Merhaba Kadınlar klubünün güzel ve akıllı kadınları;
Uzun olursa affola şimdiden.
Ben İstanbul da ikamet etmekteyim.10 senemize gireceğiz inşallah evliliğimizde.Eşim Kahramanmaraşlı ve burada abisi dışında bir yakını yok.Benim tüm çevrem burada yani İstanbulda.
2 tane evladım var biri 5 yaşında biri 1 yaşında ve ben çalışıyorum.Kızım kreşe gidiyor oğluma kışın annem yazın eşimin yeğeni bakıyor.Evim kira.Şişlide oturuyorum ve mahalle arası bile otoban gibi.Kısaca çocukların dışarı çıkma alanı yok.
Eşim Kahramanmaraş'a dönüp orada iş yeri açmak istiyor.(Elinden her iş gelir).Bende yanında sigortalı olarak çalışacağım ama tabiki saatler felan bana kalmış durumda olacak.Eşimin ailesi ile mesafe vardır aramda.Gerçi kendi ailemle de var.Yani çok vıcık vıcık sevmiyorum insan ilişkilerini.(çocuklarım hariç ).
Şuanda İstanbuldan ev felan alma gibi bir durumumuz yok.Çok pahalı olmakla birlikte kredi çekme taraftarı değilim.(kredi kartı bile kullanmayız)
Gelelim mevzuya;
Seneye kızım ilkokula başlayacak nasipse.Oğlum 2 yaşında olacak.Bir önceki satırlarda belirttiğim gibi çocuklarımı rahatça büyüteceğim alanım mevcut değil.Kızım ve oğlum arkadaşlık kurmayı çok severler ama aynı yerde 9 senedir oturmama rağmen hiç kimseyle tanışlığım yok.Sadece sokakta görürsem ben selam verirsem verirler.
Şimdi sizlere soruyorum sizce çocuklarım için eşimin teklifine evet mi diyeyim?
Çok kararsızım anlayacağınız.
(Elimizdeki birikim oradan ev almaya ve işkurmak için başlangıca yetecek miktarda)
Çalıştığım için müsait zamanlarda cvp yazabilirim.Sevgiler.