iyi olana kadar. Bak ne güzel doktorlara gidiyorsun care aramak icin, burda yaziyorsun, bunlar senin zayif olmadigni gösteriyor. Kendin icin nasil iyi olacaksa onu yap. Üzülüyorum senin icin ya. Tam olarak bi anlatsana su "inleme nöbetleri" nasil oluyo...neler his ediyorsun. Doktor baska bisey demedi mi? Normal olabilir mi dedi?
 
bugün doktora gittim,kadın doğumcuya..anlattım herşeyi..9. haftamdaymışım..çok kötüyüm dedim ve bana ilk dediği şey buralarda bu sorunu aşamazsın ki..buradaki sosyolojik baskı seni iyiyce kötü yapıyordur dedi..anladı derdimi..ve eğer bebeği aldırma kararı vericeksen 1 haftan kalmış dedi..bir ilaç vericem alerji ilacı,bunu seni uyutmak için kullanıcaz dedi..inşalllah işe yarar.çünkü ben hamile kalmadan evvel geceleri uyuyamayınca ataraks alıyordum yarım ve beni inanılmaz yatıştırıyordu..ataraks ta alerji ilacı olarak çıkmıştır piayasaya ilk olarak..fakat hamilelikte kullanılması uygun değil.inşallah buda atarak etkisi yapar banada sorunsuz bi dönem geçirmeme yardımcı olur ve bende aldırma kararında gidip gelmem..

Allah korusun.aldırma ya o yavruya kıyma. ne kadar küçük olursa olsun o alındığını hissedermiş biliyor musun,doktor onu çekmeye çalışırken o içeri kaçmaya,annesine tutunmaya uğraşırmış.bende de panik atak değil ama obsesyon vardı.hatta ben habire derdim bir gün hamile kalırsam bu takıntılarla nasıl mücadele edeceğim diye.malum hamilelikte takacak şey daha çok olur diye düşünürdüm.ama Allah öyle bir kolaylığını verdi ki,o kadar pozitif oldum ki kötü düşünceler aklımın kıyısından bile geçmedi.resmen psikolojimi düzeltti hamilelik.hele de bebeğimin kıpırtılarını içimde hissetmeye başladıktan sonra..opuyorumnanaktan.ben 13. haftada hissettim senin hissetmene az kalmış canım.bu çocuk seni hayata bağlayacakherşey daha güzel olacak emin ol.
 
Figancim esinle sadece bir kere konusmaklada kaldi mi yoksa sürekli konusuyormusunuz? O senin halini görüyor mu yoksa sen rol mü yapiyorsun onun yaninda, yani iyi mi görünüyorsun?
Bilmiyorum ki, cidden cok kötüysen (bunu sadece sen bilirsin) ve hala intihar gibi düsüncelerin varsa belki hamileligi devam etmek dogru olmiyabilir. Ama tabi sonradan pismanda olabilirsin ve oda seni yine bu hallere düsürebilir. Sen niye hala orda oturuyorsun ki, git ailene. Annen yoksa bile orda tanidigin cevren vardir, sana degisiklik olur. Ne bilim iyi gelirse hamileligini orda gecir yada iyi olana kadar. Bak ne güzel doktorlara gidiyorsun care aramak icin, burda yaziyorsun, bunlar senin zayif olmadigni gösteriyor. Kendin icin nasil iyi olacaksa onu yap. Üzülüyorum senin icin ya. Tam olarak bi anlatsana su "inleme nöbetleri" nasil oluyo...neler his ediyorsun. Doktor baska bisey demedi mi? Normal olabilir mi dedi?

canım eşim elbette görüyor,görmezmi,ama garibmin elinden gelen bir şey yok ki..ne desem ona tamam diyor zaten..ailemin yanına gitmek isterim ama ailemde ilçeye taşındı malesef,ve orada hiç bilmedieğim gezme imkanının olmadığı bir yerden ibaret..eşim diyor göndereyim diye ama ben bilmiyorum..

