- 17 Temmuz 2008
- 3.378
- 1.597
- 123
- 42
- Konu Sahibi bensibelim2
-
- #1
Tekrar merhaba.. son dönemde aklımı kurcalayan bir durum var dün tanık olduğum bir olay da bunu tekrar sorgulamaya itti beni.. konum mantık evliliği meselesi yani nedir bu kısaca, sevmeden evlenmekmi? ya da son çare mi? yani nasıl oluyor bu iş ben hayatta yapamam diyorum ama acaba insanlar kimseyi bulamayınca bunamı yöneliyor ya da görücü usulü dedikleri birilerinin aracı olduğu birliktelikler hani insan hele daha önce aşkı yaşamışken sadece iyi diye birisiyle evlenmeli mi?? peki neden hep tip olarak hoş olmayan erkekler bu yolda eş seçiliyor yani mutlu olmak için çirkin erkeklerimi seçmek lazım?
Olayı da kısaca anlatmak gerekirse firmamızın 2013 senesindeki hedeflerini tutturması sebebiyle geçen ay bir kutlama yemeği düzenlenecekti çeşitli sebeplerle iptal olmuştu ve dün nihayet gerçekleşti. orada yeni nişanlanmış bir iş arkadaşım bayan da nişanlısıyla katıldı adam normal efendi biri ama arkadaş nasıl diyeyim hani aşkla bakmıyor bazen yolda çiftler görürüz hani sevgiyle tutkuyla bakarlar birbirine onda göremiyordum. bir aralık lavaboda sordum hani seni pek seviyor gibi görmedim diye kız bir iç çekti ne yapayım bu saatten sonra böyle adamı bulamam zamanla bir ilgi olur herhalde dedi. yani o da sevmeden evlenmişti..
Mantık evliliğinin çaresizlikten değil de,daha çok boşvermişlikten yapıldığını düşünüyorum.O ilk bakışta karşındaki kadın/adam içini titretmediyse 10 yıl sonra nasıl titretecek allasen? Bu olsa olsa alışkanlık olur.Bazı kadınlar adamlarla maddiyat için evleniyor,bunun karşılığında da gençliklerini güzelliklerini veriyorlar.Ya da genç bir erkek kendisinden büyük zengin bir kadınla evlenip imkanlarından faydalanıyor,karşılığında gençliğini,yakışıklılığını veriyor.Aşk bunun neresinde? Dışardan o kadar sakil duruyor ki...Ben tamamıyla sevmediğin,aşık olmadığın,görünce gözlerinin parlamadığı bir adamla evlenip,onunla aynı yatağa girmeyi kabul edemem.Bunu kendime yediremem..İlerde çocuk oldu diyelim,evet çok iyi bir baba,harika meziyetleri var,işten eve -evden işe,ama bu ilgi ve sevgi eksikliği bir yerde patlar,çocuğa da yazık olur.
Haa,aşkla başlayan ilişkilerin de kötü bittiği olmuyor mu? Oluyor tabii kii.Ama daha az pişman olursun.Eski güzel günlerin hatrına tahammül eşiğin daha yüksek olur.Bu haltı yedim ama sevdiğimden yedim dersin en azından.Sırf evlenmek için evlenilmez kısacası.
peki 35'leri geçip de yalnız kalamayan bir bayan aşkımı beklemeli yoksa en uygun erkekle mi yola devam etmeli ya da yalnızlıkmı tek çözüm yani şimdi düşnüyorum 35imi geçsem ve o yaşlarda bekar bir erkek kalmaz pek yani kalan zaten ya sorunlu dengesiz olur ya da çoktan bekarlığa alışmış olur evliliğe uyum sağlayamaz..
çünkü görüyorum günümüz erkekleri evliliği kafese tıkılmak olarak görüyor aman bana uzak olsun modunda takılıyorlar..
Buyuk konusmayin derim. Aslinda ben de aynen sizin gibi dusunuyorum ama bakarken icimin titredigi 2 erkekten hic hayir gormedim bu zamana kadar.
Ben 27yim, yalnizliktan artik bunaldigim icin ve etrafimda da kimse kalmadigi icin mantik evliligini dusunuyorum acikcasi amna sonra icim kaldirmayinca vazgeciyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?