- Konu Sahibi MATHILDA__93
-
- #141
Onlara bakmakla yükümlü eşiniz . Size yaptırmıyorsa siz bunu neden dert ettiniz anlamadım ? Kendi ilglensin . Mesleğiniz var gezin , arkadaş ortamı oluşturun hayatınızı yaşayın …
Onlara bakmakla yükümlü eşiniz . Size yaptırmıyorsa siz bunu neden dert ettiniz anlamadım ? Kendi ilglensin . Mesleğiniz var gezin , arkadaş ortamı oluşturun hayatınızı yaşayın …Bu pişmanlıkla günden güne tükeniyorum her gün acı çekiyorum. Yaşama sevincimi kaybettim . 10 yıllık evliyiz 8 yaşında bir tane oğlum var eşimin ailesi ile çok büyük sıkıntılar yaşadık Geçmişte ama eşim iyi ve anlayışlı olduğu için hep sabrettim
4 Yıl önce memur olarak başka bir ile atandım maddi imkansızlıklar oğluma iyi bir gelecek sunma istediği ve eşimin ailesinin dirlik vermemesi ve huzur bulamadığımız için( beni hiç bir zaman istemediler bizi ayırmak için herşeyi yaptılar çok çirkin iftiralar da bulundular beni ve çocuğumu hep dışladılar kabul etmediler hor gördüler eşimi kullandılar hep maddi manevî) çalıştım çabaladım memur oldum . çok mutluydum . . Atandığım il sahil memleketi ve çok pahalı bir şehirdi. Trafik sorunu çok fazlaydı günlük 2 saat trafikte geçiyordu. Tek başımıza gerçekten çok zorlandık oglum çok küçüktü.
büyük şehirde işim de çok yoğun ve yıpratıcı bir meslek.Özellikle oglum çok yıprandı kreş yaz okulu etüt bakıcı derken ..
hastalandı rezil olduk. Yaz geldi boşta kaldık rezil olduk . Ara tatiller 15 tatiller derken derken benimle işe gidip gelirdi hep İzinlerimiz yetmiyordu . Çok ortada kaldık gerçekten çok sıkıntı yaşadım gurbette olanlar beni anlayacaktır. Ama şükrettim sabrettim yoluma devam ettim
Oğlum. Çok yoruluyordu artık çok mutsuzdu hiç gülmüyordu son zamanlarda .
sabahın 7, sinde evden çıkıp akşamın 7 sinde eve giriyorduk ev kiraları çok pahalıydı ev sahibi gecen yıl 25 bin TL kira istedi bir anda.üstelik ve tahliye ettireceğini söyledi
Zaten çalıştığım kazandığım para yol parası etüt yaz okulu gibi yerlere gidiyordu.. Bi anlık bunalım ve ani kararla geri memleketime tayin istedim istemez olsaydım ah nasıl yaptım . eşim çok dedi gitmeyelim bak geldik düzen kurduk iyi kötü o kadar sıkıntı çektik çocuk birazda büyüsün bu kadar sıkıntımız kalmayacak orada huzur bulamayız burada kafamız rahat ailemi biliyorsun dirlik vermez dedi. GİDERsek bir yere kadar sınır koyarım oda yeterli olmaz dedi AMA BEN istedim ve geldik.. Şu an Oğluma okul çıkışında annem bakıyor hasta olduğu zaman ihtiyacımız oldu zaman sagolsun hep yanımızda yaşam kolay ilçe deyiz herşey ucuz tam memur şehri. Geldiğimiz yer buranın maddi anlamda 5 6 katı diyebilirim 8 bin TL kira veriyorum iş yerim 5 dk mesafede oglum çok mutlu huzurlu. Neşeli artık yüzü gülüyor . . AMA benim ne huzurum