inleme nöbetleri nasıl oluyor ah bi anlatabilsem..yani canım çıkacak gibi oluyorum,halsizleşiyorum,gözlerim yarıya düşüyor o an ruhsal bir ızdırap,ağzımda iğrenç bir tat,beynimde bir uğultu..ölmeye az kaldı dediğim bi durum canım..dünya ile irtibatım kopuyor o an işte...dişlerimi sıkıyorum,saçlarımı çekiyorum,sesli biçimde inliyorum yoksa çıldırcak gibi oluyorum.bunlar hamilelikten sonra çıktı piyasaya..tamam bende panik atak vardı ama ben böyle nöbetler hiç geçirmezdim ki..rahatça uyurdum yattığım gibi..

dün gece mide bulantısı için doktorun verdiği dramamine adlı ilaçtan yarım aldım.onu alınca daha iyi uyuyorum sakinleşiyorum..ama üstüste alınca o da etkisini yitiriyor üzerimde.. o yüzden onu sadece 2 gün üstüste alıp sonra ara verebiliyorum..ne karmaşık değil mi ama böyle:)
dün eşime ultrason resmini gösterdim yazık yaa gözleri gülüyor,bumu bizim çocuk diyor..nasıl şimdi ben bu adama hadi ben onu bi yerde bırakcam gelcem dicem:(((..olmuyor ki..kandırmış gibi,elinden elma şekeri alınmış çocuk gibi..önceden yaptım zaten(aynı nöbetlerin yüzünden)..bi kere daha olsa ne olacak..nereye kadar..

neyse bakalım..allah yardımcım olur elbet..belkide ilerleyen haftalarda hafifler..uyku yapan ilaçlarda sakinleştirince çok bi sorunkalmaz herhalde.tabi doktorun verdikleri bunlar..

bazne bazı davalr bırakıp kaçmaktan daha mühim oluyor,bu da öyle bir şey işte..kaçılmıyor..
 
Allah korusun.aldırma ya o yavruya kıyma. ne kadar küçük olursa olsun o alındığını hissedermiş biliyor musun,doktor onu çekmeye çalışırken o içeri kaçmaya,annesine tutunmaya uğraşırmış.bende de panik atak değil ama obsesyon vardı.hatta ben habire derdim bir gün hamile kalırsam bu takıntılarla nasıl mücadele edeceğim diye.malum hamilelikte takacak şey daha çok olur diye düşünürdüm.ama Allah öyle bir kolaylığını verdi ki,o kadar pozitif oldum ki kötü düşünceler aklımın kıyısından bile geçmedi.resmen psikolojimi düzeltti hamilelik.hele de bebeğimin kıpırtılarını içimde hissetmeye başladıktan sonra..opuyorumnanaktan.ben 13. haftada hissettim senin hissetmene az kalmış canım.bu çocuk seni hayata bağlayacakherşey daha güzel olacak emin ol.

ay canım yaa..:( bende istemiyorum inan öyle olmasını..bi çok açıdan çok kötü çünkü..

yukarıdada yazdığım gibi bi şekilde allah yardımcım olucaktır mutlaka..

artık doğunca size resimlerini yollarım bol bol,teyzeleri sizin sayenizde doğdu diyerek:))
 
canım eşim elbette görüyor,görmezmi,ama garibmin elinden gelen bir şey yok ki..ne desem ona tamam diyor zaten..ailemin yanına gitmek isterim ama ailemde ilçeye taşındı malesef,ve orada hiç bilmedieğim gezme imkanının olmadığı bir yerden ibaret..eşim diyor göndereyim diye ama ben bilmiyorum..

inleme nöbetleri nasıl oluyor ah bi anlatabilsem..yani canım çıkacak gibi oluyorum,halsizleşiyorum,gözlerim yarıya düşüyor o an ruhsal bir ızdırap,ağzımda iğrenç bir tat,beynimde bir uğultu..ölmeye az kaldı dediğim bi durum canım..dünya ile irtibatım kopuyor o an işte...dişlerimi sıkıyorum,saçlarımı çekiyorum,sesli biçimde inliyorum yoksa çıldırcak gibi oluyorum.bunlar hamilelikten sonra çıktı piyasaya..tamam bende panik atak vardı ama ben böyle nöbetler hiç geçirmezdim ki..rahatça uyurdum yattığım gibi..

