Merhaba Kızlar..

iyilikmelegi .!.:

zaten çogu insanın sevgililik döneminde sorunu olmaz
anlaşamadıgı konu nadirdir
ne zaman iş ciddiye binerse o zaman sorunlar başlar
nişanlıyken başlar evlenince dozu artar genelde de böyle olur
yaş farkı şimdi sorun degil tamam
ama deftre imzayı attıktan sonra anlıyor insan
yaş farkı sorun mu degil mi

Genişletmek için tıkla...

Samsonn .!.:

Arkadaşım, hakkında en hayırlısı ne ise o olsun öncelikle. Ama kendi adına ne istediğine sen karar vermelisin, karşındakinin isteklerini kıramamak, ihtiyaçlarını düşünmek senin önceliğin olmamalı.

Sakin bir kafayla otur düşün, bu adam gerçekten bir ömür geçirmek istediğin kişimi? O kadar iyi tanıyor musun? Sonra bir bak mesela, kendini 1 sene içinde evli, 2 sene içinde anne olarak hayal edince, bu resim seni mutlu ediyor mu?

Genişletmek için tıkla...

pamukannesi .!.:

yaşın aslında evlilik için küçük değil..
ben 20 yaşında evlendim.. gayet de aklım başımdaydı,ne iyi ne kötü ayırt edebilecek yaştaydım...
şöyle ki benim eşimi soyadından dolayı ailem istemedi.. yaşadıkları yerlerde uzak akrabaları herkese ilallah dedirtmiş çünkü.. çok arsız insanlarmış.. e haliyle onlarla aynı soyadını taşıdığı için bizimkiler korktu ve kime sorsak o sülaleden uzak durun dedi..
ben eşimle 3 kez dışarda zaman geçirdim.. o bahsettiği türden insanlarla alakası yoktu.. aynı soyadını taşıyodu evet ama kendini geliştirmiş, herkese iyilik yapan, kalp kırmayan birini tanıdım ben.. aileme direttim.. ve sonunda evlendim..
şimdi eşimi o kadar çok seviyolar ki, kızım iyiki kestirip atmamış evlenmişsin diolar...
ya babamın kardeşlerimle ilgilenmediği kadar o ilgilendi.. kardeşimi işe soktu, küçük kardeşimi dershaneye gönderdi, boş kalan zamanlarda kendisine hiç faydası olmamasına rağmen yanında işe başlattı, çalışmanın tadını alsın die maaş verdi.. ailemle o kadar güzel ilgileniyo, seviyo ki ,insan duygulanıyo..
yani demem o ki, önemli olan senin tanıman.. aklında hiç soru işareti olmaması...
akıl yaşta değil baştadır.. bilmiorum hayat beni çok çabuk olgunlaştırdı.. yaşadıklarım beni çabuk büyüttü.. yanılma gibi bi lüksüm yoktu benim.. ona göre adımımı attım ve çok şükür Allahım utandırmadı..

Genişletmek için tıkla...

mairuj .!.:

20 yaş bence de biraz erken. Bir evin ve evliliğin sorumluluğunu alacaksın. Ben 20 yaşındayken üniversitedeydim, tek derdim dersler ve eğlencelerdi O yaşta evlenmeye kalksam evlilik olgunluğuna ulaşmamış olurdum ve evin alışverişini, yemeğini, temizliğini, onun yanında eşimle, onun ve benim ailemle olan ilişkilerimizi yönetmekte çok zorlanırdım. Pek çok şeyde de hevesim kalırdı. Tabii bu anlattığım "ben", başka birinde süreç çok farklı işleyebilir.

Sana tek diyebileceğim şu; 9 yaş fark olmaz bir yaş farkı değil. İyi bile olabilir, duruma bağlı. Ama bugün evlilik için ısrar eden adam, 2 seneye kadar çocuk için ısrar eder muhtemelen. 22 yaşında anne olmak ister misin? Ya da 30 yaşına gelmeden iki çocuk sahibi olmak? Bunları kötü olarak nitelemiyorum, karar verecek olan sensin. Ama iyi düşünmeli ve gerekirse karşındaki adamla gelecek planlarını konuşmalısın.