kaldı ne mutluluğum eşimin ailesi dirlik vermiyor ne yazık ki bunca yıl geçti evliliğim rayına oturdu eşimde mesafesini koyar baş ederim diye düşündüm ama çok yanlış düşünmüşüm eşimle kavgasız bir günümüz geçmiyor boşanma aşamasına geldik neredeyse ailesi yüzünden ve birşey söylediğim zaman ben sana söylemiştim gelmeyelim demiştim bile bile geldin demesi beni iyice çıkmaza soktu bu pişmanlıkla yaşayamıyorum çok kötüyümpsikolojik olarak bitmiş bi haldeyim yaktım kendimi yuvamı huzuru mu annesi biraz rahatsız yaşı gereği tansiyon şeker ödem gibi rahatsızlıkları var eşim iş çıkışı her gün oraya gidiyor eve çok geç geliyor eviyle hiç ilgilenmiyor ailesi yüzünden artık geldin ben hastayım bana bakacaksın bana hizmet edeceksin eğer etmez isen hakkımı helal etmem diye beddualar ediyor herşeyi ona yaptırıyorlar. Evine gitsin istemiyorlar hep onlarla olsun istiyorlar eşimde annesi rahatsız olduğu için vicdan yapıyor ve bu durumu gerçekten çok Güzel kullanıyorlar art niyetli davranıyorlar evlilik hayatımız kalmadı çocuğumun babası var ama yok gibi bu arada sabah iş akşam ailesinin yanında. Hastalık bahanesiyle eşimi iyice sıkıştırdılar annesi yalnız değil babası da var. İki kardeşi var onlar başka şehirde onlar da hiç sorumluluk almıyor siz oradasınız mecbur ilgileneceksiniz diyorlar Bu arada babası iyi sağlığı sıhhati yerinde ve başında .
Birşey söylediğim zaman ben sana olacakları söylediğim halde geldin diyor. Kendim ettim kendim buldum içimi dökmek istedim nefes alamıyorum İçim yanıyor bir çıkış yolum yok artık göremiyorum. Bu şekilde hayatımı ve evliliğimi devam ettiremiyorum
GÜNCELLEME biz başka şehirde iken hep babası ilgileniyordu hastane ev vs çünkü sağlam diri ve ayakta annesinin beynine pıhtı atmıştı biz başka şehirde iken yürüyemedi bir süre daha sonra ayağa kalktı ama değneklerden destek alıyor bel fıtığı sıkıntısı da olduğu için onun haricinde bir sağlık problemi yok tansiyon vs gibi durumları oluyor babası buraya geldiğimiz den bu yana herşeyi eşime yaptırmaya başladı kendi yaptığı herşeyi boşladı hastane postane Çarşı pazar vs eşimi bakıcı gibi kullanmaya başladı annen hasta diyerek manipüle etti bunu kullandı eşim gitmediği zamanlarda ağladı beddualar etti senin gibi evlat olmaz olsun buraya geldin bize bakacaksın bizimle ilgilenecek sin gibi
Bakıcı asla tutmazlar kadın yatalak olsa bile tutmazlar o kadar paraları kıymetlidir bakıcı oglu varken onlara ters gelir miş elalem ne dermiş oğlu varken bakıcı tuttu dedirtmezmiş oglu ne güne duruyor Muş
Ekledim sonradan kendime geldim zihnimi toparladım ilk yazdığım da inanın kötüydüm kendimi suçlamaktan doğru yanlışı bile ayırt edemez olmuştumBu yazdıklarınızı ilk mesaja eklerseniz yorumlar daha sağlıklı olur.