dün gece mide bulantısı için doktorun verdiği dramamine adlı ilaçtan yarım aldım.onu alınca daha iyi uyuyorum sakinleşiyorum..ama üstüste alınca o da etkisini yitiriyor üzerimde.. o yüzden onu sadece 2 gün üstüste alıp sonra ara verebiliyorum..ne karmaşık değil mi ama böyle:)
dün eşime ultrason resmini gösterdim yazık yaa gözleri gülüyor,bumu bizim çocuk diyor..nasıl şimdi ben bu adama hadi ben onu bi yerde bırakcam gelcem dicem:(((..olmuyor ki..kandırmış gibi,elinden elma şekeri alınmış çocuk gibi..önceden yaptım zaten(aynı nöbetlerin yüzünden)..bi kere daha olsa ne olacak..nereye kadar..

neyse bakalım..allah yardımcım olur elbet..belkide ilerleyen haftalarda hafifler..uyku yapan ilaçlarda sakinleştirince çok bi sorunkalmaz herhalde.tabi doktorun verdikleri bunlar..

bazne bazı davalr bırakıp kaçmaktan daha mühim oluyor,bu da öyle bir şey işte..kaçılmıyor..

Figancım lütfen ailenin yanına git biraz kafanı topla uzaklaş biraz ortamdan biliyorum oraların nasıl olduğunu evet yaşamadım ama meslek icabı anlıyorum seni .
Ultrasona baktı diyorsun eşin istemezmi yavrusunu kucağına alsın sevsin okşasın yapma be güzel kardeşim aldırma sakın ne olur sadece uzaklaş biraz oradan .
Tabi son karar senin ve eşinin ama biz ne desek boş aslında
 
ay canım yaa..:( bende istemiyorum inan öyle olmasını..bi çok açıdan çok kötü çünkü..

yukarıdada yazdığım gibi bi şekilde allah yardımcım olucaktır mutlaka..

artık doğunca size resimlerini yollarım bol bol,teyzeleri sizin sayenizde doğdu diyerek:))

Bak gördün mü güzel bir adım atmaya başladın bile burada çok fazla teyzeleri olacak inan hatta isim bile soracaksın isme ne olsun diye :1hug: hadi canımcım biraz da senin gayretinle herşey çok güzel olacak inan çokkkkkk mutlu bir aile olacaksınız ben inanıyorum buna kaydirigubbakcemile5 opuyorumnanaktan
 
Figancim yasadiklarin zor anliyorum seni, tarif ettiklerinde ayni olmasada bana kendimden cok tanidik geliyor.
Yanlis mi anladim yoksa bir kere aldirma olayi oldu mu?
Sen bence bi kagit, kalem al eline ve niye bu durum hamilelikte agirlasti onu düsün ve yaz. tam olarak korkularin ne, iyi anne olmicam mi saniyorsun, sorumluluk mu agir geliyor, ne bilim aklindaki gecenleri yaz.
Bu sitede ruhsal-piskolijik bölümde, ilacsiz yasamak diye bir konu var onu bi oku, benim cok hosuma gitti.
Ya bide senin en büyük sorunun, ayni bendeki gibi, yalniz olmak, arkadasin yok dertlesemiyorsun, tüm konsentren kendine, düsündükce batiyorsun.
Canim ya ne gibi tafsiyede buluncagmi bilemiyorum, neler duyunca sana kuvvet veriyor seni neler teselli ediyor?
Unutma senin gibi olan coooooook kisi var, yalniz degilsin.
 
Figancim yasadiklarin zor anliyorum seni, tarif ettiklerinde ayni olmasada bana kendimden cok tanidik geliyor.
Yanlis mi anladim yoksa bir kere aldirma olayi oldu mu?
Sen bence bi kagit, kalem al eline ve niye bu durum hamilelikte agirlasti onu düsün ve yaz. tam olarak korkularin ne, iyi anne olmicam mi saniyorsun, sorumluluk mu agir geliyor, ne bilim aklindaki gecenleri yaz.
Bu sitede ruhsal-piskolijik bölümde, ilacsiz yasamak diye bir konu var onu bi oku, benim cok hosuma gitti.
Ya bide senin en büyük sorunun, ayni bendeki gibi, yalniz olmak, arkadasin yok dertlesemiyorsun, tüm konsentren kendine, düsündükce batiyorsun.
Canim ya ne gibi tafsiyede buluncagmi bilemiyorum, neler duyunca sana kuvvet veriyor seni neler teselli ediyor?
Unutma senin gibi olan coooooook kisi var, yalniz degilsin.