Genişletmek için tıkla...

maktuL .!.:

Merhaba.ben 21 yaşındayım beraberlik yaşadığım kişi ise 30 yaşında.kısa süre önce tanıştık beraber olmaya başladık ama onu sanki yıllardır tanıyormuşum gibi.Aramızda yaştan ötürü herhangi bir problem hiçbir şekilde olmadı yani ne ben karşımda 30 yaşında her şeyden geçmiş bi adam görüyorum ne o karşısında 21 yasında bi çocuk görüyor.Orta noktada buluşmayı başardık ve sürdürmeye de devam ediyoruz..
Babam bana çok düşkündür hiçbir şekilde tahammülü yok biriyle birlikte olmama dolayasıyla problem cıkarıyor her seferınde.Okulumu bahane edıyor açıktan okuyor olmama rağmen.Sevgılımın yasını bahane edıyor aramızda problem olmamasına ragmen.E sevgılımın de yaşı gelmiş her ne kadar seni beklerim dese de aılesının sıkıstırmasıyla devamlı evdekılerle konustun mu dıye baskıda bulunuyor ama ben de sureklı aılemle bu konuda konusmak cesaretını bulamıyorum tepkılerı bellı ortada.kafam cok karısık bu durumda ne yapmalıyım evlılık ıcın yasım erken bılıyorum fakat evlılık nıyetıyle tanıstık hal böyleyken erteleyınce uzatmaya calısınca kendımı kötü hissediyorum insan düşünür madem aılen ıstemıyor neden o nıyetle tanısıyorsun dıye kısacası ne yapacagımı bılmez bı durumda arada kalmıs hıssedıyorum.​

Genişletmek için tıkla...

sınıf öğretmenliği 3. sınıftayım. birkaç gün önce öğrendim ki sınıf arkadaşım 1 ay önce evlenmiş. yaşımız 20. çok ama çok mutlu. diyeceğim o ki yaşınız erken falan değil. :44: birkaç arkadaş daha söylemiş: eğer geleceğinle ilgili kararın düşüncen netse, budur. önemli olan senin kararın. gelecek, kariyer ve eğitim planlarına uyuyorsa evlenmeyi niye düşünmeyesin ki.
sana buradan "aaa çok küçüksün yapma" da diyebilirim. ama hadi onunla mutlu bir hayatın ve harika bir evliliğin olacaksa...
önemli olan senin kararlılığın. :79:
Rabbim hakkında en hayırlısını nasip etsin.sevgiler

maktuL .!.:

teşekkür ederim gözyaşı.yetiştirildiğim ortam itibariyle babamın karşısına geçip de rahatlıkla ben bu adamla evlenmek istiyorum demek rahatlığına sahip değilim.o rahatlığa sahip olmak kötü bir şey midir asla bunu kastetmiyorum.benim evlilikle ve evlenmek istediğim kişiyle ilgili şuan için bi problemim yok dediğim gibi yaşla ilgili de bir problem olacakmış gibi gelmiyor lakin benden daha tecrübeli olan insanlar da öyle diyorlarsa bir bildikleri vardır düşüncesiyle dikkate almaya çalışıyorum tavsiyeleri.babam henüz evlenmek istediğim kişiyi tanımıyor yani istememe nedeni ondan kaynaklanmıyor yaşı dışında.yani kişiliğiyle yaşantısıyla ilgili bir söylemi yok tabii ki.bana lazım olan biraz cesaret ve zaman.

Genişletmek için tıkla...

:) Bende dediğin ortamda yetiştim..
Bende 21 yaşında evlendim...
İlk başta ailem benimde eşimi istemedi. (benimkisi eğitim seviyesi benden düşük diye)
Bende senin gibi ikilemde kaldım, çıkıp babamın karşısına ben bu adamı istiyorum nasıl dedim düşünüyordum.
Ama sonra bir deli cesareti geldi ve dedim..
Ben bu adamı seçtim ve onunla evlenmek istiyorum..
Hatta beni psikoloğa bile gönderdiler İyi düşünmem için..