Eşimin. Bana şu durumda dediği biz buraya hiç gelmeyecektik ben yapamıyorum burada buraya uyum sağlayamadı orada iyiydik kafam rahattı gibi burada değil geldiğim için bakmak zorundayım gitmek zorundayım gibi cümleler kuruyor her defasında
Bende çok üzülüyorum kendime kendimi yedim bitirdim inanın şu konuyu açmadan önce geri dönmek istiyordum geldiğim yere sadece bu a odaklanmştım şimdi biraz daha olsun bakış açım değişti düşüncem değişti kendimi suçlamaktan vazgeçtiğimde doğru kararlar alacağımı düşünüyorum ben buradan kurtulmak için neler çektim ne emekler mücadeler verdim oysa nasıl döndüm hala aklım almıyor biliyor musunuz evet maddi anlamda çok zordu yıprandık ama huzurumuz yerindeydi en azından evliyken tek değildim eşimin gözünde bi değerim bir yerim vardı şimdi hepsi kuş oldu uçtu gitti bu yüzden çok canım yanıyor orada rahatına geldi aynen anası babası hasta olsa da nasılsa başka şehirde birşey yapamaz elinden birşey gelmez ama şimdi öyle mi değil onlara karşı sorumlu sınır koyamadığı için de bu hale geldik ben hastalık durumunda nasıl sınır koyabilirim diyor1. Eşiniz ailesine mesafe koyamadı diye memur olmuşsunuz, maddi imkansızlık var diye çocuğunuz küçücükken kpss çalışmışsınız eve destek getirmişsiniz üstüne evlat büyütmüşsünüz. Kendi imkanınızı yaratıp huzur için memleketinizden gitmişsiniz size öncelikle helal olsun demek istiyorum, asla kendinizi yetersiz ve yanlış görmeyin bu anlattıklarınız çok güçlü bir savaşma mücadele etme ruhunun işareti. Beceriklisiniz akıllısınız. Çözümü bulup çıkarmışsınız.
2. Ailesi sizi küçük çocukla memur olmaya zorlayacak kadar rahat vermezken eşinizin durumları bu raddeye getirecek kadar annesine izin vermesi zaten baştan falso. Olaylar hiç memur olayım da atanayım noktasına gelecek kadar kötü olmamalıydı maddiyatı ayrı tutuyorum.
3. Sizin memur olarak evinize sunduğunuz imkan ile gidilmiş, orada da sorumluluktan hem siz hem oğlunuz yorulmuşsunuz. Eşiniz bunu görüp de ben aileme karşı sağlam duracağım gel memlekete gidelim, annen orda iş yeri yakın çocuk da sen de perişan oldunuz diyeceğine hala gidersek böyle olur şöyle olur. Yahu bu adamın iradesi yok mu? Rahatına geldi uzak yerde irade ortaya koymadan sorunların çözülmesi. Bir diğer konu da siz ve oğlunuz sahili olan yerde adeta sürünürken kocanız ne yapıyordu?
4. Eminim siz de istemezdiniz memlekete dönmek ama şartlar bunu gerektirmiş. Eşiniz hatalarından ders çıkaracağına suçu size atıyor oh ne ala memleket.
Hala da kendime kızıyorum diyorsunuz ya çok üzülüyorum. Kendi yaptıklarınızın farkına varın ve değerinizi bilin.
Şu an kendi tekrar gitmek istiyor biliyor musunuz ben yapamıyorum burada diyor onların sorumluluğunu kaldıramıyor oda farkında ama elimden birşey gelmiyor hastalığa nasıl sınır koyabilirim diyorEsiniz ama hakli burda. Herkes kendi ailesini bilir. Adam ailesinin nasil insanlar oldugunu biliyordu ve gelmemesi daha iyi olurdu. Cünkü o olmasa aile baba bakamasa mecbur bir cözüm üretecekti. Simdi esinize yüklenseniz bile esinizin pozisyonu sizinkinden daha beter alsinda. Simdi gitse ve birsey olsa ömür boyu vicdan azabi cekecek olan o..