her insanın zorluk yaşadığını bilmek biraz daha dayanma gücüme etkide bulunuyor canım mesela..dediğin gibi buralar pek yaşanası yerler değil özellikle hamilelikte..o kadar özlüyorum ki mağaza mağaza gezip kıyafet bakmayı,dolaşmayı,kafa dağıtmayı..kendi memleketimizde yabancı gibi el gibi olmak çok zoruna gidiyor insanın..ama tabiki asıl problem bende..benim yaşadıklarım, benim hiisettiklerim, benim geçmişim, benim bedenin,benim beynim..

geceleri sakin uyuyunca çok problem yaratmıyorum kendime..o yüzden şu mide bulantısı ilacı biraz uyumama etkide bulunuyor ya dünyalar benim oluyor..o zaman daha güçlü olabiliyorum...
 
forumdakı yazılarını okurken gözlerim doldu ınan
çünkü ben de 10 yıldır pa hastasıyım ve 5 senelık evlı olmama ragmengözümü karartıp da bu hastalık yüzünden hamıle kalmaya cesaret edemedim.ama hep di,yorum ki benim durumumda olan ne insanlar vardır hepsi doğurdu da bir ben mi yapamayacağım.Allahım hiçbir kuluna çekemeyeceği yük vermezmiş.Allahım senin yardımcın olsun bak 9 haftalık olmus dıyorsun baya da bir yol katetmişsin böyle düşün üzüldün sıkıldın sorun yasadın ama bir kısmı bitti.ve daha da zorlanırsan muhahhak bir psikolog ya da psikiyatr a gitmelisiin.Allahım yanında olsun bebeişine ve sana sağlık versin.Ben de nisan gbi hamıle kalmayı planlıyorum hem de 8 aydır antidepresan alıyorum şuan bırakma aşamasındayım.Ama Allahıma hep dua ediyorum Allah isteyen herkese bebiş versin bizlere huzurlu bir hamılelık versin bugune kadar sıkıntı çekmişsin inşallah bundan snr rahat edersin .bebeğini kucağına alınca rahat edersin .Geçmiş Olsun
 
bence çok kötü durumlardaki insanları görmeye ve onlarla paylaşımlar yapmaya ihtiyacın var. kendini unutmalısın. Allah kolaylık versin. a.s.
 
forumdakı yazılarını okurken gözlerim doldu ınan
çünkü ben de 10 yıldır pa hastasıyım ve 5 senelık evlı olmama ragmengözümü karartıp da bu hastalık yüzünden hamıle kalmaya cesaret edemedim.ama hep di,yorum ki benim durumumda olan ne insanlar vardır hepsi doğurdu da bir ben mi yapamayacağım.Allahım hiçbir kuluna çekemeyeceği yük vermezmiş.Allahım senin yardımcın olsun bak 9 haftalık olmus dıyorsun baya da bir yol katetmişsin böyle düşün üzüldün sıkıldın sorun yasadın ama bir kısmı bitti.ve daha da zorlanırsan muhahhak bir psikolog ya da psikiyatr a gitmelisiin.Allahım yanında olsun bebeişine ve sana sağlık versin.Ben de nisan gbi hamıle kalmayı planlıyorum hem de 8 aydır antidepresan alıyorum şuan bırakma aşamasındayım.Ama Allahıma hep dua ediyorum Allah isteyen herkese bebiş versin bizlere huzurlu bir hamılelık versin bugune kadar sıkıntı çekmişsin inşallah bundan snr rahat edersin .bebeğini kucağına alınca rahat edersin .Geçmiş Olsun

canım benim..bak sen benden daha şanslısın çünkü uzunca bir zamandır antidepresan kullanmışsın epeyce yol katettiğine eminim..benimki biraz lambur lumbur oldu malesef..tam sıkıntılı dönemimin ortasında pat diye hamile kaldım..nomrlade tedavi görüp olmam daha iyi olurdu ama olmadı..

inşallah sende bu zorlu dönemi çoook kolayca atlatırsın canım..ve bir gün hamile kalırsan bil ki yanında olacağız..
 
figancım sen güçlü bir bayansın, hepsini atlatacaksın
mutluluktan uçtuğumuz haberlerde doğumunu hep beraber kutlucaz inşallah :Saruboceq:

