Efendim bendeniz 32 yaşında bir akademisyenim. Elim yüzüm düzgündür. Çıtı pıtı mini minnakım. Sporumu yaparım, kendime bakarım. Gezip görmediğim yer kalmadı. Aslında kendimle de barışık bir insanım. Fakat ilişkiler konusunda çok tecrübesizim. Bundan bir yıl önce yaklaşık iki yıl süren ilişki mi değil mi bilmediğim bir durum oldu. Karşıdaki insan benimle sevgili olmak için evine gitmem gerektiği ve çok fazla olmamakla beraber yakınlaşmamız gerektiğini söyleyip duruyordu. Fakat ortada ilgi yoktu, 3-4 günde bir arardı beni. En son gittim o eve fakat yakınlaşma olmadı. İki gün sonra bir mesaj bir daha görüşmeyelim. O bey evleniyor şimdilerde. Ben ise hala kendimi suçluyorum. Nasıl olsa tüm erkekler aynı şeyi bekleyecek. Çok aşırıya kaçmama şartı ile biraz yakınlaşsaydım diyorum. Şu an ben mutlu olmalıyken benim yerimde o kız var diye düşünüyorum dönem dönem. Ama bazen geliyor aklıma bunlar her zaman değil.
Sizden akıl istiyorum ve merak ediyorum. Sizin de böyle hayal kırıklıklarınız oldu mu? Beni de bekleyen bir doğru insan var mıdır? Aradan bu kadar zaman geçmesine rağmen hala niye kendimi suçluyorum?
Çok teşekkür ederim