Bende bi bebek kaybettim,sizi anliyorum heleki ilk zamanlar cok zor,dogmamis olsada bi parcanizi kaybediyorsunuz ve bu insana cok kötü koyuyor...ama merak etmeyin bende cok korkmustum ama allah sükür sonraki hamileligimde bisey olmadi simdi kücük prensim benimle...Yanliz sizin suanda cocuk sahibi olmaniz bencede zaman olarak iyi degil,acele etmeyin derim...Esinizide anliya biliyorum,iyi anlatmissiniz aslinda sizde biliyosunuz ama heralde yasadiklarinizdan sonra tahamülünüz azalmis...Esiniz özünde iyi ve yaptigi yanlisin farkinda,yani hani aileye para vermis siz harc borc icinde kalmisiniz,ama dediginiz gibi erkeklik gururu,sizide sevdiginden aslinda farkli yani rahat yasatmak istiyor ama suan buna imkani yok ve yine erkeklik gururu öne cikiyor...kendine olan sinirinide sizden cikartiyor...kolay degil ama sürekli konusarak iletisin kurmaya bakin,sizin icin önemli olan birbirinize sayginiz ve sevginiz oldugunu gerisinin el ele oluna halolcani tekrarlayin...onu suvlamadan,destekleyici...hos degil olan olmus maalesef aile sefasini sürüyor ama olsun siz yilmayin inanin onlardan iyi olursunuz...siz calisiyormusunuz bilmiyorum ama calismiyorsaniz,cocuktan önce bi ise girip esine destek olun derin...rahatlarsiniz ve kavgalarda azalir eminimki cünkü maddi durum maalesefki önemli ve huzursuzluga sürüklüyor ister istemez...