 
Figancim benim annem 25 sene ruh sykintilari cekti, depresyon, korkular felan filan. Ben hep hasta bir anneyle büyüdüm. Annem kac tane degisik antidepresan kullandi bu uzun seneler icinde. Inan bana hic bir fayda etmedi, ne doktor nede ilac. Ya uyusup yatiyordu, yada ölsemde kurtulsam diyordu. Anlatmakla bitmez cok zo bir hastalik. Annem bu hastaligi sade ve sadece kendi demesiyle, dinine daha cok baglanmakla, biraz herseyi bosvermekle ve tüm güvencini allaha vererek yenmis. Bende zaman zaman yasiyorum bu hastaligi, bazen zabt edebiliyorum, bazen yenik düsüyorum. Bende dogumdan sonra yine depresyona girdigimde antidepresan kullandim. Faydasi oldu ama artik ilacin kendisi mi yoksa benim "ah ilac aliyorum artik iyilestim" demem mi bilmiyorum. Tabi organic yani beyinde bazi funksyonlarin tam calismamasida etki gösteriyor ama bence hersey kendi elimizde. Beynimizi biz yönetiyoruz.
Bak ne güzel yaziyorum dimi ama sor bakim kendim ne kadar iyim. Sana komik bisey anlatcam...aslinda komik degil ama tuhaf bisey iste.
Ben gecmisimden dolayi hep mutsuz bir insanim, o yüzdende evliligim hep mutsuz geciyor. Neyse hep gel gitler felan, bu son iki ay ben yine iyi degildim, annemde uzakta olsada tabi farkinda. Annem bir dini organizasyona gitmis "gözyasi geceleri" diye, ordada Ümreye kendisini ve beni listeye yazmis. Benim haberim yok tabi. Gitmem demedim cünkü kafam kocamin ve evlilik sorunlariyla doluydu o yüzden hic algilamadim bile tam. Nedense bende ama onu ögrendikten sonra panik ataklar basladi. 3 senedir öyle bisey yoktu, sadece sorunlardan dolayi depresyon yasiyordum. Hayret dedim kendi kendime bu nerden cikti. Tabi ben yine sorunlardan dolayidir diye düsündüm. Sonra bu korkular Ümreye gitmek korkusu oldugnu anladim...cok tuhaf anlatamiyorumda tam nedenini. Acaba vicdan azabi mi, yani dinim icin bisey yapmadigim icin mi? yoksa oraya gitmeyi hak etmiyorum diye mi? Su korku cok net kafamda, oraya gidince ya kafayi iyce yersem, uyuyamazsam, paniklerim fazlalasirsa, tam öyle bir yerde milletin icinde ne yaparim. Annem rezil olur, ben rezil olurum...kalkip eve dönmek istersem. Yada orda daha cok vicdanimin sesi yükselirse, yada "seytan" ne isin var burda senin derse. Türlü türlü korkular.
Sacmaladim dimi:-) Biliyorum ama böyle hisediyorum. Allah kismet ederse pazar ucacaz. Bugün esimle baya bi konustuk oda bana nasihat felan etti, bunu niye büyütüyorsun, kendinden fazla seyler bekleme, ümreyi bir tecrübe olarak gör diye. Biraz sakinlestim.
Bide artik ilk panik atak yasadigim senelerdeki gibi kendimi kaptirmiyorum cok sükür, hemen yatakdaysam kalkiyorum PCye geciyorum, yada kitab aliyorum. Aninda aklini baska biseyle meskul et.
Ya canim umarim senin kafani daha cok karistirmadim:-)
Bide sakin sakin ruh hastaliklari semptomlari gibi seyler okuma, dinleme, bu durumda hemen "acaba bende mi öyleyim" dersin.
Bence bunu okuduktan sonra benden kötüleri varmis dersin mutlaka:-))
 
canım benim..bak sen benden daha şanslısın çünkü uzunca bir zamandır antidepresan kullanmışsın epeyce yol katettiğine eminim..benimki biraz lambur lumbur oldu malesef..tam sıkıntılı dönemimin ortasında pat diye hamile kaldım..nomrlade tedavi görüp olmam daha iyi olurdu ama olmadı..

inşallah sende bu zorlu dönemi çoook kolayca atlatırsın canım..ve bir gün hamile kalırsan bil ki yanında olacağız..

