Merhametsiz ve baskıcı anne

Uzun yolda mola verince annem, akaryakıt istasyonu yerine dinlenme tesisinden kahve istedi, Kaliteli olmayacağını, kendi kahve çekirdeklerini kullanan bir işletmeden almak istediğimi söyledim. Baskıyla tesisten aldırdı, elimde iki kahve iki şişe su ile zor bela kahvesini verdim. Ani bir hareketi ile kaynar kahveyi üzerime döktü, özür dilemedi, ne kadar yandığımı/zarar gördüğümü sormadı, üstünü değiştirmene gerek yok, ani ve aşırı hareketler yapıyorsun diye baskı kurmaya çalıştı. Üstümü değiştirip araca bindiğimde keyifle kahve içmeye devam ediyordu. Bana çok itici hatta aşağılayıcı geldi bu tutumu.

Başka şehirde işe girene kadar ve yanımda kaldığı sürece
-sabah duş almadan çıkardığım pijama/tişörtü ondan izinsiz kirliye atmam (böyle temiz değil kompleksli bir ruh hastası olurmuşum)
-izin günümde spora veya alışverişe gitmem (spor eğitmenine sınır koyup benim uygun gördüğüm zaman olacak diyecekmişim)
-başkalarına akademik/maddi/manevi yardım ve destekte bulunmam (el işine divane, kendi işine avare diyor)
-tek başıma veya arkadaş grubu ile yurt içi/dışı tatile gitmem hatta tatil planı yapmam (çok zıplama, kudurgun köpek, para tutamıyorsun, ele yaranmak için ısmarlama bari vs diyor)
- beğendiğim biriyle tanışmaya çalışmam/ilk adımı atmam (en hafif tabiri ile hafif olurmuşum)
-saç rengi/modeli değiştirmem, istediğim tarzda aksesuar/kıyafet almam, kulağımdaki küpeler ve piercingler… (sevdiğim tarzda giyinip süslenince aşağılayıcı isim takıyor)
-bir arkadaşımla buluşacaksam onun evine/işine yakın mekan seçmek (gönüllü köpek diyor bu hareketime)

Yasak olmasa da hoş görmediği hareketler, bunları yapınca birkaç saat -asla dinlemesem ve sözel tepki versem, evdeki eşyaları dağıtsam dahi asla susmadan- öğütle karışık azarlıyor.

Toksik, merhametsiz ve biraz da kötü ruhlu olduğunu düşünmeye başladım. Sanırım bir de kafasında aşamadığı şemalar var. Bir erkek arkadaşım, ben kendimi senin annene beğendirmek için onun şemalarını yıkamam diyerek ayrılmak istemişti. Kendi akıl sağlığımı korumak için yapabileceğim ne var? Psikoterapiye gidersem aile sırlarını anlatmış okurmuşum, dile düşermişiz ve hakkını helal etmezmiş.

Bir de annem toksik, kuralcı, ezilerek büyüdüm dersem ve ellerden yardım istersem herkesin beni kolay lokma görüp ezeceğini söylüyor. Sen bilirsin herkesin ailesinden çekinip sataşamazlar ama sen herkesle arası kötü, dışlanmış biri olursun diyor. Bu konuda çekindiğim için de kimseye danışamıyorum.

Anneannemi anımsattı bu kadın. Ananem 26 yıldır yaptıkları sayesinde 4 yıldır terapi alıyorum. Keşke diyorum ki 10 yıl önce terapiye başlama şansım olsaydı.
 
Uzun yolda mola verince annem, akaryakıt istasyonu yerine dinlenme tesisinden kahve istedi, Kaliteli olmayacağını, kendi kahve çekirdeklerini kullanan bir işletmeden almak istediğimi söyledim. Baskıyla tesisten aldırdı, elimde iki kahve iki şişe su ile zor bela kahvesini verdim. Ani bir hareketi ile kaynar kahveyi üzerime döktü, özür dilemedi, ne kadar yandığımı/zarar gördüğümü sormadı, üstünü değiştirmene gerek yok, ani ve aşırı hareketler yapıyorsun diye baskı kurmaya çalıştı. Üstümü değiştirip araca bindiğimde keyifle kahve içmeye devam ediyordu. Bana çok itici hatta aşağılayıcı geldi bu tutumu.

Başka şehirde işe girene kadar ve yanımda kaldığı sürece
-sabah duş almadan çıkardığım pijama/tişörtü ondan izinsiz kirliye atmam (böyle temiz değil kompleksli bir ruh hastası olurmuşum)
-izin günümde spora veya alışverişe gitmem (spor eğitmenine sınır koyup benim uygun gördüğüm zaman olacak diyecekmişim)
-başkalarına akademik/maddi/manevi yardım ve destekte bulunmam (el işine divane, kendi işine avare diyor)
-tek başıma veya arkadaş grubu ile yurt içi/dışı tatile gitmem hatta tatil planı yapmam (çok zıplama, kudurgun köpek, para tutamıyorsun, ele yaranmak için ısmarlama bari vs diyor)
- beğendiğim biriyle tanışmaya çalışmam/ilk adımı atmam (en hafif tabiri ile hafif olurmuşum)
-saç rengi/modeli değiştirmem, istediğim tarzda aksesuar/kıyafet almam, kulağımdaki küpeler ve piercingler… (sevdiğim tarzda giyinip süslenince aşağılayıcı isim takıyor)
-bir arkadaşımla buluşacaksam onun evine/işine yakın mekan seçmek (gönüllü köpek diyor bu hareketime)

Yasak olmasa da hoş görmediği hareketler, bunları yapınca birkaç saat -asla dinlemesem ve sözel tepki versem, evdeki eşyaları dağıtsam dahi asla susmadan- öğütle karışık azarlıyor.

Toksik, merhametsiz ve biraz da kötü ruhlu olduğunu düşünmeye başladım. Sanırım bir de kafasında aşamadığı şemalar var. Bir erkek arkadaşım, ben kendimi senin annene beğendirmek için onun şemalarını yıkamam diyerek ayrılmak istemişti. Kendi akıl sağlığımı korumak için yapabileceğim ne var? Psikoterapiye gidersem aile sırlarını anlatmış okurmuşum, dile düşermişiz ve hakkını helal etmezmiş.

Bir de annem toksik, kuralcı, ezilerek büyüdüm dersem ve ellerden yardım istersem herkesin beni kolay lokma görüp ezeceğini söylüyor. Sen bilirsin herkesin ailesinden çekinip sataşamazlar ama sen herkesle arası kötü, dışlanmış biri olursun diyor. Bu konuda çekindiğim için de kimseye danışamıyorum.
Psikoloğa gidin gittihinizi soylemeyin siz de bi garipsin. Biraz sınır koyun
 
Benim annem de oyle, istedigini yapmazsam kavga cikartir hayatimda annemin bana yaptigi terbiyesizlikleri kimse yapmadi
Anne bile olsa karsindaki gucsuzse ezmek isteyebiliyor
Ayri bir sehre tasinin ve az gorusun
 
X