şimdi beş yıllık evliyim tabi eşimle zaman zaman sorunlarımız oldu ama ailem onu sevdi, benimsedi..
Yeri geldi benden çok sevdiler..
Kendine biraz zaman ver..
En azından bir iki ay daha..
Arkadaşına da söyle birazcık sabretsin, seni gerçekten sevip istiyorsa o da buna katlanacaktır..
Bu süre zarfında kendini hazırla ve babana kırmadan bu insanla gerçekten evlenmek istediğini söyle..
Üzülme bu konuda tecrübeli biri olarak söylüyorum , tebessümle anacaksın bu günleri..
Geçecek..

maktuL .!.:

Merhaba.ben 21 yaşındayım beraberlik yaşadığım kişi ise 30 yaşında.kısa süre önce tanıştık beraber olmaya başladık ama onu sanki yıllardır tanıyormuşum gibi.Aramızda yaştan ötürü herhangi bir problem hiçbir şekilde olmadı yani ne ben karşımda 30 yaşında her şeyden geçmiş bi adam görüyorum ne o karşısında 21 yasında bi çocuk görüyor.Orta noktada buluşmayı başardık ve sürdürmeye de devam ediyoruz..
Babam bana çok düşkündür hiçbir şekilde tahammülü yok biriyle birlikte olmama dolayasıyla problem cıkarıyor her seferınde.Okulumu bahane edıyor açıktan okuyor olmama rağmen.Sevgılımın yasını bahane edıyor aramızda problem olmamasına ragmen.E sevgılımın de yaşı gelmiş her ne kadar seni beklerim dese de aılesının sıkıstırmasıyla devamlı evdekılerle konustun mu dıye baskıda bulunuyor ama ben de sureklı aılemle bu konuda konusmak cesaretını bulamıyorum tepkılerı bellı ortada.kafam cok karısık bu durumda ne yapmalıyım evlılık ıcın yasım erken bılıyorum fakat evlılık nıyetıyle tanıstık hal böyleyken erteleyınce uzatmaya calısınca kendımı kötü hissediyorum insan düşünür madem aılen ıstemıyor neden o nıyetle tanısıyorsun dıye kısacası ne yapacagımı bılmez bı durumda arada kalmıs hıssedıyorum.​

Genişletmek için tıkla...

maktuL .!.:

Merhaba.ben 21 yaşındayım beraberlik yaşadığım kişi ise 30 yaşında.kısa süre önce tanıştık beraber olmaya başladık ama onu sanki yıllardır tanıyormuşum gibi.Aramızda yaştan ötürü herhangi bir problem hiçbir şekilde olmadı yani ne ben karşımda 30 yaşında her şeyden geçmiş bi adam görüyorum ne o karşısında 21 yasında bi çocuk görüyor.Orta noktada buluşmayı başardık ve sürdürmeye de devam ediyoruz..
Babam bana çok düşkündür hiçbir şekilde tahammülü yok biriyle birlikte olmama dolayasıyla problem cıkarıyor her seferınde.Okulumu bahane edıyor açıktan okuyor olmama rağmen.Sevgılımın yasını bahane edıyor aramızda problem olmamasına ragmen.E sevgılımın de yaşı gelmiş her ne kadar seni beklerim dese de aılesının sıkıstırmasıyla devamlı evdekılerle konustun mu dıye baskıda bulunuyor ama ben de sureklı aılemle bu konuda konusmak cesaretını bulamıyorum tepkılerı bellı ortada.kafam cok karısık bu durumda ne yapmalıyım evlılık ıcın yasım erken bılıyorum fakat evlılık nıyetıyle tanıstık hal böyleyken erteleyınce uzatmaya calısınca kendımı kötü hissediyorum insan düşünür madem aılen ıstemıyor neden o nıyetle tanısıyorsun dıye kısacası ne yapacagımı bılmez bı durumda arada kalmıs hıssedıyorum.​

Genişletmek için tıkla...