Teşekkür ederim canım
şuan için sen daha önemlisin

ben tam anlamıyla tedavi hiçbir zaman olamadım ilaç tedavısı görüyorum ancak tedavim bitiyor ilaçları bırakınca başa dönuyor hastalığım malesef
ama ne olursa olsun ben de bebek sahibi olmak ıstıyorum
sen de böyle düşün senden bir can getireceksin dünyaya bundan güzel birşey olamaz sanırım
senın yasadıklarının aynısını temmuz ayında yaşadım cok sıkıntılı gunlerdı
dediğim gbi dayanamayacak gbi olursan eğer destek al.
biz de burdayız yanında ne olursa olsun sana destek olacağız.
sevgiler
 
toksicant allah iyiliğini versin..kutsal topraklara gitme gibi bir nasip çıkmış önüne sende neler düşünüyorsun..ilahi..oralarda güzel güzel dualar eder allaha daha çok yönelme imkanı bulursun..maşallah..

ayrıca benim annemde nerdeyse sinir hastası..geçmişim zorlu bir çocukluk tabi..yani bunların etkisi elbette çok büyük..o yüzden seni anlıyorum.evliliğinde gereksiz yere çıkardığın sorunlarıda anlıyorum..keşke böyle olmasa ama ruh sağlığı elden gidince normal düşünemiyor ki insan..

ben bugün gene dramamini aldım ilk yatağa yattığımda gene bi 5 dakka inledim,o zaman dedim ki sanırım artık ilaçta fayda etmicek ama sonra ilaç etkisini gösterince ben küt uyumuşum..eğer ilaç olmasa bugün ben gene kahır dolu bi güne uyanacaktım.çok şükür uyuyabildim..uyuyunca herşey daha kolay oluyor..hem eşimde gerilmiyor..
 
elif ececim sana ayrı bir şey daha söyliyim canım..şimle kızmız olursa koymayı düşündüğümüz isim ELİF ECE:) ismini şimdi fark ettim biliyomusun...

valla girdik bir yolabakalım hadi ben yarım yamak düşe kalka devam ediyimde bu yola,bebekte inşallah annesi gibi ruh sağlığı bozuk olmaz..işte o en büyük korkum..allah yaşatmasın..
 
figancım sen güçlü bir bayansın, hepsini atlatacaksın
mutluluktan uçtuğumuz haberlerde doğumunu hep beraber kutlucaz inşallah :Saruboceq:


hadi bakalım ablası beraber büyütces ona gire bebişi:) e ben yardım isterim nede olsa:)
 
allah yrd olsun çok zor gibi görünüyo haliniz ama bence brz dualara sığının şeytanın vesvesesinden uzak durun
 
elif ececim sana ayrı bir şey daha söyliyim canım..şimle kızmız olursa koymayı düşündüğümüz isim ELİF ECE:) ismini şimdi fark ettim biliyomusun...

valla girdik bir yolabakalım hadi ben yarım yamak düşe kalka devam ediyimde bu yola,bebekte inşallah annesi gibi ruh sağlığı bozuk olmaz..işte o en büyük korkum..allah yaşatmasın..

çok sevindim tatlım:)))
Allah gönlünüze göre verir inşallah
sen kendini şanslı hissetmelisin sanırım çalışmıyorsun en azından iyi olmadığın zamanlar yatıp dinlenmek gbi bir şansın var bu da çok öenmli bence

ben çalışmak zorundayım ve günde 11 saat sevmediğimbir işte çalışıyorum:(((
 
çok sevindim tatlım:)))
Allah gönlünüze göre verir inşallah
sen kendini şanslı hissetmelisin sanırım çalışmıyorsun en azından iyi olmadığın zamanlar yatıp dinlenmek gbi bir şansın var bu da çok öenmli bence

ben çalışmak zorundayım ve günde 11 saat sevmediğimbir işte çalışıyorum:(((

canım ne iş yapıyosun böyle? sevmediğin işi yapmak zor gerçekten.allah yardımcın olsun.bende çalışamıyoru diye yakınıyorum ama gerçek şu ki;şu an çalışıyor olsaydım yanmıştım..kpss ye hazırlanıyorum,iyi bir puan aırda atanırsam iyi olacak ama bebekten sonra olmasıda bir şans aslında..
 
Back
X