Aynen eşim olmasa biz gelmesek kendi bakmaya ilgilenmeye devam edecekti yada mecburen bir çözüm bulacaklardı şimdi o çözümü kesinlikle bulmuyorlar çünkü Oglu var ve işlerine gelmiyor eşimi kullanıyorlar hastalık bahsnesi ile peki bu durumda geri geldiğim yere gitmek çok mu kötü olur sizce benim için oglum içinEsiniz ama hakli burda. Herkes kendi ailesini bilir. Adam ailesinin nasil insanlar oldugunu biliyordu ve gelmemesi daha iyi olurdu. Cünkü o olmasa aile baba bakamasa mecbur bir cözüm üretecekti. Simdi esinize yüklenseniz bile esinizin pozisyonu sizinkinden daha beter alsinda. Simdi gitse ve birsey olsa ömür boyu vicdan azabi cekecek olan o..
Siz kendinizi suçlamışsınız ama eğer zaten kayınvalidenizin ciddi bir rahatsızlığı yoksa eşinizde bitiyor iş. Yani onun bir adım atıp, ciddi olarak anne babasıyla konuşması gerekir. Eşinizin de bir ailesi var. Bunun ne eşiniz ne de onun ailesi farkında.Şu an kendi tekrar gitmek istiyor biliyor musunuz ben yapamıyorum burada diyor onların sorumluluğunu kaldıramıyor oda farkında ama elimden birşey gelmiyor hastalığa nasıl sınır koyabilirim diyor
Aynen eşim olmasa biz gelmesek kendi bakmaya ilgilenmeye devam edecekti yada mecburen bir çözüm bulacaklardı şimdi o çözümü kesinlikle bulmuyorlar çünkü Oglu var ve işlerine gelmiyor eşimi kullanıyorlar hastalık bahsnesi ile peki bu durumda geri geldiğim yere gitmek çok mu kötü olur sizce benim için oglum için
Tabiki öyle hayatın ne getireceğini bilemeyiz fakat nereye kadar her gün gitmesini evini hiçe saymasını idare edebilirim kiEşiniz hasta annesine bakmak zorunda . Sizinle annesi arasında seçim yapmak zorunda bırakmayın , idare edin bir gün Sizinde anne babanız hasta ve bakıma muhtaç hale gelebilir
Eşim asla bi konuşma felan yapmaz onların tek sözü yeter kendisi için hastalık olduğu için bir dediklerini iki etmiyor asla diyemez benimde işim var evim var çocuğum var düzenim var diye ben bunları söylediğimi de bi ev bi çocuk sende mi var elin tutuyor ayağın tutuyor evi de idare edebilirsin birşey olmaz onlar benim anam babam her gün gidip yanlarında olacam her gün onlara bakacağım diyorSiz kendinizi suçlamışsınız ama eğer zaten kayınvalidenizin ciddi bir rahatsızlığı yoksa eşinizde bitiyor iş. Yani onun bir adım atıp, ciddi olarak anne babasıyla konuşması gerekir. Eşinizin de bir ailesi var. Bunun ne eşiniz ne de onun ailesi farkında.
Kayınvalidenizin rahatsızlığı çok ciddi bir rahatsızlık değilse geri dönebilirsiniz bence. Geri dönmezseniz kayınvalideniz vefat edene kadar bu şekilde devam eder. (Eşiniz irade koyup olayı kendisi çözmediği sürece) O vefat edince benzer süreç kayınpeder ile tekrarlanır bu sefer.
Hiç kimse üstüne düşeni yapmıyor onlar başka şehirdelermiş gelemezler miş çalışıyorlarmış burada bi tek eşim var mış ve onların elinden tutmak zorundaymış her gün gitmek zorundaymış her an yanlarında olmak zorundaymış tek başına bakıcı parasını üstlenecek hali de yok zaten hoş babası da tutmaz nasıl da oglu var bakıyor ve ben karşısına geçip hiç birşey diyemezmişim karşı gelemezmişim böyle devam edecekmiş bana bunları söylüyor her defasında kabul etmiyorum benim de evim var düzenim var çocuğum var bizim de sana ihtiyacımmz var dediğin de bi evi olan çocuğu olan sen misin diyor idare et diyor 10 sene böyle devam etti 10 sene idare mi edeceğim edemem diyorum nasıl biliyorsan öyle yap o zaman diyor gayet net bir şekildeSiz geri gitseniz esiniz sizinle gelir mi? Öyle veya böyle kardesler varsa herkes üstüne düseni yapmak zorunda. Hicbirsey yapmiyorlarsa o zaman para göndersinler bakici icin..esiniz cok kötü bir duruma düsmüs durumda
Aslında size net konuşmuşEşim asla bi konuşma felan yapmaz onların tek sözü yeter kendisi için hastalık olduğu için bir dediklerini iki etmiyor asla diyemez benimde işim var evim var çocuğum var düzenim var diye ben bunları söylediğimi de bi ev bi çocuk sende mi var elin tutuyor ayağın tutuyor evi de idare edebilirsin birşey olmaz onlar benim anam babam her gün gidip yanlarında olacam her gün onlara bakacağım diyor
Adamin size kendi canindan olan cocuga merhameti yok kukla olmus. Birakin ne hali varsa gorsunHiç kimse üstüne düşeni yapmıyor onlar başka şehirdelermiş gelemezler miş çalışıyorlarmış burada bi tek eşim var mış ve onların elinden tutmak zorundaymış her gün gitmek zorundaymış her an yanlarında olmak zorundaymış tek başına bakıcı parasını üstlenecek hali de yok zaten hoş babası da tutmaz nasıl da oglu var bakıyor ve ben karşısına geçip hiç birşey diyemezmişim karşı gelemezmişim böyle devam edecekmiş bana bunları söylüyor her defasında kabul etmiyorum benim de evim var düzenim var çocuğum var bizim de sana ihtiyacımmz var dediğin de bi evi olan çocuğu olan sen misin diyor idare et diyor 10 sene böyle devam etti 10 sene idare mi edeceğim edemem diyorum nasıl biliyorsan öyle yap o zaman diyor gayet net bir şekilde
Daha önce yorum yaptım. Yine eşinize hak veriyorum. Doğru diyor. Uzak olan evlat ile yakın olan evlat bir olmuyor. Örneğin teyzem ,dedemle aynı şehirde yaşıyor. Dedem çok yaşlı.(Evlatlarının evinde kalmak istemiyor). Teyzem her gün babasına gidiyor. Kendini zorunlu hissediyor. Ki öyle oluyor. Kim ne derse desin. Ama uzaktaki evlatları geliyor bir ay kalıp ilgilenip gidiyor. Gören göz ile uzak göz aynı olmaz. Olamaz. Siz ne kadar eşiniz hep anasına gidiyor vs.deseniz de o adam buna mecbur. Çünkü işin içinde vicdan var. Ana baba büyütmüş bakmış. O da sıra ben de gözüyle bakıyor. Ama uzak olunca gidiş -geliş iki de bir olamayacağı için o sorumluluğun büyük kısmı kalkmış oluyor. Yani üzgünüm ama en başta hatayı yapan sizsiniz. Adam size bas bas demiş. Ya huu her şeyi bir kenara bıraktım. O kadar emek çabadan sonra sen gel böyle bir duruma maruz kal. Yani insan ancak bindiği dalı bu denli kesebilir.Şu an kendi tekrar gitmek istiyor biliyor musunuz ben yapamıyorum burada diyor onların sorumluluğunu kaldıramıyor oda farkında ama elimden birşey gelmiyor hastalığa nasıl sınır koyabilirim diyor
Bak bu da bir doğru yol. Bunun için sabırlı olmak ve çeneyi tutabilmek önemli. Katılıyorum.Sal gitsin, sen niye gidiyorsun dedikçe adamın daha bir gidesi geliyordur.umursama bak nasıl kendilerine gelecekler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?